Ginekomastia leczenie

Definicja GINEKOMASTIA: Stworzenie ginekomasti mogą wywołać również leki. U części mężczyzn po pięćdziesiątce z wyraźną otyłością stwierdza się prawdziwą ginekomastię. Ginekomastią tytułujemy przerost gruczołów piersiowych (przerost tkanki właściwej gruczołu sutkowego) u mężczyzn. Ginekomastia jest symptomem, który może pojawiać się z różnych przyczyn i w każdym wieku. Występuje obustronnie albo jednostronnie, zazwyczaj częściej po stronie lewej. Niepatologiczną ginekomastię spotyka się u większości noworodków w 3.-5. dniu życia. Jej powodem jest tak zwany odczyn ciążowy, który wiąże się z wysokim poziomem estrogenów w krążeniu łożyskowo - płodowym matki. Symptom ten cofa się zwykle po upływie 3-4 tygodni. Ginekomastię u małych dzieci, jeszcze przed okresem pokwitania, może spowodować wchłonięcie małej ilości estrogenów poprzez skórę, drogą wziewną albo doustną. Niekiedy może być wywołana podaniem androgenów albo witaminy D. U dwóch trzecich chłopców w połowie okresu pokwitania występuje wyraźne powiększanie jednego albo obu gruczołów piersiowych, niekiedy z przemijającą tkliwością, a więc nadwrażliwością na dotyk. Jej powodem jest podotoczkowy przerost gruczołu sutkowego. Z reguły to problem kosmetyczny, który ustępuje pośrodku kilku miesięcy. Niekiedy mamy do czynienia z lipomastią cechującą się jedynie nadmiarem tkanki tłuszczowej, która - w odróżnieniu do przerostu właściwej tkanki gruczołowej w prawdziwej ginekomastii - ma miękką konsystencję. Przyrost tkanki tłuszczowej w rejonie piersiowej zdarza się regularnie u otyłych mężczyzn. zwykle wywiad i badanie (brak wyczuwalnej twardości wokół otoczki sutka) sugerują lipomastię. Powody ginekomastii Część mężczyzn po pięćdziesiątce z wyraźną otyłością ma prawdziwą ginekomastię. Przypuszcza się, iż powodem tej nieprawidłowości jest przejście tak zwany inicjalnych androgenów w estrogeny pod wpływem wzrastania tkanki tłuszczowej.Dotychczas uważano, iż głównym czynnikiem mammotropowym, a więc wpływającym na przyrost sutków, jest prolaktyna. Istnieje ścisły zwiazek pomiędzy działaniem prolaktyny, estrogenów i progesteronu w procesie wzrastania sutków. Chociaż przewarzająca część mężczyzn z ginekomastią ma poprawny poziom prolaktyny, podwyższony poziom estrogenów może być impulsem do jej wydzielania.Tak więc ginekomastia najprawdopodobniej wiąże się z zaburzeniem równowagi pomiędzy poziomem androgenów i estrogenów. Względny nadmiar estrogenów wywołany spadkiem androgenów może być wystarczającym impulsem pobudzającym sutek do wzrostu. Wydaje się jednak, iż decyzyjny wpływ na rozwój sutka ma to, co odbywa się w ośrodkach podwzgórzowo - przysadkowych. Stąd wniosek, iż prawdziwa powód powstawania ginekomastii leży w pierwotnej albo wtórnej nadczynności przysadki i iż nie można kompletnie wykluczyć działania pośredniego innych hormonów, pomiędzy innymi nadnerczy i tarczycy.Schorzenia powiązane ze powiększoną produkcją estrogenów i gonadotropiny kosmówkowej (HCG) to: guzy feminizujące jąder, złośliwe guzy pochodzenia embrionalnego, potworniaki, nabłoniak kosmówkowy, rak płuc oskrzelopochodny, nowotworowe i nienowotworowe zmiany nadnerczy. Z kolei dolegliwości przebiegające ze pomniejszoną syntezą androgenów to: uszkodzenie jąder, urazy albo zespoły pokastracyjne, stany zapalne jąder wskutek przebytego zapalenia przyusznicy, gruźlica, trąd, ziarnica złośliwa, wrodzony brak jąder, pierwotna niedomoga gonad (zespół Klinefeltera - kariotyp XXY). Pomniejszenie syntezy androgenów albo przyrost oporności na androgeny są również powodem pojawienia się ginekomastii u chorych ze schyłkową niewydolnością nerek. W sytuacjach marskości wątroby, raka wątroby, zaburzeń krążenia wątrobowego ginekomastia jest częstym symptomem, który wyjaśnia się zaburzeniami metabolizacji hormonów w miąższu wątroby. Podobny system ma ginekomastia powstała w stanach niedożywienia, awitaminoz, w zaburzeniach przewodu pokarmowego prowadzących do wyniszczenia.Zaburzenia w międzymózgowiu odgrywają decydującą rolę w stworzeniu ginekomastii w urazowych uszkodzeniach rdzenia kręgowego, chorobie Parkinsona, dystrofii nerwowo - mięśniowej i jamistości rdzenia. Podobnie wpływ czynnika podwzgórzowo - przysadkowego jest warunkiem pojawienia się ginekomastii w gigantyzmie przysadkowym, akromegalii, chorobie Cushinga i chorobie Basedowa. Leki a ginekomastia Stworzenie ginekomastii mogą wywołać również leki. Główną rolę odgrywają tu estrogeny lub leki wspomagające aktywność estrogenów: sprzężone lub syntetyczne estrogeny, doustne środki antykoncepcyjne, naparstnica (tylko digitoksyna, a nie digoksyna), hormon luteinizujący (LH). Gonadotropiny (ludzka gonadotropina kosmówkowa - HCG, gonadotropina menopauzalna - HMg) stosuje się w leczeniu niepłodności męskiej i opóźnionym dojrzewaniu płciowym.Cytrynian klomifenu (Clomifene), syntetyczny lek działający pobudzająco na wydzielanie przysadkowych gonadotropin, wykorzystuje się w leczeniu oligospermii (obniżonej liczbie plemników). powodem wystąpienia ginekomastii bywają również leki hamujące syntezę testosteronu albo zmniejszające jego efektywność, na przykład spirolaktony - leki przeciwobrzękowe, moczopędne, cymetydyna (Cimetidinum, Tagamet, Kanitydyna) hamująca wydzielanie kwasu solnego w żołądku, powszechnie stosowana w leczeniu owrzodzeń żołądka i dwunastnicy, leki przeciwgrzybicze (Ketakonazol, Nizoral), tuberkulostatyki, na przykład hydrazyd kwasu izonikotynowego. Fenotiazydy w swoim działaniu ubocznym podnoszą poziom prolaktyny.Do stworzenia ginekomastii przyczyniają się również leki przeciwnowotworowe, na przykład Busulfan - służący w leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej - czy winkrystyna - stosowana w zwalczaniu raka sutka, białaczek, ziarnicy złośliwej, i leki antyandrogenne, takie jak Cyproteron i Flutamid, podawane w leczeniu raka prostaty.Ginekomastia występuje również jako działanie niepożądane wielu leków, nie mniej jednak system powstawania tego objawu nie jest znany. Do tej ekipy leków należą na przykład pochodne Metyldopy (leku przeciw nadciśnieniu tętniczemu), diazepam (Relanium, Elenium), pochodna benzodiazepiny, stosowana w stanach lękowych, chorobach psychosomatycznych, zaburzeniach snu, i leki służące w chorobie Parkinsona.Z rzadziej służących leków wpływ na powstawanie ginekomastii ma penicylamina (Cuprenil), służąca w zatruciu niektórymi metalami i w reumatoidalnym zapaleniu stawów, Etionamid - lek przeciwprątkowy, służący w gruźlicy płuc (przy oporności na inne leki), a również w leczeniu trądu. Stwierdzono, iż niektóre narkotyki - heroina, marihuana - także mogą spowodować symptomy ginekomastii.Również krem pobudzający pochwowe wydzielanie estrogenów, wtarty w trakcie relacji, może być . powodem ginekomastii. Nawet wykorzystywanie płynu na porost włosów może także wywołać to schorzenie. Jak ją rozpoznać? Fundamentem rozpoznania jest wywiad i precyzyjne badanie przedmiotowe; szczególnie precyzyjny wywiad należy przeprowadzić przy podejrzeniu nowotworu (u palaczy tytoniu z kaszlem). Konieczne jest omówienie z pacjentem wszystkich przyjmowanych poprzez niego leków.W badaniu przedmiotowym stwierdza się wyczuwalny rozkwit tkanki gruczołowej o twardej konsystencji. regularnie współistnieją in-ne symptomy zaburzeń hormonalnych, na przykład żeński typ owłosienia.W celu potwierdzenia diagnozy zleca się przeprowadzenie badań laboratoryjnych, takich jak: oznaczenie poziomu testosteronu w surowicy, poziomu estradiolu, HCG albo/i LH, badania czynności wątroby (poziom bilirubiny, aminotransferaz, proteinogram, czas protrombinowy), przy podejrzeniu nadczynności tarczycy - TSH, T3, T4, kariotyp przy podejrzeniu zespołu Klinefeltera. Badania należy powtórzyć, jeżeli stwierdzi się wysoki poziom estrogenów albo niski - testosteronu. Gdy zaistnieje podejrzenie nowotworu, doktor zleca wykonanie ultrasonografii, mammografii, biopsji, dobowej zbiórki moczu na wydalanie 17-ketosterydów.Po rozpoznaniu, kiedy ginekomastia jest jednym z symptomów dolegliwości systemowej, zaczyna się leczenie przyczynowe, na przykład w nadczynności tarczycy, chorób wątroby, nerek. Leczenie hormonalne powinno być ściśle zindywidualizowane. Zabieg chirurgiczny przynosi w ginekomastii tylko wyniki kosmetyczne. W lipomastii odsysanie tkanki tłuszczowej zyskuje coraz większe znaczenie. Dla dociekliwych Androgeny - męskie hormony płciowe, produkowane w jądrze, korze nadnerczy i jajniku; ulegają metabolizacji w wątrobie i są wydalane z moczem. Androgeny inicjalne - androgeny w początku ich biosyntezy w ustroju, są pochodnymi cholesterolu. Należy do nich testosteron.Gonadotropiny (hormony gonadotropowe) - nieswoiste dla płci, pobudzają czynność kobiecych i męskich gruczołów płciowych. W przysadce są dwa hormony gonadotropowe. Gonadotropina kosmówkowa jest hormonem wydzielanym w ciąży poprzez łożysko, u mężczyzn nie występuje fizjologicznie, pojawia się w nowotworach typu nasieniaka, potworniaka, kosmówczaka, osiągając wysoki poziom. hormon luteinizujący (LH) - pobudza jajeczkowanie u kobiet, a u mężczyzn wpływa na wydzielanie androgenów poprzez komórki śródmiąższowe jąder; folikulostymulina (FSH) - pobudza dojrzewanie pęcherzyków Graafa u kobiet i spermatogenezę u mężczyzn. Estrogeny, estradiol - hormony kobiece wydzielane poprzez komórki pęcherzyków jajnika, obecne również w jądrach męskich; wydzielanie ich jest pobudzane poprzez hormony gonadotropowe. Nadprodukcja estrogenów u mężczyzn występuje w niektórych nowotworach, w hipogonadyzmie.Prolaktyna - hormon wydzielany poprzez przysadkę mózgową, wpływa na rozkwit gruczołu sutkowego i wytwarzanie pokarmu (laktację). U mężczyzn nadmierne wydzielanie prolaktyny zachodzi w niektórych nowotworach przysadki