Od swobody do rygoryzmu leczenie

Definicja OD SWOBODY DO RYGORYZMU: Gdy przyjrzymy się obyczajowości erotycznej w kulturze Zachodu, możemy zauważyć przemienne fale swobody i powściągliwości. W momencie szczytu swobody pojawia się tęsknota za uczuciem i stabilizacją, a w chwili nasilonego rygoryzmu - "wentyl" w formie seksualnego rozpasania.regularnie zdarza się, iż osoby prowadzące swobodne życie seksualne po pewnym czasie zaczynają ewoluować w kierunku dewocyjności i odwrotnie. Potwierdzają to zarówno wyniki badań naukowych, jak i doświadczenia terapeutyczne. Swoboda seksualna (permisywizm) Postawa tego typu bazuje na odrzucaniu wierności i wszelkich zakazów i nakazów w sferze seksualności. Akceptuje się romanse, seks bez więzi uczuciowych, dla przyjemności i zabawy, swobodę w eksperymentowaniu, zaspokajanie wszystkich własnych potrzeb i oczekiwań. Seks jest postrzegany jako przyjemna i radosna sfera życia, bez granic, gdzie wszystko wolno.Takiej postawie sprzyja kilka możliwych czynników: wysoki poziom seksualnego popędu (libido), liberalne wychowanie seksualne w środowisku rodzinnym, inicjalne doświadczenia seksualne, brak rygoryzmu religijnego.Osoby oddające się swobodzie seksualnej są skłonne do eksperymentowania na przykład z zamianą partnerów, seksem grupowym, analnym, używaniem narzędzi do pobudzania i tak dalej Im więcej swobody, tym większa potrzeba powiększania jej zakresu. Powód jest prosta: zaspokajanie seksualne bez ograniczeń sprzyja pojawianiu się nudy, osłabieniu wrażliwości na bodźce zmysłowe. W celu powiększenia pożądania niezbędny staje się dopływ coraz to nowych i silniejszych bodźców.Następstwem swobody seksualnej mogą być dolegliwości przenoszone drogą płciową. Niekiedy skutkiem może być odwrócenie się od seksu, które przybiera różne formy, począwszy od potrzeby wiązania się z dziewiczym i niewiele zmysłowym partnerem, na dewocyjności kończąc. Rygoryzm i purytanizm seksualny Opiera się na systemie zakazów i nakazów dotyczących życia seksualnego. bazuje na odrzucaniu seksu przed- i pozamałżeńskiego, potępianiu przyjemności seksualnej, masturbacji i wszelkiego eksperymentowania w tej sferze życia. Wobec seksu jest zachowywany dystans i niekorzystna postawa, przypisuje się mu szkodliwy wpływ na dzieje ludzkości. Kultywuje ideę ascezy seksualnej, która uwalnia od "demona seksu". Inni są oceniani poprzez pryzmat ich postawy wobec seksualności.Jest kilka przyczyn takiego relacji do seksu: surowe i antyseksualne wychowanie, rygoryzm religijny, homofobia (lęk przed homoseksualizmem), przeżycie niepowodzeń i odrzuceń w związkach uczuciowych, zahamowania seksualne, brak atrakcyjności erotycznej, doświadczenie urazu seksualnego ( na przykład kary za masturbowanie się w dzieciństwie), wychowywanie w atmosferze wrogości wobec drugiej płci i seksu (( na przykład poprzez porzucone matki) i tak dalej Postawa rygorystyczna wobec seksu wymaga praktykowania seksualnej ascezy. I tu zaczynają się problemy. Im bardziej seks jest represjonowany i tłumiony, tym większy jest opór ze strony ciała i podświadomości. Wiadomo (( na przykład , iż długookresowe posty sprzyjają nasilaniu się seksualnych potrzeb (to zdarzenie bywa nawet używane jako jedna z metod terapii zaburzeń seksualnych). Tak więc z jednej strony uaktywnianie się presji seksu prowokuje do zwiększania praktyk ascetycznych, rozwija się osobowość autorytarna, tendencje do agresji (nawet okrucieństwa), nietolerancja, wrogość wobec wszystkiego, co kojarzy się z seksem, a z drugiej - pojawia się obsesyjne myślenie o seksie i fantazje erotyczne.W dalszej perspektywie rygorystyczna postawa wobec seksu może prowadzić do takich następstw, jak: utrwalenie się sztywnej i autorytarnej osobowości, pojawienie się zaburzeń zdrowia psychicznego, patologicznych zachowań seksualnych ( (( na przykład , dewiacyjnych), prowadzenie podwójnego życia (seks z partnerem małżeńskim i pozamałżeńskim, korzystanie z agencji). Bywa, iż przegrana walka z swoją seksualnością kończy się... swobodą seksualną. W tych sytuacjach adepci nowej postawy życiowej starają się "nadrobić stracony czas".Niektórzy badacze twierdzą, iż jedną z przyczyn rosnącej popularności buddyzmu w państwach zachodnich jest jego rozsądna, cechująca się umiarem postawa wobec seksu przypominająca drogę "złotego środka". Nie wiem, w jakim stopniu ten pogląd jest zasadny, lecz z doświadczeń terapeutycznych wynika, iż natura człowieka nie znosi skrajności, również w dziedzinie seksualności