Lek Betaloc

Lekarstwo BETALOC: Betaloc
Producent leku:
AstraZeneca
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
winian metoprololu (Metoprolol tartrate)
roztwór do wstrz. 1 mg/ml 5 amp. 5 ml,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
MetoHEXAL
MetoHEXAL 200 retard
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Leczenie częstoskurczów, szczególnie częstoskurczów nadkomorowych. Inicjalne wykorzystanie preparatu u pacjentów z ostrym zawałem mięśnia sercowego minimalizuje region zawału i ryzyko wystąpienia migotania komór. Pomniejszenie nasilenia bólu po wykorzystaniu preparatu może zmniejszyć konieczność stosowania leków przeciwbólowych z gatunku opioidów. Preparat zastosowany w ostrym zawale mięśnia sercowego minimalizuje śmiertelność.
Działanie
Selektywny b1-adrenolityk. Metoprolol ma niewielkie działanie stabilizujące błonę komórkową i nie pobudza receptorów b. Leki b-adrenolityczne wykazują ujemne działanie inotropowe i chronotropowe. Metoprolol ogranicza albo hamuje działanie amin katecholowych na mięsień sercowy. W dawkach leczniczych metoprolol ma wiele mniejszy wpływ na skurcz mięśni oskrzeli w porównaniu do nieselektywnych b-adrenolityków. Może być służący jednocześnie z b2-adrenomimetykami u pacjentów z astmą oskrzelową albo symptomami przewlekłej dolegliwości obturacyjnej płuc. W mniejszym stopniu niż nieselektywne b-adrenolityki wpływa na uwalnianie insuliny i metabolizm węglowodanów. U pacjentów z częstoskurczem nadkomorowym albo migotaniem przedsionków metoprolol spowalnia czynność komór. Po podaniu dożylnym metoprolol ulega szybkiej dystrybucji. Czas dystrybucji wynosi 5-10 min. W dziedzinie dawek terapeutycznych (5-20 mg) stężenie metoprololu we krwi jest proporcjonalne do zastosowanej dawki. Wiąże się z białkami osocza w 5-10%. Metoprolol jest metabolizowany w wątrobie i wydalany raczej w formie metabolitów. Zidentyfikowano 3 kluczowe metabolity metoprololu, z których żaden nie wykazuje klinicznie istotnej aktywności b-adrenolitycznej. T0,5 we krwi wynosi średnio 3,5 h (zakres 1-9 h).
Działania niepożądane
Regularnie (>1/100, <1/10): zmęczenie, ból i zawroty głowy; bradykardia, uczucie zimna w obwodowych częściach kończyn, zmiany ciśnienia tętniczego powiązane ze zmianą pozycji ciała (w rzadkich sytuacjach omdlenie), kołatanie serca; bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka albo zaparcia. Niezbyt regularnie (>1/1000, <1/100): ból w klatce piersiowej, powiększenie masy ciała; przemijające zaostrzenie objawów niewydolności serca, blok I°, obrzęki; zaburzenia snu, parestezje; duszność, skurcz oskrzeli u pacjentów z astmą oskrzelową. Rzadko (>1/10 000, <1/1000): nasilone pocenie, wypadanie włosów, zaburzenia smaku, przemijające zaburzenia libido; trombocytopenia; wydłużony czas przewodzenia przedsionkowo-komorowego, zaburzenia rytmu serca, zespół Raynaud, pomniejszenie dystansu chromania przestankowego; koszmary senne, zaburzenia pamięci, splątanie, nerwowość, stany lękowe, omamy, depresja; skórne reakcje nadwrażliwości, pokrzywka, zaostrzenie objawów łuszczycy, nadwrażliwość na światło, zmiany dystroficzne skóry, martwica skóry u pacjentów z zaburzeniami krążenia obwodowego; powiększenie aktywności aminotransferaz, zapalenie wątroby; zaburzenia widzenia, szumy uszne. Pojedyncze doniesienia dotyczyły występowania bólów stawów albo powiększenia masy ciała. W trakcie leczenia obserwowano również kurcze mięśni, suchość w jamie ustnej, symptomy zapalenia spojówek, zapalenie błony śluzowej nosa, zaburzenia koncentracji. W pojedynczych sytuacjach preparat podany dożylnie powodował znaczące obniżenie ciśnienia tętniczego krwi.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na metoprolol albo inne b-adrenolityki albo na pozostałe składniki preparatu. Blok przedsionkowo-komorowy. Niestabilna niewydolność serca. Ważna klinicznie bradykardia. Zespół chorego węzła zatokowego. Wstrząs kardiogenny. Ciężkie zaburzenia krążenia obwodowego. Kwasica metaboliczna. Nie leczony guz chromochłonny nadnerczy. Zawał mięśnia sercowego, jeżeli jest powikłany znaczną bradykardią, blokiem przedsionkowo-komorowym I°, niedociśnieniem skurczowym (poniżej 110 mmHg) i (albo) ciężką niewydolnością serca.
Interakcje
Działanie hipotensyjne metoprololu i innych leków wykazujących działanie obniżające ciśnienie (na przykład pochodne dihydropirydyny, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, pochodne fenotiazyny) mogą się sumować. Metoprolol może zmniejszać kurczliwość serca i zaburzać przewodnictwo w sercu. Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów leczonych preparatami o podobnym działaniu (na przykład leki przeciwarytmiczne, środki do znieczulenia ogólnego). Metoprololu nie należy stosować równocześnie z werapamilem, diltiazemem albo glikozydami naparstnicy. Jeżeli metoprolol jest służący równocześnie z lekami blokującymi kanały wapniowe, należy precyzyjnie kontrolować stan pacjenta, bo mogą wystąpić bradykardia, niedociśnienie tętnicze i zatrzymanie akcji serca. Należy zachować szczególną ostrożność w trakcie jednoczesnego stosowania b-adrenolityków i leków blokujących zwoje współczulne, sympatykomimetyków, innych b-adrenolityków (na przykład w formie kropli do oczu) albo inhibitorów MAO. Nie należy stosować metoprololu równocześnie z pochodnymi kwasu barbiturowego. Jeśli zachodzi konieczność przerwania leczenia metoprololem podawanym równocześnie z klonidyną, należy zakończyć podawanie metoprololu kilka dni przed odstawieniem klonidyny. Gdyż b-adrenolityki mogą wpływać na krążenie obwodowe, w trakcie jednoczesnego stosowania innych leków o podobnym działaniu (na przykład ergotaminy) należy zachować szczególną ostrożność. W dawkach leczniczych metoprolol hamuje działanie substancji sympatykomimetycznych na receptory b1 i nieznacznie wpływa na działanie rozkurczające oskrzela b2-adrenomimetyków. Leki zwiększające aktywność enzymatyczną wątroby (na przykład ryfampicyna) mogą zmniejszać stężenie metoprololu we krwi; substancje zmniejszające aktywność enzymatyczną wątroby (na przykład cymetydyna, hydralazyna, selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny - fluoksetyna, paroksetyna, sertralina, alkohol) mogą zwiększać stężenie metoprololu we krwi. Metoprolol może zaburzać wydalanie lidokainy. Metoprolol podawany równocześnie z wziewnymi anestetykami może nasilać ich działanie hamujące czynność serca. U pacjentów z cukrzycą otrzymujących b-adrenolityki może być niezbędna zmiana dawkowania doustnych leków przeciwcukrzycowych albo insuliny. Jednoczesne wykorzystywanie b-adrenolityków i indometacyny albo innych inhibitorów syntetazy prostaglandyn może powodować pomniejszenie działania przeciwnadciśnieniowego b-adrenolityków. Metoprololu w formie roztworu do wstrzykiwań nie należy mieszać z dekstranem.
Dawkowanie
Preparat powinien być podawany poprzez personel mający doświadczenie w leczeniu tym preparatem. Leczenie częstoskurczów: początkowo podaje się dożylnie 5 mg metoprololu z szybkością 1-2 mg/min. Dawka ta może być powtarzana w 5-minutowych odstępach aż do czasu uzyskania pożądanego efektu klinicznego. Całkowita dawka 10-15 mg jest zazwyczaj wystarczająca. Max. rekomendowana dawka wynosi 20 mg. Zawał mięśnia sercowego: preparat powinien być zastosowany pośrodku 12 h od wystąpienia bólu w klatce piersiowej. Leczenie należy rozpocząć od podania dożylnie dawki 5 mg. Następnie co 2 min podaje się następną dawkę 5 mg, maksymalnie do całkowitej dawki 15 mg. Po podaniu każdej dawki 5 mg, należy kontrolować ciśnienie tętnicze i częstość skurczów serca. Nie należy podawać kolejnej dawki preparatu, jeżeli czynność serca jest wolniejsza niż 40/min, ciśnienie skurczowe jest mniejsze niż 90 mmHg i odcinek PQ jest dłuższy niż 0,26 s. Nie należy także podawać kolejnej dawki, jeśli nastąpi zaostrzenie duszności albo skóra pacjenta będzie spocona i zimna. Po upływie 15 min od podania ostatniej dawki dożylnie należy podać 50 mg winianu metoprololu doustnie i kontynuować podawanie dawki 50 mg winianu metoprololu doustnie co 6 h poprzez 2 doby. U pacjentów, którzy nie tolerowali pełnej dawki dożylnej preparatu, należy wykorzystać połowę zalecanej dawki doustnej.Nie ma konieczności modyfikowania dawki leku u pacjentów z niewydolnością nerek; u pacjentów ze znaczną niewydolnością wątroby może być niezbędne pomniejszenie dawki leku; u pacjentów w podeszłym wieku dawka początkowa leku powinna być jak najmniejsza.
Ciąża i karmienie piersią
Preparatu nie należy stosować w ciąży i okresie karmienia piersią, chyba iż korzyści wynikające z jego wykorzystania są większe niż ryzyko dla płodu albo dziecka karmionego piersią.
Uwagi
Preparat należy stosować ostrożnie u pacjentów z chromaniem przestankowym, ciężką niewydolnością nerek, w ciężkim stanie ogólnym. Należy zachować szczególną ostrożność, stosując lek u pacjentów z astmą oskrzelową, skurczem oskrzeli albo innymi zaburzeniami oddechowymi w wywiadzie. W razie narastania bradykardii dawkę preparatu należy zmniejszyć albo odstawić lek, etapowo zmniejszając dawkę. U pacjentów z niewydolnością serca w wywiadzie albo u pacjentów z niewielką rezerwą sercową należy rozważyć włączenie leczenia glikozydami naparstnicy i (albo) lekami moczopędnymi. Stosując lek u pacjentów z niewielką rezerwą sercową, należy zachować szczególną ostrożność. U pacjentów leczonych b-adrenolitykami nie należy stosować dożylnie leków blokujących kanały wapniowe z gatunku werapamilu. W trakcie stosowania selektywnych b1-adrenolityków u pacjentów z dławicą Prinzmetala należy zachować szczególną ostrożność. U pacjentów z obturacyjnymi chorobami płuc wszystkie leki b-adrenolityczne należy stosować tylko wtedy, gdy są one niezbędne z racji na stan kliniczny pacjenta. U niektórych pacjentów w trakcie stosowania b-adrenolityków może być niezbędne podawanie b2-adrenomimetyków. Jeżeli preparat podaje się pacjentom z guzem chromochłonnym nadnerczy, należy jednocześnie stosować lek a-adrenolityczny. U pacjentów z niestabilną cukrzycą insulino-zależną może być niezbędne dostosowanie dawek służących leków przeciwcukrzycowych. U pacjentów w podeszłym wieku należy zachować szczególną ostrożność i zaczynać leczenie od mniejszej dawki. Przed zastosowaniem preparatu u pacjentów z łuszczycą należy rozważyć korzyści i ryzyko powiązane z jego zastosowaniem. Doświadczenia ze stosowaniem preparatu u dzieci są ograniczone.
Podobne leki
MetoHEXAL
MetoHEXAL 200 retard