Lek Calypsol

Lekarstwo CALYPSOL: Calypsol
Producent leku:
Richter Gedeon
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
ketamina (Ketamine)
roztwór do wstrz. 500 mg/10 ml 5 fiolek 10 ml,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Ketanest
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Jako środek znieczulenia ogólnego: jako monoanestetyk do krótkotrwałych zabiegów chirurgicznych, bolesnych zmian opatrunków (w tym u oparzonych i u dzieci), w zabiegach diagnostycznych; do wielokrotnych znieczuleń u tego samego chorego; w znieczuleniach złożonych w połączeniu z innymi lekami (benzodiazepinami, barbituranami, neuroleptykami); we wprowadzeniu do znieczulenia ogólnego. Służąca z dobrymi efektami w ciężkich, opornych na konwencjonalne leczenie kurczach oskrzeli. Regularnie służąca w anestezjologii pediatrycznej i u chorych z trudnym dostępem do żył, do wprowadzenia w znieczulenie drogą domięśniową. Jako środek wprowadzający do znieczulenia ogólnego rekomendowana u chorych w stanie wstrząsu, oligowolemii, w wybranych przypadkach zwiększonego ryzyka operacyjnego, może być służąca w znieczuleniu do cięcia cesarskiego, u chorych z astmą, porfirią. Uważana za super środek do znieczuleń w uwarunkowaniach polowych i w razie masowych urazów (katastrof). Powinna być służąca po premedykacji atropiną (z racji na powiększenie wydzielania śliny). U dorosłych zaleca się łączenie z benzodiazepinami (na przykład diazepam, midazolam), neuroleptykami (na przykład dehydrobenzperidol) albo barbituranami w celu pomniejszenia albo zniesienia niemiłych wizji i snów towarzyszących znieczuleniu ketaminą. W stężeniu 50 mg/ml przydatna do stosowania domięśniowego.
Działanie
Pochodna fencyklidyny o działaniu anestetycznym i kataleptycznym. Przez działanie na o.u.n. (raczej układ limbiczny i korę mózgową) wywołuje stan tak zwany znieczulenia zdysocjowanego objawiającego się zanikiem aktywności ruchowej, oddzieleniem od świata zewnętrznego, zdesynchronizowanym pobudzeniem niektórych ośrodków o.u.n., zniesieniem bólu i świadomości. Chory w okresie znieczulenia ketaminą może mieć otwarte oczy, wzrok utkwiony w jednym punkcie albo oczopląs poziomoruchowy, sprawiać wrażenie przytomnego (jednak z brakiem kontaktu albo znacząco ograniczonym kontaktem), ze pomniejszoną albo zniesioną reakcją na ból. Ketamina nie znosi bólu trzewnego, skutkuje aktywację układu współczulnego, przyrost ciśnienia tętniczego, przyspieszenie czynności serca, wzmożone wydzielanie śliny, wzmożenie odruchów gardłowych i krtaniowych, przyrost ciśnienia śródczaszkowego i przepływu mózgowego, przyrost ciśnienia śródgałkowego, podwyższenie stężenia noradrenaliny we krwi, wzmożenie napięcia mięśniowego. Działa psychotwórczo, wymienia obraz EEG (zmiany aktywności elektrycznej w obrębie kory mózgowej i wzgórza bez wpływu na czynność elektryczną pnia mózgu). Nie wywiera istotnego wpływu depresyjnego na układ oddechowy, pozwala efektywnie utrzymać drożność dróg oddechowych (istnieje jednak ryzyko zachłyśnięcia albo kurczu głośni z racji na powiększone wydzielanie śliny, nadwrażliwość okolicy nadkrtaniowej i krtani na bodźce i zahamowanie odruchu kaszlowego). Start znieczulenia (strata przytomności) po podaniu dożylnym następuje w ok. 10-15 sek. i utrzymuje się 5-10 min,; po podaniu domięśniowym występuje po kilku min. i utrzymuje się 20-40 min.; po czym poprzez kilka godz. utrzymuje się senność. Następne dawki ketaminy działają z taką samą siłą - nie występuje osłabienie ani sumowanie efektu. Metabolizowana w wątrobie (dehydroksylacja, N-demetylacja) do norketaminy (tak zwany metabolit I o aktywności anestetycznej ok. 1/3 ketaminy) i trzech dalszych metabolitów pośrednich; metabolity (w ok. 90%) wydalane z moczem, 5% leku wydalane poprzez nerki w formie nie zmienionej. T0,5 wynosi ok. 3-4 h. Roztwory ketaminy nie drażnią tkanek, pH roztworu 10% wynosi 3,5-5,5.
Działania niepożądane
W okresie znieczulenia ketaminą występują: wzmożenie napięcia mięśni poprzecznie prążkowanych, ruchy mimowolne, oczopląs, nadwrażliwość na dźwięki. Mogą pojawić się: nudności, ślinotok, sny i wizje psychotyczne o nieprzyjemnej treści, katatonia, pobudzenie psychoruchowe, drgawki, napad padaczki. Występuje wzmożenie odruchów z gardła i krtani. Może wystąpić krótkotrwały bezdech albo inne przemijające zaburzenia oddychania. Powiększenie stężenia katecholamin skutkuje częstoskurcz, przyrost ciśnienia tętniczego, rozszerzenie oskrzeli.
Przeciwwskazania
Nadciśnienie tętnicze (utrwalone albo skurczowe ponad 160 mmHg przed zabiegiem), niewydolność mięśnia sercowego, padaczka, EPH gestoza, rzucawka albo zagrażająca rzucawka (EI) porodowa, zakażenie górnych dróg oddechowych, nadciśnienie śródczaszkowe (także u chorych z/po udarze mózgu i bezpośrednio po urazach czaszkowo-mózgowych), po przebytych zaburzeniach naczyniopochodnych mózgu, zabiegi w obrębie krtani. Nie należy stosować ketaminy u alkoholików, w obłędzie alkoholowym (delirium), w psychozach.
Interakcje
Z innymi środkami przeciwbólowymi i anestetycznymi wykazuje synergizm. Nasila działanie b-blokerów. Poprzednie wykorzystanie b-blokerów nie zapobiega wzrostowi ciśnienia tętniczego po ketaminie. Z barbituranami wykazuje niezgodność chemiczną (nie łączyć w jednej strzykawce). Nie należy stosować ketaminy u chorych leczonych na skutek nadczynności gruczołu tarczowego.
Dawkowanie
Dawki zindywidualizowane w zależności od wskazań i stanu pacjenta. Zwykle: (dorośli i dzieci) - dożylnie: 0,5-2,0 mg/kg m.c., w dawkach powtarzanych w wysokości od 1/4 do pełnej dawki początkowej co 5-15 min. w zależności od potrzeby i czasu trwania zabiegu; domięśniowo: 5-10 mg/kg m.c. ewentualnie kontynuując znieczulenie powtarzanymi dawkami dożylnie. W wybranych przypadkach klinicznych można stosować wlew ciągły dożylny w dawce 2-6 mg/kg m.c./h.
Ciąża i karmienie piersią
Uwagi
Podobne leki
Ketanest