Choroba lokomocyjna leczenie

Definicja CHOROBA LOKOMOCYJNA: Dolegliwość lokomocyjna - znacząco częściej występuje u dzieci i starszych osób . Dorośli i zdrowi rzadziej chorują w trakcie podróży.Co piąty podróżny cierpi na skutek mniej albo bardziej nasilonych symptomów dolegliwości lokomocyjnej, zwanej odmiennie kinetozą.choroby pojawiają się zwykle u osób wrażliwych w okresie: szybkiej jazdy samochodem (połączonej z gwałtownym przyspieszeniem i hamowaniem) po nierównej powierzchni, kołysania statku (łódki, jachtu, wodolotu) związanego z szybkimi zmianami wiatru i wysokości fali, pochylania się albo szybkiego wznoszenia się i opadania, zmienności przyspieszenia samolotu. Powód tkwi w uchu Pośrodku każdej minuty w organizmie zachodzą tysiące reakcji, które decydują o harmonijnym przebiegu wszystkich mechanizmów fizjologicznych. Różnymi z nich zawiaduje układ immunologiczny (odpornościowy). Jednym z jego zadań jest przeciwstawianie się zewnętrznym siłom przyciągania ziemskiego, które oddziałują na nasz ustrój, na przykład wstrząsom, kołysaniu, przyspieszeniom, wahaniom ciśnienia, występującym w trakcie podróży samochodem, statkiem, samolotem, a nawet jazdy szybkobieżną windą.wszelakie bodźce powiązane z oddziaływaniem sił grawitacji i przyspieszeń są rejestrowane poprzez narząd równowagi, zwany błędnikiem. Znajduje się on w uchu wewnętrznym i złożona jest z "labiryntu" trzech półkolistych kanałów, ułożonych w trzech płaszczyznach prostopadłych względem siebie. Labirynt ten jest pierwszym narządem, który rejestruje wiadomości o zmianie wielkości i kierunku zewnętrznych sił oddziałujących na nasz organizm. Dane te są natychmiast wysyłane do mózgu, aby układ autonomiczny zdążył dostosować narządy ciała do nowej sytuacji.Czynnościowy chaos Dzięki zsynchronizowanej pracy błędnika i układu autonomicznego pływanie łodzią po spokojnym jeziorze jest przyjemnym odpoczynkiem. Z kolei mocne kołysanie na wysokiej fali albo gwałtowne przyspie-szenie i hamowanie samochodu skutkuje, iż nadmiernie pobudzony błędnik na skutek zbyt błyskawicznie zmieniających się informacji nie nadąża przekazywać ich do układu autonomicznego i dalej do narządów. Mówiąc w pewnym uproszczeniu, organizm nie jest w stanie powiązać sprzecznych sygnałów od różnych zmysłów. Oczy informują, iż wszystko w porządku, a błędnik "woła", iż coś się dzieje. Powstaje więc swego rodzaju czynnościowy chaos. W tej sytuacji układ autonomiczny uruchamia sporo reakcji obronnych, co dla organizmu znaczy start dolegliwości lokomocyjnej.również psychika Przyczyną wystąpienia symptomów dolegliwości lokomocyjnej mogą być również czynniki psychiczne. Niektórzy nie skarżą się na .choroby ( na przykład nudności, zawroty głowy), jeżeli w trakcie jazdy mają uwagę zaprzątniętą zajęciami wymagającymi skupienia. Zmęczenie, stres, intensywne zapachy, brak dostatecznej ilości tlenu mogą zaostrzać różne przykre .choroby.Jak złagodzić symptomy? jeżeli wiemy, iż pasażer źle znosi podróż, należy podjąć środki zaradcze, by .choroby stały się mniej uciążliwe.Osoby cierpiące na chorobę lokomocyjną powinny: zawsze siadać przodem do kierunku jazd; w autobusie i pociągu wybierać miejsce jak najdalej od osi kół, w samolocie zaś usiąść w rejonie skrzydeł; przed wyjazdem zjeść tylko lekki posiłek, nie pić napojów gazowanych; w okresie jazdy patrzeć na horyzont - stabilny pkt. w krajobrazie; z kolei obserwacja migających drzew czy słupów wzmaga .choroby chorobowe; jeżeli to możliwe, wybrać pozycję półleżącą, ze stabilnym podparciem głowy; regularnie wietrzyć pojazd, a .również robić krótkie odpoczynki na świeżym powietrzu; wypocząć i wyspać się przed podróżą; gdy wystąpią mdłości, zamknąć oczy i głęboko oddychać, otworzyć okno i zaczerpnąć świeżego powietrza, nie jeść z kolei jakichkolwiek stałych pokarmów, najwyżej wypić trochę niegazowanej wody; wyposażyć się w torebki foliowe. Trzeba pamiętać, iż wymioty wywołują odwodnienie i po zakończeniu podróży należy uzupełnić niedobór płynów.Leki z apteki Przed podróżą osobom wrażliwym należy podać odpowiednie preparaty. Na rynku farmaceutycznym jest kilka takich środków. Jednym z nich jest Aviomarin. Przed jego zastosowaniem jednak lepiej poradzić się lekarza. Należy .również pamiętać, iż można go podawać dzieciom dopiero ponad 5. roku życia. Zaleca się także łagodne środki uspokajające, w szczególności o działaniu przeciwwymiotnym. Hamują one nadaktywność układu autonomicznego, co blokuje wystąpienie niemiłych symptomów dolegliwości lokomocyjnej. Wydawany na receptę Diphergan mogą przyjmować dzieci, które przekroczyły 1. rok życia. Znany jest także lek homeopatyczny - Cocculine, można go podawać nawet małym dzieciom. Stosuje się go w przeddzień podróży. Należy jednak wspomnieć, iż wśród lekarzy nie ma zgodności co do skuteczności leków homeopatycznych. Niektórzy uważają, iż działają one jedynie jako placebo. Ostatnio pojawił się bezpieczny i efektywny lek ziołowy Avioplant, sporządzony na bazie sproszkowanego korzenia imbiru. Cierpiący na chorobę lokomocyjną powinni przyjąć 2 kapsułki leku przed podróżą, z kolei w razie wystąpienia nudności można dodatkowo połknąć 1-2 kapsułki co 4 godziny. Nie może on być jednak podawany dzieciom poniżej 6. roku życia i kobietom w ciąży; ostrożnie także u osób z kamicą żółciową (najlepiej w porozumieniu z lekarzem). Dolegliwość lokomocyjna objawia się najczęściej: nudnościami, wymiotami i bólami głowy, bladością skóry spowodowaną skurczami naczyń krwionośnych, wzmożoną potliwością, ślinotokiem, zaburzeniami rytmu serca