Lek Anapran neo

Lekarstwo ANAPRAN NEO: Anapran® neo
Producent leku:
Polfa-Pabianice
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
naproksen sodowy/naproksen sodu (Naproxen sodium)
tabl. powl. 220 mg 10 szt.,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Anapran
Aleve
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Bóle słabe do umiarkowanych różnego pochodzenia, ostre albo przewlekłe, w tym bóle pooperacyjne, pourazowe i inne, w szczególności powiązane ze stanem zapalnym i wychodzące z tkanek powłokowych albo podporowych; bóle głowy, także migrenowe, zębów, mięśni, nerwobóle; bolesne miesiączkowanie, gorączka różnego pochodzenia, łagodzenie objawów przeziębienia i grypy.
Działanie
Niesteroidowy lek przeciwzapalny o działaniu przeciwbólowym i przeciwgorączkowym. System działania przeciwzapalnego wynika z hamowania cyklooksygenazy kwasu arachidonowego, co prowadzi do zahamowania syntezy prostaglandyn. Działanie przeciwbólowe przypisuje się silnemu hamowaniu lipoksygenazy, przeciwgorączkowe wpływowi na ośrodki regulujące w podwzgórzu. Kompletnie wchłania się z przewodu pokarmowego osiągając stężenie max. we krwi po 1-2 h, w 99% wiąże się z białkami osocza, 95% leku wydalane jest z moczem raczej w formie glukuronianu (ok. 60%) i nie zmienionej (ok. 10%), pozostała część jako metabolity. T0,5 wynosi ok. 12-15 h. Minimalizuje skupianie się płytek krwi; przenika poprzez łożysko i do mleka matki. Wolno penetruje do jam stawowych, osiągając tam stężenie wyższe od stężenia we krwi. T0,5 w mazi stawowej wynosi ok. 31 h.
Działania niepożądane
Przeważnie występują zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego: bóle brzucha, nudności, zaparcie, zgaga; rzadziej biegunka, niestrawność, zapalenie j. ustnej; rzadko czarne stolce, dodatnie testy czynnościowe wątroby, krwawienie albo perforacje w obrębie przewodu pokarmowego, zapalenie okrężnicy, wrzód trawienny z krwawieniem albo perforacją, wymioty, wymioty z krwią, żółtaczka. Ze strony o.u.n.: ból i zawroty głowy, senność, rzadziej uczucie oszołomienia, rzadko bezsenność, bóle albo osłabienie mięśniowe, depresja, niezwykłe sny, ogólnie złe samopoczucie, trudności w koncentracji. Reakcje skórne: świąd, wybroczyny, wysypka skórna, rzadziej nadmierne pocenie, plamica, rzadko nadwrażliwość na światło, wyłysienie. Ponadto: szum w uszach, obrzęki, duszność, rzadziej zaburzenia słuchu, zaburzenia widzenia, kołatanie serca, rzadko niedosłuch, niewydolność serca, eozynofilowe zapalenie płuc, hiperkaliemia, kłębkowe zapalenie nerek, krwiomocz, martwica brodawek nerkowych, niewydolność nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek, zespół nerczycowy, dreszcze, gorączka, reakcje nadwrażliwości, zaburzenia miesiączkowania. Przy większych dawkach, długotrwałym stosowaniu albo u pacjentów z nadwrażliwością może prowadzić do agranulocytozy, eozynofilii, granulocytopenii, leukopenii, trombocytopenii, niedokrwistości hemolitycznej albo aplastycznej. Symptomy, których nie można wykluczyć: aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zaburzenia poznawcze, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, pęcherzowe oddzielanie się naskórka, pokrzywka, reakcje na światło przypominające porphyria cutanea tarda, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, owrzodzenia o charakterze innym niż trawienne, wrzodziejące zapalenie j. ustnej, zapalenie naczyń, hiperglikemia, hipoglikemia, obrzęk naczynioruchowy.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na naproksen albo inne NLPZ (w tym kwas acetylosalicylowy). Czynna albo dopiero co przebyta dolegliwość wrzodowa żołądka i dwunastnicy i krwawienia z przewodu pokarmowego w wywiadzie. Astma aspirynowa.
Interakcje
Nasila działanie doustnych leków przeciwzakrzepowych, fenytoiny, sulfonamidów, doustnych leków przeciwcukrzycowych (pochodnych sulfonylomocznika); leki te nasilają także działanie naproksenu i mogą spowodować symptomy jego przedawkowania. Naproksen hamuje działanie moczopędne furosemidu i minimalizuje skuteczność leków hipotensyjnych. Nasila działanie toksyczne metotreksatu, powiększa stężenie litu. Ranitydyna, sukralfat, tlenek i wodorotlenek magnezu zmniejszają wchłanianie leku; probenecid powiększa stężenie naproksenu we krwi. Kwas acetylosalicylowy powiększa wydalanie naproksenu z organizmu. Jednoczesne wykorzystywanie glikokortykosteroidów i innych leków z gatunku NLPZ powiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli i dzieci ponad 12 r.ż.: 1 tabl. co 8-12 h albo 2 tabl. jako pierwsza dawka, a następnie 1 tabl. po 12 h i dalej co 8-12 h w przypadku potrzeby (pacjenci 12-65 lat - maksymalnie 3 tabl. na dobę, pacjenci ponad 65 lat - maksymalnie 2 tabl. na dobę). Preparatu nie należy stosować dłużej niż 10 dni w leczeniu bólu i dłużej niż 3 dni w leczeniu gorączki.
Ciąża i karmienie piersią
Bezpieczeństwo stosowania w ciąży - kat. B (wg FDA). Z racji na brak kontrolowanych badań preparat może być służący w I i II trymestrze ciąży jedynie w razie zdecydowanej konieczności. Nie należy stosować naproksenu w III trymestrze ciąży (sposobność przedwczesnego zamknięcia przewodu tętniczego Botalla, co może prowadzić do rozwoju nadciśnienia płucnego u noworodka). Nie zaleca się stosowania w momencie karmienia piersią - preparat przenika do mleka.
Uwagi
Ostrożnie stosować u pacjentów z obrzękami, z zaburzeniami czynności nerek i wątroby, niewydolnością serca, leczonych lekami moczopędnymi i w podeszłym wieku. W razie występowania w przeszłości objawów świadczących o nadwrażliwości na NLPZ (astma oskrzelowa, polipy nosa, pokrzywka, nagłe obniżenie ciśnienia tętniczego krwi) należy zrezygnować ze stosowania naproksenu. Nie zaleca się stosowania preparatu jako leku przeciwbólowego i przeciwgorączkowego u dzieci do ukończenia 12 r.ż. Dopuszczalne jest wykorzystywanie naproksenu u dzieci ponad 5 r.ż. w dawce 10 mg/kg mc. w młodzieńczym reumatoidalnym zapaleniu stawów (kontrola lekarza).
Podobne leki
Aleve
Anapran