Opieka nad chorym w domu leczenie

Definicja OPIEKA NAD CHORYM W DOMU: Długookresowy pobyt przewlekle chorego w domu wiąże się z takimi problemami jak zapewnienie poprzez rodzinę całodobowej opieki i dostosowanie sprzętów domowych do potrzeb niepełnosprawnej osoby.Powrót do domu osoby chorej powinien być wyzwaniem dla całej rodziny, a nie tylko dla bezpośredniego opiekuna. Należy szczegółowo uzgodnić, jakie wymagania przejmą na siebie poszczególni krewni i przyjaciele. Konieczne jest również w tej sytuacji zgłoszenie się do lekarza pierwszego kontaktu, pielęgniarki środowiskowej i pracownika socjalnego z prośbą o pomoc. Niezorganizowanie opieki co najmniej w takim zakresie może gdyż spowodować u opiekuna osoby przewlekle chorej zmęczenie i stres, a niekiedy nawet chorobę. Konieczna samodzielność Celem każdego opiekuna powinno być umożliwienie choremu maksymalnej samodzielności, nawet jeśli najpierw trzeba go do niej zmuszać. Należy oczywiście pomagać choremu w czynnościach fizjologicznych, z którymi sobie nie radzi, i umożliwić mu codzienną aktywność i kontakty z innymi ludźmi.Jednakże nadopiekuńczość i wyręczanie chorego we wszystkim prowadzi do jego bezradności i przerzucenia odpowiedzialności za siebie na opiekuna. Jednym wyrazem - pomagamy tam, gdzie tj. faktycznie niezbędne i uzasadnione stanem zdrowia podopiecznego. Niech nasz chory wykonuje jak najwięcej czynności sam, nawet długo i niezgrabnie.Dlatego także tak istotne jest sprzęt ułatwiający zarówno sprawowanie opieki nad osobami z sporymi niedowładami, jak i umożliwiający im na przykład samodzielne jedzenie czy mycie się. Już przed powrotem chorego do domu mieszkanie musi być przygotowane w niezbędnym zakresie, jest to zaopatrzone w odpowiednie łóżko, sprzęt i materiały sanitarne. Łóżko Poprawne i bezpieczne jest tutaj łóżko odpowiednio wysokie. jeśli nie można wymienić dotychczas używanego tapczanu, na którym śpi chory, to należy postawić go na wysokich, drewnianych klockach, zabezpieczonych przed wysunięciem. Umożliwi to w okresie przemieszczania chorego wsunięcie stóp opiekuna pod tapczan i wsparcie się nogami o jego brzeg. Gdyż trzeba regularnie zamieniać pozycję chorego, bardzo ważne jest max. odciążenie kręgosłupa. istotne jest również zainstalowanie podgłówka, o ile nie ma go przy tapczanie czy łóżku. jeśli chory korzysta z wersalki składającej się z przynajmniej dwóch części, należy zadbać o równą powierzchnię leżenia. Można na przykład położyć na niej materac w pokrowcu (umożliwi to jego zdejmowanie i pranie). Dla osób nie poruszających się bardzo przydatny jest dynamiczny materac przeciwodleżynowy (cena od 500 zł wzwyż). Jest on zbudowany z wielu komór, przez które przepływa pompowane silniczkiem powietrze, dzięki czemu stale, na przykład co 3 min, wymienia się ucisk na poszczególne punkty ciała. Warto jednak pamiętać, iż materac taki nie zwalnia opiekuna z obowiązku zmiany pozycji ciała chorego przynajmniej kilka razy na dobę, a oprócz tego prawie wszystkie materace nazywane poprzez handlowców przeciwodleżynowymi mają takie cechy. Można także zamiast tego materaca kupić miękkie futro owcze i położyć je pod prześcieradłem.Bielizna pościelowa powinna być miękka, na przykład flanelowa, nie krochmalona i bez zagnieceń. Prześcieradeł nie należy osłaniać zwykłą folią czy ceratą. Jeżeli chory ma problemy powiązane z nietrzymaniem moczu albo stwierdza się u niego stały wyciek moczu, można wykorzystać pieluchomajtki, wkładki urologiczne czy podpaski urologiczne (pisaliśmy o tym w "Żyjmy dłużej" - nr 10/98, 11/98, 12/98).konieczny w wyposażeniu łóżka jest wysięgnik umożliwiający choremu samodzielną zmianę pozycji lub przemieszczanie go poprzez opiekuna. Wysięgnik można przymocować lub do łóżka, lub do ściany w zależności od potrzeb (nawet kilka wysięgników). Przy przemieszczaniu chorego z łóżka na wózek bardzo przydatny jest obrotowy podnóżek - dwa połączone i obracające się wokół wspólnej osi krążki o średnicy około 35 cm, pokryte antypoślizgową powierzchnią. Wystarczy tylko podopiecznego posadzić na brzegu łóżka, stopy oprzeć mu na podnóżku i za jego pomocą wykonać obrót chorego plecami w stronę podstawionego wózka albo krzesła sanitarnego.Bardzo istotne jest utrzymanie czystości wokół łóżka chorego. . jeśli to możliwe, należy zapewnić dostęp do łóżka z przynajmniej trzech stron. Stojące w pobliżu niego meble powinno się wyposażyć w kółka, oprócz tego usunąć wykładzinę dywanową bądź przykryć ją łatwo zmywalną powierzchnią. Przydatna jest także specjalna szafka przyłóżkowa na kółkach, która ma odkładany boczny blat pełniący rolę stoliczka nałóżkowego. Krzesło sanitarne, basen i kaczka Krzesło sanitarne jest węższe od wózka inwalidzkiego. Umożliwia przewiezienie chorego na czas do łazienki, najechanie nad sedes, a po załatwieniu się również podmycie. oprócz tego osoba chora, . jeśli ma sprawne ręce, może wydatnie pomóc swemu opiekunowi przy przemieszczaniu się z łóżka na to krzesło.Może się zdarzyć, iż chory nie będzie mógł używać ani z krzesła sanitarnego, ani z łazienki. Wtedy należy wyposażyć się w podsuwacz, a więc tak zwany basen i - . jeśli opieka dotyczy mężczyzny - w tak zwany kaczkę. Sprzęt ten można kupić w sklepach z zaopatrzeniem szpitalnym. Idealne są baseny okrągłe, wykonane ze stali nierdzewnej, z szerokim kołnierzem przy otworze. . jeśli chory ma zaparcia i musi dość długo używać z basenu, to należy stosować nakładki z miękkiej flaneli. Trzeba gdyż pamiętać, iż u osób biologicznie wyniszczonych każdy dłużej trwający ucisk może powodować odleżyny. W łazience . . jeśli moment niepełnosprawności u naszego bliskiego będzie trwał długo, warto zadbać o powstanie możliwości kąpania go w łazience. Najprostszym i najtańszym rozwiązaniem będzie tutaj zainstalowanie składanego, hydraulicznie obniżanego i podnoszonego fotelika kąpielowego, wkładanego do wanny. Nie zajmuje on wiele miejsca, a po każdej kąpieli może być z wanny wyjmowany. . . jeśli nasz chory ma względnie sprawne ręce, to należy zrobić wszystko, by mógł sam wykonywać czynności powiązane z codzienną higieną ciała. Może to łączyć się z zamocowaniem uchwytów przy wannie i koniecznością obniżenia umywalki na tyle, by człowiek siedzący na wózku mógł się umyć. Jeżeli z kolei dłonie są niepełnosprawne i chory nie może sam odkręcić okrągłych kurków, to nawet domowym metodą możemy naszą baterię wyposażyć w końcówki ułatwiające samoobsługę. by chory siedzący na wózku mógł używać z umywalki, lustro powinno być zawieszone pod skosem, a lampa zamocowana lub na brzegu tafli lustra, lub z boku na ścianie. W sklepach można wyposażyć się w gumowe przylgi, do których przymocujemy szczotkę do rąk, mydło, pilniczek do paznokci i tym podobne Elementy dzięki przylgom można natomiast umocować na przykład do umywalki, . by chory samodzielnie z nich korzystał. Spożywanie posiłków Samodzielne jedzenie posiłków umożliwi: stoliczek nałóżkowy albo wysoki stół (dla osoby siedzącej na wózku); odpowiednie unieruchomienie talerzy, na przykład dzięki specjalnej antypoślizgowej folii albo przylg; podawanie napojów w specjalnym kubku z przykrywką i dzióbkiem albo dzięki słomki czy drenu zanurzonego w kubku mocowanym do stolika; wykonanie "śliniaków" z grubej folii z odkładaną u dołu kieszenią (przydatne wtedy, kiedy chory ma kłopoty z precyzyjnym trafianiem do ust albo gdy jedzenie regularnie wypada mu z ust); nałożenie na końcówki sztućców na przykład kawałków węża gumowego albo izolatorów - . . . jeśli chory nie może sam utrzymać łyżki lub widelca; wygięcie łyżek u nasady pod pewnym kątem - jeżeli na skutek przykurczy dłoni nasz podopieczny ma kłopoty z trafieniem łyżką do ust (łyżki z pogrubionymi i obciążonymi trzonkami można kupić w specjalistycznych sklepach, lecz są one bardzo drogie). Nowe życie Następnym istotnym zagadnieniem jest wypełnianie czasu osoby niepełnosprawnej czy przewlekle chorej. To jest bardzo trudne, a w warunkach polskich czasami niemożliwe. Bez pośpiechu przypadek ta rozpoczyna się zamieniać, lecz na razie tylko w większych miastach. W domach pomocy socjalnej i placówkach prowadzonych poprzez organizacje pozarządowe pracują profesjonalni terapeuci zajęciowi, którzy umieją dokonywać cudów. Dzięki nim ludzie z sporymi dysfunkcjami narządu ruchu rozpoznają na nowo własne możliwości i odnajdują sedno życia. Pojawiają się nowe pasje i zainteresowania, na przykład malarstwo, ujawniają talenty pisarskie, a również chęć współpracy z innymi. Warto więc poszukać takiego ośrodka i zwrócić się o pomoc do terapeuty. Czy wiesz, iż: W domu osoby przewlekle chorej są potrzebne: łóżko z wysięgnikiem, dynamiczny materac przeciwodleżynowy, krzesło sanitarne, basen i kaczka, przyrząd do zakładania skarpet, pętelka do zapinania guzików, specjalne przyrządy do otwierania drzwi z klamkami i słoików, odpowiednio przystosowane sztućce, przyrządy ułatwiające obieranie warzyw czy smarowanie chleba