Krwawienia po menopauzie leczenie

Definicja KRWAWIENIA PO MENOPAUZIE: Krwawienia i plamienia, które pojawiają się po menopauzie, mogą być sygnałem poważnej dolegliwości.Klimakterium to moment zmian w organizmie kobiety oznaczający koniec jej płodności i charakteryzujący się pojawianiem symptomów starzenia. Menopauza jest ostatnią miesiączką w życiu. Zwykle kobieta nie ma po niej już jakichkolwiek krwawień, jednak jeszcze poprzez 6-12 miesięcy po menopauzie mogą nastąpić (lecz nie muszą) nieregularne, samoistne krwawienia z dróg rodnych.jeśli jednak pojawiają się one po upływie 6-12 miesięcy, są niepoprawne i wymagają wyjaśnienia poprzez lekarza. Po ich zauważeniu należy natychmiast zgłosić się do ginekologa.Oczywiście, nie dotyczy to kobiet przyjmujących hormonalną terapię zastępczą (HRT - hormone replacement therapy) w formie sekwencyjnej, która wywołuje regularne krwawienia wywołane odstawieniem leków, przypominające miesiączkę. Te krwawienia są oczekiwane i nie wzbudzają niepokoju. Jakie powody? Najczęstszą powodem krwawień po menopauzie (w 35-50% przypadków) może być nowotwór trzonu macicy, a więc niepoprawny rozkwit komórek błony śluzowej macicy (endometrium) albo szyjki macicy. Do rozwoju raka endometrium szczególnie predysponuje otyłość, a również takie dolegliwości jak cukrzyca i nadciśnienie tętnicze. niepoprawne krwawienia z dróg rodnych mogą powodować również nowotwory jajnika. Innym przyczyną krwawień pomenopauzalnych mogą być mięśniaki macicy, polipy szyjki macicy, przerosty i polipy endometrium, będące stanami przednowotworowymi, powstające wskutek niezrównoważonych stężeń hormonów. Zdarzają się również plamienia, a nawet obfite krwawienia wywołane zmianami zanikowymi endometrium, wskutek obnażenia zakończeń naczyń krwionośnych pod błoną śluzową macicy. Zapalenie zanikowe pochwy wywołane zanikiem fałd błony śluzowej w konsekwencji braku estrogenów skutkuje jej wrażliwość nawet na niewielkie urazy. Krwawienia mogą również powstać wskutek uszkodzeń mechanicznych pochwy wywołanych wypadaniem narządu rodnego, a również obcieraniem poprzez bieliznę cienkiego, zanikowego nabłonka pochwy i w trakcie masturbacji w wyniku wprowadzania do pochwy ciał obcych. Rzadziej niepoprawne krwawienia mogą wystąpić u kobiet z wysokim ciśnieniem tętniczym krwi czy także zaburzeniami krzepnięcia. Niekiedy krwawienia z dróg moczowych (cewki i pęcherza moczowego) czy także dolnych odcinków przewodu pokarmowego (guzki krwawnicze - "hemoroidy", polipy, nowotwory) są błędnie interpretowane poprzez kobietę jako krwawienia z dróg rodnych (z racji na ich bliskość anatomiczną). Przyczynę krwawienia może wówczas stwierdzić doktor dzięki badania ginekologicznego. Niezbędne badania Fundamentalnym badaniem w razie wystąpienia krwawień jest badanie ginekologiczne (we wzierniku i dwuręczne). Ginekolog powinien również zlecić USG przezpochwowe narządu rodnego z precyzyjną oceną endometrium i jajników. Niezbędna jest również biopsja błony śluzowej macicy: rysowa albo ssąca (polegająca na pobraniu wycinka błony zmienionej chorobowo) albo wyłyżeczkowanie szyjki i jamy macicy, popularnie zwane czyszczeniem.Bardzo pomocna jest również histeroskopia, a więc badanie endoskopowe jamy macicy, w trakcie którego ogląda się jej powierzchnię dzięki aparatu optycznego (endoskopu) wprowadzonego do jamy macicy.Należy przy tym pamiętać, iż mechanizm nowotworowy w obrębie narządu rodnego może wykluczyć tylko badanie histopatologiczne, a więc badanie mikroskopowe pobranej tkanki. Pozostałe badania są jedynie dodatkowe i wspomagają diagnostykę. Metody leczenia Leczenie jest uzależnione od powody krwawienia. w razie zmian nowotworowych niezbędne jest leczenie onkologiczne, operacyjne albo chemio- czy radioterapia. Przerosty błony śluzowej macicy, również polipowate, wymagają leczenia hormonalnego i kontrolnego badania histopatologicznego po 3-6 miesiącach terapii. Krwawienia zanikowe albo czynnościowe w trakcie HRT eliminuje się, weryfikując dawkę albo sposób podawania hormonów. Czasami jednak - mimo leczenia farmakologicznego - nie uzyskuje się poprawy i wówczas jedynym skutecznym postępowaniem jest usuwanie narządu rodnego. Zachowaj ostrożność! niepoprawne krwawienia pomenopauzalne mogą wystąpić u każdej kobiety w momencie przekwitania, niezależnie od tego, czy stosuje hormonalną terapię zastępczą, czy także nie. Dlatego istotne to jest, by wszystkie kobiety w momencie okołomenopauzalnym - mimo wieku, zmniejszonej aktywności seksualnej i braku choroby - systematycznie odwiedzały ginekologa przynajmniej raz na 6 miesięcy.Pamiętać trzeba również o badaniu cytologicznym wykonywanym raz w roku. Pozwoli to uniknąć albo co najmniej zmniejszy sposobność wystąpienia procesu nowotworowego, a oprócz tego leczenie inicjalnie rozpoznanego procesu rozrostowego jest znacząco łatwiejsze i skuteczniejsze. Umożliwia kobiecie doczekanie późnej starości i cieszenie się dobrym zdrowiem. Czy estrogeny wpływają na chorobę Alzheimera? Problem wpływu estrogenów na stan zdrowia umysłowego i na dolegliwości mózgu, takie jak dolegliwość Alzheimera czy Parkinsona, od dawna jest obiektem dyskusji i badań naukowców. Co pewien czas ukazują się nowe doniesienia naukowe. Na razie nie stwierdzono z całą pewnością, iż związek taki istnieje, a nawet ukazuje się coraz więcej informacji o badaniach, które zawierają odpowiedź niekorzystną na tak postawione pytanie.Fakt, iż na chorobę Alzheimera choruje więcej kobiet niż mężczyzn, sugeruje związek dolegliwości z pojawiającym się z wiekiem niedoborem estrogenów. Z drugiej jednak strony, większą częstotliwość występowania dolegliwości Alzheimera u kobiet można także wyjaśniać tym, iż średnio żyją dłużej niż mężczyźni.dopiero co ukazał się raport z badań naukowców amerykańskich z Kalifornii, opublikowany w "Journal of the American Medical Association", w którym nie uzyskano potwierdzenia tezy, iż podawanie estrogenów kobietom w późnym okresie pomenopauzalnym poprawia ich funkcjonowanie umysłowe, nastrój, pamięć, uwagę, sprawność językową czy funkcje motoryczne.Wprawdzie przedtem ukazały się wiadomości ("Klinika ffx" nr 1/2000) o badaniach uczonych holenderskich, którzy twierdzili, iż przyjmowanie estrogenów w momencie przedmenopauzalnym minimalizuje ryzyko wczesnego występowania dolegliwości, jednak uczeni z Kalifornii twierdzą, iż jeżeli dewastująca mózg dolegliwość powstała, to przyjmowanie hormonu nie przynosi już żadnej korzyści.Wydaje się, iż sporo pytań pozostaje jeszcze bez odpowiedzi, między innymi: czy podawanie estrogenów we inicjalnym okresie pomenopauzalnym może zapobiec chorobie albo opóźnić jej pojawienie się, czy istnieje związek między wahaniami stężenia estrogenów na przestrzeni życia kobiety a jej zdolnościami intelektualnymi w różnych okresach jej życia?Można się spodziewać, iż dalsze badania dostarczą pewniejszych odpowiedzi na te pytania. Wiadomo, iż w różnych ośrodkach na świecie trwają intensywne prace badawcze