Za drzwiami sypialni leczenie

Definicja ZA DRZWIAMI SYPIALNI: Zdarza się, iż kobiety nie umieją znaleźć z partnerem seksualnym kontaktu emocjonalnego i wraz z nim przeżywać uniesień erotycznych. Z czego wynikają takie problemy?jeśli wykluczymy powody na tle organicznym czy chwilowe nieporozumienia pomiędzy małżonkami, są one najczęściej rezultatem długookresowych problemów związanych z zaburzeniami osobowości i nieprawidłowymi stosunkami pomiędzy partnerami. Gdy wszystkie reakcje seksualne zarówno u mężczyzny, jak i kobiety przebiegają poprawnie, a mimo to nie osiąga ona orgazmu, wskazuje to na jej problemy emocjonalne. Zdarza się, iż mają one z pozoru organiczne tło, lecz zwykle nie to jest właściwa powód.Pacjentki wskazują lekarzowi zazwyczaj jeden symptom, w którym upatrują chorobę. Nie zdają sobie kwestie, iż powodem są szersze i głębsze zaburzenia, których początki sięgają czasem odległego dzieciństwa. Zaburzenia psychoseksualne prawie nigdy nie są spowodowane poprzez jeden czynnik. zwykle są słowem współdziałania wielu obiektów. Wyjątek może stanowić uraz psychiczny po gwałcie.- Zatem powodem choroby zakłócających pożycie seksualne mogą być niekiedy - mniej albo bardziej uświadamiane - zaburzenia osobowości... Tak. Sporo niekorzystnych czynników mających wpływ na rozwój osobowości przeszkadza w akceptacji własnego ciała, jego wyglądu, reakcji i potrzeb i bodźców dostarczanych poprzez partnera.Aseksualność to jakby słowo braku gotowości do fizycznego zjednoczenia się z partnerem. Jednym z takich zaburzeń jest pochwica. Bazuje na mimowolnych skurczach mięśni pochwy, które uniemożliwiają wprowadzenie penisa do pochwy. Taką reakcję można traktować jako słowo zamknięcia się przed partnerem, nieakceptowania go i braku gotowości do przyjęcia go w w najwyższym stopniu wewnętrzny świat "ja".- Czy leczenie jest wtedy trudna i długookresowa? Problem jest skomplikowany, bo zaburzenia psychoseksualne powstają w konsekwencji zaburzeń osobowości, a zaburzenia seksualne natomiast wpływają na pogłębianie się zmian osobowościowych. Oprócz tego trzeba je rozpatrywać na tle całej osobowości pacjentki i środowiska, w którym żyje.- Jakie mogą być zaburzenia psychoseksualne? Polegają one na nieprawidłowym poziomie aktywności seksualnej (chociaż niekiedy możemy mieć do czynienia z nietypowymi potrzebami seksualnymi, które mają również psychiczne tło). Zaliczamy do nich zaburzenia pożądania seksualnego i podniecenia (tak zwany zespół gotowości płciowej). Nieprawidłowości seksualne mające psychiczne powody, które wiążą się z bólem, to dyspareunia, pochwica i przeczulica. Występują również zaburzenia orgazmu, takie jak anorgazmia, orgazm laktacyjny czy bolesny.- Czy są one częste? Ostatnio sporo osób rozpoznaje u siebie rzekome zaburzenia seksualne. Może to być wywołane różnymi powodami, takimi jak dynamiczny rozwój seksuologii, przeobrażenia obyczajowości erotycznej wiążące się z rewolucją końca lat 60., popularyzacją zagadnień seksualnych w mass mediach, problemami z upowszechnieniem nauki seksualnej i tym podobne Zdarza się także, niestety, iż osoby zajmujące się poradnictwem z zakresu seksuologii również stwierdzają nie istniejące patologie. To być może zawyża liczbę pacjentów z tego typu problemami.z kolei zaburzenia psychoseksualne występują w większości u osób mających zespoły nerwicowe, lękowe, depresyjne, zaburzenia łaknienia i inne. Mogą one wiązać się zarówno z przebiegiem dolegliwości, jak i z farmakoterapią.- W jaki sposób powstają trudności tego typu? Może się do nich przyczynić np. poczucie mniejszej wartości czy także powstawanie systemów obronnych, lęku i tym podobne powodem powstawania zaburzeń seksualnych jest niekiedy stosowanie seksualne w dzieciństwie, patologiczna rodzina, w której panuje antyseksualna atmosfera, nadmierny rygoryzm wychowawczy. Skutkiem mogą być późniejsze niekorzystne postawy wobec seksualności i własnej płci, nadmierna samokontrola uczuć, kompleksy i tak dalejNiechęć do seksu niekiedy wynika z urazu spowodowanego pierwszymi nieudanymi kontaktami seksualnymi i związkami uczuciowymi. Dobór właściwego partnera ma zatem wielkie znaczenie. - Jak radzić sobie z takimi zaburzeniami? ?jeśli kobieta nie osiąga orgazmu, czuje lęk przed seksem, ma trudności z akceptacją partnera, powinna zacząć od poznania własnego ciała, zarówno jego wyglądu, reakcji, jak i potrzeb seksualnych. Powinna bezpośrednio, uczciwie i stanowczo wyrażać wobec innej osoby własne uczucia, pragnienia, postawy, opinie - w sposób, który równocześnie respektuje prawa, uczucia, opinie i pragnienia innego człowieka.Gdy kobieta nie jest w stanie poradzić sobie sama i nie może liczyć na pomoc partnera, powinna pójść do seksuologa, który dzięki odpowiednio przeprowadzonemu wywiadowi ustali rozpoznanie i przyczynę zaburzenia. Określenia wywiadu powinny być potwierdzone rezultatami testów i kwestionariuszy psychologicznych.Oprócz tego należy poddać się szczegółowym badaniom ginekologicznym (dzięki specjalistycznej aparatury pomiarowej można zmierzyć funkcjonowanie ustalonych mięśni i zachodzących reakcji), badaniom laboratoryjnym (między innymi wykonać USG narządów miednicy, sprawdzić poziom hormonów).W leczeniu zaburzeń psychoseksualnych coraz częściej stosuje się terapię partnerską (małżeńską), rodzinną, sposoby oparte na tradycjach orientalnych kultur sztuki miłosnej (na przykład taoizm, jogę seksualną). Specjalista może wykorzystywać różne sposoby leczenia, które się uzupełniają. Poprawiają zdrowie psychiczne pacjentki, a również jej relacje z partnerem. Uzupełniająco można stosować również leczenie farmakologiczne. Psychiczne powody zaburzeń seksualnych: Zastosowanie seksualne w dzieciństwie i inne urazy seksualne. Środowisko rodzinne (nadmierny rygoryzm wychowawczy, antyseksualna atmosfera, nieudane małżeństwo rodziców, brak rodziców, wrogość pomiędzy członkami rodziny, problemy z porozumiewaniem się i zaburzona identyfikacja z rolami seksualnymi rodziców, niechęć rodziców do dziecka albo jego płci). Cechy osobowościowe (chwiejność uczuciowa, introwersja, depresja, agresywność, impulsywność, ukryte cechy homoseksualne, histeryczne, tłumienie uczuć, niekorzystne postawy wobec seksualności i własnej płci, nadmierna samokontrola uczuć, nieakceptowanie siebie i innych, kompleksy, zaburzenia identyfikacji z płcią). Przewaga mechanizmu normatywnego, oceniającego nad emocjonalnym. Uwarunkowania zachowań seksualnych (((na przykład niektóre praktyki masturbacyjne, rozbudowana i odbiegająca od rzeczywistości wyobraźnia erotyczna, urazowe doświadczenia z pierwszych kontaktów seksualnych i związków uczuciowych). Lęki powiązane z seksualnością, swoją rolą seksualną, lęk przed sukcesem. Co może zakłócić stosunki z partnerem? brak kultury współżycia seksualnego; zanik atrakcyjności partnera, rutyna i monotonia we współżyciu; rozbieżność pomiędzy oczekiwaniami a rzeczywistością; systemy przeniesione z dzieciństwa, walka o dominację, brak zaufania; niedotrzymywanie warunków związku małżeńskiego; zaburzenia w porozumiewaniu się pomiędzy partnerami; lęk przed ciążą, rozbieżności postaw wobec metod sterowania płodnością; niekorzystne uczucia wobec partnera; małżeństwo zawierane z pragmatycznych, a nie uczuciowych motywów; nastawienie na sprawność i technikę seksualną, a nie więź uczuciową; brak efektywnej aktywności seksualnej, ((((na przykład nieumiejętna sztuka miłosna, brak oczekiwanej stymulacji, agresywne reakcje wobec partnera proponującego nie akceptowane formy współżycia; lekceważące i ośmieszające zachowanie wobec partnera w czasie współżycia, porównywanie go z innymi; związki pozamałżeńskie; lęk przed niezaspokojeniem oczekiwań i potrzeb partnera; brak współdziałania i współpracy w przypadku wystąpienia chwilowych, krótkotrwałych zaburzeń. Zaburzeniom seksualnym zawsze towarzyszą problemy psychiczne