Menopauza leczenie

Definicja MENOPAUZA: Z punktu widzenia ewolucji, kobieta po menopauzie spełniała olbrzymią rolę w społeczności. Była wszystkowiedzącą, pełną doświadczenia (zajmowała się leczeniem, pilnowaniem rozwoju dzieci), osobą, które pomagała przetrwać.Okazuje się, iż społeczności, w których kobiety po menopauzie stawały się mędrcami, znacząco lepiej rozwijały się niż inne.(Miriam Stoppard, "Menopauza")sporo kobiet z lękiem myśli o zbliżającej się menopauzie. Obawiają się związanych z nią dolegliwośći fizycznych, lecz w pierwszej kolejności traktują klimakterium jako koniec pełnowartościowego życia, start starości. Warto uświadomić sobie pozytywne skutki, wynikające z faktu, iż kiedyś czas życia kobiety nie przekraczał znacząco okresu menopauzy, więc medycyna nie znała tego problemu, a aktualnie jest odmiennie.Po pierwsze menopauza pojawia się w życiu kobiety, kiedy ona jest jeszcze młoda, zdrowa i aktywna. Ma przed sobą jeszcze dziesiątki lat dobrego życia. ))sporo kobiet uważa, iż ten wiek średni to w najwyższym stopniu harmonijny moment życia. Dzieci już dorosłe, przypadek zawodowa ustabilizowana, potrzeby materialne zaspokojone w stopniu co najmniej dostatecznym. Kobiety mają teraz więcej czasu dla siebie, regularnie odkrywają nowe zainteresowania i pasje, nawiązują nowe przyjaźnie.Po drugie - problem choroby okołomenopauzalnych stanął przed medycyną i ona sobie coraz lepiej z tym radzi. Doskonali metody obniżania poziomu cholesterolu, poprawy gospodarki wapniowej i zachowania równowagi hormonalnej.Czytając o możłiwych konsekwencjach zmian hormonalnych zachodzących w momencie menopauzy należy zatem pamiętać, iż: prawie wszystkie choroby występują u kobiet zawsze i w takim samym stopniu, odpowiednia opieka lekarska może usunąć albo złagodzić choroby, nie dopuścić do drastycznych konsekwencji, opóźnić mechanizmy starzenia. A to oznacza, iż kobiety w tym okresie zamiast popadać w depresje, powinny szczególnie o siebie zadbać. moment menopauzyOkres menopauzy można podzielić na kilka "podokresów": premenopauzę, ok. 40. roku życia, kiedy nie ma jeszcze ewidentnych symptomów zaburzeń hormonalnych, lecz w badaniach stwierdza się podwyższenie poziomu FSH i inicjalną owulację w cyklu miesięcznym. perimenopauzę, zaczynającą się mniej więcej w połowie piątej dekady życia i kończącej się rok po menopauzie. W tym czasie mogą występować symptomy wypadowe (uderzenia gorąca, tak zwany wary), przedłużające się, obfite krwawienia, skrócenie cyklu miesięcznego. Cykle są regularnie bezowulacyjne (w około 40%). Obniża się poziom estrogenów i progesteronu, wzrasta poziom gonadotropin przysadkowych (FSH i LH). W tym czasie błyskawicznie spada liczba pęcherzyków Graafa w jajnikach, minimalizuje się więc liczba receptorów dla gonadotropin i zanika wrażliwość jajników na stymulację przysadkową. menopauzę, oznaczającą ostatnie krwawienie miesięczne, która przeważnie występuje pomiędzy 50. a 55. rokiem życia. moment pomenopauzalny. W tym czasie krwawienia miesięczne już się nie pojawiają. W badaniach stwierdza się wysoki poziom FSH i LH a znacząco obniżony poziom estrogenów i progesteronu. Jajniki wytwarzają niewielkie ilości hormonów, w pierwszej kolejności androgenów (hormonów męskich) i - w mniejszym stopniu - estrogenów i progesteronu.Niektóre tkanki, na przykład tłuszczowa, wątrobowa, mięśniowa, część nerwowej, szpik kostny umieją wytwarzać niewielkie ilości estrogenów z androgenów dostarczanych poprzez jajniki i nadnercza. Powstaje jednak w pierwszej kolejności niewiele aktywny estron, brakuje zaś aktywnego estradiolu, co jest powodem symptomów wypadowych i choroby ze strony różnych narządów, do pełnego funkcjonowania których potrzebny jest estradiol. symptomy osłabienia funkcji hormonalnej jajników: zaburzenia naczynioruchowe: uderzenia gorąca, a więc wary, nocne poty, regularnie zlewne, napady kołatania serca, zaburzenia sfery psychicznej: bezsenność, pogorszenie pamięci, zmiany w zachowaniu, lęki, strata libido, zaburzenia koncentracji uwagi, trudności w podejmowaniu decyzji, obniżenie napędu do działania, drażliwość, płaczliwość. Wymienione tu konsekwencje menopauzy w drastyczny sposób zaburzają funkcjonowanie kobiet w społeczeństwie, w zawodzie, w rodzinie.Późne następstwa braku hormonów - to zaburzenia gospodarki lipidowej i ustanie ochronnego wpływu estrogenów na ścianę naczyń krwionośnych, co skutkuje zrównanie ryzyka dolegliwości wieńcowej kobiet z ryzykiem mężczyzn (kobiety miesiączkujące czy stosujące hormonalną terapię zastępczą są znacząco mniej zagrożone). Następuje także błyskawiczny zanik tkanki kostnej, co regularnie prowadzi do osteoporozy.Wiotczeje skóra, przerzedzają się włosy, regularnie występuje hirsutyzm (męskie owłosienie twarzy) w wyniku większej ilości androgenów w relacji do estrogenów.Zanika także narząd rodny, występują zmiany zanikowe pochwy. Suchość pochwy jest powodem bolesności w okresie stosunków płciowych. Atrofia (zanik) dotyczy także zewnętrznych narządów płciowych, regularnie występują stany zapalne pęcherza. w wyniku wiotczenia tkanek miednicy i obniżenia się macicy ( tak zwany wypadanie macicy) może wystąpić nietrzymanie moczu jako rezultat ucisku na pęcherz poprzez ten narząd.Zanika tkanka gruczołowa sutków, wiotczeją ich więzadła, piersi stają się obwisłe.Nie bójcie się hormonówLiczne i bardzo przykre następstwa menopauzy świadczą o znaczeniu hormonów płciowych w organizmie kobiety, o ich wielokierunkowym oddziaływaniu i ochronnym wpływie na )))sporo tkanek i narządów.Organizm cierpi na skutek ich braku. Przed wiekami czy dziesiątkami lat kobiety żyły o 10-20 lat krócej, niż aktualnie, a menopauza występowała u nich tak, jak u kobiet współczesnych, między 45. a 50. rokiem życia. Przeważnie nie dożywały powikłań, które teraz są utrapieniem starości i problemem społecznym: złamań osteoporotycznych i kalectwa, zaników tkanki mózgowej (hormony płciowe zmniejszają ryzyko dolegliwości Alzheimera!).Większości symptomów klimakterium można zapobiec włączając jak najwcześniej hormonalne leczenie zastępcze.w czasie gdy kobiety - i to nie tylko w Polsce - boją się hormonów. Wszystko, tylko nie hormony. A hormony to przecież substancje, które miały i które menopauza im odebrała.Chorzy na cukrzycę otrzymują insulinę (hormon), osoby z niedoczynnością nadnerczy są leczone hydrocortizonem (hormon), chorym z tężyczką podaje się aktywny metabolit witaminy D (hormon), niedoczynność tarczycy jest związana z koniecznością przyjmowania hormonów nie chcą swoich hormonów, chociaż badania kliniczne wykazały, iż hormonalna leczenie zastępcza, polegająca na podawaniu małych dawek estrogenów i progesteronu (to nie są tak spore dawki jak służące w antykoncepcji!), przywracających sytuację sprzed menopauzy, przedłuża życie i poprawia jego jakość.Miejmy nadzieję, iż w przyszłości ta przypadek się zmieni, dla dobra pań, które powinny cieszyć się życiem, wnukami, emeryturami wzmocnionymi drugim (a czasem i trzecim) filarem, a nie chodzić o kulach i nosić pampersy dla dorosłych. Terapie uzupełniające Terapie uzupełniające mogą być służące oddzielnie albo łącznie jedna z drugą. Każda taka leczenie traktuje organizm jako całość, a nie tylko jako dysfunkcję jednego narządu, chociaż oczywiście działa na pewne niektóre . symptomy, na przykład uderzenie gorąca, depresje czy naglące parcie. Stosuje się bardzo różne terapie uzupełniające, lecz te podane poniżej są najczęstsze. Zawsze należy przed rozpoczęciem ich stosowania skonsultować się ze specjalistą. Homeopatia Działa na zasadzie naturalnych surowców, na przykład rozcieńczony, nietoksyczny roztwór jadu węża skutkuje zniesienie uderzeń gorąca, bo nierozcieńczony wywołuje częstoskurcz serca i uczucie gorąca. Leki homeopatyczne działają zarówno na poszczególne . symptomy jak i na cały organizm kobiety. Ziołolecznictwo ))))sporo ziół służących w momencie menopauzy, takie jak Vitex agnucastus,zawiera estrogeny albo ich prekursory. Szałwię stosuje się przy uderzeniach gorąca , czarną porzeczkę przy schorzeniach układu moczowego, a kwiaty czarnego bzu albo korzenie waleriany przy bezsenności. Akupunktura Eksperci w tej dziedzinie leczenia ukżywają bardzo cienkich igieł celem nakłucia pkt.ów na ciele, które wpływają na poprawne chi kobiety (przepływ energii w ciele). Akupunktura jest najefektywniejsza w leczeniu zespołów bólowych. Aromaterapia Używanie rozcieńczonych olejków może wzmocnić i zrelaksować kobietę. Stąd aromaterapia jest idealna w stanach pobudzenia i zmęczęnia