Leczenie Jak leczyć paradontozę? Cz. 2. przyczyny. Jak leczyć j. ustnej i jak ją leczyć. krok 1.

Czy pomocne?

100% pozytywne
2 głosy

Jak leczyć paradontozę? Cz. 2.?

Definicja z ang. How to treat periodontal disease? Vol. 2., z niem. Wie Parodontitis zu behandeln? Vol. 2..

Jak leczy STOMATOLOG w przypadku JAK LECZYĆ PARADONTOZĘ? CZ. 2.: Poniżej dowiesz się jak uchronić się poprzez paradontozą przez właściwą higienę j. ustnej i jak ją leczyć.
krok 1
Przeczytaj również: Jak leczyć paradontozę? Cz.1.
krok 2
Pouczenie na temat prawidłowej higieny j. ustnej.
Na koniec dentysta powinien zapewnić szczegółowe instrukcje dotyczące dbania uzębienia w domu, w celu usuwania codziennie bakterii. Dotyczy to właściwego stosowania szczoteczki do zębów, pasty, płynu do płukania ust, nici dentystycznej, i szczotki do aparatu nazębnego. Dbanie o jamę ustną w domu może efektywnie wyeliminować nalot powyżej i poniżej linii dziąseł.
krok 3
Kiretaż dziąseł.
Kiretaż usuwa miękką tkankę wyłożoną zębnymi kieszonkami, w celu wyeliminowania bakterii i tkanki chorej. Może być stosowany wraz ze skalowaniem i wygładzaniem korzenia, lecz znaczy to głębsze i bardziej kompletne czyszczenie. Jednak istnieją dowody na to, iż przyczynia się to do dodatkowych korzyści poza skalowaniem i wygładzaniem.
krok 4
Zabieg (kiretaż otwarty).
Operacja pozwala na dostęp do dokładnego oczyszczenia powierzchni korzenia, i umożliwia usuwanie chorej tkanki, repozycjonowanie i kształtowanie kości, dziąseł, a również tkanek podtrzymujących zęby. Zabiegi chirurgiczne zależą od indywidualnych diagnoz i potrzeb pacjenta. Podstawowa procedura jest znana jako kiretaż otwarty, który obejmuje:
- Podnoszenie albo rozwieranie dziąseł od zębów i kości.
- Czyszczenie i skrobanie korzenia, w celu usunięcia osadów.
- Przesuwanie tkanki dziąsła, by zminimalizować głębokość kieszonki.
- Doktor może również obrysować pozostałe kości i spróbować zregenerować utracone kości i mocowanie dziąseł poprzez przeszczep kostny i sterowanie regeneracją tkanki albo zastosowanie macierzy szkliwa.
Poddaje się w wątpliwość, czy ta procedura jest bardziej efektywna w zapobieganiu rozwojowi choroby, niż leczenie nie chirurgiczne, jak na przykład niskie dawki doksycykliny, krótkoterminowe antybiotyki, albo żele na bazie antybiotyku. Niektóre badania dowodzą, że mimo, iż zabieg chirurgiczny minimalizuje głębokość kieszonki na dłużej niż leczenie niechirurgiczne, to i tak nie przekracza ono 5 lat, z wyjątkiem kieszonek bardzo głębokich.
Ból i dyskomfort pooperacyjny.
Dyskomfort jest zwykle łatwo redukowany dzięki leków bez recepty, takich jak ibuprofen. Jeżeli jednak występuje on w sporym stopniu, mogą być przepisane silniejsze środki przeciwbólowe. Niektórzy pacjenci mogą cierpieć na wrażliwość na wysokie albo niskie temperatury poprzez odsłonięte korzenie. Tego typu problemy mogą być zminimalizowane przez miejscową fluoryzację, albo w skrajnych sytuacjach stomatologiczną odbudowę.
krok 5
Sposoby i sprzęt konieczny do przywrócenia tkanki dziąsła i kości.
Sterowana regeneracja tkanki.
Bardziej zaawansowana sposób, tak zwany sterowana regeneracja tkanek służąca jest w celu stymulowania wzrostu kości i tkanki dziąseł.
Po pierwsze, powierzchnia korzenia i chorych kości jest drobiazgowo czyszczona. Unikanie bakteryjnego zanieczyszczenia jest bardzo istotne. Im więcej bakterii zostanie, tym większa szansa, że kuracja się nie powiedzie.
Szczególny kawałek materiału, który jest wszyty wokół zęba ma pokryć krater w świeżo wyczyszczonej kości.
Następnie materiałem zostaje pokryte dziąsło. Tkanina zapobiega wzrostowi tkanki dziąsła do dołu i pozwala kości powiązać się z korzeniem w celu regeneracji.
Po 4-6 tygodniach, tkanina powinna być usunięta dzięki niewielkiego zabiegu chirurgicznego. Błona może być pozostawiona. Na ogół nie ma wielkiej różnicy w wynikach między procedurami. Przyswajalny materiał może nie być tak efektywny jak standardowe przeszczepy, w razie, gdy tkanka dziąsła jest cienka, chociaż nowsze materiały mogą pokazać lepsze rezultaty.
Przeszczepy kości.
W niektórych sytuacjach utraty kości, chirurg może próbować przywrócić odrastanie i odbudowę tkanki kostnej, które zostały zostały utracone w czasie choroby. Obejmuje to przeszczep kości:
Chirurg umieszcza przeszczep w miejscu ubytku
Materiałem może być kość od tego samego pacjenta albo substancja zwana bezwapniową liofilizowaną kością allogeniczną, uzyskiwaną od dawcy.
Owy materiał pobudza przyrost nowych kości w tym miejscu.
Białkowe pochodne macierzy szkliwa.
Ameolegin jest pochodną głównego białka w strukturze (macierzy), która pomaga w stymulacji wzrostu tkanki dziąsła. Żel zawierający ameolegin jest stosowany w czasie operacji i formułuje warstwę na korzeniu zęba. Owy żel rozpuszcza się po 2 dniach, pozostawiając substancję czynną. Badania pokazują, że to jest kompletnie bezpieczne i może znacznie ograniczyć paradontozę.
Szczepienie dziąseł i kosmetyczne zabiegi.
Szczepienie dziąseł również może być bardzo przydatne w czasie poprawiania wyglądu dziąseł, a również dla wzmocnienia zębów. w czasie tej czynności doktor bierze tkankę dziąsła z podniebienia albo od innego dawcy, by pokryć narażony korzeń albo nawet linię dziąsła, w celu zredukowania wrażliwości. Inne zabiegi służące są dla poprawienia wyglądu dziąseł i zębów. Linia dziąseł może zostać wyrzeźbiona w celu redukcji nierówności albo nadmiaru dziąseł i pokryci odsłoniętych korzeni.
Implanty.
Lekarze informują, iż implanty zębów u pacjentów, którzy stracili zęby wskutek paradontozy, nie przynoszą wielkich efektów. Średni wydatek implantu jest wysoki i wymaga 5-7 miesięcy, by go ukończyć.

Lekarz Stomatolog: JAK LECZYĆ PARADONTOZĘ? CZ. 2.; WIE PARODONTITIS ZU BEHANDELN? VOL. 2.; HOW TO TREAT PERIODONTAL DISEASE? VOL. 2.;

Skomentuj, zadaj pytanie lekarzowi:
Opinie, pytania i komentarze 0
  • Zostań pierwszą osobą, która skomentuje ten wpis.