Lek Calidiol

Lekarstwo CALIDIOL: Calidiol
Producent leku:
Servier
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
estradiol (Estradiol)
aerozol do nosa, płyn 150 µg/dawkę 1 pojemnik 60 dawek,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Angeliq
Climara
Femoston® Conti
Femoston mite
Femoston
Trisequens
Estrofem
Estrofem mite
Novofem
Vagifem
Kliogest
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Leczenie objawów niedoboru estrogenów u kobiet po menopauzie. Doświadczenia stosowania leku u kobiet w wieku ponad 65 r.ż. są ograniczone.
Działanie
Naturalny estrogen do podawania donosowego. Estradiol uzupełnia niedobór estrogenów u kobiet po menopauzie, łagodząc jej symptomy: zaburzenia naczynioruchowe (uderzenia gorąca z zaczerwienieniem skóry i poceniem się, w szczególności twarzy i górnej części tułowia), zmiany zanikowe narządów płciowych i układu moczowego i osteoporoza. Preparat umożliwia podawanie 17-b-estradiolu, będącego naturalnym estrogenem, wydzielanym poprzez jajniki, w ilości odpowiadającej wydzielaniu fizjologicznemu. Lek przenika do krwi w formie nie zmienionej. Po podaniu donosowym następuje szybkie przenikanie 17-b-estradiolu do komórek i pobudzenie swoistych receptorów estrogenowych w jądrach komórkowych. Jako odpowiedź następuje pobudzenia syntezy DNA i białek. Dzięki donosowej drodze podania preparat wprowadza nową technikę leczenia - "pulsacyjną terapię estrogenową". Postać preparatu - aerozol do nosa warunkuje brak efektu pierwszego przejścia poprzez wątrobę. Max. stężenie leku we krwi występuje po 10-30 min od przyjęcia leku. Pośrodku 12 h od przyjęcia dawki leku stężenie 17-b-estradiolu wraca do wartości początkowej. Ekspozycja tkanek na hormon jest podobna do występującej we wczesnej albo środkowej fazie cyklu miesiączkowego.
Działania niepożądane
Przeważnie dotyczą miejsca podania: kichanie i swędzenie - symptomy te zwykle są przemijające i łagodne, jedynie w wyjątkowych sytuacjach są powodem przerwania leczenia. Ponadto mogą wystąpić: nadmierne albo nieregularne krwawienia z dróg rodnych, powiększenie wydzieliny z dróg rodnych, tkliwość piersi, nudności, ból głowy, uczucie ciężkości nóg albo silnego podrażnienia jamy nosowej (kłucie, długookresowe kichanie). Może również wystąpić pomniejszenie albo powiększenie libido. Rzadko występują: retencja płynów, obrzęki, zmiana masy ciała, zawroty głowy, zmęczenie, kurcze mięśni nóg, migrena, wzdęcia, skurcze, rak piersi, bolesne krwawienia, hiperplazja endometrium, łagodne guzy piersi, trądzik, świąd, nadciśnienie tętnicze. Obserwowano pojedyncze przypadki zmian barwnikowych na twarzy, rumienia wielopostaciowego, rumienia guzowatego, gruczolaka wątroby, zawału mięśnia sercowego, udaru mózgu, kamicy żółciowej, żółtaczki cholestatycznej, powiększenia wielkości włókniako-mięśniaków macicy, pokrzywki, depresji, dolegliwości zakrzepowo-zatorowej, estrogenozależnych nowotworów łagodnych i złośliwych (na przykład rak endometrium, gruczolak wątroby). Hormonalna leczenie zastępcza wiąże się ze powiększonym ryzykiem rozwoju dolegliwości zakrzepowo-zatorowej. Ryzyko rozwoju raka piersi powiększa się z wydłużeniem okresu stosowania HTZ.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na estradiol albo pozostałe składniki preparatu. Krwawienia z dróg rodnych o nieustalonej etiologii. Przebyta albo aktywna zakrzepica żył głębokich i zatorowość płucna. Nawracająca zakrzepica żylna w wywiadzie albo dolegliwość zakrzepowa u pacjentek nie otrzymujących leczenia przeciwzakrzepowego. Rozpoznanie albo podejrzenie nowotworów estrogenozależnych (na przykład piersi, endometrium). Ostre albo przewlekłe dolegliwości wątroby albo dolegliwość wątroby w wywiadzie, do czasu aż wyniki testów oceniających czynność wątroby powrócą do normy. Ciąża. Porfiria. Nieleczony przerost endometrium. Aktywna albo ostatnio przebyta dolegliwość zakrzepowo-zatorowa tętnic (na przykład dusznica bolesna, zawał mięśnia sercowego).
Interakcje
Leki zwiększające aktywność enzymów wątrobowych: leki przeciwpadaczkowe (karbamazepina, oksykarbazyna, fenobarbital, fenytoina, primidon, topiramat), barbiturany, gryzeofulwina, rifabutyna, rifampicyna, newirapina, efawirenz mogą osłabiać działanie estrogenów. Ritonawir i nelfinawir, zastosowane w połączeniu z hormonami steroidowymi nasilają ich działanie. Preparaty ziołowe zawierające dziurawiec mogą nasilać metabolizm estrogenów. Brak jest obserwacji dotyczących wpływu jednoczesnego stosowania estradiolu w formie donosowej i donosowo podawanych kortykosteroidów czy preparatów obkurczających naczynia - nie należy stosować donosowo estradiolu bezpośrednio po inhalacji powyższych leków.
Dawkowanie
Donosowo: 150-600 µg (1-4 dawki) na dobę. W leczeniu objawów menopauzalnych zaleca się zwykle początkowo 300 µg na dobę - po 1 dawce do każdego nozdrza w pojedynczym podaniu rano albo wieczorem (lek należy przyjmować o tej samej porze). Po 2-3 cyklach dawkowanie można zmodyfikować w zależności od objawów klinicznych: jeśli utrzymują się symptomy niedoboru estrogenów, dawkę leku można zwiększyć do 450-600 µg na dobę w dawkach podzielonych, służących rano i wieczorem; jeśli występują symptomy hiperestrogenizmu, dawkę leku należy adekwatnie zmniejszyć do 1 dawki (150 µg) na dobę. W każdym przypadku należy stosować najmniejszą efektywną dawkę leku.Preparat może być służący cyklicznie (poprzez 21-28 dni, po czym następuje przerywa od 2 do 7 dni) albo w sposób ciągły (lek stosuje się każdego dnia, bez przerw).U kobiet z zachowaną macicą bez względu zaleca się wykorzystywanie jednocześnie progestagenu. Leczenie progestagenem powinno być dołączone do terapii estrogenowej wg następujących schematów: leczenie w sposób cykliczny - jeśli estradiol jest podawany w sposób cykliczny, progestagen należy podać przynajmniej poprzez ostatnie 12 dni cyklu leczenia, co znaczy, iż pacjentka pośrodku cyklu leczenia nie przyjmuje leków hormonalnych poprzez 2-7 dni; leczenie w sposób ciągły sekwencyjny - jeśli estradiol jest podawany w sposób ciągły, zaleca się wykorzystywanie progestagenu poprzez przynajmniej 12 dni cyklu leczenia; leczenie w sposób ciągły złożony - estradiol i progestagen są podawane łącznie, bez przerw - przy tym schemacie prowadzenia leczenia krwawienia cykliczne nie występują. W razie znacznego utrudnienia podawania preparatu donosowo, lek może być okresowo służący na błony śluzowe j. ustnej - w tych sytuacjach dawkę leku należy podwoić.
Ciąża i karmienie piersią
Leku nie należy stosować w ciąży i okresie karmienia piersią.
Uwagi
Lek należy stosować ostrożnie, jedynie po dokładnej ocenie wymienionych chorób (z zachowaniem regularnych kontroli): estrogenozależne guzy w wywiadzie albo obecność czynników ryzyka występowania estrogenozależnych guzów, mięśniaki, endometrioza, zmiany włóknisto-torbielowate piersi, zaburzenia zakrzepowo-zatorowe w wywiadzie albo obecność czynników ryzyka tych zaburzeń, astma oskrzelowa, nadciśnienie tętnicze, cukrzyca przebiegająca ze zmianami albo bez zmian naczyniowych, zaburzenia czynności wątroby (na przykład porfiria, gruczolak wątroby), kamica żółciowa, otoskleroza, migreny albo bóle głowy o znacznym nasileniu, padaczka, gruczolak przysadki mózgowej, toczeń rumieniowaty układowy, nawracające krwawienia z nosa, przerost błony śluzowej macicy w wywiadzie. W następujących sytuacjach należy natychmiast przerwać leczenie: zakrzepica żył głębokich, powikłania zatorowe, wystąpienie żółtaczki albo pogorszenie czynności wątroby, wystąpienie bardzo mocnych, migrenowych bólów głowy, nagłe zaburzenia widzenia, znaczący przyrost ciśnienia tętniczego krwi, ciąża. Pacjentki z chorobą sercową albo upośledzeniem czynności nerek powinny być pod ścisłą kontrolą lekarską. Długookresowe wykorzystywanie estrogenów skutkuje powiększenie ryzyka rozrostu błony śluzowej macicy i ryzyka rozwoju raka endometrium. Spore badania kliniczne wykazały sposobność powiększenia ryzyka zachorowalności na dolegliwości sercowo-naczyniowe (leczenie w sposób ciągły złożony skoniugowanymi estrogenami i MPA). Badania kliniczne WHI wykazało powiększenie ryzyka wystąpienia udaru mózgu u zdrowych pacjentek, leczących się w sposób ciągły złożony połączeniem skoniugowanych estrogenów i MPA. W niektórych badaniach długookresowa (5-10 lat) HTZ służąca u kobiet po histerektomii została powiązana ze zwiększeniem ryzyka wystąpienia raka jajnika. Liczba dodatkowych przypadków raka piersi występujących u kobiet, które w różnym wieku rozpoczynały HTZ jest bardzo podobna i nie zależy od wieku, gdzie leczenie to zostało wprowadzone.
Podobne leki
Angeliq
Climara
Femoston® Conti
Femoston mite
Femoston
Trisequens