Lek CellCept

Lekarstwo CELLCEPT: CellCept
Producent leku:
Roche
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
mykofenolan mofetilu (Mofetil mycophenolate)
proszek do przyg. konc. do sporz. roztw. do inf. 500 mg 4 fiolki,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Brak podobnych leków.
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Profilaktyka ostrego odrzucania przeszczepów u biorców allogenicznych przeszczepów nerek albo wątroby w leczeniu skojarzonym z cyklosporyną i kortykosteroidami.
Działanie
Lek immunosupresyjny - 2-morfolinoetylowy ester kwasu mykofenolowego (MPA). MPA jest mocnym, selektywnym, niekompetycyjnym i odwracalnym inhibitorem dehydrogenazy inozynomonofosforanu i tym samym hamuje syntezę nukleozydów guaninowych bez wbudowywania się w strukturę DNA. Proliferacja limfocytów T i B jest wybitnie uzależniona od syntezy puryn de novo, w trakcie gdy komórki innego typu posiadają alternatywne drogi syntezy. Dlatego MPA wywiera silniejsze działanie cytostatyczne na limfocyty niż na inne komórki. Po podaniu dożylnym mykofenolan mofetylu jest błyskawicznie i prawie kompletnie metabolizowany do aktywnego metabolitu - kwasu mykofenolowego (MPA), od którego stężenia uzależnione jest działanie immunosupresyjne leku. MPA wiąże się z białkami osocza w 97%. Wskutek krążenia jelitowo-wątrobowego, po 6-12 h od podania leku, zazwyczaj po raz drugi osiąga max. stężenie we krwi. MPA jest metabolizowany raczej za pośrednictwem glukuronylotransferazy do fenolowego glukuronidu kwasu mykofenolowego (MPAG), który nie posiada aktywności farmakologicznej. 93% dawki leku jest wydalane z moczem, a 6% z kałem. Ok. 87% podanej dawki jest wydalane z moczem w formie MPAG.
Działania niepożądane
Do głownych działań niepożądanych występujących w leczeniu skojarzonym z cyklosporyną i kortykosteroidami należą biegunka, leukopenia, posocznica i wymioty, i powiększona podatność na zakażenia, w szczególności oportunistyczne (przeważnie zakażenia skóry i błon śluzowych Candida albicans, wiremia i objawowe zakażenia wirusem CMV, zakażenia wirusem Herpes simplex). Występuje również powiększone ryzyko wystąpienia chłoniaków i innych nowotworów, szczególnie skóry. Poniżej zebrano działania niepożądane najprawdopodobniej albo możliwie powiązane z podawaniem leku. U powyżej 10% pacjentów: posocznica; leukopenia, trombocytopenia, niedokrwistość; zakażenia układu moczowego; kandydoza układu pokarmowego, wymioty, biegunka, nudności, bóle brzucha; opryszczka zwyczajna, półpasiec. U 1-10% pacjentów: symptomy ogólne (kandydoza, zakażenia, gorączka, dreszcze, złe samopoczucie, ból głowy, symptomy grypopodobne, ból, osłabienie, pomniejszenie masy ciała, obrzęk); pancytopenia, leukocytoza; kandydoza pochwy, zaburzenia czynności nerek, powiększenie stężenia kreatyniny i azotu mocznikowego we krwi; niedociśnienie, nadciśnienie, tachykardia, rozszerzenie naczyń krwionośnych; zaburzenia metaboliczne (hiperkaliemia, kwasica, hipokaliemia, hipomagnezemia, hipokalcemia, hipercholesterolemia, dna, hiperlipemia, powiększenie aktywności aminotransferaz, hiperglikemia, hipofosfatemia, hiperurykemia); krwawienie z przewodu pokarmowego, zapalenie otrzewnej, owrzodzenie żołądka i dwunastnicy, zapalenie okrężnicy, zakażenie przewodu pokarmowego, niedrożność jelita, zapalenie j. ustnej, zapalenie żołądka, zapalenie żołądka i jelit, anoreksja, zapalenie przełyku, dyspepsja, zaparcie, wzdęcie, odbijanie; zapalenie wątroby, żółtaczka, hiperbilirubinemia; zapalenie płuc, zakażenie układu oddechowego, kandydoza układu oddechowego, duszność, zapalenie zatok, zapalenie oskrzeli, zapalenie gardła, wysięk opłucnowy, kaszel, nieżyt nosa; rak skóry, kandydoza skóry, grzybicze zakażenia skóry, trądzik, wysypka, łysienie, przerost skóry, nowotwór łagodny skóry; drgawki, depresja, splątanie, pobudzenie, lęk, zawroty głowy, zaburzenia myślenia, drżenie, parestezje, bezsenność, senność; zaburzenia smaku; bóle stawów, miastenia. Bardzo rzadko obserwowano występowanie reakcji nadwrażliwości, w tym obrzęk naczynioruchowy i reakcje anafilaktyczne. Działaniami niepożądanymi związanymi z podaniem leku do żyły obwodowej były zapalenie żyły i zakrzepica. U pacjentów w podeszłym wieku, w porównaniu z młodszymi chorymi, może być znacząco powiększone ryzyko wystąpienia pewnych zakażeń (w tym narządowej postaci zakażenia wirusem CMV), krwawienia z przewodu pokarmowego i obrzęku płuc.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na mykofenolan mofetylu albo kwas mykofenolowy. Nadwrażliwość na polisorbat 80. Ciąża i moment karmienia piersią.
Interakcje
Zaleca się, by nie podawać równocześnie mykofenolanu mofetylu i azatiopryny, bo nie prowadzono badań dotyczących wpływu takiego skojarzenia leków. W trakcie jednoczesnego podawania mykofenolanu mofetylu i acyklowiru albo gancyklowiru obserwowano większe stężenia we krwi MPAG i acyklowiru/gancyklowiru w porównaniu z sytuacją, gdy leki były podawane oddzielnie (nie wymaga to jednak modyfikacji dawkowania). Leki zobojętniające zawierające wodorotlenki magnezu i glinu zmniejszają wchłanianie mykofenolanu mofetylu. Leki wpływające na krążenie jelitowo-wątrobowe (na przykład cholestyramina) mogą zmniejszać skuteczność preparatu - należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu preparatu i tych leków. Mykofenolan mofetylu nie wywiera wpływu na farmakokinetykę cyklosporyny A. Jednoczesne podawanie preparatu nie wpływa na farmakokinetykę i farmakodynamikę doustnych środków antykoncepcyjnych. Z trimetoprimem/sulfametoksazolem nie stwierdzono interakcji. Nie określono relacji ryzyka do korzyści dla skojarzonego stosowania mykofenolanu mofetylu i takrolimusu. Jednoczesne podawanie probenecidu i mykofenolanu mofetylu skutkuje u małp trzykrotnie powiększoną wartość AUC dla MPAG; inne leki, o których wiadomo, iż podlegają wydzielaniu cewkowemu mogą zatem konkurować z MPAG o ten system wydzielania, co może prowadzić do powiększenia stężenia MPAG w osoczu krwi albo stężenia wspomnianego leku wydzielanego drogą sekrecji cewkowej. Nie należy stosować żywych szczepionek u chorych z zaburzoną odpowiedzią immunologiczną (sposobność zmniejszonej skuteczności szczepień).Roztwór preparatu nie powinien być mieszany ani podawany jednocześnie z innymi lekami albo preparatami dożylnymi podawanymi poprzez ten sam cewnik dożylny.
Dawkowanie
Leczenie preparatem powinno być rozpoczynane i kontynuowane poprzez lekarzy doświadczonych w prowadzeniu pacjentów po przeszczepieniu narządów.Preparat w formie proszku do sporządzania koncentratu do przygotowania roztworu do infuzji jest alternatywną postacią dla formy doustnej (kapsułki, tabletki i proszek do sporządzania zawiesiny doustnej) i może być podawany choremu poprzez moment do 14 dni. Pierwszą dawkę należy podać pośrodku 24 h od transplantacji. Po przygotowaniu roztworu o stężeniu 6 mg/ml, preparat należy podać w powolnym wlewie dożylnym, trwającym 2 h, do żyły obwodowej albo centralnej. Preparatu nie wolno podawać w szybkim wstrzyknięciu ani w bolusie.Przeszczep nerki: dorośli - rekomendowana dawka wynosi 1 g 2 razy na dobę. Przeszczep wątroby: dorośli - rekomendowana dawka wynosi 1 g 2 razy na dobę; preparat należy podawać dożylnie pośrodku 4 dni po transplantacji wątroby, doustne podawanie leku należy rozpocząć gdy tylko pacjent toleruje doustne podawanie leków.U osób w podeszłym wieku nie ma konieczności modyfikacji dawkowania. Nie ma potrzeby zmiany dawkowania leku u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. U pacjentów po przeszczepieniu nerek z ciężką przewlekłą niewydolnością nerek, z wyjątkiem okresu bezpośrednio po przeszczepieniu nerki, należy unikać podawania dawki większej niż 1 g 2 razy na dobę; brak jest danych dotyczących pacjentów po przeszczepieniu wątroby z ciężką przewlekłą niewydolnością nerek. Nie ma podstaw do modyfikacji dawki preparatu po wystąpieniu odrzucania przeszczepionej nerki; brak jest danych dotyczących farmakokinetyki w trakcie odrzucania przeszczepionej wątroby.
Ciąża i karmienie piersią
Działania niepożądane dotyczące rozwoju płodu (w tym wystąpienie wad rozwojowych) występowały w trakcie podawania leku ciężarnym szczurom i królikom w momencie organogenezy. Brak jest odpowiednich, kontrolowanych badań dotyczących ciężarnych kobiet - wykorzystywanie preparatu w momencie ciąży i karmienia piersią należy ograniczyć tylko do tych przypadków, gdzie potencjalne korzyści dla matki przewyższają ryzyko dla płodu albo dziecka. Zaleca się, by leczenia preparatem nie zaczynać przed uzyskaniem negatywnego wyniku testu ciążowego. Przed rozpoczęciem leczenia preparatem, w czasie leczenia i poprzez 6 tyg. po odstawieniu leku należy stosować efektywną antykoncepcję.
Uwagi
W razie wystąpienia neutropenii (bezwzględna liczba granulocytów obojętnochłonnych < 1,3 x 103/µl) należy rozważyć chwilowe albo całkowite zaprzestanie podawania preparatu. Preparat powinien być służący ze szczególną ostrożnością u pacjentów z czynnym, poważnym procesem chorobowym dotyczącym przewodu pokarmowego. Należy unikać stosowania preparatu u pacjentów z rzadko występującym, wrodzonym niedoborem transferazy hipoksantynowo-guaninowo-fosforybozylowej (HGPRT), a więc w zespole Lesch-Nyhana albo Kelley-Seegmillera. Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu preparatu i leków, które mają wpływ na krążenie jelitowo-wątrobowe. Bezpieczeństwo stosowania i skuteczność preparatu u dzieci nie zostały ustalone; niedostępne są dane dotyczące farmakokinetyki preparatu u dzieci po przeszczepieniu nerki; brak jest danych dotyczących farmakokinetyki u dzieci po przeszczepieniu wątroby.
Podobne leki