Lek Busilvex

Lekarstwo BUSILVEX: Busilvex
Producent leku:
Pierre Fabre Medicament
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
busulfan (Busulfan)
konc. do przyg. roztw. do inf. 60 mg/10 ml 8 amp. 10 ml,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Myleran
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Busulfan przed podaniem cyklofosfamidu (BuCy2) jest wskazany do leczenia kondycjonującego (reżim ablacyjny) przed klasycznym przeszczepieniem komórek macierzystych układu krwiotwórczego (z angielskiego: haematopoietic progenitor cell transplantation HPCT) u dorosłych pacjentów, jeżeli to skojarzenie uzna się za idealną dostępną opcję terapeutyczną.
Działanie
Busulfan jest mocnym lekiem cytotoksycznym i dwufunkcyjnym faktorem alkilującym. W środowisku wodnym, uwalnianie grup metanosulfonianowych prowadzi do stworzenia jonów karbonionowych (karbokationów), które mogą powodować alkilację DNA, jednakże uważane jest, iż na tym bazuje ważny system biologiczny efektu cytotoksycznego tego leku. Dokumentacja bezpieczeństwa stosowania i skuteczności preparatu w skojarzeniu z cyklofosfamidem w schemacie BuCy2 przed przeprowadzeniem klasycznego allogenicznego i (albo) autologicznego HPCT pochodzi z dwóch badań klinicznych (OMC-BUS-4 i OMC-BUS-3). Biodostępność busulfanu podanego w formie wlewu dożylnego jest natychmiastowa i całkowita. Odwracalne wiązanie leku z białkami osocza wynosi ok. 7%, z kolei wiązanie nieodwracalne, raczej z albuminami, ok. 32%. Busulfan jest metabolizowany raczej na drodze sprzęgania z glutationem (mechanizm samoistny albo katalizowany poprzez S-transferazę glutationową). Wytwór sprzęgania z glutationem jest następnie dalej metabolizowany w wątrobie na drodze utleniania. Żaden z metabolitów nie wpływa znamiennie na skuteczność albo toksyczność leku. Moment półtrwania w fazie końcowej wynosi 2,8-3,9 h. Ok. 30% podanej dawki jest wydalane z moczem po 48 h, w tym 1% w formie nie zmienionej. Wydalanie z kałem jest śladowe.
Działania niepożądane
Poważne reakcje toksyczne dotyczące układu krwionośnego, wątroby i układu oddechowego uznano za oczekiwane następstwo schematu kondycjonującego (ablacyjnego) i procesu przeszczepienia. Bardzo częste (>1/10): neutropenia, trombocytopenia, niedokrwistość, pancytopenia, neutropenia z gorączką; bezsenność, lęk, zawroty głowy, depresja; hiperglikemia, hipomagnezemia, hipokaliemia, hipokalcemia, hipofosfatemia, obrzęk; tachykardia, nadciśnienie, niedociśnienie, rozszerzenie naczyń, zakrzepica; duszność, nieżyt nosa, nieżyt gardła, kaszel, czkawka, krwawienie z nosa; nudności, zapalenie j. ustnej, wymioty, jadłowstręt, biegunka, zaparcie, niestrawność, dyskomfort w rejonie odbytu; hiperbilirubinemia, żółtaczka, powiększenie aktywności enzymów wątrobowych, powiększenie aktywności fosfatazy alkalicznej we krwi; wysypka, świąd, łysienie; ból pleców, bóle mięśniowe, bóle stawowe; powiększenie stężenia kreatyniny, dyzuria, oliguria; powiększenie masy ciała, gorączka, ból głowy, ból brzucha, osłabienie, dreszcze, ból, reakcja alergiczna, obrzęk uogólniony, ból albo zapalenie w miejscu wstrzyknięcia, ból w klatce piersiowej. Częste (>1/100, <1/10): splątanie; hiponatremia; zaburzenia rytmu, migotanie przedsionków, kardiomegalia, wysięk osierdziowy, zapalenie osierdzia, pomniejszenie frakcji wyrzutu; hiperwentylacja, niewydolność oddechowa, krwotoki pęcherzykowe, astma, niedodma, wysięk opłucnowy; zapalenie przełyku, niedrożność przewodu pokarmowego, krwawe wymioty; hepatomegalia; powiększenie stężenia mocznika, krwiomocz, umiarkowana niewydolność nerek. Rzadkie (>1/1000, <1/100): majaczenie, nerwowość, omamy, pobudzenie, encefalopatia, krwotok mózgowy, drgawki; zakrzepica tętnicy udowej, skurcze dodatkowe komorowe, bradykardia, zespół nieszczelności naczyń włosowatych; hipoksja; krwotok z przewodu pokarmowego. Ponadto w poezji można znaleźć doniesienia o zmianach w obrębie rogówki i soczewki u pacjentów leczonych doustnie busulfanem. U pacjentów leczonych preparatem istnieje powiększone ryzyko wystąpienia wtórnej dolegliwości nowotworowej. Busulfan ma działanie białaczkogenne. Busulfan może upośledzać płodność.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na busulfan albo pozostałe składniki preparatu. Ciąża i moment karmienia piersią.
Interakcje
Nie przeprowadzono specyficznych prób klinicznych w celu oceny interakcji między podawanym dożylnie busulfanem a itrakonazolem. Z opublikowanych wyników badań wynika, iż podawanie itrakonazolu pacjentom otrzymującym spore dawki busulfanu może powodować pomniejszenie klirensu busulfanu - należy obserwować chorych, czy nie występują u nich symptomy toksyczności busulfanu w trakcie stosowania itrakonazolu w profilaktyce przeciwgrzybiczej, wraz z busulfanem podawanym dożylnie. Publikowane wyniki badań sugerują, iż ketobemidon może powodować powiększenie stężenia busulfanu we krwi - w razie skojarzonego leczenia tymi lekami należy zachować szczególną ostrożność. W razie wykorzystania leczenia schematem BuCy2 donoszono, iż odstęp między ostatnią doustną dawką busulfanu a pierwszą dawką cyklofosfamidu może wpływać na występowanie objawów toksyczności. Obserwowano pomniejszoną częstość występowania dolegliwości żylno-okluzyjnej wątroby (HVOD) i innych reakcji toksycznych związanych z tym schematem leczenia u pacjentów, u których odstęp między ostatnią doustną dawką busulfanu a pierwszą dawką cyklofosfamidu był dłuższy niż 24 h. Paracetamol skutkuje pomniejszenie stężenia glutationu we krwi i tkankach, może więc również powodować pomniejszenie klirensu busulfanu, jeżeli zastosowany jest w leczeniu skojarzonym. W badaniach klinicznych z zastosowaniem busulfanu dożylnie wszystkim pacjentom podawano fenytoinę w celu zapobiegania drgawkom. Równoczesne podawanie fenytoiny i sporych dawek busulfanu doustnie powodowało powiększenie klirensu busulfanu wskutek indukcji S-transferazy glutationowej. Tego efektu nie potwierdzono jednak w leczeniu dożylnym. Nie opisywano interakcji w razie stosowania benzodiazepin, jest to diazepamu, klonazepamu i lorazepamu, w zapobieganiu drgawkom w leczeniu skojarzonym z busulfanem w sporych dawkach. Nie obserwowano interakcji w razie stosowania busulfanu w skojarzeniu z flukonazolem i lekami przeciwwymiotnymi 5-HT3 (na przykład ondansetron i granisetron).
Dawkowanie
Podawanie preparatu powinno się odbywać pod nadzorem lekarza, posiadającego doświadczenie w leczeniu kondycjonującym przed przeszczepieniem komórek macierzystych układu krwiotwórczego. Preparat należy podawać we wlewie dożylnym poprzez cewnik umieszczony w żyle centralnej. Preparatu nie należy podawać w szybkim wstrzyknięciu dożylnym (bolus) ani we wstrzyknięciu do żył obwodowych.Dorośli: przed 2 podaniami cyklofosfamidu w dawce 60 mg/kg m.c. zaleca się wykorzystywanie busulfanu w dawce 0,8 mg/kg m.c. w 2-godzinnym wlewie co 6 h poprzez 4 następne dni, co znaczy podanie łącznie 16 dawek leku przed podaniem cyklofosfamidu i przeprowadzeniem klasycznego zabiegu przeszczepienia komórek macierzystych układu krwiotwórczego (HPCT). Rekomendowana przerwa między podaniem cyklofosfamidu a 16-tą dawką busulfanu wynosi co najmniej 24 h.U pacjentów otyłych należy rozważyć dawkowanie w oparciu o skorygowany parametr należnej masy ciała (AIBW). Nie ma konieczności modyfikacji dawkowania u pacjentów z niewydolnością nerek.
Ciąża i karmienie piersią
HPCT jest przeciwwskazany u kobiet w ciąży, dlatego wykorzystywanie busulfanu jest przeciwwskazane w ciąży. W badaniach przedklinicznych busulfan powodował obumieranie zarodków i płodów i ich wady rozwojowe. Kobiety w wieku rozrodczym muszą stosować efektywną antykoncepcję w trakcie leczenia i do 6 miesięcy po jego zakończeniu. Pacjentki leczone preparatem nie mogą karmić piersią. Mężczyznom leczonym preparatem zaleca się, by nie planowali ojcostwa w okresie leczenia i do 6 miesięcy po leczeniu i by rozważyli sposobność kriokonserwacji nasienia przed leczeniem z racji na ryzyko wystąpienia nieodwracalnej bezpłodności wskutek leczenia busulfanem.
Uwagi
Należy zachować ostrożność podając preparat pacjentom z zaburzeniem czynności wątroby, szczególnie w sytuacjach ciężkiej niewydolności wątroby. Ostrożność należy zachować, jeśli przed (do 72 h) albo w okresie leczenia preparatem podawano paracetamol z racji na możliwe spowolnienie metabolizmu busulfanu. Ostrożnie stosować u pacjentów z niewydolnością nerek. Należy zachować szczególną ostrożność w razie podawania rekomendowanych dawek preparatu pacjentom z drgawkami w wywiadzie. Bezpieczeństwo stosowania i skuteczność preparatu u dzieci i młodzieży nie zostały dotychczas ustalone.
Podobne leki
Myleran