Nadżerka leczenie

Definicja NADŻERKA: Nadżerka części pochwowej szyjki macicy to najczęściej występująca zmiana chorobowa narządów rodnych u kobiet dojrzałych płciowo. Jest zwykle wykrywana przypadkowo w rutynowym badaniu ginekologicznym. Zawsze warto zrobić badanie cytologiczne, jesli dbamy o własne zdrowie to wymóg - na czym precyzyjnie bazuje? Skąd nazwa Nadżerka jest określeniem tradycyjnym, pochodzącym z dziewiętnastego wieku, kiedy nie znano jeszcze budowy histologicznej (mikroskopowej) tego schorzenia. W 1958 roku zaproponowano nazwę "erytroplakia" dla wszystkich zmian na szyjce macicy wykrywanych w zwykłym badaniu ginekologicznym, które charakteryzują się zaczerwienieniem. Tego typu zmiany są nazywane powszechnie poprzez lekarzy i pacjentki nadżerką, aczkolwiek w większości przypadków to jest ustalenie niesłuszne.U większości kobiet w trakcie badania ginekologicznego, polegającego między innymi na oglądaniu narządu rodnego dzięki wziernika, jest wykrywana nadżerka. Zmiana ta regularnie nie skutkuje jakichkolwiek choroby, nie istnieją również specyficzne symptomy tego schorzenia. Powodem zgłoszenia się pacjentki do lekarza są zwykle upławy, a więc patologiczna wydzielina z pochwy, regularnie bardzo obfita (nadżerka wytwarza sporą liczba śluzu) i drażniąca na skutek współistniejącego zakażenia. Mogą wystąpić również bóle brzucha i okolicy krzyżowej o niewielkim nasileniu, będące rezultatem procesu zapalnego, jak również krwawienia albo plamienia, które pojawiają się po badaniu ginekologicznym albo relacji płciowym i współistnieją z rozległymi zmianami. Wyróżnia się trzy rodzaje zmian: nadżerkę prawdziwą, nadżerkę rzekomą (erytroplakię) i nadżerkę w stanach przednowotworowych (rak szyjki macicy). Rak szyjki macicy - im poprzednie wykrycie tym większa szansa na wyzdrowienie Nadżerka prawdziwa W tym jednym przypadku nazwa schorzenia jest zgodna z obowiązującym nazewnictwem medycznym. Nadżerka tego rodzaju charakteryzuje się ubytkiem nabłonka. Występuje raptem w 2-10% stwierdzanych zmian na szyjce macicy i powstaje w wyniku urazów mechanicznych, chemicznych albo stanów zapalnych. Może być również symptomem nowotworu szyjki macicy. Gojenie nadżerki prawdziwej bazuje na napełzaniu nabłonka płaskiego, pokrywającego szyjkę macicy, w miejsce ubytku. to jest tak zwany epitelizacja. Nadżerka rzekoma (erytroplakia) Erytroplakia stanowi przewarzająca część nadżerek, jest utworzona poprzez nabłonek kanału szyjki macicy. bazuje na zastąpieniu jednego rodzaju nabłonka innym. By lepiej zrozumieć istotę tej nieprawidłowości, trzeba przypomnieć w skrócie budowę narządu rodnego kobiety: macica złożona jest z trzonu znajdującego się w jamie brzusznej i szyjki, której większa część ( tak zwany część pochwowa) swobodnie wystaje do pochwy i jest pokryta nabłonkiem wielowarstwowym płaskim, nierogowaciejącym. Pochwa jest połączona z trzonem macicy za pośrednictwem znajdującego się w szyjce macicy kanału, który jest pokryty nabłonkiem jednowarstwowym walcowatym. Granica tych dwóch rodzajów nabłonków przebiega w rejonie ( tak zwany ujścia zewnętrznego kanału szyjki. Wymienia się w zależności od wieku kobiety. U znacznej części dojrzałych płciowo kobiet niewielki fragment nabłonka kanału szyjki może pokrywać zewnętrzną powierzchnię części pochwowej szyjki macicy i jest widoczny w formie otaczającego ujście zewnętrzne zaczerwienienia nazywanego nadżerką. Taka zmiana - niewielkich wielkośćów - stanowi stan fizjologiczny u tych kobiet ( ( tak zwany nadżerka wrodzona). "Przechodzeniu" nabłonka walcowatego na szyjkę macicy sprzyjają zaburzenia hormonalne, przeszłość położnicza (liczne porody, poronienia, pęknięcia szyjki macicy w trakcie porodów), zakażenia szyjki macicy i pochwy (grzybicze, bakteryjne, wirusowe), inicjalne rozpoczęcie życia płciowego i częste zmiany partnerów seksualnych. Nie bez znaczenia są złe warunki socjalno - ekonomiczne, urazy i skłonności rodzinne. Leczyć - nie leczyć Poglądy lekarzy dotyczące potrzeby leczenia erytroplakii są podzielone. Leczyć z pewnością trzeba te zmiany, które osiągają znaczące rozmiary albo są powodem wydzielania dużej ilości zasadowego śluzu zmieniającego poprawne kwaśne pH pochwy na zasadowe sprzyjające zakażeniom, lub wywołują inne choroby. Część lekarzy uważa, iż małe nadżerki wykrywane u młodych kobiet, które nie rodziły, nie wymagają leczenia, ale tylko obserwacji. Bezwzględnym warunkiem postępowania zachowawczego jest poprawny rezultat badania cytologicznego i kolposkopowego (oglądanie szyjki macicy pod powiększeniem, po wykorzystaniu odpowiednich odczynników). Badanie to służy wykrywaniu zmian "podejrzanych". Przed wdrożeniem leczenia zachowawczego należy wykluczyć istnienie nowotworu szyjki macicy albo stanów sprzyjających jego postępowi.Leczenie nadżerki rzekomej rozpoczyna się od wyleczenia ewentualnego stanu zapalnego. Następnie niszczy się ją dzięki przyżegania chemicznego, elektrokoagulacji (prądem elektrycznym i ciepłem), krioterapii (leczenie zimnem jest szczególnie sugerowane kobietom planującym posiadanie dziecka jako leczenie oszczędzające) i laseroterapii. W stanach przednowotworowych Dość regularnie rak szyjki macicy i stany go poprzedzające występują w formie nadżerki. Z tego powodu każda pacjentka, u której stwierdzono takie niepoprawne zmiany, musi mieć wykonane badanie cytologiczne, ( ( tak zwany cytologię. Badanie to bazuje na pobraniu komórek dzięki specjalnego wacika i obejrzeniu ich pod mikroskopem. Jeżeli zmiana na szyjce macicy wygląda podejrzanie albo wskutek badania cytologicznego stwierdzono III albo IV grupę, należy rozszerzyć diagnostykę o badanie kolposkopowe połączone zwykle z pobraniem wycinków z części pochwowej i wyłyżeczkowaniem kanału szyjki macicy. Dalszym etapem diagnostyki i równocześnie leczeniem podejrzanych zmian (dysplazji średniego i dużego stopnia, raka in situ) jest chirurgiczne ich usuwanie dzięki ( ( tak zwany elektrokonizacji (jest to nożem elektrycznym), amputacji części pochwowej skalpelem albo laserem. Pobrane w czasie zabiegu tkanki koniecznie powinny być zbadane pod mikroskopem. Pamiętaj!Niektóre czynniki, na przykład współistniejące mechanizmy zapalne - szczególnie długookresowe i nie leczone - mogą zaburzyć mechanizm gojenia się nadżerki i przyczynić do stworzenia zmian przednowotworowych. Torbiele Nabotha Nadżerki mają skłonność do samoistnego gojenia się. bazuje ono na fizjologicznej skłonności nabłonka płaskiego do zastępowania nabłonka walcowatego, produkującego śluz, odpowiedzialnego za tworzenie się erytroplakii. mechanizm ten nazywa się metaplazją pośrednią. Powstały w czasie gojenia nabłonek płaski zamyka gruczoły produkujące śluz, który, nie mogąc się wydostać na zewnątrz, rozdyma je. Tak powstają torbiele Nabotha. Różne rodzaje Z racji na zaawansowanie procesu gojenia się nadżerki, związany z tym różny wygląd i towarzyszące niepoprawne stany, wyróżnia się następujące jej rodzaje: nadżerka prosta - czerwony region wokół ujścia zewnętrznego, ostro odgraniczony, o gładkiej powierzchni; to jest zwykle świeżo powstała zmiana nadżerka brodawkowata - zmiana wyglądająca jak w nadżerce prostej, lecz ma brodawkowatą powierzchnię; regularnie towarzyszy jej stan zapalny nadżerka krwawiąca - występują krwawienia z powierzchni zmiany przy dotyku ( na przykład po relacji) nadżerka gruczołowa - czerwony region, w którym gojenie się jest słabo wyróżnione; nabłonek walcowaty ektopowy (w nieprawidłowym miejscu) tworzy struktury gruczołowe wydzielające śluz nadżerka w stanie gojenia - rozpoczęty mechanizm zamiany nabłonków, a więc gojenia; zmiana jest bledsza nadżerka częściowo wygojona - zaawansowany mechanizm gojenia; widoczne są regularnie torbiele Nabotha, wyraźna granica nadżerki jest niedostrzegalna nadżerka wygojona - końcowy obraz gojenia się nadżerki: nabłonek płaski kompletnie przykrył region nadżerki, powodując zanik struktur produkujących śluz (rzadko) albo tworząc torbiele Nabotha. Jedynie ich obecność świadczy o przebytej nadżerce