Lek Biodribin

Lekarstwo BIODRIBIN: Biodribin
Producent leku:
Instytut Biotechnologii i Antybiotyków
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
kladrybina (Cladribine)
roztwór do inf. doż. 10 mg/10 ml 1 fiolka 10 ml,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Brak podobnych leków.
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Białaczka włochatokomórkowa w każdym okresie dolegliwości. Przewlekła białaczka limfatyczna i chłoniaki złośliwe nieziarnicze o mniejszym stopniu złośliwości w sytuacjach pierwotnej albo wtórnej oporności na leczenie innymi cytostatykami.
Działanie
Syntetyczna pochodna nukleozydu deoksyadenozyny. Modyfikacja polegająca na podstawieniu atomu chloru w miejsce wodoru w pierścieniu purynowym czyni kladrybinę oporną na deaminację poprzez obecną w limfocytach deaminazę adenozynową (ADA), umożliwiając akumulację leku w komórce. Powstałe w następstwie wewnątrzkomórkowej fosforylacji fosforany kladrybiny hamują aktywność enzymów związanych z metabolizmem nukleozydów, powodując zaburzenia w puli trifosforanów deoksyrybonukleozydowych co prowadzi do aktywacji endonukleazy, pęknięć nici DNA i apoptozy komórki. Ponadto trifosforan kladrybiny, będący inhibitorem syntezy DNA, wpływa hamująco na cykl komórkowy. Kladrybina wykazuje działanie wobec cytotoksycznych limfocytów i monocytów i w przeciwieństwie od innych cytostatyków działa również na komórki nie dzielące się, co czyni ją szczególnie użyteczną w leczeniu zespołów limfoproliferacyjnych, gdzie populacja komórek dzielących się jest nieliczna. Lek jest szczególnie efektywny w leczeniu białaczki włochatokomórkowej (75-85% wielomiesięcznych i długoletnich remisji całkowitych). Pomimo swej w miarę wysoce wybiórczej cytotoksyczności wobec limfocytów i monocytów kladrybina uszkadza również komórki macierzyste szpiku. Badania farmakokinetyczne wykazały, iż właściwy sukces cytotoksyczny osiągnąć można podając lek nie tylko we wlewie ciągłym, lecz także w sposób przerywany w formie 2-godzinnego wlewu dożylnego w zwiększonej o 40% dawce poprzez 5 następnych dni. Przy wykorzystaniu tej sposoby moment półtrwania kladrybiny we wczesnej fazie eliminacji (T0,5a) wynosi 35 min., w późnej fazie eliminacji (T0,5b) - 6,7 h, z kolei moment półtrwania fosforanów kladrybiny w limfocytach w fazie eliminacji wynosi 23 h. Dostępność biologiczna leku po podaniu podskórnym jest taka sama, jak po 2-godzinnym wlewie dożylnym, a po doustnym sięga 50%. Lek błyskawicznie przenika do płynu mózgowo-rdzeniowego osiągając w nim ok. 25% stężenia we krwi. Fosforany kladrybiny ulegają wewnątrzkomórkowej defosforylacji poprzez odpowiednie nukleotydazy. Kladrybina wydalana jest poprzez nerki częściowo w formie nie zmienionej, a częściowo zhydrolizowanej jako 2-chloroadenina.
Działania niepożądane
Mocne działanie mielosupresyjne: zawsze leukopenia i limfocytopenia, rzadziej małopłytkowość i neutropenia, niekiedy niedokrwistość. Depresja szpiku ma charakter kumulacyjny, tzn. nasila się po każdym kolejnym podaniu leku i może utrzymywać się bardzo długo, niekiedy powyżej rok. Jej nasilenie zależy także od stanu zubożenia rezerwy szpikowej wskutek nacieczenia nowotworowego szpiku i stosowanej dotychczas chemioterapii. Mocny odczyn gorączkowy (>40°C), w szczególności u chorych na białaczkę włochatokomórkową (u części z nich gorączka nie jest symptomem infekcji, a raczej powodowana jest poprzez substancje uwalniane z rozpadających się limfoblastów). Znacząco rzadziej występuje osłabienie siły mięśniowej. U chorych z sporą masą guza (leukocytoza > 100,0 g/l) mogą wystąpić symptomy zespołu rozpadu guza w formie hiperurykemii, dyselektrolitemii i wtórnej niewydolności nerek. Przedawkowanie kladrybiny (przy dawce 0,4-0,5 mg/kg poprzez 7-14 dni) prowadzi do nieodwracalnego uszkodzenia obwodowego układu nerwowego (para- i tetrapareza) i ostrej niewydolności nerek.
Przeciwwskazania
Ciąża i moment karmienia piersią. Neutropenia poniżej 1,0 g/l, małopłytkowość poniżej 50,0 g/l, nasilona neuropatia obwodowa, miejscowe i uogólnione zakażenia. Przeciwwskazania te mogą mieć charakter względny w szczególności przy stosowaniu preparatu jako "leku ostatniej szansy", szczególnie w razie oporności na inne cytostatyki.
Interakcje
Łączne wykorzystywanie z dipyramidolem i amidem kwasu nikotynowego może obniżyć cytotoksyczność leku.
Dawkowanie
Max. dawki leku wynoszą: 0,12 mg/kg m.c. (5 mg/m2 powierzchni ciała) na dzień w 2-godzinnym wlewie dożylnym przy zastosowaniu pompy infuzyjnej (bez rozcieńczania) albo we wlewie dożylnym (po rozcieńczeniu w 500 ml 0,9% NaCl) poprzez 5 następnych dni; 0,24 mg/kg m.c. na dzień doustnie pzez 5 następnych dni.w czasie stosowania leku należy zapewnić właściwe nawodnienie chorego i utrzymanie odpowiedniej diurezy i przeciwdziałać hiperurykemii (koniecznie podać allopurinol). Kursy leczenia należy powtarzać co 4-5 tygodni. Jeśli po 2 kursach wystąpi poprawa, leczenie należy prowadzić aż do uzyskania całkowitej remisji albo maksymalnej odpowiedzi na leczenie. W razie utrzymywania się objawów toksycznych, a w szczególności mielosupresji należy zredukować dawkę leku lub opóźnić bądź przerwać leczenie. W razie niewydolności nerek - obniżyć dawkę. Leczenie należy bez względu przerwać, jeżeli po 2 kursach nastąpi progresja dolegliwości. Biodribin służący w białaczce włochatokomórkowej pozwala na uzyskanie remisji w 3/4 przypadków już po jednym kursie leczenia. W razie niecałkowitej regresji nowotworu można podać 1 albo 2 kursy. W opornych na chemioterapię sytuacjach przewlekłej białaczki limfatycznej i chłoniaków nieziarniczych o mniejszej złośliwości kladrybina pozwala na uzyskanie do 50% całkowitych bądź częściowych remisji. Kladrybina może być efektywna w leczeniu nawrotu dolegliwości, lecz należy rozważyć sposobność potencjalizacji objawów ubocznych, w szczególności mielosupresji. U chorych leczonych kladrybiną należy starannie monitorować skład morfologiczny krwi, parametry czynności nerek i ich stan neurologiczny. Leczenie powinno być prowadzone jedynie w wyspecjalizowanych ośrodkach onko-hematologicznych dysponujących możliwościami wykorzystania pełnej substytucji hematologicznej.
Ciąża i karmienie piersią
Uwagi
Podobne leki