Miód w leczeniu chorób układu oddechowego leczenie

Definicja MIÓD W LECZENIU CHORÓB UKŁADU ODDECHOWEGO: Działanie lecznicze Bardzo regularnie miód służący jest w stanach przeziębieniowych, kiedy mechanizm chorobowy nie jest jeszcze rozwinięty. Wówczas wzmaga on odporność organizmu, co chroni drogi oddechowe przed postępem zakażenia. W czasie leczenia ustępują etapowo symptomy towarzyszące początkowej fazie przeziębienia, takie jak kaszel, chrypka, drapanie i ból gardła, dreszcze i podwyższona temperatura ciała.Miód służący jest z powodzeniem w ostrych i przewlekłych stanach zapalnych gardła, schorzeniach zapalnych nosogardzieli, a również ostrych i przewlekłych zapaleniach migdałków podniebiennych (anginach). Dobre wyniki uzyskuje się również w postępującym zaniku śluzówki górnych dróg oddechowych, w nieżycie tylnej ściany gardła i więzadeł głosowych i chrypce. Leczenie dzięki miodu prowadzi do stopniowego ustępowania suchości w gardle, właściwego nawilżenia błon śluzowych, a również zanikania ropnej wydzieliny.Z dobrym skutkiem miód używany jest w katarze, a mianowicie w ostrych i przewlekłych zapaleniach błony śluzowej nosa, łącznie z towarzyszącymi im stanami ropnymi. Przyjmowanie miodu pozwala w krótkim czasie na przywrócenie drożności dróg oddechowych i prawidłowego oddychania poprzez nos i na odnowę jego błony śluzowej.Zadowalające efekty uzyskuje się również w ostrym i przewlekłym zapaleniu zatok przynosowych, zakażeniu zatok czołowych i ostrym i przewlekłym zapaleniu krtani i tchawicy. W czasie terapii miodem obserwuje się ustępowanie kaszlu, bólu gardła i głowy, normalizację temperatury ciała i poprawę ogólnego samopoczucia.Należy zaznaczyć, iż w razie trudnych do wyleczenia schorzeń czy istnienia przeciwwskazań do leczenia antybiotykami wykorzystanie miodu pozwala regularnie na uzyskanie pozytywnego efektu. Oprócz tego w uporczywym, trudnym do zwalczenia kaszlu miód jest regularnie środkiem niezastąpionym. Właściwości przeciwalergiczne miodu wykorzystuje się pomiędzy innymi do leczenia pyłkowicy i astmy oskrzelowej atopowej.z racji na właściwości upłynniające wydzielinę oskrzelową i wykrztuśne miód służący jest w wielu schorzeniach dolnych dróg oddechowych. W pierwszej kolejności należy tutaj wymienić ostre i przewlekłe zapalenie oskrzeli i lekkie postacie rozstrzenia oskrzeli. Wspomagająco używany jest w razie zapalenia płuc i pylicy płuc. W czasie kuracji obserwuje się ustępowanie kaszlu, łatwiejsze odkrztuszanie wydzieliny, ułatwienie oddychania i poprawę obrazu krwi i wzrost masy ciała. w razie przewlekłego zapalenia oskrzeli sporą skutecznością wyróżnia się kompleksowe leczenie miodem. Miód podawany równocześnie doustnie, w formie inhalacji i dzięki jonoforezy poprzez moment 3 miesięcy, znacząco polepszył stan zdrowia u 53% chorych, w porównaniu do 38% pacjentów leczonych tradycyjnie.Miód wykazuje również pewne nieswoiste działanie w gruźlicy płuc. Stosuje się go wówczas łącznie z fundamentalną terapią leczniczą, w celu ogólnie wzmacniającym i podwyższającym odporność organizmu na zakażenia. Podawanie miodu dzieciom chorym na odrę i świnkę znacząco łagodzi przebieg tych chorób zakaźnych. U dzieci chorych na krztusiec eliminuje odruch wymiotny, a również łagodzi kaszel i polepsza mechanizm oddychania. Oprócz tego miód działa pomocniczo w grypie, przyczyniając się do łagodzenia jej symptomów startowych, takich jak ból gardła, suchy kaszel, podwyższona temperatura ciała i stan zapalny błon śluzowych nosa. Metody podawania i efekty lecznicze W przeziębieniach miód może być służący samodzielnie, jak i w połączeniu z innymi produktami odżywczymi i leczniczymi. W chorobach tych wykorzystuje się właściwości napotne miodu, w szczególności miodu lipowego, które wzmagają się po podaniu z ciepłym naparem z kwiatu lipowego.Dobre rezultaty w stanach przeziębieniowych dają również miody odmianowe: malinowy, koniczynowy, rzepakowy, lawendowy, tymiankowy i spadziowy ze spadzi iglastej. Rozpuszcza się je w ciepłej wodzie, herbacie z cytryną albo ciepłym mleku. Można je również stosować łącznie z sokami owocowymi i warzywnymi. Miody te wykazują szczególnie korzystne działanie w połączeniu z naparami z surowców zielarskich o działaniu napotnym, przeciwzapalnym, osłaniającym i wykrztuśnym.Cennym środkiem zwiększającym odporność organizmu, a tym samym zabezpieczającym drogi oddechowe przed zakażeniem, jest miód plastrowy. Korzystny sukces działania tego rodzaju miodu wynika z własności przeciwbakteryjnych, przeciwzapalnych i przeciwalergicznych jego obiektów składowych: miodu, wosku i propolisu.W stanach zapalnych górnych dróg oddechowych w okolicy miejscowego stosowania miodu (nos, gardło) poleca się przyjmowanie go do wewnątrz. Miód można stosować samodzielnie, jak również w połączeniu z ciepłym mlekiem i masłem, sokiem z cytryny, sokami z warzyw, a również z naparami z surowców zawierających śluz. W powyższych schorzeniach uzyskuje się również dobre wyniki, stosując inhalacje z miodu. Aerozole miodowe pozwalają również na znaczące złagodzenie symptomów w postępującym zaniku śluzówki górnych dróg oddechowych.Kuracja wziewna pozwala na uzyskanie dobrych sukcesów, w szczególności . w razie przeciwwskazań do leczenia antybiotykami, czy także nieskuteczności klasycznych środków. U chorych obserwuje się normalizację temperatury ciała, ustąpienie kaszlu, kataru, bólu gardła, ogólnego osłabienia i obniżenie liczby drobnoustrojów chorobotwórczych w drogach oddechowych. Łącznie z inhalacjami można stosować również jonoforezę z użyciem roztworu wodnego miodu.Godne polecenia jest żucie miodu plastrowego ( albo sekcyjnego). . w razie niedrożności nosa przynosi ono ulgę już po 5 - 15 minutach, a po tygodniu całkowite wyleczenie. Jeszcze lepsze wyniki można uzyskać, stosując równolegle żucie miodu plastrowego i spożywanie świeżego miodu. Miód plastrowy dzięki swoim korzystnym właściwościom zapewnia poprawne działanie nabłonka dróg oddechowych, ułatwiając pomiędzy innymi oczyszczanie go z zalegającej wydzieliny.W chorobach górnych dróg oddechowych sugerowane jest używanie następujących miodów odmianowych: tymiankowego, macierzankowego, szałwiowego, wrzosowego, nostrzykowego, lawendowego, koniczynowego, akacjowego, lipowego, malinowego, rzepakowego i miodów spadziowych.ponadto leczniczo w zakażeniach górnych dróg oddechowych (zapalenie błony śluzowej nosa, zapalenie gardła i krtani) służący jest ziołomiód sosnowy i świerkowy. Z kolei w leczeniu stanów zapalnych migdałków podniebiennych i gardła korzystnym działaniem odznaczają się ziołomiody rumiankowy, tymiankowy i pokrzywowy.W zapobieganiu i leczeniu objawowym chorób alergicznych sugerowane jest żucie miodu plastrowego ( albo spożywanie świeżego płynnego miodu, szczególnie wielokwiatowego. Korzystne jest również łączne wykorzystywanie obu tych środków.W celu uodpornienia organizmu stosuje się świeży miód, nie poddany żadnej obróbce technologicznej, to oznacza nie odwirowany, nie filtrowany ani nie ogrzewany, pochodzący z okolic zamieszkania chorego (nie dalej niż 16 km). Miód taki zawiera zwykle wszystkie składniki alergenne występujące w powietrzu danego rejonu. Podawanie miodu, stanowiącego naturalną szczepionkę, zaczyna się od niewielkich, etapowo wzrastających dawek, aż do maksymalnej, którą następnie się obniża. Pyłki kwiatowe i cząsteczki kurzu obecne w miodzie odgrywają w tym przypadku rolę antygenów, pod wpływem których powstają w organizmie określone przeciwciała.Dobre efekty osiąga się, stosując powyższą kurację wspólnie z żuciem miodu plastrowego, kilka razy w tygodniu. Można w ten sposób uzyskać złagodzenie, a nawet całkowite ustąpienie symptomów chorobowych, nawet na kilka lat. Wspomagająco w astmie oskrzelowej atopowej stosuje się również ziołomiody sosnowy i świerkowy. *** Przedruk za zezwoleniem. B. Kędzia,E. Hołderna-Kędzia "Leczenie miodem".Polski Związek Pszczelarski,Warszawa 1998 r. Adres: PZPul. Świętokrzyska 20, 00-002 Warszawa,tel. (0-22) 826-04-97