Lek Bi-Profenid

Lekarstwo BI-PROFENID: Bi-Profenid
Producent leku:
Aventis Pharma
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
ketoprofen (Ketoprofen)
tabl. o zmodyf. uwalnianiu 150 mg 20 szt.,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Ketores
Ketoprom
Fastum
Profenid
Febrofen
Profenid
Ketopronil
Ketoprofen
Ketonal
Ketonal forte
Ketospray
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Leczenie objawowe chorób reumatycznych, w tym reumatoidalnego zapalenia stawów, zapalenia stawów innego pochodzenia, stanów zapalnych pozastawowych (zapalenie pochewek ścięgnistych, zespół bolesnego barku), dolegliwości zwyrodnieniowej stawów i kręgosłupa, przebiegającej z sporym nasileniem bólu i znacząco upośledzającej sprawność chorego.
Działanie
Niesteroidowy lek przeciwzapalny (pochodna kwasu fenylopropionowego) o działaniu przeciwzapalnym, przeciwbólowym i przeciwgorączkowym. System działania bazuje na hamowaniu cyklooksygenazy, enzymu odpowiedzialnego za syntezę prostaglandyn. Jest ponadto antagonistą bradykininy. Hamuje agregację płytek krwi. Preparat zawiera ketoprofen w formie leku o zmodyfikowanym uwalnianiu - tabletki składają się z 2 warstw: o szybkim uwalnianiu i o powolnym uwalnianiu substancji czynnej. Ketoprofen dobrze się wchłania z przewodu pokarmowego: osiąga max. stężenie we krwi (ok. 7,72 mg/l) po ok. 1,2 h, nie mniej jednak dalsze uwalnianie z warstwy tabletki opornej na działanie soku żołądkowego skutkuje stopniowe wchłanianie substancji czynnej. Stałą wartość osiąga stężenie ketoprofenu we krwi po 45-90 min od przyjęcia doustnego; pośrodku kolejnych 3 h utrzymuje się we krwi większe stężenie leku niż po podaniu kapsułki o standardowym uwalnianiu leku. W ok. 99% wiąże się z białkami osocza, raczej albuminami. Przenika do płynów, tkanek (w tym mazi stawowej) i poprzez barierę łożyskową i barierę krew/mózg. Jest metabolizowany w wątrobie, raczej poprzez sprzęganie z kwasem glukuronowym i w niewielkim stopniu poprzez hydroksylację. Metabolity są nieaktywne farmakologicznie. T0,5 wynosi ok. 3,7 h. Ketoprofen i jego metabolity są wydalane raczej z moczem (65-85% podanej dawki wydala się w formie glukuronianu, mniej niż 1% w formie nie zmienionej). 50% podanej dawki wydalane jest w okresie ok. 6 h. Po wielokrotnym podaniu nie wykazuje tendencji do kumulacji leku w organizmie. U osób w wieku podeszłym i w niewydolności nerek moment półtrwania ulega nieznacznemu przedłużeniu, minimalizuje się klirens nerkowy i osoczowy. W niewydolności wątroby nie ulega zmianie klirens osoczowy i moment połowiczej eliminacji, lecz ok. 2-krotnie powiększa się liczba leku nie związanego z białkami osocza. Lek może być eliminowany z organizmu drogą hemodializy.
Działania niepożądane
Ze strony przewodu pokarmowego: niestrawność, bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka, zaparcia, niekiedy zapalenie j. ustnej, nieżyt żołądka, rzadziej zapalenie okrężnicy; najcięższymi reakcjami są wrzód trawienny, krwawienie z przewodu pokarmowego i wyjątkowo występująca perforacja jelit. Reakcje nadwrażliwości: reakcje skórne (świąd, pokrzywka, wysypki skórne, obrzęk naczynioruchowy), reakcje ze strony układu oddechowego (duszność, ataki astmy - szczególnie u osób z nadwrażliwością na inne leki z gatunku NLPZ), reakcje anafilaktyczne. Skóra: nadwrażliwość na światło, łysienie, wyjątkowo zespół Lyella i zespół Stevensa-Johnsona. Układ krążenia: nadciśnienie. Układ nerwowy: bóle i zawroty głowy, senność, rzadko drgawki i zaburzenia nastroju. Ponadto: upośledzenie czynności nerek, rzadko śródmiąższowe zapalenie nerek, zespół nerczycowy, powiększenie aktywności aminotransferaz, rzadkie przypadki zapalenia wątroby, trombocytopenia, niedokrwistość, agranulocytoza, leukopenia, niewyraźne widzenie, szumy uszne.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na ketoprofen albo inne leki z gatunku NLPZ. Chorzy reagujący napadami astmy oskrzelowej na kwas acetylosalicylowy i pochodne. Czynna albo nawracająca dolegliwość wrzodowa żołądka, dwunastnicy. Ciężka niewydolność nerek albo wątroby. Ciężka nie poddająca się leczeniu niewydolność serca, czynne krwawienie (na przykład z przewodu pokarmowego, naczyń mózgowych), nadwrażliwośc albo nietolerancja glutenu; III trymestr ciąży, moment karmienia piersią. Dzieci (nie ustalono bezpieczeństwa stosowania, nie zaleca się stosowania leku poniżej 15 r.ż.).
Interakcje
Nie stosować łącznie z innymi lekami z gatunku NLPZ podawanymi w sporych dawkach: powiększa się ryzyko nasilenia działań niepożądanych (w szczególności krwawienia z przewodu pokarmowego). Ketoprofen nasila działanie doustnych leków przeciwzakrzepowych i heparyny podawanej parenteralnie i leków hamujących agregację płytek krwi (tiklopidyna, ASA, NLPZ, klopidogrel, tirofiban, eptifibatid, abciksimab, iloprost), co powiększa ryzyko krwawienia i wymaga uważnej obserwacji objawów klinicznych. Jeżeli wykorzystywanie jednoczesne jest konieczne należy kontrolować czas krwawienia i czas protrombinowy. Ketoprofen może zwiększać stężenie litu we krwi, nasilając jego toksyczność (nie zaleca się stosować łącznie, a w razie konieczności łącznego stosowania należy kontrolować stężenie litu we krwi i modyfikować jego dawki). Ketoprofen powiększa stężenie metotreksatu we krwi i nasila jego toksyczność (przy dawkach metotreksatu ponad 15 mg/tydzień) w konsekwencji powiększenia stężenia metotreksatu we krwi i wydłużenia jego okresu półtrwania. Należy zachować 12-godzinny odstęp pomiędzy podaniem metotreksatu i ketoprofenu. U chorych otrzymujących leki moczopędne, inhibitory ACE, blokery receptora angiotensyny II, w szczególności w razie odwodnienia może dojść do pomniejszenia przepływu nerkowego i niewydolności nerek. Należy uzyskać odpowiednie nawodnienie pacjenta i kontrolować czynność nerek. Ketoprofen może powodować mniejszą skuteczność hipotensyjną leków blokujących receptor b-adrenergiczny. Z lekami wywołującymi hiperkaliemię (sole potasu, inhibitory ACE, blokery receptora angiotensyny II, NLPZ, heparyny, cyklosporyna, takrolimus, trimetoprim) nasila się ryzyko hiperkaliemii. Może zmniejszać skuteczność domacicznych środków antykoncepcyjnych. Z cyklosporyną powiększa ryzyko neurotoksyczności (w szczególności w podeszłym wieku). Wykorzystywanie z metotreksatem (podawanym w dawkach poniżej 15 mg/tydzień) wymaga zachowania szczególnej ostrożności i cotygodniowych badań morfologii krwi.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli: w leczeniu objawowym, długotrwałym: 150 mg na dobę (1 x 1 tabl. albo 2 x 1/2 tabl.). W leczeniu krótkotrwałym stanów ostrych: 300 mg na dobę w 2 dawkach. Max. dawka dobowa wynosi 300 mg. Tabletki należy połykać w całości, nie rozgryzać. Przyjmować w okresie posiłku, popijając szklanką wody.
Ciąża i karmienie piersią
Nie stosować w III trymestrze ciąży i w momencie karmienia piersią. Lek może być służący w I i II trymestrze ciąży jedynie w razie zdecydowanej konieczności.
Uwagi
Należy zachować ostrożność u pacjentów z krwawieniami z przewodu pokarmowego w wywiadzie, zapaleniem żołądka i dwunastnicy, wrzodziejącym zapaleniem okrężnicy, chorobą Crohna; w podeszłym wieku, z małą masą ciała, chorobami płytek krwi albo przyjmujących leki przeciwzakrzepowe albo inhibitory płytek krwi. Należy starannie monitorować pacjentów z nadwrażliwością na światło słoneczne, niewydolnością serca, zaburzeniami czynności wątroby, przewlekłymi zaburzeniami czynności nerek, zaburzeniami gospodarki wodnej. Szczególną ostrożność i pomniejszenie dawki leku należy rozważyć u pacjentów w podeszłym wieku i zaburzeniami czynności nerek albo wątroby.
Podobne leki
Ketores
Ketoprom
Fastum
Profenid
Febrofen
Profenid