Lek Enazil

Lekarstwo ENAZIL: Enazil
Producent leku:
Viatris
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
maleinian enalaprilu (Enalapril maleate)
tabl. 5 mg 30 szt.,
--,-- zł
tabl. 20 mg 30 szt.,
--,-- zł
tabl. 10 mg 30 szt.,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Epril
Mapryl
Benalapril
Ednyt
Enarenal
Enap
Enap H
Enap HL
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Leczenie nadciśnienia pierwotnego wszystkich stopni w monoterapii albo w skojarzeniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi, szczególnie z lekami moczopędnymi z gatunku tiazydów. Leczenie nadciśnienia naczyniowo-nerkowego. Leczenie objawowej zastoinowej niewydolności serca w skojarzeniu z lekami moczopędnymi nie oszczędzającymi potasu i/albo, jeżeli to jest wskazane, z glikozydami naparstnicy. Zapobieganie wystąpieniu objawowej niewydolności serca u pacjentów z zaburzeniem czynności lewej komory serca. Zapobieganie niedokrwieniu serca spowodowanemu niewydolnością tętnic wieńcowych u pacjentów z zaburzeniem czynności lewej komory serca.
Działanie
Maleinian enalaprylu jest prolekiem, który w okresie hydrolizy przekształca się w biologicznie czynny enalaprilat - wysoce specyficzny i selektywny inhibitor enzymu konwertującego angiotensynę. Enalaprylat działa na układ renina-angiotensyna-aldosteron. Pomniejszenie ciśnienia krwi po podaniu inhibitorów ACE jest wywołane zahamowaniem wytwarzania aniotensyny II, która wywołuje mocny skurcz naczyń krwionośnych w układzie krążenia i w nerkach. Rozszerzenie naczyń po wykorzystaniu enalaprylu nie skutkuje odruchowej tachykardii i pomniejszenia objętości wyrzutowej serca. Wynikiem przeciwproliferacyjnego działania enalaprylu jest pomniejszenie przerostu zarówno lewej komory, jak i mięśni gładkich ścian naczyń i powiększenie ich elastyczności. Enalapryl przenika poprzez barierę łożyska, w śladowych ilościach wydzielany jest do mleka matki. Po podaniu doustnym enalapryl dobrze i błyskawicznie wchłania się z przewodu pokarmowego (w 60-70%), max. stężenie we krwi występuje po 1 h od podania. Obecność pokarmu nie wpływa na prędkość i stopień absorpcji. Max. stężenie właściwej substancji czynnej - enalaprylatu występuje po 3-4 h od podania leku. Enalaprilat jest wydalany raczej z moczem. T0,5 wynosi 11 h, a u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek jest wydłużony.
Działania niepożądane
Mają umiarkowane nasilenie i rzadko są powodem odstawienia preparatu. Opisywano następujące działania niepożądane: ból w klatce piersiowej, uczucie nadmiernego osłabienia, bóle w jamie brzusznej, astenię, reakcje anafilaktyczne; hipotonię, hipotonię ortostatyczną, dławicę piersiową, zawał mięśnia sercowego, zator tętnicy płucnej, zaburzenia rytmu serca, uczucie kołatania serca, omdlenia, wystąpienie albo nasilenie zespołu Raynauda; biegunkę, nudności, wymioty, niedrożność jelit, zapalenie trzustki, zaparcia, zapalenie wątroby, zapalenie j. ustnej, anoreksję, dyspepsję; nieznaczne pomniejszenie stężenia hemoglobiny i hematokrytu, rzadkie przypadki neutropenii, trombocytopenii, zahamowania czynności szpiku kostnego, agranulocytozy; powiększenie stężenia mocznika, kreatyniny i bilirubiny we krwi, powiększenie aktywności enzymów wątrobowych; kurcze mięśni; ból i zawroty głowy, depresję, neuropatie obwodowe, zaburzenia snu, zaburzenia orientacji, nadmierną nerwowość; suchość błon śluzowych j. ustnej, suchy kaszel, zapalenie oskrzeli, duszność, zapalenie płuc, ból gardła, chrypkę; zapalenie skóry, złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevens-Johnsona, pokrzywkę, wysypkę skórną, rumień wielopostaciowy, pęcherzycę, łysienie; zaburzenia czynności nerek, skąpomocz; zaburzenia smaku i węchu, zaburzenia widzenia, szumy uszne, impotencję, bardzo rzadko - obrzęk naczynioruchowy.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na enalapryl albo pozostałe składniki preparatu. Obrzęk naczynioruchowy związany z leczeniem inhibitorami konwertazy angiotensyny. Obustronne zwężenie tętnic nerkowych albo zwężenie tętnicy nerkowej jedynej czynnej nerki. Zwężenie aorty, zastawki dwudzielnej, kardiomiopatia przerostowa i inne zaburzenia utrudniające odpływ krwi z lewej komory serca. Pierwotny hiperaldosteronizm. Ciężkie zaburzenia czynności wątroby. Hiperkaliemia. Ciąża i moment karmienia piersią.
Interakcje
Jednoczesne podawanie enalaprylu i innych leków przeciwnadciśnieniowych (b-adrenolitycznych, metyldopy, antagonistów wapnia, leków moczopędnych) nasila przeciwnadciśnieniowe działanie enalaprylu. Enalapryl służący w skojarzeniu z tiazydowymi lekami moczopędnymi minimalizuje częstość występowania i nasilenie hipokaliemii. Podawanie enalaprylu w skojarzeniu z lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas (spironolakton, triamteren, amylorid), chlorkiem potasu i innymi preparatami zawierającymi potas może powodować ciężką hiperkaliemię, szczególnie u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek. W okresie podawania sporych dawek leków moczopędnych, szczególnie w leczeniu niewydolności mięśnia sercowego należy adekwatnie regularnie kontrolować stężenie potasu we krwi. Podawanie enalaprylu równocześnie z preparatami zawierającymi lit skutkuje powiększenie stężenia litu - należy kontrolować stężenie litu we krwi i adekwatnie dostosować jego dawkę. Allopurinol, leki cytostatyczne, kortykosteroidy podawane ogólnie, prokainamid, leki hamujące czynność układu odpornościowego służące równocześnie z enalaprylem albo innymi ACE-I zwiększają ryzyko leukopenii. Inhibitory ACE mogą nasilać działanie leków przeciwcukrzycowych (insulina, doustne leki przeciwcukrzycowe), co może powodować hipoglikemię. W trakcie jednoczesnego podawania inhibitorów ACE i leków przeciwpsychotycznych albo narkotycznych leków przeciwbólowych występuje powiększone ryzyko niedociśnienia ortostatycznego. Leki zobojętniające kwas żołądkowy wywołują pomniejszenie biodostępności inhibitorów ACE i osłabienie ich działania. Alkohol nasila przeciwnadciśnieniowe działanie enalaprylu. U niektórych pacjentów z zaburzeniami czynności nerek leczonych lekami z gatunku NLPZ jednoczesne podanie inhibitorów ACE może powodować nasilenie zaburzeń czynności nerek i hiperkaliemię. NLPZ (indometacyna, sulindak) mogą osłabiać przeciwnadciśnieniowe działanie enalaprylu. Jednoczesne wykorzystywanie cyklosporyny i ACE-I powiększa ryzyko wystąpienia hiperperkaliemii.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli. Leczenie nadciśnienia pierwotnego i nadciśnienia naczyniowo-nerkowego: rekomendowana dawka początkowa wynosi 5 mg raz na dobę. Dawkę należy etapowo zwiększać do czasu wystąpienia oczekiwanych wartości ciśnienia tętniczego krwi. U większości pacjentów efektywna dawka podtrzymująca wynosi 20-40 mg na dobę w 1-2 dawkach. Max. dawka dobowa służąca u pacjentów z ciężkim nadciśnieniem tętniczym wynosi 40 mg. U pacjentów leczonych równocześnie lekami moczopędnymi rekomendowana dawka początkowa wynosi 2,5-5 mg raz na dobę. 2-3 dni przed rozpoczęciem leczenia enalaprylem należy odstawić leki moczopędne. U pacjentów w podeszłym wieku rekomendowana dawka początkowa wynosi 2,5 mg raz na dobę, następnie można etapowo zwiększać dawkę. W każdym przypadku należy stosować najmniejszą dawkę efektywną, dostosowując jej rozmiar do wartości ciśnienia krwi.Leczenie objawowej zastoinowej niewydolności serca, zapobieganie wystąpieniu objawowej niewydolności serca u pacjentów z zaburzeniem czynności lewej komory serca, zapobieganie niedokrwieniu serca spowodowanemu niewydolnością tętnic wieńcowych u pacjentów z zaburzeniem czynności lewej komory serca: leczenie enalaprylem należy rozpocząć pod ścisłą kontrolą lekarską, a w razie ciężkiej niewydolności serca w szpitalu. Rekomendowana dawka początkowa wynosi 2,5 mg raz na dobę, którą należy etapowo, zazwyczaj poprzez 2-4 tyg. zwiększać do czasu określenia dawki podtrzymującej, która u większości pacjentów wynosi 20 mg na dobę w 1-2 dawkach. U pacjentów bez ciężkiej niewydolności serca leczonych sporymi dawkami leków moczopędnych, z hipowolemią, hiponatremią, zaburzeniami czynności nerek, przedtem występującym niedociśnieniem, pacjentów ponad 70 lat albo leczonych sporymi dawkami leków rozszerzających naczynia krwionośne występuje powiększone ryzyko objawowego niedociśnienia - w tych sytuacjach zaleca się rozpoczęcie leczenia w szpitalu.U pacjentów z zaburzeniem czynności nerek rekomendowana dawka początkowa wynosi 2,5 mg raz na dobę, należy stosować najmniejszą podtrzymującą dawkę efektywną, powodującą oczekiwane pomniejszenie ciśnienia tętniczego albo pomniejszenie objawów niewydolności serca. Pacjentom hemodializowanym należy podawać odpowiednią dawkę leku po zabiegu hemodializy. U pacjentów z zaburzeniem czynności nerek niezbędne jest wydłużenie przerw pomiędzy dawkami albo pomniejszenie dawki, w zależności od klirensu kreatyniny: klirens 10-30 ml/min - 2,5 mg na dobę, poniżej 10 ml/min - 2,5 mg w dni dializy.Tabletki można przyjmować niezależnie od posiłków.
Ciąża i karmienie piersią
Bezpieczeństwo stosowania w ciąży (wg FDA) - I trymestr - kat. C, II i III trymestr - kat. D. Nie należy stosować preparatu w ciąży. Kobiety w wieku rozrodczym leczone enalaprylem powinny stosować efektywną antykoncepcję. Wykorzystywanie leku w II i III trymestrze ciąży może być powodem uszkodzenia płodu albo wystąpienia wad wrodzonych (przykurcze kończyn, deformacja twarzoczaszki, hipotonia, bezmocz, niewydolność nerek, małowodzie). Kobiety leczone enalaprylem nie powinny karmić piersią.
Uwagi
Ostrożnie stosować w niewydolności nerek (wymagana modyfikacja dawki), u pacjentów z niedoborami wodno-elektrolitowymi (na przykład w czasie stosowania leków moczopędnych, diety ubogosolnej, wymiotów, biegunki albo po dializach), w razie klinicznie istotnego białkomoczu (> 1,0 g/dobę), w schorzeniach immunologicznych i u osób w podeszłym wieku. U pacjentów poddawanych zabiegom chirurgicznym albo znieczuleniu ogólnemu może wystąpić hipotonia, której należy zapobiegać, zwiększając objętość krwi krążącej. Z racji na ryzyko hiperkaliemii, ostrożnie stosować u pacjentów z niewydolnością nerek, cukrzycą i równocześnie przyjmujących leki moczopędne oszczędzające potas, preparaty potasu albo substytuty soli kuchennej zawierające potas. Nie należy stosować ACE-I u pacjentów dializowanych albo poddawanych hemofiltracji przy zastosowaniu dializatorów z błonami o wysokiej przepuszczalności z racji na ryzyko wstrząsu anafilaktycznego. U pacjentów odczulanych przeciw jadowi owadów błonkoskrzydłych albo poddawanych LDL aferezie przy zastosowaniu siarczanu dekstranu zaleca się tymczasowe przerwanie podawania preparatu z racji na ryzyko wystąpienia zagrażających życiu reakcji anafilaktoidalnych. Nie określono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania leku u dzieci.
Podobne leki
Epril
Mapryl
Benalapril
Ednyt
Enarenal
Enap