Do czego jest Vivacor lekarstwo? Jak działa: Substancje czynne: karwedilol (Carvedilol) tabl. 6,25.

Czy pomocne?

Lek Vivacor

Lekarstwo VIVACOR: Vivacor
Producent leku:
Anpharm
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
karwedilol (Carvedilol)
tabl. 6,25 mg 30 szt.,
--,-- zł
tabl. 12,5 mg 60 szt,
--,-- zł
tabl. 25 mg 60 szt.,
--,-- zł
tabl. 25 mg 30 szt.,
--,-- zł
tabl. 12,5 mg 30 szt.,
--,-- zł
tabl. 6,25 mg 60 szt.,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Carvedilol-ratiopharm
Dilatrend
Carvetrend
Coryol
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Nadciśnienie tętnicze w monoterapii albo w skojarzeniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi. Dławica piersiowa w monoterapii albo w skojarzeniu z innymi lekami przeciwdławicowymi. Przewlekła objawowa niewydolność serca - wspomagająco u pacjentów z wyrównaną niewydolnością serca II° i III° wg NYHA i równocześnie leczonych standardowymi lekami (inhibitory konwertazy angiotensyny, leki moczopędne i glikozydy nasercowe).
Działanie
Karwedilol należy do leków b-adrenolitycznych nieselektywnych blokujących zarówno receptory b1 w sercu, jak i receptory b2 w naczyniach i oskrzelach. Blokuje także receptory a1 w mięśniach gładkich tętnic, co zapewnia sukces naczyniorozszerzający leku i pomniejszenie oporu obwodowego. Zahamowanie aktywności receptorów adrenergicznych a1 w tętnicach przeważa nad efektem naczynioskurczowym wynikającym z zablokowania receptorów adrenergicznych b2 w takich naczyniach. Posiada również właściwości antyoksydacyjne i antyproliferacyjne. Karwedilol jest racemiczną mieszaniną dwóch stereoizomerów. Enancjomer typu S(-) działa b-adrenolitycznie, oba enancjomery S(-) i R(+) hamują aktywność receptorów adrenergicznych typu a1. Karwedilol minimalizuje częstość powikłań związanych z zawałem serca, jak także minimalizuje nasilenie i częstość bólów wieńcowych u chorych z dławicą piersiową. Po podaniu doustnym karwedilol wchłania się dobrze z przewodu pokarmowego. Max. stężenie we krwi występuje po 1,2-1,5 h. Obecność pokarmu zwalnia wchłanianie, nie wpływa jednak na biodostępność leku. Po dawkach wielokrotnych nie występuje kumulacja leku. Biodostępność po podaniu doustnym wynosi 25-35%. Karwedilol wiąże się z białkami osocza w 98-99%. Podlega efektowi pierwszego przejścia. Metabolizowany jest w wątrobie, częściowo do aktywnych metabolitów. Przewarzająca część leku wydalana jest w formie metabolitów z kałem (60%) i z moczem (ok. 16%), mniej niż 2% leku jest wydalane z moczem w formie nie zmienionej. Średni T0,5 wynosi 6-10 h, u pacjentów w podeszłym wieku może być krótszy - 2-5 h.
Działania niepożądane
Są zwykle łagodne i przemijające, występują zwykle w startowym okresie leczenia i ustępują po ok. 2 tyg. Przy leczeniu nadciśnienia tętniczego i dławicy piersiowej: regularnie - ból i zawroty głowy, uczucie nadmiernego zmęczenia, zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, bóle brzucha, biagunka, rzadziej zaparcie i wymioty), bradykardia, hipotonia ortostatyczna, bóle kończyn, pomniejszenie wydzielania łez, u pacjentów z predyspozycjami astma i duszność; niezbyt regularnie - uczucie zatkania nosa, reakcje skórne (wysypka, w pojedynczych sytuacjach pokrzywka, świąd); rzadko - pogorszenie nastroju, zaburzenia snu, parestezje, omdlenia, zaburzenia krążenia obwodowego, obrzęki obwodowe, blok A-V, bóle zamostkowe, zaostrzenie chromania przestankowego albo dolegliwości Raynaud, nasilenie niewydolności serca; w pojedynczych sytuacjach - powiększenie aktywności aminotransferaz, trombocytopenia, leukopenia, impotencja, zaburzenia widzenia, podrażnienie oczu, uczucie suchości j. ustnej, utrudnione oddawanie moczu. Może powodować albo nasilać zaburzenia metabolizmu glukozy. U leczonych na skutek przewlekłej objawowej niewydolności serca: bardzo regularnie - zawroty głowy; regularnie bradykardia, hipotonia ortostatyczna, hipotonia, zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, biegunka), obrzęki (uogólnione, obwodowe, hiperwolemia), zaburzenia widzenia, trombocytopenia, hiperglikemia, powiększenie masy ciała, hipercholesterolemia; niezbyt regularnie - omdlenia, blok A-V, niewydolność serca, ostra niewydolność nerek.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na karwedilol albo pozostałe składniki preparatu. Niewyrównana albo ciężka niewydolność serca (IV stopnia wg NYHA). Wstrząs kardiogenny. Astma oskrzelowa. Pacjenci z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc albo skurczem spastycznym oskrzeli. Blok przedsionkowo-komorowy II° albo III° (z wyjątkiem pacjentów z wszczepionym rozrusznikiem serca). Zespół chorej zatoki (również z blokiem zatokowo-przedsionkowym). Bradykardia (poniżej 60/min.). Hipotonia (ciśnienie skurczowe poniżej 90 mmHg). Ciężkie zaburzenia czynności wątroby. Kwasica metaboliczna. Nie leczony guz chromochłonny nadnerczy.
Interakcje
Karwedilol może nasilać działanie innych leków przeciwnadciśnieniowych. Podawanie inhibitorów MAO, rezerpiny pacjentom leczonym karwedilolem skutkuje powiększone ryzyko wystąpienia hipotonii albo bradykardii. Ostrożnie należy stosować karwedilol z lekami przeciwarytmicznymi klasy I, antagonistami wapnia - leków tych nie należy podawać dożylnie, szczególnie werapamilu i diltiazemu - w okresie jednoczesnego stosowania należy kontrolować czynność układu krążenia. Karwedilol może zwiększać stężenie digoksyny we krwi (oba leki zwalniają przewodnictwo przedsionkowo-komorowe) - należy monitorować jej stężenie we krwi. Może nasilać działanie insuliny i doustnych leków przeciwcukrzycowych. Nie należy jednocześnie odstawiać karwedilolu i klonidyny - jako pierwszą należy odstawić klonidynę. Leki zwiększające aktywność enzymów wątrobowych (na przykład rifampicyna) mogą zmniejszać stężenie karwedilolu we krwi, z kolei leki hamujące aktywność enzymów wątrobowych (na przykład cymetydyna) zwiększają stężenie karwedilolu we krwi. Leki służące w okresie znieczulenia ogólnego mogą nasilić działanie inotropowo ujemne karwedilolu.
Dawkowanie
Doustnie. Nadciśnienie tętnicze: rekomendowana dawka początkowa służąca poprzez pierwsze 2 dni wynosi 12,5 mg raz na dobę. Przeważnie służąca, efektywna u większości pacjentów dawka podtrzymująca wynosi 25 mg raz na dobę. W sytuacjach, gdzie dawka 25 mg na dobę jest nieskuteczna, należy etapowo co 2 tyg. zwiększać dawkę leku do uzyskania oczekiwanego działania. Max. dawka wynosi 50 mg na dobę w 1-2 dawkach. U pacjentów w podeszłym wieku regularnie wystarcza dawka 12,5 mg na dobę. Dławica piersiowa: rekomendowana dawka początkowa służąca poprzez pierwsze 2 dni wynosi 12,5 mg raz na dobę. W przypadku konieczności dawkę leku można zwiększać co 2 tyg. do maksymalnej dawki 50 mg 2 razy na dobę (u pacjentów w podeszłym wieku dawka max. wynosi 25 mg 2 razy na dobę). Przewlekła obajwowa niewydolność serca (w skojarzeniu z innymi lekami): przed rozpoczęciem leczenia należy ocenić stopień niewydolności serca - w razie niewyrównanej niewydolności serca nie należy zaczynać podawania karwedilolu. Rekomendowana dawka początkowa wynosi 3,125 mg 2 razy na dobę poprzez pierwsze 2 tyg. Nie przedtem niż po 2 tyg. dawkę można zwiększyć do 6,25 mg 2 razy na dobę, następnie w takich samych odstępach czasu - do 12,5 mg albo 25 mg 2 razy na dobę. Należy podawać max. dawkę tolerowaną poprzez pacjenta. U pacjentów o m.c. poniżej 85 kg max. dawka wynosi 25 mg podawana 2 razy na dobę, u pacjentów o m.c. ponad 85 kg - 50 mg podawana 2 razy na dobę. Po przerwie w leczeniu karwedilolem trwającej dłużej niż 2 tyg. należy wykorzystać taką samą dawkę początkową, jak u pacjentów rozpoczynających leczenie i zwiększać dawki w sposób wyżej opisany.Preparat należy przyjmować w trakcie posiłków.
Ciąża i karmienie piersią
Nie należy stosować leku w momencie ciąży. Kobiety leczone karwedilolem nie powinny karmić piersią.
Uwagi
U chorych z przewlekłą objawową niewydolnością serca lek powinien być służący pod specjalistycznym nadzorem (każdorazowo należy ostrożnie dołączać lek do standardowego leczenia). Ostrożnie stosować u pacjentów z niewydolnością serca albo/i chorobą wieńcową, z niskim ciśnieniem skurczowym, cukrzycą, ze skłonnością do hipotonii ortostatycznej (szczególnie w podeszłym wieku), u pacjentów z zapaleniem oskrzeli i rozedmą płuc, nadczynnością tarczycy, dławicą piersiową naczynioskurczową (Printzmetala), guzem chromochłonnym nadnerczy (tylko po wcześniejszym farmakologicznym zahamowaniu aktywności receptorów adrenergicznych typu alfa), z niewydolnością tętnic obwodowych albo zespołem Raynauda, u pacjentów z ciężkimi reakcjami nadwrażliwości albo odczulanych, łuszczycą. Brak danych odnośnie bezpieczeństwa i skuteczności stosowania leku u dzieci (poniżej 18 lat).
Podobne leki
Carvedilol-ratiopharm
Dilatrend
Carvetrend
Coryol

Działanie: Vivacor

Definicja Vagothyl:
Co to jest leku: Polfa-Pabianice Wiadomości o leku: Substancje czynne: polikrezulen (Policresulen) roztwór do stos. zewn. 360 mg/ml but. 50 g, --,-- zł Nie ma powiązanych chorób w bazie. Brak słów vivacor co znaczy.
Definicja Vitaminum E:
Co to jest Producent leku: Curtis Healthcare Wiadomości o leku: Substancje czynne: tokoferol/ wit. E (Tocopherol) tabl. do ssania 100 mg 30 szt., --,-- zł tabl. do ssania 200 mg 30 szt., --,-- zł Nie ma vivacor krzyżówka.
Definicja Vallup:
Co to jest leku: Herbapol-Łódź Wiadomości o leku: Substancje czynne: chmiel zwykły (Humulus lupulus)kozłek lekarski/ waleriana lekarska (Valeriana officinalis) tabl. 50 szt., --,-- zł Nie ma powiązanych chorób vivacor co to jest.
Definicja Voluven:
Co to jest leku: Fresenius-Kabi Wiadomości o leku: Substancje czynne: skrobia etanolowa (Hydroxyethyl starch)chlorek sodu (Sodium chloride) roztwór do inf. worek 500 ml, --,-- zł roztwór do inf. but. polietyl vivacor słownik.
Definicja Valcyte:
Co to jest leku: Roche Wiadomości o leku: Substancje czynne: walgancyklowir (Valganciclovir) tabl. powl. 450 mg 60 szt., --,-- zł Nie ma powiązanych chorób w bazie. Brak słów najważniejszych. Podobne leki (wg vivacor czym jest.

Informacje Vivacor znaczenie w Słownik leków V .

Dodaj opinię o Vivacor, zadaj pytanie lekarzowi:
Pytania o Vivacor, opinie i komentarze 0
  • Zostań pierwszą osobą, która skomentuje ten wpis.
  • Dodano:
  • Autor: