Lek Triginet

Lekarstwo TRIGINET: Triginet
Producent leku:
Krka
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
lamotrygina (Lamotrigine)
tabl. do sporz. zaw. doustnej 50 mg 30 szt.,
--,-- zł
tabl. 50 mg 30 szt.,
--,-- zł
tabl. do sporz. zaw. doustnej 5 mg 30 szt.,
--,-- zł
tabl. do sporz. zaw. doustnej 2 mg 30 szt.,
--,-- zł
tabl. 200 mg 30 szt.,
--,-- zł
tabl. do sporz. zaw. doustnej 200 mg 30 szt.,
--,-- zł
tabl. 100 mg 30 szt.,
--,-- zł
tabl. do sporz. zaw. doustnej 25 mg 30 szt.,
--,-- zł
tabl. do sporz. zaw. doustnej 100 mg 30 szt.,
--,-- zł
tabl. 25 mg 30 szt.,
--,-- zł
Dolegliwość Charcota-Mariego-Tootha,
Przejdź do dolegliwości 'dolegliwość Charcota-Mariego-Tootha'.
Szukaj leków na tę chorobę 'dolegliwość Charcota-Mariego-Tootha'.
Depresja (Epizod depresyjny),
Przejdź do dolegliwości 'Depresja (Epizod depresyjny)'.
Szukaj leków na tę chorobę 'Depresja (Epizod depresyjny)'.
Zaburzenia afektywne dwubiegunowe,
Przejdź do dolegliwości 'Zaburzenia afektywne dwubiegunowe'.
Szukaj leków na tę chorobę 'Zaburzenia afektywne dwubiegunowe'.
Zaburzenia psychiczne
Przejdź do dolegliwości 'Zaburzenia psychiczne'.
Szukaj leków na tę chorobę 'Zaburzenia psychiczne'.
afektywność dwubiegunowa,
Szukaj leków z wyrazem 'afektywność dwubiegunowa'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'afektywność dwubiegunowa'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'afektywność dwubiegunowa'.
chad,
Szukaj leków z wyrazem 'chad'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'chad'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'chad'.
dolegliwość afektywna dwubiegunowa,
Szukaj leków z wyrazem 'dolegliwość afektywna dwubiegunowa'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'dolegliwość afektywna dwubiegunowa'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'dolegliwość afektywna dwubiegunowa'.
depresja,
Szukaj leków z wyrazem 'depresja'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'depresja'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'depresja'.
drgawki,
Szukaj leków z wyrazem 'drgawki'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'drgawki'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'drgawki'.
epilepsja,
Szukaj leków z wyrazem 'epilepsja'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'epilepsja'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'epilepsja'.
epizod depresji,
Szukaj leków z wyrazem 'epizod depresji'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'epizod depresji'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'epizod depresji'.
Epizod depresyjny,
Szukaj leków z wyrazem 'Epizod depresyjny'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'Epizod depresyjny'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'Epizod depresyjny'.
lamotrygina,
Szukaj leków z wyrazem 'lamotrygina'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'lamotrygina'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'lamotrygina'.
leczenie padaczki,
Szukaj leków z wyrazem 'leczenie padaczki'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'leczenie padaczki'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'leczenie padaczki'.
lennox-gastaut,
Szukaj leków z wyrazem 'lennox-gastaut'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'lennox-gastaut'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'lennox-gastaut'.
monoterapia,
Szukaj leków z wyrazem 'monoterapia'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'monoterapia'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'monoterapia'.
monoterapia padaczki,
Szukaj leków z wyrazem 'monoterapia padaczki'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'monoterapia padaczki'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'monoterapia padaczki'.
napad,
Szukaj leków z wyrazem 'napad'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'napad'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'napad'.
napady,
Szukaj leków z wyrazem 'napady'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'napady'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'napady'.
napady częściowe,
Szukaj leków z wyrazem 'napady częściowe'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'napady częściowe'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'napady częściowe'.
napady pierwotnie uogólnione,
Szukaj leków z wyrazem 'napady pierwotnie uogólnione'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'napady pierwotnie uogólnione'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'napady pierwotnie uogólnione'.
napady toniczno-kloniczne,
Szukaj leków z wyrazem 'napady toniczno-kloniczne'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'napady toniczno-kloniczne'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'napady toniczno-kloniczne'.
napady uogólnione,
Szukaj leków z wyrazem 'napady uogólnione'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'napady uogólnione'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'napady uogólnione'.
napady wtórnie uogólnione,
Szukaj leków z wyrazem 'napady wtórnie uogólnione'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'napady wtórnie uogólnione'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'napady wtórnie uogólnione'.
padaczka,
Szukaj leków z wyrazem 'padaczka'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'padaczka'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'padaczka'.
przeciwdrgawkowy,
Szukaj leków z wyrazem 'przeciwdrgawkowy'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'przeciwdrgawkowy'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'przeciwdrgawkowy'.
przeciwpadaczkowy,
Szukaj leków z wyrazem 'przeciwpadaczkowy'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'przeciwpadaczkowy'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'przeciwpadaczkowy'.
stan depresyjny,
Szukaj leków z wyrazem 'stan depresyjny'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'stan depresyjny'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'stan depresyjny'.
zaburzenia afektywne dwubiegunowe,
Szukaj leków z wyrazem 'zaburzenia afektywne dwubiegunowe'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'zaburzenia afektywne dwubiegunowe'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'zaburzenia afektywne dwubiegunowe'.
zespół lennoxa-gastauta
Szukaj leków z wyrazem 'zespół lennoxa-gastauta'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'zespół lennoxa-gastauta'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'zespół lennoxa-gastauta'.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Lamotrix
Plexxo
LamotriHEXAL
Lamotrigine -ratiopharm
Lamotrigine S-ratiopharm
Lamilept
Lamitrin
Lamitrin S
Epilactal
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Dorośli i młodzież: monoterapia padaczki - napady częściowe, napady uogólnione (pierwotnie uogólnione napady, wtórnie uogólnione toniczno-kloniczne napady); leczenie skojarzone padaczki - napady częściowe, napady uogólnione (pierwotnie uogólnione napady, wtórnie uogólnione toniczno-kloniczne napady), napady powiązane z zespołem Lennoxa-Gastauta. Dzieci w wieku ponad 2 lat: leczenie skojarzone w padaczce - napady częściowe, napady powiązane z zespołem Lennoxa-Gastauta. Dolegliwość afektywna dwubiegunowa: osoby w wieku ponad 18 lat - zapobieganie epizodom depresji w chorobie afektywnej dwubiegunowej.
Działanie
Lek przeciwdrgawkowy. Lamotrygina jest blokerem wrażliwych na różnicę potencjałów kanałów sodowych. Blokuje napięciozależne przewodzenie impulsów nerwowych i hamuje patologiczne uwalnianie glutaminianu, a również spowodowane poprzez glutaminian wyładowania potencjałów czynnościowych. W chorobie afektywnej dwubiegunowej u pacjentów otrzymujących lamotryginę w długotrwałej profilaktyce obserwowano znaczne wydłużenie czasu do wystąpienia nowego epizodu wymagającego leczenia, w porównaniu do pacjentów otrzymujących placebo. Po podaniu doustnym lamotrygina jest błyskawicznie i kompletnie wchłaniana z jelita, bez istotnego efektu pierwszego przejścia. Max. stężenie we krwi występuje po 2-3 h po podaniu doustnym. W 55% wiąże się z białkami osocza. Lamotrygina indukuje własny metabolizm w niewielkim stopniu, w zależności od dawki. Jest metabolizowana w wątrobie do pochodnych glukuronidowych, które są następnie wydalane z moczem. Mniej niż 10% leku jest wydalane z moczem w formie nie zmienionej, a ok. 2% jest wydalane z kałem. Średni T0,5 u dorosłych osób wynosi 24-35 h. Jednoczesne podawanie innych leków znacznie wpływa na moment półtrwania lamotryginy. Średni moment półtrwania jest pomniejszony do ok. 14 h, gdy dodatkowo służące są substancje czynne indukujące enzymy wątrobowe (na przykład karbamazepina albo fenytoina), z kolei zwiększeniu ulega średnio do ok. 70 h, gdy równocześnie podaje się tylko walproinian. Moment półtrwania leku jest normalnie krótszy u dzieci w porównaniu do osób dorosłych, a jego średnia wartość wynosi ok. 7 h, gdy lamotrygina podawana jest z substancjami czynnymi indukującymi enzymy wątrobowe (na przykład karbamazepina albo fenytoina), z kolei powiększa się do średnich wartości 45-50 h, gdy podawana jest tylko z walproinianem.
Działania niepożądane
Bardzo częste (>1/10): wysypka skórna, zazwyczaj grudkowo-plamkowa; ból i zawroty głowy; podwójne widzenie, niewyraźne widzenie. Wysypka skórna, zazwyczaj grudkowo-plamkowa, przeważnie pojawia się pośrodku 8 tyg. od rozpoczęcia leczenia i zazwyczaj ustępuje po odstawieniu lamotryginy. W rzadkich sytuacjach opisano wystąpienie potencjalnie śmiertelnych zmian skórnych, takich jak zespół Stevens-Johnsona i martwica toksyczno-rozpływna naskórka (zespół Lyella). Ciężkie wysypki występują regularnie u dzieci i niezbyt regularnie u dorosłych. Ryzyko wystąpienia wysypki wydaje się być ściśle związane z sporymi początkowymi dawkami lamotryginy i przekroczeniem zalecanego schematu zwiększania dawki lamotryginy i z jednoczesnym stosowaniem walproinianu. Opisywano również występowanie reakcji skórnych jako części zespołu nadwrażliwości związanego z wieloma symptomami ogólnymi (gorączka, limfadenopatia, obrzęk twarzy, nieprawidłowości w wynikach analizy krwi i czynności wątroby, rozsiane krzepnięcie śródnaczyniowe - DIC, niewydolność wielonarządowa). Ponadto obserwowano: regularnie (>1/100, <1/10) - ataksję, drżenie, oczopląs, bezsenność, senność; drażliwość; astenię; nudności, wymioty, biegunkę; niezbyt regularnie (>1/1000, <1/100) - agresję; rzadko (>1/10 000, <1/1000) - zapalenie spojówek; bardzo rzadko (<1/10 000) - pobudzenie, zaburzenia równowagi, zaburzenia motoryczne, nasilenie dolegliwości Parkinsona, symptomy pozapiramidowe, choreoatetozę, powiększoną częstość napadów drgawkowych; tiki, omamy, splątanie; powiększoną aktywność enzymów wątrobowych, zaburzenia czynności wątroby (w tym niewydolność wątroby); reakcje toczniopodobne; nieprawidłowości hematologiczne (neutropenia, leukopenia, niedokrwistość, trombocytopenia, pancytopenia, niedokrwistość aplastyczna i agranulocytoza).
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na lamotryginę albo pozostałe składniki preparatu.
Interakcje
U pacjentów przyjmujących karbamazepinę po wprowadzeniu lamotryginy, stwierdzono występowanie reakcji ze strony o.u.n. (w tym bólu i zawrotów głowy, nudności, niewyraźnego widzenia i ataksji), które zazwyczaj ustępowały po zmniejszeniu dawki karbamazepiny. Jednakże opisywano zmiany stężeń w osoczu innych leków przeciwpadaczkowych, badania kontrolowane nie wykazały, by lamotrygina wpływała na stężenia w osoczu równocześnie podawanych innych leków przeciwpadaczkowych. Badania in vitro wskazują, iż lamotrygina nie skutkuje wypierania innych leków przeciwdrgawkowych z połączeń z białkami. W badaniu przeprowadzonym w ekipie 16 ochotniczek, dawka lamotryginy 300 mg w stanie stacjonarnym nie miała wpływu na farmakokinetykę etynyloestradiolu, będącego składnikiem złożonej doustnej tabletki antykoncepcyjnej; zaobserwowano nieznaczne powiększenie całkowitego klirensu innego składnika - lewonorgestrelu. Pomiar stężenia w surowicy FSH, LH i estradiolu w trakcie badania wykazał pewną utratę hamowania aktywności hormonalnej jajników u niektórych kobiet. Wpływ nieznacznego powiększenia klirensu lewonorgestrelu i zmian stężenia w surowicy FSH i LH na aktywność owulacyjną jajników jest nieznany. Wpływ lamotryginy w dawkach innych niż 300 mg/dobę nie został przebadany, nie przeprowadzono również badań z zastosowaniem innych hormonalnych preparatów. Leki przeciwdrgawkowe, które indukują enzymy metabolizujące leki (takie jak fenytoina, karbamazepina, fenobarbital i prymidon) zwiększają metabolizm lamotryginy i mogą powodować konieczność powiększenia jej dawki. Walproinian minimalizuje metabolizm lamotryginy i powiększa jej średni moment półtrwania prawie 2-krotnie. Badania wykazały, iż ryfampicyna powiększa klirens i skraca moment półtrwania lamotryginy. Nie wykazano znaczącego wpływu na glukuronidację lamotryginy w razie jednoczesnego stosowania soli litu albo bupropionu. Lamotrygina jest słabym inhibitorem reduktazy kwasu dihydrofoliowego - w okresie długotrwałej terapii istnieje sposobność zaburzenia metabolizmu kwasu foliowego (w okresie przedłużonego podawania lamotryginy u ludzi, nie stwierdzono ważnych zmian stężenia hemoglobiny, średniej objętości krwinek czy stężenia kwasu foliowego w surowicy albo erytrocytach poprzez moment do 1 roku, ani zmian stężenia kwasu foliowego w erytrocytach poprzez moment do 5 lat).
Dawkowanie
Padaczka. Jeżeli obliczona dawka lamotryginy (na przykład w razie pacjentów z niewydolnością wątroby albo dzieci) nie odpowiada liczbie całych tabletek leku, należy zalecić dawkę odpowiadającą mniejszej ilości całych tabletek. By osiągnąć dawkę podtrzymującą u dzieci, należy monitorować masę ciała chorego dziecka i w przypadku zmian masy ciała adekwatnie dostosowywać dawkę leku. Kiedy odstawia się równocześnie podawane leki przeciwpadaczkowe w celu wykorzystania lamotryginy w monoterapii albo gdy do schematu leczenia dodawane są inne leki przeciwpadaczkowe zawierające lamotryginę, należy rozważyć jaki może to wywrzeć wpływ na farmakokinetykę różnych substancji czynnych, w tym lamotryginę. Dawka początkowa i kolejne zwiększane dawki nie powinny być przekraczane, by zminimalizować ryzyko wystąpienia wysypki. Dorośli i młodzież. Monoterapia: dawka początkowa wynosi 25 mg raz na dobę poprzez 2 tyg., a następnie 50 mg raz na dobę poprzez 2 tyg. Potem dawka powinna być zwiększana maksymalnie o 50-100 mg, co 1-2 tyg., aż do momentu uzyskania optymalnej odpowiedzi klinicznej. Dawka podtrzymująca wynosi zazwyczaj 100-200 mg/dobę w 1-2 dawkach. Niektórzy pacjenci wymagają wykorzystania dawki 500 mg/dobę, by uzyskać właściwą odpowiedź na leczenie. Leczenie skojarzona z innymi lekami przeciwpadaczkowymi: pacjenci, którzy otrzymują walproinian z innymi lekami przeciwpadaczkowymi albo bez innych leków przeciwpadaczkowych - dawka początkowa wynosi 25 mg, służąca co drugi dzień poprzez 2 tyg., a następnie 25 mg raz na dobę poprzez 2 tyg. Potem dawkę należy zwiększać maksymalnie o 25-50 mg, co 1-2 tyg., aż do momentu uzyskania optymalnej odpowiedzi na leczenie. Dawka podtrzymująca wynosi zazwyczaj 100-200 mg/dobę w 1-2 dawkach. Niektórzy pacjenci wymagają podania dawki 500 mg/dobę, by uzyskać właściwą odpowiedź na leczenie. Pacjenci, którzy otrzymują inne leki przeciwpadaczkowe albo inne substancje czynne, które indukują metabolizm lamotryginy (na przykład fenytoina, karbamazepina, fenobarbital i prymidon) z innymi lekami przeciwpadaczkowymi albo bez innych leków przeciwpadaczkowych, z wyjątkiem walproinianu - dawka początkowa wynosi 50 mg raz na dobę poprzez 2 tyg., a następnie 100 mg/dobę w 2 dawkach poprzez 2 tyg. Potem dawkę należy zwiększać maksymalnie o 100 mg, co 1-2 tyg., aż do momentu uzyskania optymalnej odpowiedzi na leczenie. Dawka podtrzymująca wynosi zazwyczaj 200-400 mg/dobę w 1-2 dawkach. Niektórzy pacjenci wymagają podania dawki 500-700 mg/dobę, by uzyskać właściwą odpowiedź na leczenie. Pacjenci, którzy otrzymują okskarbazepinę bez innych substancji czynnych, które zaburzają metabolizm lamotryginy: dawka początkowa wynosi 25 mg raz na dobę poprzez 2 tyg., a następnie 50 mg raz na dobę poprzez 2 tyg. Potem dawkę należy zwiększać maksymalnie o 50-100 mg, co 1-2 tyg., aż do momentu uzyskania optymalnej odpowiedzi na leczenie. Dawka podtrzymująca wynosi zazwyczaj 100-200 mg/dobę w 1-2 dawkach. Dzieci 2-12 lat. Leczenie skojarzona z innymi lekami przeciwpadaczkowymi: dzieci, które otrzymują walproinian z innymi lekami przeciwpadaczkowymi albo bez innych leków przeciwpadaczkowych - dawka początkowa wynosi 0,15 mg/kg mc. raz na dzień poprzez 2 tyg., a następnie 0,3 mg/kg mc. raz na dzień poprzez 2 tyg. Potem dawkę należy zwiększać maksymalnie o 0,3 mg/kg mc., co 1-2 tyg., aż do momentu uzyskania optymalnej odpowiedzi na leczenie. Dawka podtrzymująca wynosi zazwyczaj 1-5 mg/kg mc./dobę w 1-2 dawkach (max. dawka dobowa wynosi 200 mg). Dzieci, które otrzymują leki przeciwpadaczkowe indukujące enzymy wątrobowe albo inne substancje czynne indukujące enzymy (na przykład fenytoina, karbamazepina, fenobarbital, prymidon), z innymi lekami przeciwpadaczkowymi albo bez innych leków przeciwpadaczkowych, z wyjątkiem walproinianu - dawka początkowa wynosi 0,6 mg/kg mc./dobę w 2 dawkach poprzez 2 tyg., a następnie 1,2 mg/kg mc./dobę w 2 dawkach poprzez 2 tyg. Potem dawkę należy zwiększać maksymalnie o 1,2 mg/kg mc., co 1-2 tyg., aż do momentu uzyskania optymalnej odpowiedzi na leczenie. Dawka podtrzymująca wynosi zazwyczaj 5-15 mg/kg mc./dobę w 2 dawkach (max. dawka dobowa wynosi 400 mg). Dzieci, które otrzymują okskarbazepinę bez substancji czynnych indukujących albo hamujących enzymy wątrobowe - dawka początkowa wynosi 0,3 mg/kg mc./dobę w 1-2 dawkach poprzez 2 tyg., a następnie 0,6 mg/kg mc./dobę w 1-2 dawkach poprzez 2 tyg. Potem dawkę należy zwiększać maksymalnie o 0,6 mg/kg mc., co 1-2 tyg., aż do momentu uzyskania optymalnej odpowiedzi na leczenie. Dawka podtrzymująca wynosi zazwyczaj 1-10 mg/kg mc./dobę w 2 dawkach (max. dawka dobowa wynosi 200 mg). Najprawdopodobniej dawka podtrzymująca dla pacjentów w wieku 2-6 lat będzie sięgać górnego zakresu zalecanej dawki. W razie pacjentów przyjmujących leki przeciwpadaczkowe, których interakcja farmakokinetyczna z lamotryginą nie jest jeszcze poznana, zwiększanie dawki należy przeprowadzić wg schematu zalecanego dla lamotryginy stosowanej równocześnie z walproinianem, a następnie dawka powinna być zwiększana do momentu uzyskania właściwej odpowiedzi na leczenie.dolegliwość afektywna dwubiegunowa. By zredukować ryzyko wystąpienia reakcji skórnych, nie należy przekraczać podanych rekomendowanych dawek startowych i podawanych po nich zwiększanych dawek. Monoterapia albo leczenie skojarzona z lamotryginą u osób w wieku ponad 18 lat. Monoterapia albo leczenie skojarzona z litem (albo innym lekiem nie powodującym interakcji farmakokinetycznej z lamotryginą): tydzień 1-2 - 25 mg raz na dobę; tydzień 3-4 - 50 mg na dobę w 1-2 dawkach; tydzień 5 - 100 mg na dobę w 1-2 dawkach; dawka podtrzymująca (od 6. tygodnia) - zwykle 200 mg na dobę w 1-2 dawkach (zakres dawki 100-400 mg/dobę). Leczenie skojarzona z walproinianem: tydzień 1-2 - 25 mg co drugi dzień; tydzień 3-4 - 25 mg raz na dobę; tydzień 5 - 50 mg na dobę w 1-2 dawkach; dawka podtrzymująca (od 6. tygodnia) - 100 mg na dobę w 1-2 dawkach (max. dawka dobowa - 200 mg). Leczenie skojarzona z lekiem indukującym enzymy wątrobowe, na przykład karbamazepiną albo fenobarbitalem, u pacjentów nie przyjmujących walproinianu: tydzień 1-2 - 50 mg raz na dobę; tydzień 3-4 - 100 mg na dobę w 2 dawkach; tydzień 5 - 200 mg na dobę w 2 dawkach; dawka podtrzymująca (od 6. tygodnia) - 300 mg na dobę w okresie 6. tygodnia, w przypadku potrzeby dawka może być powiększona do 400 mg na dobę w okresie 7. tygodnia (w 2 dawkach). W razie pacjentów przyjmujących równocześnie leki przeciwpadaczkowe/psychotropowe, których interakcja farmakokinetyczna z lamotryginą nie została jeszcze poznana, model zwiększania dawki powinien być taki sam jak w razie jednoczesnego podawania z walproinianem. Po osiągnięciu dawki podtrzymującej lamotryginy, inne leki, jeżeli były wskazane pod względem klinicznym, mogą być sukcesywnie odstawiane. Modyfikacja dawki lamotryginy po odstawieniu innych leków służących w chorobie afektywnej dwubiegunowej. Lit albo inny lek nie powodujący interakcji farmakokinetycznej z lamotryginą: pozostawienie aktualnej dawki podtrzymującej lamotryginy, jest to 100-400 mg na dobę. Walproinian: 1 tydzień po odstawieniu - podwojenie dobowej dawki lamotryginy do nie większej niż 200 mg na dobę; 2 tydzień i następne tygodnie - pozostawienie aktualnej dawki podtrzymującej albo sukcesywne zwiększanie dobowej dawki lamotryginy o nie więcej niż 100 mg w każdym tygodniu (zakres dawki - 100-400 mg na dobę). Lek indukujący enzymy wątrobowe, na przykład karbamazepina: w zależności od aktualnej dawki podtrzymującej lamotryginy postępowanie jest następujące - 1 tydzień po odstawieniu - pozostawienie dawki 400 mg na dobę, 2 tydzień - 300 mg na dobę, 3 tydzień i następne tygodnie - 200 mg na dobę albo 1 tydzień po odstawieniu - pozostawienie dawki 300 mg na dobę, 2 tydzień - 225 mg na dobę, 3 tydzień i następne tygodnie - 150 mg na dobę albo 1 tydzień po odstawieniu - pozostawienie dawki 200 mg na dobę, 2 tydzień - 150 mg na dobę, 3 tydzień i następne tygodnie - 100 mg na dobę. Po odstawieniu leków przeciwpadaczkowych/psychotropowych, których interakcja farmakokinetyczna z lamotryginą nie została jeszcze poznana, dawkowanie powinno być takie jak w razie zaleceń po odstawieniu walproinianu. Modyfikacja dawkowania lamotryginy w razie dodania innego leku stosowanego w leczeniu dolegliwości afektywnej dwubiegunowej. Lit albo inny lek nie powodujący interakcji farmakokinetycznej z lamotryginą: utrzymanie aktualnej dawki podtrzymującej lamotryginy, jest to 100-400 mg na dobę. Walproinian: aktualna dawka podtrzymująca lamotryginy - 100-200 mg na dobę; 1 tydzień - 100 mg na dobę; 2 tydzień i następne tygodnie - pozostawienie dawki 100 mg na dobę; aktualna dawka podtrzymująca lamotryginy - 300 mg na dobę; 1 tydzień - 150 mg na dobę; 2 tydzień i następne tygodnie - pozostawienie dawki 150 mg na dobę; aktualna dawka podtrzymująca lamotryginy - 400 mg na dobę; 1 tydzień - 200 mg na dobę; 2 tydzień i następne tygodnie - pozostawienie dawki 200 mg na dobę. Lek indukujący enzymy wątrobowe, na przykład karbamazepina u pacjentów nie przyjmujących równocześnie walproinianu: aktualna dawka podtrzymująca lamotryginy - 100 mg na dobę; 1 tydzień - 100 mg na dobę; 2 tydzień - 150 mg na dobę; 3 tydzień i następne tygodnie - 200 mg na dobę; aktualna dawka podtrzymująca lamotryginy - 150 mg na dobę; 1 tydzień - 150 mg na dobę; 2 tydzień - 225 mg na dobę; 3 tydzień i następne tygodnie - 300 mg na dobę; aktualna dawka podtrzymująca lamotryginy - 200 mg na dobę; 1 tydzień - 200 mg na dobę; 2 tydzień - 300 mg na dobę; 3 tydzień i następne tygodnie - 400 mg na dobę. W razie dodania leków przeciwpadaczkowych/psychotropowych, których interakcja farmakokinetyczna z lamotryginą nie została jeszcze poznana, dawkowanie powinno być takie jak w razie dodania walproinianu. Odstawienie lamotryginy w chorobie afektywnej dwubiegunowej może być przeprowadzone bez stopniowego zmniejszania dawki.Pacjenci z niewydolnością wątroby: normalnie dawka początkowa, zwiększanie dawki i dawka podtrzymująca powinny być pomniejszone o ok. 50% u pacjentów z umiarkowaną niewydolnością wątroby (stopień B w skali Child-Pugh) i o 75% u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby (stopień C w skali Child-Pugh); zwiększane dawki i dawkę podtrzymującą należy modyfikować odpowiednio z odpowiedzią kliniczną. Pacjenci z niewydolnością nerek: u pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek dawkę początkową leku powinno się wyznaczyć w oparciu o inne równocześnie przyjmowane leki; u pacjentów ze znacząco zaburzoną czynnością nerek skuteczne mogą być pomniejszone dawki podtrzymujące leku. Kobiety przyjmujące hormonalne środki antykoncepcyjne: u pacjentek już stosujących hormonalne środki antykoncepcyjne nie jest niezbędne zmienianie rekomendowanych schematów zwiększania dawki lamotryginy; u pacjentek już przyjmujących podtrzymującą dawkę lamotryginy i nie stosujących środków indukujących albo hamujących glukuronidację lamotryginy, w razie rozpoczynania stosowania hormonalnych środków antykoncepcyjnych, w zależności od indywidualnej odpowiedzi klinicznej, może zaistnieć potrzeba powiększenia dawki podtrzymującej lamotryginy nawet 2-krotnie; u pacjentek już przyjmujących podtrzymującą dawkę lamotryginy i nie stosujących środków indukujących albo hamujących glukuronidację lamotryginy, w razie zaprzestania stosowania hormonalnych środków antykoncepcyjnych, w zależności od indywidualnej odpowiedzi klinicznej, może zaistnieć potrzeba pomniejszenia dawki podtrzymującej lamotryginy nawet o 50%. Powtórne rozpoczęcie terapii lamotryginą: w razie powtórnego rozpoczęcia terapii lamotryginą u pacjentów, którzy ją kiedyś przerwali, należy uważnie ocenić potrzebę zwiększania dawki lamotryginy do dawki podtrzymującej; im dłuższy jest czas od podania poprzedniej dawki, tym większą ostrożność należy zachować w trakcie zwiększania dawkę lamotryginy do dawki podtrzymującej - w razie, gdy czas od momentu przerwania terapii z użyciem lamotryginy jest dłuższy niż 5 okresów półtrwania produktu, zwiększanie dawki lamotryginy do dawki podtrzymującej powinno być normalnie zgodne z odpowiednim schematem.Tabletki należy połykać w całości, popijając niewielką ilością wody. Tabletki do sporządzania zawiesiny doustnej mogą być rozpuszczane w wodzie przed przyjęciem (jest to w szklance wody), mogą być żute albo połknięte w całości.
Ciąża i karmienie piersią
Leczenie różnymi lekami przeciwpadaczkowymi stosowanymi w momencie ciąży może zwiększać ryzyko stworzenia wad rozwojowych u płodu i dlatego należy jej unikać, chyba iż wydaje się być uzasadniona po rozważeniu relacji ryzyka do korzyści. Nie należy stosować lamotryginy w momencie ciąży, chyba iż potencjalne korzyści leczenia dla matki przewyższają ewentualne ryzyko dla rozwijającego się płodu. Pomniejszenie dawki albo przerwanie profilaktyki napadów drgawek może wiązać się ze znacznym ryzykiem zarówno dla matki jak i dla płodu, które jest najprawdopodobniej większe niż ryzyko wystąpienia wad rozwojowych. Lamotrygina wydzielana jest do mleka matki - matki powinny karmić piersią dopiero po uważnym rozpatrzeniu relacji ryzyka korzyści z leczenia matki i ryzyka dla dziecka albo zaprzestać karmienia piersią.
Uwagi
Z racji na możliwe reakcje krzyżowe, lamotrygina powinna być podawana z zachowaniem szczególnej ostrożności w razie osób z nadwrażliwością na karbamazepinę i fenytoinę. Wykorzystywanie lamotryginy wiąże się z ryzykiem wystąpienia poważnych reakcji skórnych - u pacjentów, u których wystąpi wysypka należy natychmiast odstawić lek. Należy zachować ostrożność w trakcie stosowania lamotryginy w skojarzeniu z doustnymi środkami antykoncepcyjnymi. Lamotrygina jest słabym inhibitorem reduktazy kwasu dihydrofoliowego i dlatego istnieje sposobność zaburzenia metabolizmu kwasu foliowego w okresie długotrwałej terapii. Należy zachować ostrożność w trakcie stosowania leku u pacjentów z niewydolnością wątroby i nerek. Występowanie myśli samobójczych jest częścią klinicznego obrazu dolegliwości afektywnej dwubiegunowej, dlatego pacjentów z gatunku zwiększonego ryzyka popełnienia samobójstwa należy szczególnie nadzorować w czasie leczenia. Preparat zawiera laktozę - pacjenci z rzadkimi wrodzonymi zaburzeniami przebiegającymi z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy albo zaburzeniami wchłaniania glukozy i galaktozy, nie powinni stosować preparatu. Brak jest wystarczających informacji odnośnie stosowania lamotryginy u dzieci w wieku poniżej 2 lat.
Podobne leki
Lamotrix
Plexxo
LamotriHEXAL
Lamotrigine -ratiopharm
Lamotrigine S-ratiopharm
Lamilept