Przyczyny otępienia starczego leczenie

Definicja PRZYCZYNY OTĘPIENIA STARCZEGO: Na skutek otępienia cierpi 35% osób ponad 90. roku życia.Reakcje na zaburzenia własnej pamięci są różne. Część osób zwraca siędo lekarza o pomoc, część zaś postępującą utratę pamięci uważa za naturalne zdarzenie i przystosowuje się do nowej sytuacji.Zakupy, posługiwanie się pieniędzmi, zdolność przygotowywania posiłków czy korzystania ze środków komunikacji to fundamentalne czynności konieczne do prowadzenia niezależnej egzystencji. W pewnym okresie życia ich wykonywanie rozpoczyna sprawiać poważne trudności.Przyczyn postępującej z wiekiem straty samodzielności jest sporo, lecz główna to upośledzenie sprawności umysłowej.Ludzie w podeszłym wieku potrzebują więcej czasu, by nauczyć się czegoś nowego, mają trudności z samokontrolą, szybciej zapominają opanowane już informacje. "Słabe miejsca" starzejącej się pamięci to upośledzenie szybkiego przyjmowania, gromadzenia i przywoływania informacji.Reakcje na zaburzenia własnej pamięci są różne. Część osób zwraca się do lekarza o pomoc, część zaś postępującą utratę pamięci uważa za naturalne zdarzenie i przystosowuje się do nowej sytuacji. Są jednak i takie osoby, które nie przyznają się do tego typu problemów i zazwyczaj bagatelizują je, co w późniejszym okresie życia prowadzi do niepewności i depresji. Powody otępienia Osłabienie pamięci jest nieuchronne, lecz może przebiegać wolno, tak jak sam mechanizm starzenia się organizmu. W innych sytuacjach postępuje błyskawicznie, co regularnie wiąże się z różnymi współistniejącymi chorobami. Sprawność intelektualna minimalizuje się wówczas o 25-40% w porównaniu ze sprawnością osób zdrowych, w tym samym wieku. Największe ubytki pamięci występują w szybkim wyszukiwaniu danych i umiejętności przyjmowania i przetwarzania informacji."Luki w pamięci", "deficyt pamięci", "zanik pamięci" to różne ustalenia dla otępienia umysłowego. Na skutek otępienia cierpi powyżej 35% osób ponad 90. roku życia. Otępienie może być rezultatem starzenia się mózgu albo towarzyszyć innym chorobom, na przykład chorobie Alzheimera, udarom mózgowym, chorobie Parkinsona i Creutzfeldta-Jakoba, depresji, nadużywaniu alkoholu, awitaminozie B12 albo niedoczynności tarczycy.Rozpoznanie upośledzonej pamięci jest w miarę proste. W tym celu stosuje się różne testy, na przykład "powtarzanie liczb" w kolejności prawidłowej i w porządku odwrotnym, i "listę słów" czy "testy łączenia liczb". Jogging mózgowy Starożytni poeci i filozofowie uważali, iż czynne życie intelektualne może powstrzymać albo opóźnić starcze osłabienie umysłu. W dziele "De Senectute" Cycero pisał: "... Kto rozumu nie używa, ten go straci... Starcy zachowują sprawność umysłu, jeżeli zachowują własne zainteresowania". Podstawowa zasada spowalniania starzenia się pamięci bazuje na systematycznym stymulowaniu aktywności umysłowej.Współcześni psychoterapeuci w grupowych albo indywidualnych terapiach otępienia stosują "jogging mózgowy" opierający na łączeniu słowoów, na ćwiczeniach płynności wymowy, aktywizacji zapisów pamięciowych.Zwolnienie tempa starzenia się pamięci i zapobieganie utracie sprawności intelektualnej jest możliwe dzięki samodzielnemu wykonywaniu różnych ćwiczeń. Należą do nich: głośne czytanie książki poprzez godzinę, czytanie powieści odcinkowych w codziennych gazetach, pisanie listów, prowadzenie dzienniczka codziennych wydarzeń. Naturalne środki poprawiające pamięć Istnieje sporo leków roślinnych usprawniających mechanizmy intelektualne. Najczęściej służące są: żeń-szeń, preparaty zawierające lecytynę, ogórecznik lekarski albo miłorząb japoński. Żeń-szeń Żeń-szeń żyje do 200 lat, występuje w górskich lasach Chin, Korei, Japonii i byłego ZSRR. Żeń-szeń był i pozostaje najsławniejszą rośliną leczniczą, o czym świadczą jego ludowe nazwy służące w różnych państwach: "cud świata", "korzeń życia", "sól ziemi", "dar nieśmiertelności", "ziarno ziemi". Jako środek leczniczy jest on stosowany w państwach azjatyckich od 4-5 tys. lat, a w Europie od XVII w., kiedy to był 18 razy droższy od złota. Do celów leczniczych używa się korzenia, który zawiera związki biologicznie czynne, nazywane saponinami albo ginsenozydami, stymulujące różne czynności adaptacyjne naszego organizmu. Wg podań ludowych żeń-szeń "pomaga płucom, wzmacnia śledzionę, oziębia zapalenia, odkrywa serca, zwiększa wiedzę, podnosi ducha, uspokaja przestrach, usuwa zaparcia, odmładza ciało i umysł i przedłuża życie".Współczesne badania korzenia żeńszeniowego pozwoliły określić leczniczy zakres jego działania. Ogólnie można stwierdzić, iż żeń-szeń wzmacnia i aktywizuje siły fizyczne i psychiczne człowieka - poprawia sprawność intelektualną, ułatwia koncentrację i ma właściwości wzmacniające mechanizm immunologiczny. Jest rekomendowany w otępieniu umysłowym różnego pochodzenia, w momencie rekonwalescencji po chorobach zakaźnych albo operacjach. Dobre efekty lecznicze obserwowano w depresjach u osób starszych związanych z uogólnionym procesem miażdżycowym. Preparaty żeńszeniowe nie są toksyczne w dawkach terapeutycznych, z kolei ich przekroczenie może spowodować tak zwany syndrom żeńszeniowy, objawiający się bólami głowy, niedobrym samopoczuciem i podwyższonym ciśnieniem tętniczym. Nie powinno się korzystać leków żeńszeniowych dłużej niż 2 miesiące. Lecytyna Lecytyna jest wysoce bioaktywną substancją fosfolipidową obecną w komórkach nerwowych, która ochrania je przed procesami zwyrodnieniowymi. Może być pochodzenia zwierzęcego i roślinnego. Poprawia koncentrację i sprawność intelektualną. Spore ilości lecytyny znajdują się w ziarnach lnu pod postacią zmielonego proszku albo specjalnie preparowanych nasion. Przy okazji len łagodzi choroby gastryczne i obniża poziom cholesterolu. Można również stosować lecytynę sojową albo rzepakową, które mają nie tylko właściwości hipolipidemiczne, lecz również pobudzają systemy obronne organizmu. Zawierają one wiele potasu, magnezu i wapnia. Ogórecznik lekarski Ogórecznik lekarski - olej z nasion tej rośliny zawiera pokaźne ilości niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych omega-6. Z tego względu obniża on poziom cholesterolu LDL (zwanego kolokwialnie cholesterolem " niedobrym"), normalizuje relacja HDL/LDL (HDL - kolokwialnie cholesterol "dobry") i ma mocne właściwości przeciwutleniające (antyoksydacyjne). Sugerowany jest w miażdżycy zarostowej tętnic.Badania kliniczne dowiodły, iż olej z ogórecznika łagodzi symptomy miażdżycy naczyń mózgowych u przynajmniej 30% leczonych osób. Obserwowano również polepszanie się pamięci wydarzeń bezpośrednich, umiejętności koncentracji i pomniejszenie chwiejności emocjonalnej. Miłorząb japoński Wyciąg z miłorzębu zawiera dwie fundamentalne ekipy związków chemicznych: flawonoidy i terpeny. Wykazuje on korzystne działanie na naczynia krwionośne i po-budza syntezę katecholamin w mózgu, co skutkuje powiększenie wydzielania dopaminy i noradrenaliny. Jego korzystne działanie na komórki mózgowe jest następstwem wzrostu przepływu krwi i lepszego zaopatrzenia w tlen i substancje odżywcze. Miłorząb japoński hamuje zlepianie się płytek krwi i blokuje reakcję łańcuchową utleniania lipidów, inicjowaną poprzez wolne rodniki tlenowe. Wyciąg z miłorzębu stosuje się w profilaktyce i rehabilitacji udarów mózgowych, w stanach poudarowego otępienia i różnego rodzaju dolegliwościach związanych z miażdżycą naczyń mózgowych: w trakcie zawrotów głowy, zaburzeń równowagi, szumu w uszach i zaburzeń widzenia. Wyciąg z miłorzębu działa korzystnie w upośledzeniu pamięci i koncentracji umysłowej