Lek Voltaren Acti

Lekarstwo VOLTAREN ACTI: Voltaren Acti
Producent leku:
Novartis Consumer Health
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
diklofenak potasu (Diclofenac potassium)
tabl. powl. 12,5 mg 10 szt.,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Cataflam
VOLTAREN EMULGEL - 50 g
W cenie
23,90 zł
VOLTAREN ACTI * 10 tabletki
W cenie
7,35 zł
VOLTAREN TERMAL PLASTER ROZGRZEWAJĄCY * 20 szt.
W cenie
48,89 zł
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Ból mięśni, ból reumatyczny, ból głowy, ból zęba. Objawowe leczenie bolesnego miesiączkowania. Symptomy grypy i przeziębienia (ból i gorączka).
Działanie
Niesteroidowy lek przeciwzapalny (pochodna kwasu aminofenylooctowego) o działaniu przeciwbólowym, przeciwzapalnym i przeciwgorączkowym. System działania bazuje na hamowaniu aktywności cyklooksygenazy prostaglandynowej (syntezy cyklicznych nadtlenków), nie mniej jednak wykazuje znacząco silniejszą (ok. 5 razy) selektywność wobec COX2 niż wobec COX1. Klinicznie sukces przeciwbólowy występuje po ok. 30 min. od podania. Błyskawicznie i kompletnie wchłania się z przewodu pokarmowego. Średnie stężenie max. we krwi osiąga po ok. 35 min. od przyjęcia 25 mg (2 tabl.). 99,7% leku wiąże się z białkami osocza. Diklofenak przenika do płynu maziowego, gdzie uzyskuje max. stężenie po 2-4 h od osiągnięcia maksymalnego stężenia we krwi. Jest metabolizowany w wątrobie do pochodnych fenolowych, z których dwie wykazują aktywność biologiczną, jednakże w znacząco mniejszym zakresie niż diklofenak. Metabolity w formie glukuronidów wydalane są z moczem (ok. 60%), pozostała część z żółcią. T0,5 wynosi 1-2 h. Nie obserwuje się kumulacji nie zmienionej substancji czynnej u pacjentów z niewydolnością nerek z zalecanym schematem dawkowania. U pacjentów z przewlekłym zapaleniem wątroby albo wyrównaną marskością wątroby kinetyka i metabolizm diklofenaku są takie same jak u osób bez chorób wątroby.
Działania niepożądane
Działania niepożądane obejmują także te, które są powiązane z długotrwałym przyjmowaniem innych preparatów diklofenaku w sporych dawkach. Przewód pokarmowy: sporadyczne - bóle w nadbrzuszu, inne choroby ze strony przewodu pokarmowego (na przykład nudności, wymioty, biegunka, kurczowe bóle brzucha, niestrawność, wzdęcia, brak łaknienia); rzadkie - krwawienie z przewodu pokarmowego (krwawe wymioty, smoliste stolce, krwawa biegunka), owrzodzenie żołądka albo dwunastnicy z krwawieniem albo bez, z perforacją albo bez; pojedyncze przypadki - aftowe zapalenie j. ustnej, zapalenie języka, zmiany w obrębie błony śluzowej przełyku, zwężenie jelit, zaburzenia ze strony dolnego odcinka jelita grubego (niespecyficzne, krwotoczne zapalenie okrężnicy, zaostrzenie wrzodziejącego zapalenia okrężnicy albo dolegliwości Crohna), zaparcia, zapalenie trzustki. Ośrodkowy układ nerwowy: sporadyczne - ból i zawroty głowy, senność; pojedyncze przypadki - zaburzenia czucia w tym parestezje, zaburzenia pamięci, dezorientacja, bezsenność, rozdrażnienie, drgawki, depresja, stany lękowe, koszmary nocne, drżenie, zaburzenia psychotyczne, aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zaburzenia widzenia, zaburzenia słuchu, szumy uszne, zaburzenia smaku. Skóra: sporadyczne - wysypka skórna albo obrzęk obwodowy; rzadkie - pokrzywka; pojedyncze przypadki - pęcherzowe zmiany skórne, wyprysk, rumień wielopostaciowy, zespół Stevens-Johnsona, zespół Lyella, erytrodermia, strata włosów, reakcje nadwrażliwości na światło, plamica (w tym dolegliwość Schönleina-Henocha). Nerki: rzadkie - obrzęk; pojedyncze przypadki - ostra niewydolność nerek, zmiany w moczu (krwiomocz, białkomocz), śródmiąższowe zapalenie nerek, zespół nerczycowy, martwica brodawek nerkowych. Wątroba: sporadyczne - powiększenie aktywności aminotransferaz we krwi; rzadkie - zapalenie wątroby z towarzyszącą żółtaczką albo bez żółtaczki; pojedyncze przypadki - piorunujące zapalenie wątroby. Krew: pojedyncze przypadki - trombocytopenia, leukopenia, niedokrwistość hemolityczna, niedokrwistość aplastyczna, agranulocytoza. Nadwrażliwość: rzadkie - reakcje nadwrażliwości (astma oskrzelowa, uogólnione reakcje anafilaktyczne albo rzekomo-anafilaktyczne; pojedyncze przypadki - zapalenie naczyń, zapalenie płuc. Układ sercowo-naczyniowy: pojedyncze przypadki - kołatanie serca, ból w klatce piersiowej, nadciśnienie tętnicze, zastoinowa niewydolność serca.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na którykolwiek ze składników preparatu. Czynne albo nawracające owrzodzenie przewodu pokarmowego. Krwawienie z przewodu pokarmowego albo o innej lokalizacji (na przykład z naczyń mózgu). Niewydolność nerek. Skaza krwotoczna albo leczenie przeciwzakrzepowe. Nie należy podawać pacjentom, u których po zażyciu pochodnych kwasu acetylosalicylowego albo innych NLPZ występują ataki astmy, pokrzywka albo ostry nieżyt nosa.
Interakcje
Diklofenak może powodować powiększenie stężenia litu i digoksyny we krwi. Może zmniejszać działanie leków moczopędnych. Jednoczesne wykorzystywanie diklofenaku i leków moczopędnych oszczędzających potas może wywołać powiększenie stężenia potasu we krwi (należy często kontrolować stężenie potasu we krwi). Jednoczesne przyjmowanie innych NLPZ o działaniu ogólnym może zwiększać ryzyko występowania działań niepożądanych. Badania kliniczne nie wykazują wpływu diklofenaku na skuteczność działania leków przeciwzakrzepowych. Istnieją jednak pojedyncze doniesienia o powiększonym ryzyku wystąpienia krwotoku w razie skojarzonego leczenia diklofenakiem i lekami przeciwzakrzepowymi (zaleca się uważne monitorowanie pacjentów). Z badań klinicznych wynika, iż diklofenak może być podawany pacjentom przyjmującym leki przeciwcukrzycowe bez wpływu na ich skuteczność. W pojedynczych sytuacjach obserwowano jednak, reakcje zarówno hipo- jak i hiperglikemii, powodujące konieczność zmiany dawkowania leków przeciwcukrzycowych. Należy zachować ostrożność w razie stosowania NLPZ w okresie krótszym niż 24 h przed albo po zastosowaniu metotreksatu (ryzyko powiększenia stężenia metotreksatu we krwi i nasilenia jego działania toksycznego). Wpływ NLPZ na działanie prostaglandyn nerkowych może prowadzić do powiększenia nefrotoksycznego działania cyklosporyny. Istnieją pojedyncze dane o wystąpieniu drgawek po jednoczesnym podaniu chinolonów i NLPZ. Jednoczesne podawanie NLPZ i kortykosteroidów może wywoływać działania niepożądane ze strony przewodu pokarmowego.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli i dzieci ponad 14 r.ż.: początkowo 2 tabl., a następnie w przypadku potrzeby powtórzyć 1 albo 2 tabl. co 4-6 h. Nie należy stosować dawki większej niż 75 mg (6 tabl.) na dobę.Preparat jest przydzielony do krótkotrwałej terapii: 5 dni w leczeniu bólu i do 3 dni w leczeniu gorączki - nie dotyczy gdy lek jest przepisywany poprzez lekarza. Tabletki należy połykać w całości, najlepiej przed posiłkiem, popijając wodą.
Ciąża i karmienie piersią
Tak jak w razie innych inhibitorów syntetazy prostaglandynowej, służących w III trymestrze ciąży, możliwe jest zahamowanie kurczliwości macicy u matki i przedwczesne zamknięcie przewodu tętniczego płodu - nie należy stosować diklofenaku w ostatnim trymestrze ciąży. W ciąży preparat powinien być służący jedynie w jak najmniejszych efektywnych dawkach. Preparatu nie należy stosować w momencie karmienia piersią.
Uwagi
Ostrożnie stosować u pacjentów z zaburzeniami czynności przewodu pokarmowego, chorobą wrzodową żołądka albo dwunastnicy, wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego albo chorobą Crohna, porfirią wątrobową i z zaburzeniami czynności wątroby. Należy zachować ostrożność u pacjentów z zaburzeniami czynności serca albo nerek, u osób w podeszłym wieku, u pacjentów przyjmujących leki moczopędne i u pacjentów z nadmierną stratą płynu pozakomórkowego o różnej etiologii (na przykład w fazie ok.- albo pooperacyjnej po większych zabiegach chirurgicznych). Nie zaleca się podawania preparatu dzieciom poniżej 14 r.ż.
Podobne leki
Cataflam