Lek Doxorubicin-Ebewe

Lekarstwo DOXORUBICIN-EBEWE: Doxorubicin-Ebewe
Producent leku:
Ebewe
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
chlorowodorek doksorubicyny (Doxorubicin hydrochloride)
roztwór do inf. 10 mg/5 ml 1 fiolka 5 ml,
--,-- zł
roztwór do inf. 50 mg/25 ml 1 fiolka 25 ml,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Adriblastina PFS
Adriblastina RD
Caelyx
Rastocin
Biorubina
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Nowotwory utkania krwiotwórczego i chłonnego: hemoblastoma, ostra białaczka szpikowa i limfoblastyczna, chłoniaki złośliwe nieziarnicze, ziarnica złośliwa, szpiczak mnogi. Guzy lite: rak sutka, pęcherza moczowego, oskrzeli, macicy, jajnika, gruczołu krokowego, jąder, trzustki, żołądka, wątroby, tarczycy, neuroblastoma, osteosarkoma, guz Wilmsa, mięsaki tkanek miękkich, nowotwory głowy i szyi. Powierzchniowe nieinwazyjne nowotwory pęcherza moczowego po elektroresekcji i profilaktyka nawrotów - dopęcherzowo.
Działanie
Cytostatyk z gatunku antybiotyków antracyklinowych. Działa w kilku mechanizmach. Po związaniu się z podwójną helisą DNA następuje nieodwracalne przerwanie podwójnej nici i zahamowanie mechanizmów naprawczych, co prowadzi do uszkodzenia DNA. Ponadto specyficzna budowa leku chinon-hydrochinon z możliwością przekształcenia się w semichinon, powoduje jego udział w reakcjach komórkowych utleniania i redukcji. Lek posiada także właściwości chelatujące w relacji do składników błony komórkowej. Działanie jest specyficzne dla cyklu komórki, lecz uszkodzenie komórki nie jest zależne od etapy. Najsilniejsze działanie toksyczne jest osiągane raczej w fazie S i G2 cyklu komórkowego. Doksorubicyna jest także aktywna w wolno wzrastających komórkach guza. Po podaniu dożylnym farmakokinetyka leku przebiega trójfazowo: T0,5 etapy wstępnej wynosi 12 min., etapy pośredniej - 3 h, etapy końcowej - 30 h. Ok. 35% leku wiąże się w tkankach z białkami mikrosomalnymi. Metabolizowany jest w wątrobie, eliminowany z żółcią (50% w formie nie zmienionej, 23% w formie aktywnego metabolitu - doksorubicynolu), jedynie do 10% podanej dawki wydalane jest z moczem. Lek nie przenika poprzez nieuszkodzoną barierę krew-mózg.
Działania niepożądane
Zaburzenia czynności szpiku: niedokrwistość, leukopenia, małopłytkowość z nadirem po 10-14 dniach i ustępujące po 21 dniach, szczególnie nasilone po przekroczeniu dawki kumulacyjnej albo po chemioterapii skojarzonej z radioterapią. Uszkodzenia mięśnia sercowego: etap ostra - pośrodku pierwszych 24 h pod postacią zmian w EKG (pomniejszenie odstępu ST, częstoskurcz nadkomorowy i komorowy, rzadziej ciężkie zaburzenia rytmu serca); etap późna - występuje w trakcie leczenia albo kilka miesięcy, a nawet lat po jego zakończeniu pod postacią ciężkiej zastoinowej niewydolności krążenia (poszerzenie zespołu QRS, wydłużenie czasu skurczu, pomniejszenie frakcji wyrzutowej lewej komory). Przemijające wyłysienie (bardzo regularnie). Brak łaknienia, nudności i wymioty, zapalenie błony śluzowej j. ustnej i przełyku (zazwyczaj po 5-7 dniach) i dalszych odcinków przewodu pokarmowego. Nefropatia w przebiegu hiperurykemii indukowana rozpadem komórkowym. Reakcje nadwrażliwości: rumień, świąd, pokrzywka, gorączka, dreszcze. Rzadko strata paznokci, hiperpigmentacja, oddzielenie się naskórka, bóle stawowe, immunosupresja, u pacjentów uprzednio napromieniowanych wznowa już wygojonych uszkodzeń skóry. W skojarzeniu z cytarabiną - martwicze zapalenie jelit, w skojarzeniu z radioterapią - zapalenie skóry na powierzchni napromienianej. Możliwa indukcja wtórnych nowotworów. Miejscowo: w razie wynaczyniania martwica tkanek, zakrzepowe zapalenie żył, rzadko rumień wzdłuż nakłutej żyły. W trakcie stosowania leku może wystąpić czerwone zabarwienie moczu ustępujące po 48 h.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na lek. Ciąża i moment karmienia piersią. Ciężka mielosupresja. Ciężkie zaburzenia czynności serca w wywiadzie (niestabilna dolegliwość wieńcowa, wrodzona wada serca o charakterze postępującym, niewydolność krążenia IV°, ciężkie zaburzenia rytmu serca i zaburzenia przewodzenia, zawał serca przebyty w ostatnich 6 mies., kardiomiopatia). Ciężkie upośledzenie czynności wątroby i nerek. Przekroczenie największej dopuszczalnej dawki kumulacyjnej dla antracyklin. Przeciwwskazaniem do podawania dopęcherzowego jest zapalenie pęcherza moczowego i guz inwazyjny, naciekający na ścianę pęcherza. Ostrożnie stosować u pacjentów w trakcie albo po radioterapii pola śródpiersiowo-osierdziowego i po leczeniu innymi środkami kardiotoksycznymi, a również w niedokrwistości, białaczkowym zapaleniu osierdzia albo mięśnia sercowego (nasilenie ryzyka kardiotoksyczności). Preparatu nie należy podawać dokanałowo, domięśniowo, podskórnie i doustnie.
Interakcje
Jednoczesne podanie antracyklin z lekami mielosupresyjnymi, kardio- albo hepatotoksycznymi potęguje ich toksyczne działanie narządowe, z cyklosporyną może prowadzić do zaburzeń neurologicznych i śpiączki. Fenobarbital przyśpiesza eliminację doksorubicyny, z kolei doksorubicyna minimalizuje biodostępność doustnie podawanej digoksyny. Doksorubicyna może prowadzić do powiększenia stężenia kwasu moczowego (może być niezbędne odpowiednie dostosowanie dawki w trakcie jednoczesnego leczenia dny moczanowej). Istnieje niezgodność leku z heparyną i roztworami alkalicznymi. Leku nie wolno mieszać z innymi roztworami do wlewów. Między doksorubicyną a daunorubicyną może istnieć oporność krzyżowa.
Dawkowanie
Lek może być podawany dożylnie w pojedynczej iniekcji, dożylnie we wlewie ciągłym poprzez 48-96 h, dotętniczo albo dopęcherzowo. Lek stosuje się w monoterapii albo polichemioterapii. Dawkowanie leku zależy od odpowiedniego schematu. Poniżej podano ogólne zalecenia odnośnie dawkowania. Dorośli: w monoterapii zazwyczaj 75 mg/m2 powierzchni ciała w pojedynczej dawce albo w dawce podzielonej poprzez 2-3 następne dni co 3 tyg. W sytuacjach znacznej mielosupresji dawkę minimalizuje się do 60 mg/m2 powierzchni ciała w pojedynczej dawce co 3 tyg. W leczeniu hemoblastoma 25 mg/m2 powierzchni ciała na dobę poprzez 3 następne dni albo 35 mg/m2 powierzchni ciała poprzez 2 dni z zachowaniem przynajmniej 10-dniowej przerwy między podaniami. Dzieci: 10-20 mg/m2 powierzchni ciała co tydzień albo co 2 tyg., nie przekraczając dawki całkowitej 500 mg/m2 powierzchni ciała. W sytuacjach, gdy wymienione pełne dawki nie mogą być podane, zaleca się następujące dawkowanie: wlew ciągły 60 mg/m2 powierzchni ciała poprzez 48-96 h albo 5-15 mg/m2 powierzchni ciała w pojedynczej dawce raz na tydzień (nie więcej niż 20 mg jednokrotnie) albo 20 mg/m2 powierzchni ciała na tydzień (zamiast 60 mg/m2 powierzchni ciała co 3 tyg.). Łączna dawka kumulacyjna nie może przekraczać 500-550 mg/m2 powierzchni ciała. Modyfikacja dawki: łączną dawkę należy ograniczyć do 400 mg/m2powierzchni ciała w razie uprzedniej radioterapii śródpiersia i jednoczesnego podawania innych leków kardiotoksycznych. U pacjentów z mucositis leczenie można kontynuować po ustąpieniu zmian śluzówkowatych, a dawkę należy zmniejszyć o połowę. W razie zmian morfologii krwi, zaburzeń czynności wątroby albo nerek, dawkę leku modyfikuje się następująco: przy liczbie leukocytów ponad 4,0 G/l i płytek ponad 100,0 G/l - podaje się 75% dawki, przy liczbie leukocytów ponad 3,0 G/l, a płytek ponad 75 G/l - 50% dawki, przy liczbie leukocytów ponad 2,0 G/l i płytek ponad 50,0 G/l - 25% dawki; przy stężeniu bilirubiny1,2-3 mg/100 ml dawkę leku minimalizuje się o 50%. Dopęcherzowe podanie leku: 50 mg doksorubicyny rozpuszczonej w 0,9% roztworze NaCl (12 h przed podaniem leku pacjent musi zaprzestać przyjmowania płynów; 1 h po podaniu, lek powinnien pozostać w pęcherzu, następnie można oddać mocz).
Ciąża i karmienie piersią
Uwagi
Podobne leki
Adriblastina RD
Adriblastina PFS
Caelyx
Rastocin
Biorubina