Gorączka leczenie

Definicja GORĄCZKA: Normalna temperatura ludzkiego ciała waha się w granicach 36o C do 37o Celsjusza. To jest temperatura, w której poprawnie funkcjonuje organizm i działa wewnętrzny metabolizm. Gorączką jest zatem podwyższenie temperatury ciała ponad tej normy.W zależności od miejsca, w którym mierzymy temperaturę, normy prawidłowej i nieprawidłowej ciepłoty ciała są różne. Gorączką nazwiemy więc temperaturę ponad 37,5o Celsjusza mierzoną pod pachą albo w pachwinie, ponad 37,8o mierzoną w ustach i ponad 38o mierzoną w odbytnicy (najczęściej u niemowląt i dzieci). Stan pomiędzy gorączką a temperaturą poprawną (od 37 do 38o Celsjusza) tytułujemy stanem podgorączkowym.Wysokość gorączki nie zawsze świadczy o powadze sytuacji i ciężkości stanu chorobowego czy o bezpośrednim zagrożeniu organizmu. Może ona zarówno sygnalizować lekkie zaburzenia czynności organizmu (jak przeziębienie, przegrzanie, reakcję alergiczną, zaburzenia trawienia) lub poważniejsze dolegliwości któregoś z narządów czy zakażenia ogólnoustrojowe.Gorączka jest słowem sprawnie działających naturalnych systemów obronnych przeciwko czynnikom powodującym stany zapalne. Najczęściej są nimi wirusy, a rzadziej bakterie. Gorączka może równocześnie potęgować inne symptomy zakażenia, takie jak osłabienie, uczucie rozbicia, brak apetytu czy nadwrażliwość na światło albo inne bodźce. Towarzyszy przynajmniej 20 procentom przypadków najprostszych zakażeń wirusowych u dzieci. Przy zakażeniach bakteryjnych występuje prawie zawsze.Nie tylko przeziębienie Nie zawsze gorączka jest tylko symptomem zwykłego przeziębienia. Podwyższona temperatura może być reakcją na szczepienia ochronne, kiedy do organizmu świadomie wprowadzamy zmodyfikowane wirusy, bakterie albo ich toksyny, by pobudzić nasz układ odpornościowy i przygotować się do zwalczania ewentualnego zakażenia.powodem może być również reakcja organizmu na wzmożoną przemianę materii, uszkodzenie tkanek albo pojawienie się substancji wyzwalających odczyn gorączkowy (tak zwany substancji pirogennych). Gorączka może towarzyszyć wielu poważnym chorobom, w których mamy do czynienia ze stanem zapalnym wywołanym poprzez różne bakterie, wirusy, pasożyty, związki chemiczne. Może być również symptomem reakcji immunologicznych (zapalenia stawów, chorób krwi, rozkwitów nowotworowych, reakcji alergicznych), a również ciężkich urazów, odwodnienia czy chorób układu nerwowego, w tym zapalenia opon mózgowych i mózgu.Przewlekłe stany gorączkowe W przewlekłej gorączce należy poprzez kilka dni zwracać uwagę na ((tak zwany tor gorączkowy, jest to kształtowanie się krzywej pomiarów temperatury ciała rano (w godz. 6-7) i wieczorem (godz. 17-18) i informować o wynikach lekarza. W każdym przypadku pojawienia się gorączki, w szczególności dłużej utrzymującej się, należy ustalić jej przyczynę dzięki szczegółowych badań lekarskich i laboratoryjnych (w szczególności bakteriologicznych).Czy jest groźna? U wszystkich pacjentów gorączka może powodować stan subiektywnego złego samopoczucia. Niektóre skutki gorączki mogą być poważne. Towarzyszy jej z reguły przyspieszenie czynności serca i częstości oddechów. Wysoka, a w szczególności błyskawicznie narastająca gorączka może powodować dreszcze, obfite poty i zaburzenia świadomości. Wysoka gorączka może być szczególnie negatywna dla osób z chorobami serca - w szczególności w podeszłym wieku.Poważnym powikłaniem gorączki są również drgawki występujące głównie u małych dzieci. U niektórych dzieci przy wysokiej gorączce może dojść do napadu drgawkowego podobnego do padaczkowego.Dlatego gorączkę należy zwalczać, obniżając temperaturę ciała dzięki dostępnych środków, konsultując się w poważniejszych sytuacjach z lekarzem.Jak z nią walczyć? Pokonywanie gorączki zależy oczywiście od powody. Gdy wywołała ją poważna dolegliwość (zapalenie stawów, dolegliwości krwi, nowotwory, reakcje alergiczne, a również ciężkie urazy, odwodnienie czy zapalenie opon mózgowych i mózgu), wyeliminowanie gorączki następuje w trakcie leczenia dolegliwości podstawowej.W celu obniżenia temperatury ciała poza środkami farmakologicznymi można stosować (((tak zwany fizykalne sposoby ochładzania organizmu. Należą do nich okłady z lodu albo zimnej wody przykładane do miejsca przebiegu sporych naczyń krwionośnych (pachwiny, szyi, dołów podkolanowych) i chroniące przed przegrzaniem mózg (czoło, skronie, potylicę).U dzieci obniżenie gorączki można uzyskać po wykorzystaniu 5-7-minutowej kąpieli w wodzie o 0,5o Celsjusza chłodniejszej od temperatury ciała dziecka.Choremu podajemy ziołowe środki napotne i przeciwgorączkowe, na przykład herbatę z sokiem malinowym, napary z kwiatu lipowego, z kwiatu albo owocu bzu czarnego 2-3 razy na dzień po 2/3 szklanki świeżego naparu. Napotne działanie mają również takie farmakologiczne środki, jak aspiryna czy paracetamol. Jednokrotnie podajemy farmakologiczne środki przeciwgorączkowe, na przykład polopirynę albo acenol (1 tabl. 0,3 albo 0,5 dla dorosłych).W godzinę po podaniu leków ponownie mierzymy temperaturę, by zorientować się, czy są skuteczne. W 3 godziny po ich podaniu temperaturę kontrolujemy znowu. Dlatego możemy zorientować się, czy gorączka spada. Jeśli nie obserwujemy takiej tendencji, stosujemy leki jeszcze raz w podanych dawkach. w trakcie okresu powiększonych zachorowań na grypę i infekcje grypopodobne ( w szczególności przy kaszlu i innych objawach przeziębienia) młodym ludziom mającym wydolne krążenie i poprawne ciśnienie krwi można postawić bańki. Najlepiej jednak, by wskazania do postawienia baniek ustalił doktor.Pamiętaj! Jeśli stan podgorączkowy albo gorączkowy przedłuża się, należy zawiadomić o tym lekarza w celu określenia przyczyn podwyższonej temperatury i podjęcia odpowiedniego leczenia. Postępujemy tak również wtedy, jeśli gorączka obniża się wskutek zastosowanych leków, lecz narasta znowu, gdy przestają działać