Zdążyć przed rakiem piersi leczenie

Definicja ZDĄŻYĆ PRZED RAKIEM PIERSI: Panie Doktorze, tyle się słyszy o osiągnięciach w leczeniu raka piersi w innych państwach. Jak jest w Polsce?Rak piersi jest u nas niestety pierwszą powodem śmiertelności kobiet, jest także najczęstszym nowotworem, który skutkuje u nich najwięcej zgonów. W Stanach Zjednoczonych więcej jest chorych kobiet, bo społeczeństwo jest liczniejsze. Zapadalność jest tam większa, lecz chore mają większą szansę na przeżycie 20-50 lat od zachorowania.W Polsce wyleczalność wszystkich nowotworów wynosi 40%, w trakcie gdy w stanach zjednoczonych ameryki - ok. 60%. W razie raka piersi przeżywalność jest tam również o sporo lepsza: w stanach zjednoczonych ameryki 70% kobiet chorych na nowotwór przeżywa 10 i 5 lat, a w Polsce tylko 40%. Rocznie zachorowuje u nas na raka piersi ok. 10 000 kobiet. 5000 kobiet umiera rocznie na skutek raka. Zatem relacja umieralności do zachorowalności wynosi u nas 50%, a w innych państwach - 30%. Idealną wyleczalność stwierdzono w tych krajach, jak USA, Ogromna Brytania, Holandia i Skandynawia.odbywa się tak dlatego, iż ciągle nie ma u nas wystarczającej profilaktyki.- O profilaktyce mówi się już od dawna, a polskie kobiety ciągle umierają na raka...złożona jest na to sporo czynników. W dalszym ciągu jeszcze za niewiele jest akcji uświadamiania potencjalnego zagrożenia, przekonywania samych kobiet, iż chociaż to jest groźna dolegliwość, to jednak może być wyleczona. Prawie nie funkcjonuje u nas mechanizm badań przesiewowych, zbyt mały jest dostęp do tych badań i do leczenia w wysoko specjalistycznych ośrodkach, w których można używać z nowoczesnych sposobów diagnostyki (mammografii, USG), a również terapii nowotworów (chirurgii, radioterapii, chemioterapii).Realizacja narodowego programu badań przesiewowych (skriningowych) jest bardzo kosztowna. Na świecie ma go raptem kilka państwoów: Finlandia, Ogromna Brytania i Szwecja. Nawet w stanach zjednoczonych ameryki nie ma takiego mechanizmu. Sukcesy w walce z rakiem w tym państwie osiągnięto dzięki 20 latom konsekwentnych działań w różnych dziedzinach.- Co może poprawić sytuację?Po pierwsze, świadomość każdej kobiety, iż inicjalne wykrycie nowotworu daje szanse wyleczenia. Powinna pamiętać, iż każdy guzek w piersi może być rakiem, chociaż nie musi. Im zmiana jest większa, tym mniejsze szanse na uratowanie życia. Nie można chować głowy w piasek i udawać, iż "mnie to nie dotyczy". 80% kobiet, które trafiają w Polsce do ośrodków onkologicznych, sama znajduje guzy w piersiach. Szkoda tylko, iż tak rzadko zgłaszają się przedtem na badania mammograficzne albo USG, jeszcze wtedy, gdy ten guz jest bardzo mały, a szanse wyleczenia są większe. Warto przy tym dodać, iż od pojawienia się pierwszej komórki nowotworowej do guzka jednocentymetrowego mija ok. 5 lat!ważnym czynnikiem jest większa powszechność badań profilaktycznych, szczególnie mammograficznych. Chodzi tu nie tylko o liczbę mammografów, których aktualnie jest w Polsce wiele, lecz o ich max. zastosowanie. Tak, by były dostępne dla wszystkich i dawały sposobność wczesnego rozpoznania większej liczby przypadków.Bardzo istotne jest również to, by na przykład kobiety po badaniu wiedziały, co dalej zrobić z rezultatem, otrzymywały na ten temat zrozumiałe wiadomości: adres i termin następnych badań i ewentualnego leczenia. Wymaga to całego mechanizmu działań, bo na samym badaniu się nie kończy.następny warunek poprawy sytuacji to dalsze właściwe postępowanie, wykorzystanie tak zwany leczenia skojarzonego i konsultowanie chorych na raka piersi poprzez specjalistyczny zespół. W jego skład powinien wchodzić chirurg, patolog, radiolog, radioterapeuta, onkolog i doktor leczący systemowo.Kobietom należy zapewnić pełną informację o możliwościach zabiegów odtwórczych, protezowania, rehabilitacji, o świadczeniach związanych z przejściem na rentę czy o uzyskaniu uprawnień do ekipy inwalidzkiej. Oprócz tego niezbędne jest wsparcie psychiczne.- Co czeka pacjentkę, jeśli badania wykażą podejrzane zmiany?Gdy badanie mammograficzne albo USG ( w razie młodszych kobiet) wykazuje podejrzane zmiany, doktor zaleca dokonanie biopsji i badanie histopatologiczne pobranej tkanki w celu rozpoznania albo wykluczenia nowotworu.później następuje decyzja o rodzaju zabiegu chirurgicznego: usunięciu fragmentu piersi z guzem lub także mastektomii, a więc amputacji całej piersi. Rodzaj leczenia zależy od wielkości nowotworu, jego umiejscowienia i rodzaju. Bardzo istotne jest również to, czy zostały zaatakowane węzły chłonne, które stwarzają niebezpieczeństwo rozszerzenia się zmian nowotworowych i pojawienia się przerzutów w innych miejscach ciała. jeśli tak jest, należy je również usunąć.- Kobiety boją się biopsji. Są przekonane, iż wtedy "ruszy się raka" i będzie on szybciej atakował.To opinia niczym nie uzasadniona! Biopsję wykonuje się powszechnie na całym świecie. Być może obawę przed tym badaniem skutkuje to, iż w trakcie zabiegu polegającego na pobieraniu wycinka tkanki dzięki igły czasem obserwuje się zwiększenie okolic guza, w której dokonano nakłucia. .odbywa się tak dlatego, iż niekiedy po przekłuciu naczynia krwionośnego powstaje tam krwiak.z kolei rozpoznanie tuż po biopsji przerzutów do okolicy nadobojczykowej to tylko zbieżność w okresie. Przecież nowotwór tworzył się tam poprzez kilka lat! Ma on gdyż bardzo długi moment utajonego rozwoju, niedostępnego dla badań. Zatem to niemożliwe, by przerzut rozwinął się pośrodku kilku dni.- Po jakim czasie od diagnozy robi się operację? Czy u nas później niż w innych państwach?Na ostatniej konferencji onkologicznej w Warszawie na temat nowoczesnych metod leczenia raka piersi lekarze z Danii i Anglii przedstawili ten mechanizm w swoich państwach. W takich dwóch krajach mechanizm jest podobny do naszego. Istnieje tam państwowy mechanizm opieki zdrowotnej, obligatoryjne państwowe ubezpieczenia zdrowotne i spory udział finansowania budżetowego tej opieki. Zakłada się, iż kobieta z podejrzeniem nowotworu powinna dotrzeć od lekarza pierwszego kontaktu do specjalisty pośrodku 2 tygodni. Kolejne 2 tygodnie poświęca się na jej zdiagnozowanie, a następne 2 tygodnie na rozpoczęcie leczenia przyczynowego. Jednak te 6 tygodni to teoria, a w praktyce mechanizm ten trwa tam 8-12 tygodni.W warunkach polskich przypadek jest trochę inna. Pacjentka ma u nas sposobność trafienia do onkologa bez skierowania. To skutkuje, iż do ośrodków onkologicznych zgłaszają się regularnie kobiety, które nie są chore na nowotwory, lecz nie mają gdzie wykonać badań profilaktycznych. Paradoksalnie to jest korzystniejsze niż w na przykład Danii, ponieważ dlatego rozpoznanie w Polsce przeprowadza się szybciej. ( w razie raka piersi oczekiwanie na leczenie od diagnozy trwa u nas 3-6 tygodni.- Na operacji zwykle się nie kończy...Trzeba pamiętać, iż samo usuwanie guza z piersi nie daje wyleczenia. Po chirurgicznym leczeniu miejscowym przewarzająca część kobiet wymaga terapii systemowej, a więc uzupełniającej. regularnie największy wpływ na przeżycie ma leczenie podejmowane wkrótce po operacji.bazuje ono na kojarzeniu kilku metod. Po operacji regularnie niezbędna jest więc radioterapia w celu napromienienia i zniszczenia pozostałych komórek nowotworowych i obszaru tkanek. Stosuje się również hormonoterapię i chemioterapię.- Czy są aktualnie postępy w leczeniu tej dolegliwości?Dla lekarza klinicysty postępy w leczeniu regularnie oznaczają opracowanie takiej sposoby, która daje większe szanse przeżycia, lub mniej toksyczny sposób leczenia, bezpieczniejszy albo wygodniejszy w zastosowaniu. Prawie wszystkie nowe sposoby wywołują wydłużanie życia. Chociaż w leczeniu chorych na raka pojawiają się nadzieje, lecz rozwój w tej dziedzinie dokonuje się bardzo bez pośpiechu