Leczenie chorób tarczycy leczenie

Definicja LECZENIE CHORÓB TARCZYCY: Dolegliwości gruczołu tarczowego (tarczycy) są bardzo rozpowszechnione. Dotyczą one w pierwszej kolejności kobiet, które chorują kilkakrotnie częściej od mężczyzn. Schorzenia tarczycy przejawiają się głównie zmianami w jej budowie, które występują znacząco częściej od zaburzeń w czynności tarczycy. Oba te rodzaje zmian mogą jednak pojawiać się łącznie. Nowe badania przeprowadzone w Polsce pozwalają sądzić, iż zwiększenie tarczycy występuje na przeważającym obszarze państwie endemicznie, czyli u powyżej 10% osób dorosłych. Nie zapominaj o diecie - przeczytaj koniecznie - Dieta w nadczynności tarczycyNieprawidłowa budowa tarczycy, o ile nie bazuje na obecności nowotworu złośliwego, rzadko ma groźne następstwa kliniczne. Z kolei zaburzenia czynności tarczycy regularnie upośledzają ogólny stan zdrowia.Stwierdzenie dolegliwości tarczycy nie powinno jednak wzbudzać od razu niepokoju, gdyż inicjalne rozpoznanie i leczenie przeważnie nie dopuszcza do groźnych następstw dla zdrowia. Właściwą reakcją na fakt zachorowania powinno być raczej zapoznanie się z choćby podstawowymi informacjami o istocie dolegliwości, jej przebiegu i możliwości leczenia. Wole obojętne Wolem tytułujemy zwiększenie tarczycy. Wole nie wykazujące zaburzenia czynności i nie spowodowane guzem złośliwym albo zapaleniem gruczołu określamy wolem obojętnym. To jest najczęściej spotykana dolegliwość tarczycy. Rozwija się ona w każdym wieku, lecz zazwyczaj powstaje w dzieciństwie, u młodych kobiet i niekiedy w czasie ciąży. Zasadniczą powodem dolegliwości jest niedobór jodu w pożywieniu i skłonność osobnicza do powiększania się tarczycy. Jód w diecie - podpowiadmy gdzie go szukać Dlaczego dolegliwości gruczołu tarczycowego tytułujemy regulatorem na szyi? - dowiesz się w artykule doktor medycyny Pawła Walaska Leczenie zachowawcze wola obojętnego bazuje na stosowaniu preparatu tyroksyny. Rzadziej, zwykle u dzieci, u których nie stwierdza się guzów tarczycy, podaje się jod albo jod i tyroksynę. Leczenie trwa z reguły sporo miesięcy, a kończy się stopniowym odstawianiem leków. Terapię należy podjąć w każdym przypadku, gdy tarczyca jest zwiększona. Co więcej - trzeba to zrobić jak najszybciej, inicjalne wykorzystanie leków gdyż może prowadzić do całkowitego ustąpienia wola. Wole ustabilizowane od wielu lat, nawet jeżeli już nie wymaga leczenia, powinno być obserwowane w obawie przed pogorszeniem jego stanu.Leczenie operacyjne wola obojętnego bazuje na usunięciu nadmiaru tkanki tarczycy i ewentualnych guzów. Wskazaniem do operacji jest spore wole powodujące uciśnięcie tchawicy albo żył, a również obecność w nim guzów. Decyzję o skierowaniu na zabieg podejmuje doktor, który określa również, czy zabieg jest pilny, czy także może być wykonany w dogodnym dla chorego terminie.Nadczynność tarczycy Definicją nadczynności tarczycy ustala się ogólnoustrojowe konsekwencje nadmiernego wydzielania hormonów poprzez tarczycę. Zasadnicze powody nadczynności tarczycy to dolegliwość Graves-Basedowa (G-B) i wole guzowate nadczynne (WGN). dolegliwość G-B rozwija się najczęściej u osób dotkniętych defektem układu immunologicznego (odpornościowego), który zdarza się przeważnie u kobiet. Bezpośredniej powody ujawnienia się dolegliwości G-B nie poznano. Pewną rolę odgrywa tu być może infekcja wirusowa i uraz fizyczny albo psychiczny. W chorobie G-B nadmierne wydzielanie hormonów tarczycy (HT) i rozkwit gruczołu są wywołane poprzez pobudzające działanie chorobotwórczych białek (niepoprawnych immunoglobulin). Immunoglobuliny te są wytwarzane przewlekle w układzie immunologicznym osoby chorej.w razie WGN (wola guzowatego nadczynnego) nadczynność tarczycy jest następstwem wydzielania sporych ilości HT poprzez niektóre guzy tarczycy. Guzy te etapowo rosną, wydzielając coraz więcej hormonów. Zdarza się, iż bezpośrednią powodem pobudzenia ich do nadprodukcji hormonów jest nadmierne spożycie jodu. W przebiegu nadczynności tarczycy wzrasta znacząco w ustroju przemiana materii, zużycie tlenu i produkcja energii cieplnej. Wpływa to szkodliwie na liczne narządy. Ponadto spore ilości krążących z krwią HT działają toksycznie między innymi na serce i układ nerwowy.Chorzy na nadczynność tarczycy mają liczne choroby, a w pierwszej kolejności odczuwają stałe osłabienie, uczucie gorąca, nerwowość, szybkie albo nierówne kołatanie serca, drżenie rąk. Mimo dobrego apetytu chudną. Ponadto w chorobie G-B dochodzi do powiększania się tarczycy i wytrzeszczu oczu. W nielicznych sytuacjach wytrzeszcz przybiera tak znaczące rozmiary, iż upośledza wzrok.Leczenie nadczynności tarczycy bazuje w pierwszej kolejności na hamowaniu wydzielania HT dzięki leków, na przykład metizolu albo methyltiouracylu. Prowadzi to do ustąpienia dolegliwości G-B w ok. 50% przypadków. W pozostałych sytuacjach nadczynności tarczycy stosuje się leczenie radykalne, opierające na napromienianiu tarczycy radiojodem albo na wycięciu znacznej części tarczycy. Poprzedza się je regularnie wstępnym podawaniem leków, na przykład metizolu. Leczenie radykalne jest prawie zawsze skuteczne; może jednak powodować powikłania. Należą do nich: niedoczynność tarczycy i, w następstwie operacji, osłabienie głosu albo rozwinięcie się zaburzeń gospodarki wapniowej w ustroju. Powikłania te wymagają dalszego leczenia. Kobiety z nadczynnością tarczycy powinny unikać ciąży, gdyż zarówno sama . dolegliwość, jak i jej leczenie mogą wpływać ujemnie na rozwój płodu. Niedoczynność tarczycy Niedoczynność tarczycy jest ogólnoustrojową chorobą wynikającą z niedostatecznego wydzielania hormonów poprzez tarczycę. powodem jest przeważnie stan zapalny tarczycy i jej uszkodzenie poprzez leczenie radiojodem albo poprzez operację. Niedoczynność tarczycy spowodowaną uszkodzeniem tego gruczołu określamy jako niedoczynność pierwotną. Czasami powodem niedoboru wydzielania hormonów poprzez tarczycę jest . dolegliwość przysadki, która wydziela zbyt niewiele TSH, jest to hormonu pobudzającego czynność tarczycy. W takich sytuacjach schorzenie tytułujemy niedoczynnością tarczycy wtórną.Nasilenie symptomów niedoczynności tarczycy ustala się w zależności od stopnia niedoboru hormonów. Chorobę o ciężkim przebiegu tytułujemy obrzękiem śluzowatym.Szkodliwe konsekwencje braku HT zależą również od okresu życia, w którym brak ten wystąpił. HT są gdyż konieczne dla prawidłowego rozwoju organizmu. U płodu niedobór zdarza się na szczęście bardzo rzadko. Skutkuje to ciężkie upośledzenie rozwoju dziecka, określane jako matołectwo. Niedoczynność tarczycy u dzieci starszych nie skutkuje już tak poważnych następstw. Chorobę tę tytułujemy niedoczynnością tarczycy młodzieńczą albo obrzękiem śluzowatym młodzieńczym. Symptomy są wówczas podobne do symptomów obserwowanych u osób dorosłych, ponadto występuje jednak opóźnienie wzrostu i rozwoju intelektualnego dziecka...w razie obrzęku śluzowatego dochodzi do znacznego zwolnienia przemiany materii. Minimalizuje się zużycie tlenu i produkcja energii cieplnej w ustroju. Temperatura ciała ulega obniżeniu. Chorzy odczuwają stale chłód, osłabienie, bóle mięśni i spowolnienie fizyczne i psychiczne. Stają się senni i zwalnia się u nich czynność serca. Pojawiają się obrzęki, w szczególności na twarzy. Skóra staje się sucha i szorstka, przerzedza się owłosienie. Występują dokuczliwe zaparcia. Krwawienia miesięczne stają się zbyt obfite.W umiarkowanie nasilonej niedoczynności tarczycy symptomy dolegliwości nie są tak typowe. Fundamentem rozpoznania staje się wówczas oznaczenie stężenia hormonów w surowicy krwi.Niedoczynność tarczycy leczy się przewlekłym podawaniem preparatu tyroksyny. Najpierw stosuje się małe dawki leku. Następnie określa się dawki w proporcji do ciężaru ciała, uwzględniając jednak indywidualną reakcję na preparat. Dzieci, młodzież i kobiety w ciąży z niedoczynnością tarczycy wymagają podawania w miarę większych dawek tyroksyny od innych chorych. Wyniki leczenia są zazwyczaj dobre. Jednak osoby w wieku podeszłym albo dotknięte chorobą serca mogą źle znosić leczenie. W takich sytuacjach dawkę tyroksyny trzeba ograniczyć, co skutkuje, iż uzyskuje się tylko częściową poprawę stanu zdrowia. Zapalenie tarczycy Definicja zapalenia tarczycy obejmuje sporo chorób, wywołujących w gruczole zmiany zapalne albo zbliżone do zapalnych. Zmiany te, jeżeli nawet rozwijają się w nie powiększonej tarczycy, wywołują regularnie rozwinięcie się wola. Dlatego w okolicy nazwy "zapalenie tarczycy" jest rozpowszechnione ustalenie "zapalenie wola". Najczęściej spotykane postacie zapalenia tarczycy to zapalenie podostre i przewlekłe.Zapalenie podostre tarczycy powodują prawdopodobnie wirusy. . dolegliwość występuje zazwyczaj u osób w wieku 30-50 lat. Kobiety chorują czterokrotnie częściej niż mężczyźni. Zapalenie podostre bywa poprzedzone bólem gardła. . dolegliwość obejmuje na ogół cały gruczoł, czasami jednak jeden płat albo nawet część płata.Zmieniona zapalnie tarczyca jest dobrze odgraniczona od otaczających ją tkanek. Pod wpływem zapalenia tkanka tarczycowa rozrasta się równomiernie i twardnieje. Czasami tworzą się w tarczycy guzki. W startowym okresie dolegliwości występują zazwyczaj: gorączka, bóle szyi promieniujące do uszu i symptomy kliniczne nadczynności tarczycy, najczęściej o nieznacznym nasileniu. Ten moment jest zazwyczaj krótki, po czym następuje powolna poprawa. . dolegliwość trwa na ogół kilka tygodni i kończy się całkowitym powrotem do zdrowia albo znacząco rzadziej - pojawieniem się niedoczynności tarczycy. Znane są również przypadki nietypowe, o krótkotrwałym lekkim przebiegu, jak także o przebiegu przewlekłym, kiedy choroby powtarzają się poprzez sporo miesięcy.Podostre zapalenie tarczycy ma skłonność do samoistnego ustąpienia. Dlatego leczenie można ograniczyć do podawania leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych i stosowania ciepłych, wilgotnych okładów na szyję. Niekiedy w przypadku bardzo nasilonych choroby poprawę skutkuje podanie leku hormonalnego - enkortonu. O stosowaniu tego leku decydować musi doktor. Podawanie antybiotyków na ogół nie jest potrzebne, chyba iż dochodzi do powikłania w formie infekcji bakteryjnej.Przewlekłe zapalenie tarczycy rozwija się najczęściej na tle zaburzeń immunologicznych, niekiedy również w konsekwencji infekcji bakteryjnej.Zaburzenia immunologiczne prowadzące do zapalenia tarczycy polegają na tak zwany autoagresji, w wyniku której może nastąpić powolne niszczenie poprzez własny organizm niektórych jego narządów. Tę postać przewlekłego zapalenia tarczycy ustala się jako zapalenie limfocytowe, a najczęściej jako chorobę Hashimoto, od nazwiska lekarza, który ją opisał. W tym schorzeniu układ odpornościowy chorego reaguje na komórki tarczycy jak na obce białko. Może to prowadzić do powolnego uszkodzenia, a nawet zniszczenia tarczycy. Ogniskowa postać tej dolegliwości rzadko skutkuje ciężkie następstwa kliniczne. Leczenie jej bazuje na przewlekłym podawaniu preparatu tyroksyny.Postać rozsiana dolegliwości prowadzi przeważnie do stopniowego zaniku gruczołu i jego niedoczynności. Leczenie rozsianego zapalenia, mające na celu zahamowanie postępu dolegliwości, bywa na ogół niewiele skuteczne i w skutku jest niezbędne leczenie niedoczynności tarczycy. Leczenie zapalenia tarczycy wywołanego poprzez bakterie bazuje na stosowaniu antybiotyków, rzadziej jest potrzebny zabieg chirurgiczny. Nowotwory złośliwe tarczycy Nowotwory złośliwe tarczycy występują w miarę rzadko i w znacznej większości przypadków można je efektywnie leczyć. Rozpoznanie określa się na podstawie badania klinicznego, a w pierwszej kolejności na podstawie badania mikroskopowego tkanki tarczycy. Materiał do tego badania uzyskuje się na przykład dzięki biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej (w skrócie BAC). Najczęściej są spotykane nowotwory zróżnicowane, jest to brodawkowaty i pęcherzykowy. Guzy te, a w szczególności raka brodawkowatego, charakteryzuje dość powolny przebieg dolegliwości. Leczenie raka zróżnicowanego bazuje w pierwszej kolejności na doszczętnym wycięciu nowotworu wspólnie z rozległym albo nawet całkowitym wycięciem pozostałej tkanki tarczycy. Zdarza się, iż rozpoznanie nowotworu określa się dopiero po operacji, na przykład wola z pozoru obojętnego. regularnie jest niezbędne wówczas wykonanie drugiej, bardziej rozległej operacji.Inna sposób, służąca zazwyczaj jako uzupełnienie operacji, to leczenie radiojodem. Pacjenci z chorobą nowotworową pozostają pod stałą opieką lekarską i przyjmują przewlekle preparat tyroksyny albo niekiedy trójjodotyroniny. Samowolne przerwanie tego leczenia jest niedopuszczalne.Inne, bardziej złośliwe guzy tarczycy, na przykład rak anaplastyczny, zdarzają się wprawdzie rzadko, lecz wykazują na ogół znaczącą oporność na leczenie. Jednak ich inicjalne wykrycie stwarza szansę skutecznego przeciwdziałania chorobie.Chorzy na nadczynność tarczycy odczuwają stałe osłabienie, uczucie gorąca, drżenie rąk, kołatanie serca. Tarczyca jest zwiększona, pojawia się wytrzeszcz oczu. Nowotwory złośliwe tarczycy występują w miarę rzadko i w znacznej większości przypadków można je efektywnie leczyć