Diagnostyka medyczna leczenie

Definicja DIAGNOSTYKA MEDYCZNA: Badając organizm człowieka mamy do dyspozycji różne możliwości. Najogólniej mówiąc, można wyróżnić cztery główne ekipy metod diagnostycznych.Pierwszą z nich jest pobranie fragmentu tkanki (krwi, moczu, wycinka skóry i tym podobne) i następnie jego ocena. Inną metodę stanowi badanie narządów wewnętrznych dzięki specjalistycznych urządzeń odbierających i analizujących mikroprądy produkowane poprzez te narządy: bodaj w najwyższym stopniu znanym odpowiednikiem takiego badania jest elektrokardiografia (EKG). Trzecia ekipa metod opiera się na wykorzystaniu nowoczesnej technologii, która pozwala zbadać wnętrze organizmu dzięki urządzeń wysyłających na przykład fale ultradźwiękowe (ultrasonografia - USG) czy promieniowanie rentgenowskie ("prześwietlenie") albo wykorzystujących inne zjawiska fizyczne. Czwarta wreszcie ekipa obejmuje sposoby opierające na "zaglądaniu" do wnętrza organizmu dzięki technik endoskopowych, posługujących się specjalistycznymi przyrządami. Pobieranie fragmentu tkanki Badaniu i ocenie podlegają następujące czynniki: Krew - pobierana igłą i strzykawką. Wycinek skórno-mięśniowy - pobierany poprzez chirurga, który wycina drobny fragment skalpelem (robi to "od zewnątrz" - a więc ma do dyspozycji zewnętrzną powłokę ciała). Wycinek tkanki - pobierany dzięki drobnych szczypczyków poprzez lekarza endoskopistę w okresie badania ( na przykład oskrzeli, żołądka, jelita, wątroby) albo skalpelem poprzez chirurga w okresie operacji. Aspirowana tkanka - tkanka pobrana poprzez grubą igłę, do której pod ciśnieniem dostają się komórki narządu. Zabieg tytułujemy punkcją albo biopsją (szpiku, wątroby, nerki i tym podobne))). Robi się go "od zewnątrz" - poprzez skórę. Biopsja może być ślepa (trzeba wcelować w miejsce, gdzie znajduje się dany narząd, kierując się topografią anatomiczną i własnym doświadczeniem) albo zorientowana (kłujemy pod kontrolą USG, tomografii komputerowej albo RTG). Szczególnym badaniem jest BAC, a więc biopsja aspiracyjna cienkoigłowa, w której do nakłuwania stosowana jest o sporo cieńsza igła niż w innych tego typu badaniach. Płyn gromadzący się w opłucnej, jamie brzusznej, zmienionym zapalnie stawie i tym podobne)))) Płyn ten jest nieprawidłowością wynikającą z dolegliwości, toczącej się w danym narządzie. Inną sprawą jest nakłucie i ocena płynów fizjologicznych, ( na przykład płynu mózgowo- -rdzeniowego. Inne wydzieliny i wydaliny - ( na przykład mocz, sok żołądkowy, kał i tym podobne))))) Wymazy pobierane z gardła, z pochwy, odbytu i tym podobne)))))) Ocena mikroprądów produkowanych poprzez organizm Niektóre narządy człowieka można zbadać dzięki specjalistycznych urządzeń, które odbierają i analizują mikroprądy produkowane poprzez te narządy: EKG - elektrokardiografia; odczytuje prądy serca i umożliwia diagnostykę wielu schorzeń. Można ją wykonywać jednokrotnie pośrodku całej doby (24-godzinny zapis Holtera) albo w formie tak zwany próaby wysiłkowej polegającej na odczycie ciągłego zapisu EKG w okresie wykonywania kontrolowanego wysiłku fizycznego. EEG - elektroencefalografia; odczytuje impulsy tkanki nerwowej mózgu. Zapis badania, zwany elektroencefalogramem, złożona jest z różnych obiektów graficznych obrazujących zjawiska bioelektryczne zachodzące w mózgu. Zapis odbiegający od normy pozwala stwierdzić sporo chorób i uszkodzeń układu nerwowego i narządów wewnętrznych. EMG - elektromiografia; rejestruje prądy czynnościowe przebiegające w mięśniach i znaczy prędkość przewodzenia elektrycznego w nerwach obwodowych w celu rozpoznawania i różnicowania chorób mięśni i obwodowego układu nerwowego. Trzecia ekipa metod Nowoczesna technologia pozwala "zajrzeć" do wnętrza organizmu dzięki urządzeń wysyłających fale ultradźwiękowe albo promieniowanie rentgenowskie lub wykorzystujących inne zjawiska fizyczne ( ( na przykład w rezonansie magnetycznym): USG - ultrasonografia; wykorzystuje fale ultradźwiękowe rozchodzące się w tkankach i narządach organizmu. Badanie echa powstająca w wyniku odbicia fal ultradźwiękowych od badanych narządów pozwala ocenić ich budowę anatomiczną, charakter zmian ogniskowych, wykryć niepoprawne struktury. ECHO - echokardiografia; umożliwia przedstawienie struktur serca w dowolnym przekroju dzięki odbitej wiązki ultradźwięków. Służy do rozpoznawania wad serca i do oceny jego kurczliwości. Możliwe jest również uwidocznienie przepływu krwi poprzez serce (sposób Dopplera). RTG - zdjęcie rentgenowskie; można także wykonać jego odmiany z użyciem kontrastu, ( ( na przykład urografię nerek, albo jako tak zwany tomo-skan, a więc zdjęcie warstwy badanego narządu. Można wykonywać skomplikowane badania inwazyjne na sercu opierające na podaniu kontrastu do tętnic wieńcowych i ocenie struktury naczyń serca (koronarografia). TK - tomografia komputerowa; przedstawia obrazy przekrojów poprzecznych ciała ludzkiego, uzyskanych skumulowaną wiązką promieniowania rentgenowskiego. Badanie i przetwarzanie obrazów dzieje się dzięki komputera. Umożliwia diagnozowanie zmian narządów miąższowych jamy brzusznej, przestrzeni pozaotrzewnowej, mózgu i kończyn. MR - rezonans jądrowy magnetyczny; służy do bardzo dokładnego obrazowania narządów wewnętrznych. Badanie, po umieszczeniu chorego w polu magnetycznym, bazuje na wykonaniu mapy rozkładu jąder atomowych wodoru. Diagnoza opiera się na różnej zawartości wody charakterystycznej dla poszczególnych narządów i ognisk patologicznych. SPECT - tomografia emisyjna; bazuje na przestrzennym obrazowaniu rozkładu aktywności radiofarmaceutyków (związków chemicznych zawierających izotopy promieniotwórcze) w organizmie dzięki mechanizmów komputerowych. Medycyna nuklearna - podanie do organizmu substancji promieniotwórczej zdolnej gromadzić się w badanym narządzie i ocena stopnia wychwycenia tego znacznika dzięki kamery reagującej na promieniowanie. Warto wiedzieć, iż dawka promieniowania, jaką otrzymuje się w okresie tego badania, zwanego scyntygrafią, jest wielokrotnie niższa od tej, jaką "dostaje" się przy okazji rutynowego badania rentgenowskiego płuc. Techniki endoskopowe Coraz szybciej rozwijają się techniki endoskopowe, umożliwiające zajrzenie do prawie każdej części ludzkiego ciała: Gastroskopia - bazuje na badaniu żołądka i dwunastnicy. Jejunoskopia - umożliwia ocenę stanu jelita cienkiego. Kolonoskopia - jest służąca w diagnozowaniu chorób jelita grubego. Sigmoidoskopia - bazuje na oglądaniu okrężnicy esowatej. Rektoskopia - pozwala ocenić stan błony śluzowej odbytnicy. Artroskopia - przekazuje obraz wnętrza stawu. Laparoskopia - bada wnętrze jamy brzusznej. Cystoskopia - bazuje na obejrzeniu wnętrza pęcherza moczowego. Bronchoskopia - uwidacznia drogi oddechowe (tchawicę, oskrzela). Diagnostyka jest dynamicznie rozwijającą się dziedziną medycyny. Stwarza to lekarzom szansę na szybsze niż dotychczas stawianie prawidłowego rozpoznania, a pacjentom - na skuteczne leczenie chorób, z którymi na skutek trudności diagnostycznych współczesna medycyna nie umie sobie poradzić