Paracetamol leczenie

Definicja PARACETAMOL: Mimo że paracetamol jest znany na świecie już od powyżej 100 lat, w Polsce zdobył na znaczeniu dopiero w latach 90. Z powodzeniem wyparł wykorzystywanie piramidonu i pochodnych kwasu salicylowego.Paracetamol został wprowadzony do lecznictwa w 1893 roku poprzez Meringa. Zaczęto stosować ten związek na szeroką skalę w 1949 roku, a w 1955 roku w stanach zjednoczonych ameryki lek stał się popularny bez recepty. W ostatnich latach paracetamol (znany również jako acetaminofen, acenol, panadol, tylenol, tempra) stał się stosowanym powszechnie lekiem przeciwgorączkowym i przeciwbólowym (szczególnie dla dzieci), a wiąże się to z zastrzeżeniami dotyczącymi pochodnych kwasu salicylowego i pirazolonu (piramidonu). Lek ten nie wykazuje działania przeciwzapalnego. Nie wpływa na mechanizm krwawienia i krzepnięcia krwi. Po doustnym podaniu błyskawicznie i prawie kompletnie wchłania się z przewodu pokarmowego, osiągając max. stężenie we krwi po ok. 60-120 minutach. Jest wydalany w pierwszej kolejności poprzez nerki.Paracetamol może być podawany w formie tabletek, granulatu, zawiesiny, czopków i ostatnio zarejestrowanej postaci dożylnej. Może występować również jako składnik mieszanek przeciwbólowych z kofeiną, salicylamidem, kwasem salicylowym, kodeiną. Aktualnie jednak wycofuje się mieszanki paracetamolu z kwasem salicylowym. Na ból i gorączkę Paracetamol jest efektywny w pierwszej kolejności w bólach mięśni, stawów, bólach kostnych różnego pochodzenia, nerwobólach, bólach nowotworowych, bólach pleców, barku, bólach głowy (również migrenowych), a również w bólach zębów. Oprócz tego zwalcza się nim stany gorączkowe.Można go również korzystać w trakcie bolesnego miesiączkowania. Jest rekomendowany chorym źle tolerującym pochodne kwasu salicylowego albo uczulonym na tego rodzaju leki, a również pacjentom po zabiegach chirurgicznych i stomatologicznych. Stosuj ostrożnie! Największą wadą paracetamolu jest - przy zbyt długim stosowaniu leku albo podawaniu go w sporych dawkach - sposobność szkodliwego oddziaływania na wątrobę, a więc hepatotoksyczność. Przy tym lek jest o sporo mniej toksyczny dla dzieci niż dla osób dorosłych z racji na mniej intensywny metabolizm komórek wątroby u dzieci, dzięki czemu paracetamol prawie w ogóle nie ulega u nich przemianie do toksycznych substancji. Tak więc ryzyko uszkodzenia wątroby u dzieci jest znikome. Środek ten może powodować zapalenie nerek, methemoglobinemię i niedokrwistość niedobarwliwą. w pierwszej kolejności nie powinni go przyjmować ludzie z uszkodzoną wątrobą i nerkami. Nie zaleca się go również tym, u których obserwuje się reakcje uczuleniowe na ten środek (na przykład skórne zmiany), i osobom z wrodzonym niedoborem dehydrogenazy gluko-6-fosforanowej, jak również przyjmującym fenobarbital (luminal - przy padaczce) i rifampicynę (przy gruźlicy). Leku nie powinny stosować również osoby z niedokrwistością i kobiety w pierwszym trymestrze ciąży. Po 3 miesiącach ciąży i w momencie laktacji paracetamol może być przyjmowany po konsultacji z lekarzem. Paracetamol a inne leki Warto wiedzieć, jakie jest wzajemne wpływ paracetamolu i innych leków. Sam paracetamol potęguje działanie leków przeciwzakrzepowych (kumaryny, indandiolu). Natomiast kofeina nasila działanie paracetamolu, a salicylamidy wydłużają czas jego wydalania. Niewielka liczba paracetamolu ulega w wątrobie przemianie w toksyczne substancje. mechanizm ten nie ma znaczenia przy stosowaniu niewielkich dawek leczniczych, jednakże może być szczególnie mocny w razie podawania go z lekami, które ułatwiają powstawanie szkodliwych związków w wątrobie. Niepożądane interakcje z niektórymi środkami ma paracetamol w trakcie stosowania go wraz z rifampicyną, fenobarbitalem (luminalem) i alkoholem etylowym. Wzmagają one aktywność enzymów wątrobowych, które przekształcają paracetamol w toksyczne substancje, co może wywołać martwicze uszkodzenie wątroby. Podobnie odbywa się, gdy podaje się go wraz z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi osobom z niewydolnością nerek paracetamol może nasilać u nich tę chorobę. Gdy zaszkodzi ci nadmiar Ostre zatrucie występuje po spożyciu około 5 g paracetamolu. Pierwsza doba przebiega zwykle bezobjawowo albo tylko z zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi, bólami brzucha, nudnościami i wymiotami. W drugiej dobie może pojawić się żółtaczka, zaburzenia krzepnięcia krwi, hipoglikemia, encefalopatia. Mogą wtedy również wystąpić zaburzenia rytmu serca, spadek ciśnienia tętniczego krwi, sinica spowodowana methemoglobinemią, skąpomocz i zapaść krążeniowa. U chorych obserwowano również drgawki, śpiączkę i zgony na skutek niewydolności oddechowej. Dawka ponad 10 g może wywołać senność, zaburzenia orientacji, wymioty i żółtaczkę. Dochodzi wtedy do uszkodzenia wątroby i nerek. Zgon może nastąpić również na skutek niewydolności wątroby, która może pojawić się do 2 tygodni po zatruciu. Dawka śmiertelna wynosi około 200 mg/kg m.c. ( około 15 g).Leczenie zatrucia należy rozpocząć bardzo błyskawicznie. Bazuje ono na płukaniu żołądka i podawaniu odpowiednich leków odtruwających. Trzeba jednak podkreślić, iż przy prawidłowym zażywaniu leku w dawkach leczniczych jest on dobrze tolerowany i służący w wielu państwach na świecie. W odróżnieniu do środków będących pochodnymi pirazolonu, które mogą uszkadzać szpik kostny (takich jak pyralgina czy piramidon), jest znacząco mniej toksyczny. Z kolei w porównaniu z salicylanami (polopiryną albo aspiryną) ma mniej szkodliwy wpływ na błonę śluzową przewodu pokarmowego, a jego siła działania jest podobna. PAMIĘTAJ! Paracetamol jest lekiem przeciwbólowym i przeciwgorączkowym, nie wykazuje jednak działania przeciwzapalnego. OSTRZEŻENIE Max. dawka dobowa paracetamolu u osób dorosłych nie powinna przekraczać 4 gramów. Bez konsultacji z lekarzem nie należy stosować tego leku dłużej niż 5 dni