Lek Temodal

Lekarstwo TEMODAL: Temodal
Producent leku:
Schering-Plough
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
temozolomid (Temozolomide)
kaps. twarde 250 mg 5 szt.,
--,-- zł
kaps. twarde 5 mg 5 szt.,
--,-- zł
kaps. twarde 20 mg 5 szt.,
--,-- zł
kaps. twarde 100 mg 5 szt.,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Brak podobnych leków.
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Służący w chemioterapii nowotworów złośliwych: glejaka wielopostaciowego i gwiaździaka anaplastycznego u chorych wykazujących nawrót albo progresję dolegliwości po uprzednim leczeniu standardowym.
Działanie
Cytostatyk należący do ekipy triazenów o działaniu alkilującym, który w fizjologicznym pH ulega szybkiej przemianie chemicznej do aktywnego związku - monometylo-triazenoimidazolo-karboksamidu (MTIC). Przypuszcza się, iż cytotoksyczność MTIC wynika raczej z alkilacji w pozycji O6 guaniny i dodatkowo w pozycji N7. Pojawiające się w następstwie uszkodzenia cytotoksyczne przypuszczalnie obejmują błędną naprawę adduktów metylowych. Lek błyskawicznie przenika poprzez barierę krew-mózg i dostaje się do płynu mózgowo-rdzeniowego. Po podaniu doustnym błyskawicznie i kompletnie wchłania się z przewodu pokarmowego, osiągając max. stężenie już po 20 min od podania. T0,5 we krwi wynosi ok. 1,8 h. Lek w niewielkim stopniu wiąże się z białkami osocza. Jest wydalany raczej z moczem.
Działania niepożądane
Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: nudności (43%) i wymioty (36%), zaparcie (17%), brak łaknienia (11%), biegunka (8%), bóle jamy brzusznej. Zmęczenie (22%), ból głowy (14%), zawroty głowy, wysypka skórna, świąd skóry, gorączka, senność, osłabienie, pomniejszenie masy ciała, duszność, wyłysienie, złe samopoczucie, zaburzenia smaku, zaburzenia czucia. Mielotoksyczość: małopłytkowość (19%), neutropenia (17%) - nasilenie mielotoksyczności 21-28 dnia od podania leku, ustępujące zazwyczaj pośrodku 1-2 tyg.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na lek i jego składniki i na dakarbazynę (DTIC). Niewydolność szpiku kostnego uniemożliwiająca prowadzenie chemioterapii przeciwnowotworowej. Ciąża i moment karmienia piersią.
Interakcje
Podanie preparatu z ranitydyną nie miało wpływu na wchłanianie temozolomidu. Podanie łącznie z deksametazonem, prochlorperazyną, fenytoiną, karbamazepiną, ondansetronem, antagonistami receptora H2 albo fenobarbitalem nie zmieniało klirensu leku. Podanie temozolomidu w skojarzeniu z kwasem walproinowym wywołało niewielkie, lecz ważne statystycznie pomniejszenie klirensu temozolomidu. Temozolomid służący w połączeniu z innymi lekami mielosupresyjnymi może zwiększać prawdopodobieństwo zahamowania czynności szpiku kostnego. Gdyż temozolomid nie jest metabolizowany w wątrobie i w małym stopniu wiąże się z białkami osocza, jest niewiele prawdopodobne by mógł zamieniać farmakokinetykę innych leków. Pokarm może wpływać na wskaźniki farmakokinetyczne leku (nie powinien być służący z pokarmem).
Dawkowanie
Preparat powinien być rekomendowany jedynie poprzez lekarzy posiadających doświadczenie w leczeniu guzów mózgu i chemioterapii nowotworów.Doustnie. Dorośli i dzieci ponad 3 r.ż., u których nie stosowano przedtem chemioterapii lek podaje się doustnie w dawce 200 mg/m2 powierzchni ciała raz pośrodku doby poprzez 5 następnych dni w rytmie co 28 dni. U chorych poddawanych przedtem chemioterapii początkowa dawka wynosi 150 mg/m2 powierzchni ciała raz pośrodku doby i może być powiększona w drugim cyklu do 200 mg/m2 powierzchni ciała pośrodku doby pod warunkiem, iż w pierwszym dniu kolejnego cyklu całkowita liczba granulocytów obojętnochłonnych jest nie mniejsza niż 1,5x109/l, a liczba płytek krwi nie mniejsza niż 100x109/l. Przed podaniem preparatu całkowita liczba granulocytów obojętnochłonnych powinna być większa/równa 1,5x109/l, a płytek krwi 100x109/l. Jeżeli w trakcie któregokolwiek cyklu chemioterapii liczba neutrocytów zmniejszy się poniżej 1,0x109/l albo liczba płytek poniżej 50x109/l, w kolejnym cyklu dawki leku należy zmniejszyć o jeden poziom (200 mg/m2 powierzchni ciała, 150 mg/m2 powierzchni ciała, 100 mg/m2 powierzchni ciała). Najmniejszą rekomendowaną dawką jest 100 mg/m2 powierzchni ciała.Lek należy przyjmować na czczo, połykając kapsułki w całości i popijając szklanką wody. Nie wolno otwierać ani rozgryzać kapsułek. Zaleconą dawkę leku należy podać przy zastosowaniu możliwie najmniejszej liczby kapsułek. Jest niewiele prawdopodobna konieczność zmniejszania dawki u chorych z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby i nerek.
Ciąża i karmienie piersią
W badaniach klinicznych na zwierzętach wykazano działanie teratogenne i/albo uszkadzające płód. Nie należy stosować preparatu u kobiet w ciąży i okresie karmienia piersią. Kobiety w wieku rozrodczym powinny unikać zajścia w ciążę w trakcie przyjmowania leku.Temozolamid może wywierać działanie genotoksyczne - z tego względu mężczyźni leczeni preparatem powinni unikać poczęcia dziecka pośrodku 6 miesięcy po zakończeniu leczenia, jak także zasięgnąć rady w kwestii kriokonserwacji nasienia przed rozpoczęciem leczenia, z racji na sposobność wystąpienia nieodwracalnej bezpłodności wskutek leczenia temozolamidem.
Uwagi
Decyzja o rozpoczęciu leczenia preparatem chorych z nawracającym glejakiem wielopostaciowym, będących w niedobrym stanie ogólnym albo cierpiących na skutek innych wyniszczających chorób bądź zakażeń, powinna być podjęta po rozważeniu potencjalnych korzyści i ryzyka. Brak doświadczeń klinicznych odnośnie stosowania leku u dzieci do ukończenia 3 r.ż. Należy zachować ostrożność w razie stosowania preparatu u chorych z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby i nerek i u osób ponad 70 r.ż. Pacjenci z rzadko występującą wrodzoną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy Lappa albo zaburzeniem wchłaniania glukozo-galaktozy nie powinni przyjmować preparatu.
Podobne leki