Irydiologia leczenie

Definicja IRYDIOLOGIA: Czym zajmuje się irydologia?Irydologia zajmuje się całościową oceną stanu zdrowia pacjenta, której dokonuje się na podstawie wyglądu oka, w szczególności tęczówki. Można dzięki niej wskazać wrodzone predyspozycje do pewnych schorzeń, określić, gdzie w organizmie toczy się mechanizm chorobowy. Za jej pomocą ocenia się również funkcjonowanie układu nerwowego i odpornościowego i mechanizmy trawienia i przemiany materii.w trakcie badania uwzględnia się indywidualną budowę organizmu i sposób reagowania na różne czynniki, w tym leki. Ono jest kompletnie nieinwazyjne.regularnie człowiek źle się czuje, lecz pomimo wielu rezultatów badań nie wiadomo, na co jest chory. Odbywa się tak dlatego, iż zmiany morfologiczne czy biochemiczne w wielu schorzeniach poprzedza długi moment zaburzeń czynnościowych, na przykład pracy serca, żołądka, zmiany w kręgosłupie, które nie są widoczne ..w trakcie prześwietlenia. Dzięki badaniu tęczówki można przedtem podjąć leczenie zagrożonych regionów i nie dopuścić do poważniejszych uszkodzeń. Irydologia ma więc spore znaczenie profilaktyczne.Na podstawie badania tęczówki można również znaleźć sporo informacji, które będą pomocne w leczeniu i ustalaniu leków hoemopatycznych wspomagających kurację.- Dlaczego dolegliwości ujawniają się w oku?w pierwszej kolejności z tego powodu, iż tęczówka jest połączona za pośrednictwem nerwów z innymi częściami ciała. Z wielką wrażliwością reaguje na mechanizmy chorobowe wewnątrz organizmu i pod ich wpływem wymienia swój wygląd.Budowa tkanki tęczówki jest zbliżona do tkanki łącznej, a więc tej, z której są zbudowane kości, stawy, mięśnie i naczynia krwionośne. Jeśli kondycja kręgosłupa, stawów, naczyń pogarsza się, równolegle struktura tęczówki ulega osłabieniu. Powstały nawet mapy tęczówek, na których precyzyjnie zaznaczono, w jakich miejscach znajdują się sektory projekcyjne mózgu, serca, płuc, żołądka, nerek i pozostałych organów.Diagnozę można postawić pośrodku kilku min.. Potrzebne tu jest jednak wielkie doświadczenie. Trzeba obejrzeć bardzo sporo tęczówek, porównać ich wygląd i zmiany wiążące się z danymi chorobami, by zorientować się, w jaki sposób symptomy te mogą się łączyć.- Czy są dolegliwości, które trudno w ten sposób rozpoznać? Tak, np. dolegliwości krwi. Utrudnione jest również różnicowanie chorób tego samego narządu. np. dowiemy się, iż mamy chorą nerkę, lecz nie będzie wiadomo, czy mamy do czynienia ze stanem zapalnym tego narządu czy także z innym schorzeniem.- Czy irydologia może zastąpić inne badania z zakresu medycyny konwencjonalnej?Nie. Badanie irydologiczne nie może być realizowane zamiast innych badań. Wskazuje ono jedynie na organy, w których nastąpiły zmiany chorobowe albo które są zagrożone chorobą. Umożliwia wstępną całościową diagnozę, która rozszerza możliwości rozpoznania chorób i może ukierunkować dalszy mechanizm diagnozowania. W ramach dalszej diagnostyki należy potwierdzić ocenę irydologa i wykonać dalsze, szczegółowe badania, na przykład USG czy tomografię. Nie można zresztą opierać się na jednym wyniku, lecz przeprowadzić kompleksowe analizy.- Każda tęczówka ma własną strukturę, a więc stopień zawartości tkanki. Jakie są typy tęczówek?W zależności od klasyfikacji wyróżniamy od 3 do 6 typów. Wystarczy jednak, gdy zastosujemy podział czterostopniowy. Pierwszy typ charakteryzuje się zwartą budową tęczówek, która świadczy o mocnej tkance łącznej, dzięki czemu mięśnie, kości, stawy i ścianki naczyń krwionośnych są w bardzo dobrym stanie. To jest idealny typ tęczówki. W drugim typie są już oznaki rozluźnienia beleczek tęczówkowych. W trzecim beleczki są ułożone w niezbyt szerokie, falujące pasma, widoczne są także zagłębienia. Czwarty typ jest najsłabszy. Wydaje się, iż tęczówka złożona jest z samych dziur i pasemek. Miejsca, w których są same rozluźnienia, informują nas o słabych narządach, układach bardziej podatnych na wszelakie przeciążenia czy czynniki chorobotwórcze. Osoby, u których występują dwa skrajne typy: I i IV stanowią niewielki proc. populacji.Typ struktury tęczówki jest uwarunkowany genetycznie i pośrodku życia nie pogarsza się na ogół więcej niż o jeden stopień. Można go utrzymywać na poziomie optymalnym dla danej osoby dzięki leków. Dziecku mającemu słabszą strukturę tkanki łącznej podaje się wzmacniające zestawy minerałów. Dlatego minimalizuje się ryzyko powstawania zniekształceń kręgosłupa, a w przyszłości zmian zwyrodnieniowych albo krótkowzroczności.- Od czego zależy kolor oczu?Na podstawie badań ustalono, iż kolor oczu wiąże się ze metodą przystosowania organizmu do warunków środowiska, które wytworzyły się w toku ewolucji. Barwa tęczówki jest uzależniona od ilości zawartej w niej melaniny. Melanina, a więc barwnik znajdując się w skórze i tęczówce, jest jednym z obiektów ochronnej bariery organizmu przed wpływem promieniowania. W takich rejonach kuli ziemskiej, gdzie jest spore nasłonecznienie, ludzie (Murzyni, Eskimosi) mają ciemne tęczówki. Jasne zaś tam, gdzie słońca jest niewiele (Skandynawia). Badano osoby o jasnych oczach, które przeniosły się z Europy do Ameryki Południowej. Stwierdzono powyżej wszelaką wątpliwość, iż Europejczycy częściej niż ludność miejscowa chorowali na nowotwory skóry. Z kolei ludzie o ciemnych tęczówkach, zamieszkujący Skandynawię, są bardziej wrażliwi na zaburzenia odporności, wskutek których częściej zapadają na gruźlicę, mają większą podatność na infekcje i skłonność do depresji.- Czy istnieje związek pomiędzy kolorem tęczówki a podatnością na niektóre dolegliwości?W zależności od klasyfikacji wyróżnia się od kilku do kilkunastu typów konstytucyjnych. Fundamentalne podziały są powiązane właśnie z kolorem tęczówki. Niebieskie oczy są zaliczane do konstytucji limfatycznej, z kolei ciemne do hematogennej. Przy ustalaniu typów konstytucyjnych bierze się pod uwagę niektóre symptomy irydologiczne, w szczególności strukturę tęczówki. Statystycznie rzecz biorąc, posiadacze jasnych tęczówek częściej niż inni chorują na schorzenia zatok, nosa, gardła, migdałków, oskrzeli, żołądka, dwunastnicy. Osoby z ciemnymi tęczówkami mają z kolei problemy z odpornością, spadkami poziomu biopierwiastków, schorzeniami wątroby i nerek.- Słyszałam, iż irydologia ma własne zasługi również w razie odchudzania. Irydolodzy zajmują się kuracjami odtruwającymi i odchudzającymi. Tęczówka precyzyjnie informuje o powodach nadwagi. ..regularnie jej podłożem jest niewłaściwa dieta, zaburzenia hormonalne, blokada układu limfatycznego, zakłócenia systemu regulacji łaknienia na tle nerwowym i inne. Na podstawie tęczówki można ustalić, gdzie toksyny się gromadzą i jaki organ wewnętrzny nie pracuje poprawnie, należy więc stymulować jego pracę. Niektóre spółki niemieckie i francuskie produkują leki na odchudzanie w zależności od typów konstytucyjnych. Przeprowadziłem sporo takich kuracji. Pacjenci stosujący zaleconą im dietę i często przyjmujący leki, stracili zbędne kilogramy bez skutków ubocznych.- Dziękuję za rozmowę. *** Czy wiesz, iż... Już plemiona pasterskie zamieszkujące dzisiejsze tereny Chin i Indii po wyglądzie oczu oceniały wartość kupowanych zwierząt. Również z Chin sprzed ok. 3000 lat pochodzą pierwsze wzmianki o irydologii. Irydodiagnostykę znali także starożytni Egipcjanie. Z czasów panowania faraona Tutenhamona zachowały się dwa papirusy, które pomimo upływu kilkudziesięciu wieków nadal stanowią wiarygodne źródło informacji na temat rozpoznawania schorzeń na podstawie zmian zachodzących w tęczówkach oczu. Ponowny renesans irydologii rozpoczął się w drugiej połowie XIX w. dzięki węgierskiemu lekarzowi I. Peczeli. Jedna z legend głosi, iż mając 11 lat znalazł w lesie gniazdo, z którego próbował wydostać jajko. Nadlatująca sowa, chcąc bronić swojego potomstwa, złamała sobie łapkę. Peczeli zauważył, iż równocześnie na jej tęczówce pojawiła się plamka. Później, pracując w szpitalu jako chirurg, obserwował tęczówki swoich pacjentów. Wynikiem jego długoletnich badań były publikacje pierwszych w świecie map irydologicznych