Jak wyleczyć klaustrofobię?

Jak leczy PSYCHOLOG w przypadku JAK WYLECZYĆ KLAUSTROFOBIĘ: Klaustrofobia to choroba, której symptomem jest strach przed przebywaniem w zamkniętych, zatłoczonych albo ciasnych pomieszczeniach, na przykład teatrach, wąskich kabinach, windach. Podstawą klaustrofobii jest wyobrażenie i obawa przed niemożnością wydostania się na zewnątrz. Jeżeli osoba cierpiąca wskutek klaustrofobii znajdzie się w opisanej sytuacji, jej strach przekształca się w panikę i przerażenie. Czytając ten artykuł dowiesz się jak leczyć klaustrofobię.
krok 1
Powody klaustrofobii
Klaustrofobia może towarzyszyć, tak jak większość fobii, schorzeniom neurotycznym, może także występować jako zupełnie odrębna choroba. Zdaniem niektórych ekspertów, najmniej skomplikowane przypadki klaustrofobii mają własne źródło w przeszłości i występują u pacjentów, którzy kiedyś przeżyli niebezpieczną sytuację w zamkniętym pomieszczeniu ( na przykład pożar w kinie). Gdy z kolei osoba przyzwyczajona do zamkniętych, ciasnych pomieszczeń nagle zacznie odczuwać przed nimi lęk, to jest już symptom podświadomej blokady emocjonalnej.
krok 2
Symptomy klaustrofobii
Klaustrofobia może mieć łagodny albo ciężki przebieg. W pierwszym przypadku pacjent odczuwa tylko lekkie uczucie niepewności i strachu w czasie przebywania w zamkniętych i ciasnych pomieszczeniach. W ciężkich sytuacjach choroby strach przeradza się w panikę, występują fale potu, kołatanie serca i ucisk w klatce piersiowej. Niebezpieczne jest powolne przeradzanie się początkowo sporadycznych ataków choroby w postać przewlekłą. Uczucie strachu towarzyszy wówczas pacjentowi poprzez całe lata, chory unika sytuacji, które mogłyby spowodować atak przykrych objawów. Klaustrofobia sprawia, iż człowiek traci poczucie własnej wartości i pewności siebie, unika nowych sytuacji i koncentruje się wyłącznie na swojej chorobie. Chorzy na klaustrofobię starają się również unikać tłumów. Obecność pośród tłumu, nawet na wolnej przestrzeni, może spowodować atak.
krok 3
Leczenie klaustrofobii
Chory musi uświadomić sobie w jakich okolicznościach wystąpiły u niego pierwsze ataki paniki gdy przebywał w ciasnym pomieszczeniu. Jeżeli nastąpiły one po jakimś niedobrym przeżyciu wiążącym się z małym pomieszczeniem należy sobie uświadomić, iż ta przypadek była pojedyncza i już się się powtórzy. Przykładowo to, iż raz winda się zacięła a my nie mogliśmy z niej wyjść to nie oznacza, iż każda winda będzie się psuła, gdy my w niej jesteśmy. W przezwyciężeniu ataków paniki może tylko pomóc jasne i trzeźwe spojrzenie na sprawę. W razie klaustrofobii występują okresy zupełnie wolne od ataków. Chory jest wówczas przekonany, iż choroba ustąpiła bezpowrotnie, szczególnie jeżeli słyszał o sytuacjach samoistnego cofnięcia się fobii. Niestety wrażenie to regularnie jest złudne, dlatego nie wolno przerywać terapii nawet w momencie, gdy choremu pozornie nic nie dolega.