Białaczka ostra wywodzi się ze słabo zróżnicowanych komórek. W trakcie jej komórki nowotworowe, dzieląc się w szpiku, wypierają stamtąd poprawne komórki innego typu. Niestety przyczyna pojawienia się komórek białaczkowych nie jest znany. Istotną rolę odgrywają czynniki genetyczne, uszkodzenia szpiku poprzez promieniowanie jonizujące albo substancje chemiczne (ekspozycja na benzen) i zakażenia niektórymi typami wirusów. Do przyczyn można zaliczyć również przebytą chemioterapię (leki alkilujące i inhibitory topoizomerazy).
W trakcie ostrej białaczki badanie krwi i szpiku kostnego (pobranego poprzez punkcję) wskazuje obecność niedojrzałych i niepoprawnych krwinek. W badaniu krwi regularnie występuje również niedokrwistość i małopłytkowość. Liczba białych krwinek nie musi być podwyższona, może być nawet poniżej normy. Po pierwszej diagnozie przeprowadzane są badania cytochemiczne i immunologiczne wykorzystywane określeniu białaczki.
Ryzyko zachorowania na białaczkę ostrą jest większe u osób narażonych na czynniki rakotwórcze (takich jak: benzen, promieniowanie), spokrewnionych z chorymi na białaczkę i u osób z zespołem Downa. Białaczka ostra regularnie dotyczy dzieci o osób młodych, a szczególnie niemowląt
Leczenie: Białaczka ostra (limfatyczna i szpikowa)