Guzkowe zapalenie tętnic leczenie

Definicja GUZKOWE ZAPALENIE TĘTNIC: Guzkowe zapalenie tętnic - to jest dolegliwość charakteryzująca się wieloogniskowymi, odcinkowymi zmianami zapalnymi i martwicą tętnic mięśniowych średniego kalibru. Skutkiem stanu zapalnego tętnic jest niedokrwienie tkanek zaopatrywanych poprzez nie. dolegliwość ujawnia się zazwyczaj w 40.-50. roku życia, trzykrotnie częściej u mężczyzn niż kobiet. Jej powód jest nieznana, lecz jest bardzo prawdopodobne, iż chodzi tu o system immunologiczny uruchamiany w następstwie nadwrażliwości na różne czynniki, na przykład leki czy wirusy. Zapalenie guzkowe tętnic stwierdzano na przykład u osób zmarłych w przebiegu dolegliwości posurowiczej, a również w odpowiedzi na leczenie sulfonamidami, penicyliną, tiazydami, związkami jodu, po szczepieniach, w przebiegu infekcji bakteryjnych ( na przykład paciorkowcowych, gronkowcowych) albo wirusowych (zapalenie wątroby, grypa, HIV). Najczęściej jednak nie udaje się znaleźć czynnika odpowiedzialnego za wystąpienie tej dolegliwości.Uszkodzenie tętnic bazuje na odcinkowym, martwiczym stanie zapalnym błony środkowej (mięśniowej) i przydanki (warstwy zewnętrznej) naczyń. Wyróżnia się cztery okresy zmian naczyniowych: moment zmian zwyradniających, moment ostrych zmian zapalnych, moment rozwoju tkanki ziarninowej, moment bliznowacenia. W czasie trwania dolegliwości wszystkie cztery stadia współistnieją ze sobą. Stan zapalny ściany tętnic prowadzi do powstawania zakrzepów z wtórnym zarastaniem światła tętnicy i tworzenia się tętniaków, które mogą pękać. Skutkiem tych zmian jest niedokrwienie różnych narządów i tkanek. Narządami, których naczynia są najczęściej zajęte poprzez mechanizm zapalny, są nerki, wątroba, serce i przewód pokarmowy, a również mięśnie i tkanka podskórna. Rzadziej zmiany chorobowe obejmują tętnice trzustki, nerwów obwodowych i ośrodkowego układu nerwowego, płuc czy gruczołów dokrewnych.Przebieg dolegliwości może być ostry, naśladujący długo trwającą chorobę gorączkową, czasami podostry, prowadzący do zgonu po kilku miesiącach, a innym wspólnie przewlekły i podstępny, doprowadzający do wyniszczenia.symptomy kliniczne zależą od umiejscowienia zmian zapalnych w tętnicach. Praktycznie dotknięte mogą być naczynia każdego narządu. Najczęściej występuje gorączka (u 85% chorych), bóle brzucha (u 65%), .symptomy uszkodzenia nerwów obwodowych i zapalenia nerwów w różnych miejscach (50%), ogólne osłabienie (45%), chudnięcie i duszność o typie astmatycznym (ok. 20% chorych). Osoby, u których doszło do zajęcia nerek, mają zazwyczaj nadciśnienie, obrzęki, skąpomocz i niewydolność nerek. W badaniach dodatkowych stwierdza się u nich białkomocz i krwinkomocz. Zmiany w naczyniach brzusznych powodują .symptomy wskazujące na ostry stan wymagający interwencji chirurgicznej. Może wystąpić krwawienie z przewodu pokarmowego czy perforacja jelita. U niektórych chorych dominują choroby ze strony serca, powiązane z zapaleniem i upośledzeniem drożności tętnic wieńcowych. Zmiany w naczyniach mózgu prowadzą do bólów głowy, drgawek i zaburzeń psychicznych. Regularnie występują bóle mięśniowe i stawowe. U niewielkiej liczby pacjentów stwierdza się wyczuwalne guzki w tkance podskórnej i nieregularne obszary martwicy skóry spowodwanej niedokrwieniem.W badaniach dodatkowych zwraca uwagę bardzo wysoka leukocytoza (20000-40000), białkomocz, krwinkomocz, przyspieszony opad, niedokrwistość, wysoki poziom mocznika i kreatyniny we krwi, hypoalbuminemia i podwyższone stężenie immunoglobulin w surowicy. Rzadko z kolei stwierdza się obecność autoprzeciwciał we krwi.Rozpoznanie guzkowego zapalenia tętnic stawia się w oparciu o opisane wyżej .symptomy kliniczne i badania laboratoryjne. zazwyczaj niezbędne jest potwierdzenie rozpoznania badaniem mikroskopowym pobranego wycinka tkanowego. Istotne jest, aby wykonać biopsję tkanki, która jest zajęta poprzez mechanizm chorobowy. Jeżeli pobierze się wycinek z przypadkowego miejsca, skóry, tkanki podskórnej czy mięśnia, biopsja może nie wykazać jakichkolwiek zmian. niezbędne jest pobranie tkanki z miejsc wykazujących ostrą reakcję zapalną. W razie zajęcia naczyń nerkowych istotnym badaniem jest arteriografia, która obrazuje zmiany w tętnicach nerkowych (tętniaki). Podobnie, selektywna angiografia pomaga rozpoznać guzkowe zapalenie tętnic wątrobowych czy krezkowych (jamy brzusznej).Rokowanie w tej chorobie jest niepomyślne, jeżeli nie wdroży się odpowiedniego leczenia. Zgon następuje przeważnie na skutek niewydolności mięśnia serca, nerek albo innych istotnych narządów, lub także w wyniku krwotoku wywołanego pęknięciem tętniaka. Wśród chorych nie leczonych tylko 33% przeżywa 1 rok, a pośrodku 5 lat umiera 88%.W leczeniu guzkowego zapalenia tętnic istotne jest postępowanie wielokierunkowe, obejmujące podawanie sterydów nadnerczowych w sporych dawkach, leków immunosupresyjnych, terapię nadciśnienia tętniczego. Inne przedmioty leczenia zależą od specyficznego obrazu klinicznego (bóle wieńcowe, powikłania neurologiczne etc.). Czasami niezbędna jest interwencja chirurgiczna, gdy wystąpią powikłania krwotoczne czy zakrzepowe