Soja i produkty sojowe leczenie

Definicja SOJA I PRODUKTY SOJOWE: Od kilku lat wzrasta zainteresowanie soją zarówno konsumentów, jak i naukowców zajmujących się zdrowotnymi aspektami żywienia. Moda na soję sprawia, iż na świecie pośrodku roku pojawia się z niej około 500 nowych dań. Możemy kupić już z soi nie tylko kotlety, lecz również kiełbaski, pasztet, gulasz czy flaki. Stało się tak dlatego, iż soja zawiera bardzo wiele białka, nawet do 40%, które jest wartościowe, a jego skład aminokwasowy jest w najwyższym stopniu spośród wytwórów roślinnych zbliżony do białka mięsa. Pod względem zawartości białka soja przewyższa swoich bliskich krewniaków - groch i fasolę.Suche ziarna soi są nieco bardziej kaloryczne od ziaren grochu czy fasoli: 100 g suchych ziaren soi dostarcza 385 kcal, a grochu i fasoli - 290 kcal. Jej dość wysoka kaloryczność wynika z dużej zawartości tłuszczu (nawet do 20%). Spora zawartość tłuszczu nie obniża jednak wartości odżywczej soi, gdyż zawiera on spore ilości wielonienasyconych kwasów tłuszczowych. Również relacja kwasów jedno- i wielonienasyconych do kwasów nasyconych jest o sporo korzystniejszy niż w produktach mięsnych. Kaloryczność wytwórów sojowych zależy w sporym stopniu od receptury ich przygotowania i dodanych składników. Pamiętajmy również, iż ich kaloryczność należałoby właściwie porównywać z kalorycznością wytwórów mięsnych, które regularnie zastępują soję w jadłospisie. W tym porównaniu soja zyskuje, w szczególności jeśli przeciwstawimy ją wieprzowinie czy tłustej wołowinie.Soja dostarcza również witamin i składników mineralnych. Spośród witamin na uwagę zasługuje dość spora zawartość witamin z gatunku B (wit. B1 w ilości 0,690 mg/100 g produktu, B2 - 0,189 mg/100 g produktu, a (wit. B6 - 0,81 mg/100 g produktu).Porcja 100 g suchych nasion soi jest również doskonałym źródłem potasu (2132 mg), żelaza (8,9 mg), wapnia (240 mg), magnezu (216 mg) i fosforu (743 mg). Produkty sojowe w najwyższym stopniu popularne produkty sojowe to mleko sojowe, tofu sos sojowy. Mleko sojowe jest napojem otrzymanym z namoczonych w wodzie, a następnie rozdrobnionych ziaren sojowych. Ono jest bogate w białko i witaminy z gatunku B. Niestety zawiera mniej wapnia i witaminy D niż zwyczajne mleko krowie. Z mleka sojowego w procesie koagulacji (cząsteczki białka łączą się w większe skupienia, tworząc skrzep) otrzymuje się serek tofu. Ma on łagodny smak, dlatego może być używany do przyrządzania wielu różnych potraw. Pod wpływem dodanych przypraw może uzyskiwać zupełnie odmienny smak. Istnieje kilka gatunków tofu. Dwa w najwyższym stopniu popularne to tofu twarde, nadające się idealnie do gotowanych potraw, i tofu miękkie, mające śmietankową konsystencję. Sos sojowy należy do najczęściej na świecie służących przypraw. Został sprowadzony do Europy już w XVII w. poprzez Holendrów. Otrzymuje się go wskutek poddania fermentacji ziaren soi i pszenicy. Wyróżniamy dwa fundamentalne rodzaje: sos chiński o słonym i ostrym smaku i sos japoński zdecydowanie łagodniejszy i słodszy. Dla zdrowia Aktualnie prowadzi się sporo badań zarówno nad zdrowotnymi zaletami wytwórów sojowych, jak i możliwością ich zastosowania na szerszą skalę jako zamienników mięsa. Niektóre badania wskazują, iż soja może być jednym z wielu czynników zmniejszających ryzyko zachorowania na dolegliwości nowotworowe i miażdżycę. Stwierdzono, iż może być pomocna w obniżaniu poziomu "złego" cholesterolu frakcji LDL, bez jednoczesnego obniżenia "dobrego" cholesterolu frakcji HDL. Długookresowe spożywanie poprzez osoby z podwyższonym poziomem cholesterolu około 85 g suchego ziarna soi na dzień może obniżać cholesterol całkowity we krwi o około 20%. Ochronnie na serce mogą również wpływać izoflawony, które najprawdopodobniej działają jako przeciwutleniacze. Te związki ( w szczególności jeden z nich - genisteina) są być może również odpowiedzialne za działanie przeciwnowotworowe soi.Ostatnio coraz większą uwagę zwraca się także na korzystne działanie białka sojowego w profilaktyce osteoporozy. Białko sojowe w porównaniu z białkiem zwierzęcym w znacząco mniejszym stopniu skutkuje utratę wapnia z moczem. Za takie działanie odpowiedzialny jest skład aminokwasowy białka, a konkretnie znacząco mniejsza niż w białku zwierzęcym zawartość aminokwasów siarkowych. Cechy negatywne Mimo wszystkich zalet soi nie wolno jednak zapominać o tym, iż może ona spowodować reakcje alergiczne. Coraz powszechniejsze wprowadzanie do żywienia wytwórów sojowych (np. substytutów mleka krowiego) wykazało sposobność występowania nietolerancji białek sojowych. Symptomy nietolerancji obserwowane u dzieci, u których zastosowano leczniczo mleko sojowe, to choroby ze strony przewodu pokarmowego, takie jak: biegunki, wymioty, gorączka, strata apetytu. Symptomy te są podobne do występujących w razie nietolerancji białek mleka krowiego.Soja jak inne warzywa strączkowe zawiera związki należące do tioglikozydów, które przy długotrwałym spożyciu mogą przyczyniać się do stworzenia wola tarczycy. Ich działanie wolotwórcze bazuje na blokowaniu wiązania jodu i tworzenia z tyrozyny tyroksyny niezbędnej do produkcji hormonów tarczycy. Na szczęście dotyczy to w pierwszej kolejności ziaren surowych. Gotowanie minimalizuje zawartość tych niekorzystnych substancji o powyżej 30%. Z dziejów soi Historia użytkowania tej rośliny sięga zamierzchłej przeszłości. Pierwsi nauczyli się ją wykorzystywać Chińczycy już powyżej 1100 lat przed naszą erą W Japonii ziarna soi pojawiły się o sporo później - najpierw naszej ery, a do Europy dotarły dopiero w XVI w. W Chinach, Japonii i Korei soja jest nazywana świętą rośliną i zajmuje szczególne miejsce w kuchni narodowej tych państwoów. W Europie i Stanach Zjednoczonych w połowie lat 30. soję zaczęto wykorzystywać do produkcji pasz zwierzęcych i oleju jadalnego. Dopiero w latach 60. w konsekwencji zwiększonego zapotrzebowania na nowe, wartościowe źródła białek rozpoczęto produkcję mąki sojowej, grysiku, kaszy i koncentratów białka sojowego.Głównym producentem soi są Stany Zjednoczone, w których otrzymuje się połowę rocznych światowych zbiorów