Jak pomóc osobie cierpiącej na agorafobię?

Jak leczy PSYCHOLOG w przypadku JAK POMÓC OSOBIE CIERPIĄCEJ NA AGORAFOBIĘ: Jak wiadomo, w dzisiejszych czasach coraz więcej jest dysfunkcji lękowych. Można słyszeć o coraz to nowszych fobiach. Jedną z nich jest agorafobia. Została ona zdiagnozowana po raz pierwszy dość dawno temu, jednakże niewiele kto zdaje sobie sprawę, na czym polega to zaburzenie i jak można je zwalczyć. Można powiedzieć, iż fobie to wytwór uboczny wcześniejszych, regularnie traumatycznych wydarzeń. Fobia jest definiowana jako zaburzenie nerwicowe, które może trwać tymczasowo bądź długotrwale. Udowodniono, iż 99% ludzi cierpi na różnego rodzaju zaburzenia nerwicowe (fobie, lęki). Z tego powodu powiedzenie, iż każdy z nas ma jakąś chorobę psychiczną, nabiera nowego znaczenia. Niektórzy cierpią z tego powodu w mniejszym, a inni w większym stopniu. Jednak w tym artykule skupimy się raczej na agorafobii.
krok 1
Po pierwsze trzeba zdać sobie sprawę z tego, co tj. agorafobia. Otóż to jest lęk, a nawet paniczny lęk, przed otwartymi przestrzeniami. Jakie jeszcze są symptomy tej choroby? Może to być lęk przed przebywaniem samemu w miejscu publicznym. Strach może być tak ogromny, iż osoba dotknięta tym zaburzeniem może unikać wychodzenia z domu. Prowadzi to do izolacji przed otoczeniem.
krok 2
Teraz zajmijmy się działaniami, które pomogą zmniejszyć agorafobię i pomóc osobie, która na nią cierpi. Najważniejszym elementem procesu „wracania do normalności” jest leczenie. Istotne, tak aby wybrać jak najlepszego terapeutę/psychologa, który będzie w stanie nam pomóc. Istotne, tak aby chory czuł się w jego obecności komfortowo.
krok 3
Istotną wskazówką dla osób, które mają kontakt z tego typu zaburzeniami, jest akceptacja tej choroby. Dlatego nie będziesz pochopnie osądzać takiej osoby, ani się na nią denerwować. Ma ona prawo do odczuwania lęku. Wynika to z jej przeszłych doświadczeń. Były one na tyle mocne, iż oddziałują na nią do chwili obecnej. tak aby to zmienić, potrzeba dużo czasu.
krok 4
Pamiętajmy, iż nie należy takiej osoby na siłę zmuszać do pokonania swoich ograniczeń. Nie wypychajmy jej na siłę z domu, nie zostawiajmy samej pośród tłumu ludzi. Może to tylko zaszkodzić choremu i wywołać coraz większy strach. To przyczyni się do zachowań aspołecznych, a tym samym może wywołać pojawienie się nienawiści do siebie i poczucia bycia kimś gorszym.
krok 5
Stosuj się do zasady „Małymi kroczkami, lecz naprzód”. To osoba cierpiąca na agorafobię wie, kiedy jest w stanie stawić czoła swojemu lękowi. Rozmawiaj z taką osobą na temat jej choroby. Tłumacz, iż nie ma się czego bać. Nie obwiniaj osoby chorej o to, iż jest chora. Zwyczajnie wspieraj ją. Osoba musi mieć poczucie bezpieczeństwa, które trzeba stopniowo budować.
krok 6
Osoba cierpiąca na agorafobię powinna pisać o swoich emocjach. W ten sposób łatwiej poradzi sobie z negatywnymi myślami. Niech robi to tylko dla siebie, do szuflady. Dobrym pomysłem jest także kontaktowanie się z innymi, na przykład poprzez Internet, tak tak aby osoba cierpiąca na to zaburzenie nie izolowała się kompletnie.