Lek Cefotaxim-MIP

Lekarstwo CEFOTAXIM-MIP: Cefotaxim-MIP
Producent leku:
Chephasaar
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
cefotaksym (Cefotaxime)
proszek do przyg. roztw. do wstrz. dom., doż. i inf. 2 g 5 fiolek,
--,-- zł
proszek do przyg. roztw. do wstrz. dom., doż. i inf. 2 g 1 fiolka,
--,-- zł
proszek do przyg. roztw. do wstrz. dom., doż. i inf. 1 g 5 fiolek,
--,-- zł
proszek do przyg. roztw. do wstrz. dom., doż. i inf. 1 g 1 fiolka,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Biotaksym
Rantaksym
Tarcefoksym
Tirotax
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Zakażenia dolnych dróg oddechowych, dróg moczowych, narządów płciowych (w tym niepowikłana rzeżączka), posocznica, zakażenia skóry, tkanek miękkich, kości i stawów, zakażenia w obrębie jamy brzusznej (między innymi zapalenie otrzewnej), zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Profilaktyka zakażeń w momencie okołooperacyjnym u pacjentów ze powiększonym ryzykiem ich wystąpienia.
Działanie
Antybiotyk b-laktamowy, cefalosporyna III generacji o szerokim zakresie działania bakteriobójczego w wyniku hamowania syntezy ściany komórkowej bakterii. Oporny na działanie b-laktamaz (z wyjątkiem enzymów o rozszerzonym spektrum substratowym - ESBL). Działa silnie między innymi na Enterobacteriaceae (w szczególności Escherichia coli, Klebsiella spp., Proteus spp.), Haemophilus influenzae, Neisseria spp., Streptococcus spp., a również na Staphylococcus spp. i wybrane bakterie beztlenowe (między innymi Peptococcus spp. i Peptostreptococcus spp.). Nie działa na Enterococcus spp., szczepy Staphylococcus spp. oporne na meticylinę, Listeria monocytogenes, Pseudomonas aeruginosa, Bacteroides fragilis. Wiązanie z białkami osocza wynosi 25-40%. Cefotaksym przenika między innymi do oskrzeli, płuc, żółci, poprzez łożysko i do mleka matki. W zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych osiąga stężenia terapeutyczne w płynie mózgowo-rdzeniowym. Jest częściowo metabolizowany w wątrobie do deacetylocefotaksymu, który wskutek synergizmu z macierzystym antybiotykiem nasila i przedłuża jego działanie. Jest wydalany raczej z moczem (ok. 60% w formie nie zmienionej i ok. 20% w formie metabolitu) i częściowo z kałem. T0,5 we krwi wynosi 50-80 min.
Działania niepożądane
Mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości (pokrzywka, wyprysk, świad, gorączka polekowa, skurcz oskrzeli, znacząco rzadziej - anafilaksja, rumień wielopostaciowy, zespół Stevens-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka), przemijające zaburzenia hematologiczne (trombocytopenia, eozynofilia, leukopenia, niedokrwistość hemolityczna), zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunka, bardzo rzadko rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy), ból głowy, reakcje w miejscu wstrzyknięcia (ból, zapalenie żył). Ponadto obserwowano powiększenie stężenia kreatyniny, mocznika, bilirubiny i aktywności enzymów wątrobowych w surowicy.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na cefalosporyny.
Interakcje
Z lekami o działaniu nefrotoksycznym (między innymi antybiotyki aminoglikozydowe, furosemid, kolistyna, polimiksyna B) nasila się ryzyko zaburzenia czynności nerek. Probenecid przedłuża działanie cefotaksymu. Jednoczesne wykorzystywanie z antybiotykami o działaniu bakteriostatycznym (makrolidy, tetracykliny) osłabia działanie cefotaksymu. Cefotaksym może zmniejszać skuteczność doustnych środków antykoncepcyjnych. Lek wykazuje niezgodność z antybiotykami aminoglikozydowymi, wodorowęglanem sodu i roztworami do infuzji o pH>7,0 (nie łączyć w jednym roztworze).
Dawkowanie
Dorośli i dzieci ponad 12 r.ż. domięśniowo albo dożylnie zwykle 0,5-1 g co 12 h; w zakażeniach niepowikłanych: 1 g co 12 h; w zakażeniach o przebiegu od umiarkowanego do ciężkiego: 1-2 g co 8 h; w zakażeniach ciężkich (między innymi w posocznicy) dożylnie 2 g co 6-8 h; w zakażeniach zagrażających życiu: dożylnie 2 g co 4 h. W rzeżączce jednokrotnie domięśniowo: 0,5 g (u kobiet) albo 1 g (w rzeżączce odbytnicy u mężczyzn) W profilaktyce zakażeń w momencie okołooperacyjnym domięśniowo albo dożylnie 1 g na 30-90 min przed zabiegiem. W ciężkiej niewydolności nerek pacjentom z klirensem kreatyniny < 5 ml/min podaje się dawkę początkową 1 g, a następnie dawkę minimalizuje się o połowę. Dzieci - dawkowanie wg producenta: wcześniaki i noworodki: 50 mg/kg m.c./dobę w 2,3 albo 4 dawkach (zwykle rekomendowane dawkowanie cefotaksymu u noworodków wynosi: wcześniaki i noworodki poniżej 7 dni ż. dożylnie 100 mg/kg m.c. na 24 h w 2 dawkach co 12 h; noworodki ponad 7 dni ż. dożylnie 150 mg/kg m.c. na 24 h w 3 dawkach co 8 h); dzieci od 2 m.ż. do 12 r.ż. domięśniowo albo dożylnie 50-100 mg/kg m.c./dobę w 2, 3 albo 4 dawkach. Uwaga. Dawkę dobową nieprzekraczającą 6 g podaje się w przynajmniej 2 dawkach jednorazowych; dawki większe - w 3-4 dawkach jednorazowych.
Ciąża i karmienie piersią
W ciąży, w szczególności w I trymestrze, należy stosować jedynie w razie zdecydowanej konieczności (kategoria bezpieczeństwa stosowania w ciąży wg US FDA - B). Ostrożnie stosować w momencie karmienia piersią (ryzyko wystąpienia biegunki, nadkażenia drożdżakami i reakcji alergicznych u niemowlęcia).
Uwagi
Nie podawać domięśniowo z lidokainą niemowlętom. Ostrożnie stosować u pacjentów z nadwrażliwością na penicyliny, astmą, alergią, a również u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek.
Podobne leki
Biotaksym
Rantaksym
Tarcefoksym
Tirotax