Retinopatia cukrzycowa leczenie

Definicja RETINOPATIA CUKRZYCOWA: Co roku sporo osób chorych na cukrzycę traci wzrok. Szacuje się, iż w państwach rozwiniętych ok. 8% wszystkich przypadków ślepoty wywołane jest tą chorobą.Najczęstsze schorzenie oka w cukrzycy - retinopatia, dotyczy ok. 97% osób z typem 1. cukrzycy (insulinozależnej) i 80% z typem 2. (insulinoniezależnej) co najmniej po 15 latach od początku dolegliwości. To z pewnością złe informacje. Niezłą jest przekonanie diabetologów (specjalistów od leczenia cukrzycy) i okulistów, iż retinopatii i innym ocznym powikłaniom cukrzycy można i należy zapobiegać.Przypomnijmy, iż droga promieni świetlnych prowadzi poprzez rogówkę i soczewkę (które je załamują i ogniskują), później poprzez źrenicę (otwór w tęczówce - kolorowej części naszego oka) i ciało szkliste dochodzi do siatkówki. Ta ostatnia złożona jest między innymi z wielu receptorów wrażliwych na bodźce świetlne. Jej centralna część - plamka - odpowiada za ostre (centralne) widzenie i rozpoznawanie kolorów. Siatkówka (błona wewnętrzna) musi być zaopatrywana w substancje odżywcze i tlen poprzez gęstą sieć naczyń krwionośnych, z których najmniejsze to naczynia włosowate. Retinopatia cukrzycowa To jest najczęstsze powikłanie i dotyczy właśnie siatkówki. Uszkodzenie następuje jednak pośrednio: na początku podlegają mu naczynia włosowate, później receptory i włókna nerwowe w błonie wewnętrznej.Istnieją dwa główne rodzaje retinopatii cukrzycowej: nieproliferacyjna i proliferacyjna. Ta pierwsza dotyczy 90-95% długoletnich cukrzyków. W jej przebiegu ściana naczynia krwionośnego słabnie i przepuszcza osocze albo pełną krew, co prowadzi do obrzęków i powstawania wysięków. Zmienione naczynia nie spełniają również swojej funkcji odżywczej. Ta forma retinopatii zazwyczaj nie upośledza widzenia w poważnym stopniu. Regularnie obraz etapowo się zamazuje.znacząco poważniejsza jest druga, później rozwijająca się forma retinopatii - proliferacyjna. W tym typie dolegliwości naczynia krwionośne zamykają się, co pobudza przyrost nowych naczyń włosowatych (tak zwany neowaskularyzacja), pojawiających się nad siatkówką i wrastających nawet w ciało szkliste. Takie "młode" naczynka mają bardzo słabą ścianę, poprzez którą łatwo przedostaje się krew, co jest powodem krwotoków. Wraz z naczyniami rozwija się tkanka łączna, która kurcząc się i bliznowaciejąc może "pociągnąć" za sobą siatkówkę. Odwarstwienie siatkówki jest bardzo poważnym, zaawansowanym stadium retinopatii.Wszystkie te mechanizmy prowadzą do upośledzenia widzenia: zamazania, "mętów" w polu widzenia i ostatecznie, w nieleczonej retinopatii, do ślepoty. Zapobieganie i leczenie Do tych zmian można nie dopuścić. W klasycznym już badaniu dotyczącym cukrzycy i jej powikłań, znanym pod skrótową nazwą DCCT, stwierdzono, iż głównym "winowajcą" w retinopatii jest podwyższony poziom glukozy. Im ten poziom bliższy jest normie, tym mniejsze ryzyko retinopatii. Dlatego główna w zapobieganiu jest ścisła kontrola poziomów glukozy we krwi. Jeżeli glikemia będzie poprawna (lub "prawie poprawna"), ryzyko retinopatii zmniejszy się o 76%. co najmniej raz w roku trzeba przeprowadzać badanie dna oka u okulisty (lub wyszkolonego lekarza rodzinnego albo diabetologa. Dzięki oftalmoskopu doktor sprawdza, jak wyglądają naczynia siatkówki, czy nie ma wylewów, wysięków albo krwotoków.Retinopatię można również leczyć, stosując zabieg zwany fotokoagulacją. Krótkie i intensywne błyski światła laserowego mogą "naprawić" przepuszczające krew naczynia, zniszczyć te, których naprawić się już nie da, i zapobiec tworzeniu się nowych.W zaawansowanej formie dolegliwości można również usunąć ciało szkliste (witrektomia). Dlatego pozbywamy się tkanki, która wskutek wielu krwotoków stała się nieprzejrzysta, a poprzez rozwój bliznowatej tkanki łącznej niepotrzebnie napina i pociąga siatkówkę, powodując jej odwarstwienie.Należy jednak zaznaczyć, iż fotokoagulacja nie wyleczy kompletnie chorego oka i nie "odwróci" retinopatii. Jaskra i zaćma Na koniec wspomnimy o innych chorobach oka częstych w cukrzycy: jaskrze i zaćmie. Osoby chore na cukrzycę mają o 40% wyższe ryzyko rozwoju jaskry, powiększa się ono z wiekiem i czasem trwania dolegliwości. Jaskra pojawia się wtedy, kiedy w gałce ocznej wzrasta ciśnienie (((tak zwany ciśnienie śródgałkowe). Takie podwyższone ciśnienie zamyka naczynia krwionośne odżywiające siatkówkę i nerw wzrokowy, co skutkuje ich obumieranie i stopniową utratę wzroku. Na szczęście dzięki wykorzystaniu odpowiednich leków postępy jaskry można zahamować.Zaćma bazuje natomiast na utracie przejrzystości soczewki. Chorzy na cukrzycę mają o 60% większe ryzyko rozwoju tej dolegliwości niż zdrowi, przebiega ona u nich szybciej niż u osób nie chorujących na cukrzycę. W zapobieganiu zaćmie istotna jest ochrona przed szkodliwym promieniowaniem UV (na przykład poprzez dobór odpowiednich szkieł). Jeżeli zaćma w znacznym stopniu upośledza widzenie, chorą soczewkę usuwa się i regularnie przeszczepia sztuczną