Poszukiwania w chorobie Alzheimera leczenie

Definicja POSZUKIWANIA W CHOROBIE ALZHEIMERA: Aczkolwiek wciąż nie wiadomo, jak wyleczyć chorobę Alzheimera, znane są leki i sposoby częściowo spowalniające jej rozwój.na skutek stale rosnącej liczby osób ponad 65. roku życia, dolegliwości otępienne stają się problemem nie tylko społecznym, lecz i medycznym. Dolegliwość Alzheimera jest coraz częściej rozpoznawana w Polsce i na świecie. Wynika to w pierwszej kolejności z faktu starzenia się społeczeństw, co w razie dolegliwości, której udokumentowanym czynnikiem ryzyka jest wiek, ma szczególne znaczenie.Rośnie również świadomość tego schorzenia, i to zarówno wśród lekarzy neurologów i psychiatrów, jak także wśród pacjentów. dolegliwość Alzheimera jest odpowiedzialna za powyżej 50% przypadków otępienia i jest jego najczęstszą powodem. A gdyż występowanie jej jest dość częste i wciąż nie wyjaśniono jej pochodzenia, należy ona do intensywnie badanych schorzeń.Badania koncentrują się głównie na patogenezie, genetyce, diagnostyce i farmakoterapii, lecz również dotyczą rozwiązań w dziedzinie organizacji opieki nad chorymi i pomocy ich rodzinom. Co sprzyja chorobie? wciąż zbyt niewiele wiadomo na temat tej dolegliwości; za wiele pozostaje w sferze domysłów i hipotez.Z całą pewnością jednak udowodniono, iż do czynników rozwoju dolegliwości Alzheimera należy wiek.Wśród osób od 65. do 74. roku życia ok. 3% cierpi na chorobę Alzheimera. U ludzi w wieku od 75 do 84 lat proc. ten powiększa się do 19. W ekipie osób w wieku 85 lat i starszych . dolegliwość Alzheimera rozwija się u 47%. Wg projektu badawczego Mirage, przeprowadzonego poprzez Akademię Medyczną w Bostonie, ryzyko zachorowania na chorobę Alzheimera minimalizuje się z kolei po 90. roku życia.Wiadomo również, iż ok. 15% przypadków jest uwarunkowanych rodzinnie. Przed osiągnięciem wieku 80 lat w ekipie ludzi, w której obydwoje rodzice chorowali na chorobę Alzheimera ryzyko jej wystąpienia osiągnęło 54% i było 1,5 raza większe niż w ekipie osób, których tylko jedno z rodziców chorowało, i 5 razy większe niż u osób, których rodzice w ogóle nie chorowali na chorobę Alzheimera. Nie udowodniono również tego, iż aktywność umysłowa może opóźnić czy wręcz wykluczyć ryzyko rozwinięcia się dolegliwości Alzheimera. Osoba o bardziej aktywnym umyśle, dłużej może ukrywać czy maskować chorobę, lecz nie ma to żadnego wpływu na powstawanie bądź blokowanie czynników biologicznych, które prawdopodobnie doprowadzają do stworzenia dolegliwości. Czy to z pewnością Alzheimer? wciąż niełatwe jest ostateczne i stuprocentowo pewne rozpoznanie dolegliwości. Jak się okazuje, diagnozowanie zchorzenia utrudnia niemożność odróżnienia do końca procesu otępiennego typu alzheimerowskiego od zmian miażdżycowych. Odbywa się tak w pierwszej kolejności dlatego, iż spora część przypadków charakteryzuje się współwystępowaniem tych mechanizmów.Cały czas nie jest znany biologiczny marker, który z sporym prawdopodobieństwem mógłby potwierdzić rozpoznanie Alzheimera.Ani na podstawie badań enzymatycznych z płynu mózgowo-rdzeniowego, ani z krwi nie jesteśmy w stanie potwierdzić dolegliwości - nie odkryto dotychczas testu diagnostycznego rozpoznającego chorobę Alzheimera, chociaż w niektórych badaniach potwierdzono korelację podwyższonego stężenia białka w płynie mózgowo-rdzeniowym z symptomami otępienia typu alzheimerowskiego o łagodnym nasileniu.W typowych badaniach laboratoryjnych również nie obserwuje się ważnych odchyleń od stanu prawidłowego u tych chorych.Badania obrazujące z kolei, na przykład tomografia komputerowa czy rezonans magnetyczny mózgu, ujawniają charakterystyczny w chorobie zanik mózgu głównie w obrębie płatów czołowych, skroniowych i ciemieniowych i poszerzenie układu komorowego, które postępuje z postępem schorzenia.Nadal więc w rozpoznaniu wielkie znaczenie ma szczegółowe badanie neuropsychologiczne ustalające pewne typowe symptomy czy zachowania charakterystyczne dla tej dolegliwości, na przykład znaczące zubożenie słownictwa, luki w pamięci i tym podobne Więcej pytań niż odpowiedzi Aczkolwiek wciąż pozostaje sporo niejasności, być może już niedługo będzie można efektywnie leczyć tę chorobę, dzięki prowadzonym badaniom i stawianym hipotezom.Beta-amyloid w blaszkach starczych Wg doniesień z ostatniego Kongresu Alzheimerowskiego w Waszyngtonie, być może już za 5 lat będzie możliwe podawanie szczepionki, która uchroni przed postępem Alzheimera, u chorych zaś zatrzyma rozwój dolegliwości.Obiecujące są również badania nad identyfikacją beta-sekretazy, enzymu zaangażowanego w mechanizm tworzenia beta-amyloidu - białka odkładającego się w tak zwany blaszkach starczych w mózgu osób z chorobą Alzheimera. Odkrycie enzymu beta-sekretazy jest bardzo istotnym punktem dla rozwoju nowych, skuteczniejszych sposobów leczenia dolegliwości Alzheimera.Leki przeciwzapalneW bieżącym roku opublikowano również pracę potwierdzającą rolę procesu zapalnego w rozwoju dolegliwości Alzheimera, a szczególnie jednej z substancji uczestniczącej w procesie zapalnym - interleukin.Udowodniono, iż pacjenci, którzy przewlekle byli leczeni preparatami znoszącymi szkodliwe działanie mechanizmów zapalnych wyróżniali się dłuższym przeżyciem w chorobie Alzheimera.mechanizmy zapalne gdyż, poza niszczeniem beta-amyloidu działają szkodliwie na neurony. Badacze sugerują, iż leczenie przeciwzapalne może mieć działanie ochronne przed zachorowaniem na chorobę Alzheimera. Teoria ta pozostaje jednak na razie w sferze badań klinicznych.HTZW kilku przeprowadzonych dotychczas badaniach sugerowano, iż estrogen służący w hormonalnej terapii zastępczej minimalizuje ryzyko zachorowania na chorobę Alzheimera u kobiet. Na podstawie tych danych przeprowadzono badanie skuteczności podawania estrogenu u kobiet, które chorują na chorobę Alzheimera. Wyniki próaby nie potwierdziły jednak skuteczności terapii estrogenowej u osób z tym schorzeniem.Wszystko na to wskazuje, iż nie to jest leczenie wpływająca pozytywnie na leczenie zaburzeń poznawczych.Bakterie ChlamydiaJedną z najmniej wiarygodnych teorii jest z kolei ta, która sugeruje związek zakażeń bakteriami Chlamydia (mikroorganizmy odpowiedzialne za niektóre postaci zapalenia płuc, zapalenia spojówek czy jedną z chorób wenerycznych) z postępem dolegliwości. Teoria ta została zaproponowana 2 lata temu poprzez jednego z naukowców w Filadelfii, który znalazł drobnoustroje z rodzaju Chlamydia w mózgach osób z chorobą Alzheimera. Jednak ma to więcej cech sensacji niż rzeczywistego naukowego znaczenia.Bakterie, którymi ostatnio wyjaśnia się sporo patologicznych zmian następujących w organizmie, nie mają nic wspólnego z w najwyższym stopniu prawdopodobną teorią rozwoju dolegliwości - genetycznie uwarunkowaną produkcją beta-amyloidu. Aczkolwiek spowolnić chorobę Dotychczasowe leczenie dolegliwości Alzheimera nie doprowadziło do wyraźnego zahamowania postępu dolegliwości. Od 2 lat, co prawda, są dostępne w Polsce preparaty z gatunku inhibitorów acetylocholinestazy - leki zwiększające poziom acetylocholiny, głównego neuroprzekaźnika mózgu. to jest już pewien rozwój w chorobie, chociaż cały czas leczenie działa na symptomy, a nie powody dolegliwości.aktualnie powszechnie stosowanymi lekami są Aricept i Exelon.Leki te zatrzymują albo co najmniej spowalniają rozwój dolegliwości przez zachowanie funkcji umysłowych i sprawności w samodzielnym wykonywaniu czynności życia codziennego. Strata umiejętności samodzielnego funkcjonowania gdyż w najwyższym stopniu ogranicza niezależność pacjentów i sprawia, iż . dolegliwość staje się szczególnie przykra dla chorych, jak i dla ich rodzin. Leki te dają subiektywne poczucie poprawy pamięci, a obiektywnie przedłużają poprzez to samodzielność pacjenta. Pacjent dzięki nim może zyskać nawet 2 lata względnej samodzielności i przedłużyć moment, w którym nie jest kompletnie zależny od rodziny.Trzeba przyznać ponadto, iż te, na razie jedynie objawowe leki, działają wiele skuteczniej i efektywniej w najwcześniejszej fazie schorzenia. Bardzo ważne jest więc, tak aby rozpoznać chorobę Alzheimera właśnie w możliwie najwcześniejszej fazie.Na razie wiadomo również, iż szczególnie w fazie średniej i umiarkowanej dolegliwości warto wprowadzać terapię ruchową i logopedyczną. Obraz dolegliwości Otępienie, właściwe dla dolegliwości, rozpoznaje się na podstawie charakterystycznych symptomów. Zaburzenia pamięci świeżej upośledzające mechanizm uczenia się i orientację w okresie i przestrzeni. Spowolnienie myślenia. Upośledzenie myślenia abstrakcyjnego, wnioskowania i dokonywania sądów. Zaburzenia sfery emocjonalnej - zmienność nastrojów. Trudności w funkcjonowaniu społecznym i w życiu codziennym. Zaburzenia fizjologiczne. Trzy etapy Z racji na zaawansowanie procesu wyróżnia się następujące stadia głębokości zaburzeń otępiennych: I etap - otępienie umiarkowane - zaburzenia pamięci utrudniające życie codzienne bez uniemożliwiania samodzielnego funkcjonowania; zaburzenia pamięci dotyczą najczęściej wydarzeń świeżych. II etap - otępienie średnie - niezdolność do samodzielnego funkcjonowania, zaburzenia pamięci świeżej i dawnej, upośledzenie myślenia abstrakcyjnego. III etap - otępienie głębokie - globalne zaburzenia pamięci, znaczące obniżenie funkcjonowania intelektualnego, wyraźne zaburzenia emocjonalne, zaburzenia kontroli zwieraczy