Lek Butapirazol

Lekarstwo BUTAPIRAZOL: Butapirazol
Producent leku:
Polfa-Warszawa
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
chlorowodorek lidokainy (Lidocaine hydrochloride)fenylobutazon (Phenylbutazone)
roztwór do wstrz. 5 amp. 3 ml,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Depo-Medrol® z lidokainą
Xylocaine
Orofar
Procto-Glyvenol
Lignocainum hydrochloricum
Dicloratio
Comarol
Aesculan
Lignocainum hydrochloricum
Hydrocortisonum
Bobodent
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Jako lek przeciwbólowy i przeciwzapalny w chorobach reumatoidalnych: reumatoidalnym zapaleniu stawów, zesztywniającym zapaleniu stawów kręgosłupa, zwyrodnieniach stawu biodrowego i kolanowego, bólach mięśniowych; rwie kulszowej, zapaleniach torebek stawowych albo kaletek maziowych, zapaleniu okołostawowym, dyskopatiach. Doraźnie przeciwbólowo w bólach nowotworowych. W ostrym napadzie dny, zakrzepowym zapaleniu żył.
Działanie
Działa silnie przeciwzapalnie poprzez hamowanie cyklooksygenazy prostaglandynowej, przeciwbólowo, przeciwgorączkowo. Wykazuje słabe działanie przeciwwysiękowe i przeciwhistaminowe. Po podaniu domięśniowym wchłania się wolniej niż po podaniu doustnym - max. stężenie we krwi osiąga po ok. 6-10 h. W 98% łączy się z białkami osocza; metabolizowany w wątrobie (sprzęganie z kwasem glukuronowym, hydroksylacja do oksyfenbutazonu). Metabolity są wydalane z moczem, w śladowych ilościach jest wydalany z moczem w formie nie zmienionej. T0,5 - 50-100 h - sprzyja kumulacji leku w organizmie. Stężenia lecznicze utrzymują się do 3 tygodni po zaprzestaniu podawania. Przechodzi poprzez łożysko, przenika do mleka matki, przenika do jam stawowych (osiąga tam ok. 50% stężenia we krwi). Wywołuje retencję jonów sodu i chloru co daje w rezultacie znaczące powiększenie objętości osocza; nie wpływa na wydalanie jonów potasowych. Powiększa wydalanie kwasu moczowego poprzez nerki (hamowanie wchłaniania zwrotnego). Hamuje pobieranie jodu poprzez gruczoł tarczowy. Dodanie do preparatu środka miejscowo znieczulającego jakim jest lignokaina ma zmniejszyć ból przy iniekcji domięśniowej.
Działania niepożądane
Regularnie skutkuje choroby ze strony przewodu pokarmowego także po podaniu domięśniowym: nudności, wymioty, bóle nadbrzusza, biegunka; podrażnienie błony śluzowej żołądka z możliwością wywołania krwawienia, nawrót dolegliwości wrzodowej; obrzęki (z racji na retencję sodu), wysypki skórne, zawroty i bóle głowy, zaburzenia widzenia. Może powodować owrzodzenia (z krwawieniem) żołądka i jelit z możliwością perforacji żołądka albo jelita grubego, wrzodziejące zapalenie j. ustnej, zapalenie i niewydolność nerek, krwiomocz, niewydolność krążenia, nadciśnienie tętnicze, hiperglikemię, zapalenie wątroby, żółtaczkę, przerost gruczołu krokowego, zwiększenie gruczołów ślinowych, zapalenie nerwu wzrokowego. Hamuje odczyny odpornościowe i może zmniejszać krzepliwość krwi. Może spowodować uogólnione reakcje pod postacią rumienia wielopostaciowego, zespół Stevensa-Johnsona, zespół Lyella, toksyczne martwicze złuszczanie naskórka (epidermolysis necroticans toxica), złuszczające zapalenie skóry, depresję szpiku kostnego z leukopenią, agranulocytozą, pancytopenią, małopłytkowością, niedokrwistością hemolityczną albo aplastyczną. Przy dłuższym stosowaniu może spowodować wole (hamowanie pobierania jodu) i obrzęk śluzakowaty, stany zamroczenia i letargiczne. Miejscowo działa silnie drażniąco, wstrzyknięcia domięśniowe są bolesne (ból łagodzony jest środkiem miejscowo znieczulającym dodanym do preparatu), miejscowo może powstać bolesny naciek zapalny, ropień i martwica, uszkodzenie nerwów obwodowych, a przy błędnie wykonanej iniekcji - uszkodzenie nerwu kulszowego.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na pirazolony, dolegliwość wrzodowa żołądka albo dwunastnicy, stany zapalne błon śluzowych przewodu pokarmowego, zwiększenie ślinianek, niewydolność krążenia, nadciśnienie tętnicze, obrzęki, niewydolność wątroby, nerek, dolegliwości gruczołu tarczowego, zmiany w obrazie morfologicznym krwi. Nie stosować w ciąży, u dzieci poniżej 14 r.ż., w momencie karmienia piersią, u chorych leczonych silnie działającymi chemioterapeutykami i innymi lekami upośledzającymi czynność szpiku. Zachować ostrożność przy stosowaniu u osób w podeszłym wieku, w astmie oskrzelowej, u pacjentów leczonych insuliną albo pochodnymi sulfonylomocznika, przy jednoczesnym stosowaniu leków przeciwzakrzepowych, innych leków z gatunku NLPZ.
Interakcje
Nasila działanie: doustnych środków przeciwzakrzepowych z grupu kumaryny, doustnych leków przeciwcukrzycowych z gatunku sulfonylomocznika, fenytoiny, sulfonamidów. Jednoczesne spożywanie alkoholu albo leczenie kortykosteroidami powiększa ryzyko wystąpienia zaburzeń żołądkowo-jelitowych, krwawień i perforacji przewodu pokarmowego. Nasila toksyczne działanie metotreksatu; osłabia działanie spironolaktonu. Probenecid, sulfinpirazon i barbiturany osłabiają działanie fenylbutazonu. Z innymi lekami z gatunku NLPZ może wystąpić alergia krzyżowa. Nie stosować łącznie z solami złota.
Dawkowanie
Lek przydzielony do stosowania doraźnego albo krótkotrwale w zaostrzeniach chorób przewlekłych. Dorośli: przeciwbólowo i w zakrzepowym zapaleniu żył: 1/2-1 ampułka (300-600 mg fenylbutazonu) raz na dzień, po 3 dniach stosowania należy przerwać podawanie leku na 4 dni. Max. dawka jednorazowa: 600 mg (1 ampułka), max. dawka dobowa: 600 mg (1 ampułka). Iniekcje wykonywać bez pośpiechu, głęboko domięśniowo. Nie stosować u dzieci w formie iniekcji.Przy jednoczesnym stosowaniu leków przeciwzakrzepowych kontrolować krzepnięcie krwi i dawkę leków ustalić (zmniejszyć) w zależności od wyniku badania czasu protrombinowego.
Ciąża i karmienie piersią
Uwagi
Podobne leki
Aesculan
Aesculan
Depo-Medrol® z lidokainą
Xylocaine
Orofar
Procto-Glyvenol