Lek Cialis

Lekarstwo CIALIS: Cialis
Producent leku:
Eli Lilly
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
tadalafil (Tadalafil)
tabl. powl. 20 mg 2 szt.,
--,-- zł
tabl. powl. 10 mg 4 szt.,
--,-- zł
tabl. powl. 20 mg 4 szt.,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Brak podobnych leków.
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Leczenie zaburzeń erekcji.
Działanie
Selektywny, odwracalny inhibitor specyficznej fosfodiesterazy cyklicznego guanozynomonofosforanu (cGMP) typu 5 (PDE5). Jeżeli stymulacja seksualna spowoduje miejscowe uwolnienie tlenku azotu, zahamowanie aktywności PDE5 poprzez tadalafil doprowadzi do powiększenia stężenia cGMP w ciałach jamistych. Skutkuje to relaksację mięśni gładkich i napływ krwi do tkanek członka, doprowadzając do erekcji. Tadalafil nie działa w razie braku stymulacji seksualnej. Po podaniu doustnym tadalafil błyskawicznie wchłania się z przewodu pokarmowego, średnie max. stężenie we krwi jest osiągane po 2 h od podania leku. Pokarm nie wpływa na prędkość i stopień wchłaniania leku. W 94% wiąże się z białkami osocza. Tadalafil jest metabolizowany raczej poprzez izoenzym CYP3A4 cytochromu P450. Lek jest wydalany raczej w formie nieaktywnych metabolitów, w pierwszej kolejności z kałem (ok. 61% dawki), w mniejszym stopniu z moczem (ok. 36%). Średni moment półtrwania wynosi 17,5 h.
Działania niepożądane
Bardzo częste (>1/10): ból głowy, niestrawność. Częste (>1/100, <1/10): zawroty głowy, zaczerwienienie twarzy, przekrwienie błony śluzowej nosa, ból pleców, ból mięśni. Niezbyt częste: obrzęk powiek, ból oczu i przekrwienie spojówek. W trakcie obserwacji po wprowadzeniu leku do sprzedaży bardzo rzadko zgłaszano przedłużającą się erekcję i priapizm.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na tadalafil albo pozostałe składniki preparatu. Wykorzystywanie preparatu jest przeciwwskazane u pacjentów zażywających organiczne azotany w jakiejkolwiek postaci. Nie należy stosować preparatu u mężczyzn z chorobami serca, u których nie jest wskazana aktywność seksualna. Lekarze powinni rozważyć potencjalne ryzyko wystąpienia zaburzeń czynności serca związanych z aktywnością seksualną u pacjentów z chorobami układu sercowo-naczyniowego. Wykorzystywanie tadalafilu jest przeciwwskazane w następujących ekipach pacjentów z chorobami układu sercowo-naczyniowego: pacjenci, którzy pośrodku ostatnich 90 dni przebyli zawał mięśnia sercowego; pacjenci z niestabilną dławicą piersiową albo z bólami dławicowymi w trakcie stosunków płciowych; pacjenci, u których pośrodku ostatnich 6 miesięcy występowała niewydolność serca przynajmniej II stopnia wg klasyfikacji NYHA; pacjenci z niekontrolowanymi arytmiami, niedociśnieniem (<90/50 mm Hg) albo niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym; pacjenci, którzy pośrodku ostatnich 6 miesięcy przebyli udar.
Interakcje
Tadalafil nasila hipotensyjne działanie azotanów - wykorzystywanie preparatu jest przeciwwskazane u pacjentów przyjmujących organiczne azotany w jakiejkolwiek postaci (jeśli ze względów medycznych w przypadkach zagrażających życiu niezbędne jest wykorzystanie azotanów, można je podać dopiero po upływie 48 h po podaniu ostatniej dawki tadalafilu, w tych sytuacjach azotany należy podawać pod ścisłym nadzorem lekarskim i monitorować czynność układu krążenia). Inhibitory izoenzymu CYP3A4 (inhibitory proteazy - ritonawir, sakwinawir i ketokonazol, erytromycyna, klarytromycyna, itrakonazol i sok grejpfrutowy) zwiększają stężenie tadalafilu we krwi - należy zachować ostrożność w razie skojarzonego leczenia. Induktory CYP3A4 (na przykład ryfampicyna, fenobarbital, fenytoina czy karbamazepina) wywołują pomniejszenie stężenia tadalafilu we krwi. Tadalafil powiększa biodostępność etynyloestradiolu podanego doustnie, podobnego powiększenia biodostępności można się spodziewać w razie doustnego podania terbutaliny, jednak nie są określone kliniczne następstwa. Tadalafil nie wykazywał klinicznie istotnego wpływu na ekspozycję S-warfaryny i R-warfaryny; tadalafil nie wpływa również na wywołane poprzez warfarynę zmiany czasu protrombinowego. Tadalafil nie powiększa spowodowanego poprzez kwas acetylosalicylowy wydłużenia czasu krwawienia. Tadalafil nie wykazywał ważnych klinicznie interakcji z lekami przeciwnadciśnieniowymi, w tym z lekami blokującymi kanały wapniowe (amlodypina), inhibitorami konwertazy angiotensyny (enalapril), lekami blokującymi receptory b-adrenergiczne (metoprolol), tiazydowymi lekami moczopędnymi i lekami blokującymi receptory angiotensyny II; jednak pacjenci powinni zostać adekwatnie poinformowani o możliwości wystąpienia obniżenia ciśnienia krwi w razie jednoczesnego stosowania leków przeciwnadciśnieniowych. U osób przyjmujących równocześnie tadalafil i doksazosynę występowało nasilenie działania hipotensyjnego doksazosyny (sukces ten utrzymywał się jeszcze w 12. godzinie po podaniu leku i zwykle ustępował po 24 h) - nie zaleca się jednoczesnego stosowania tadalafilu i leków blokujących receptory a-adrenergiczne. W trakcie jednoczesnego stosowania tadalafilu z teofiliną nie wykazano interakcji farmakokinetycznej, jedynym efektem farmakodynamicznym było niewielkie powiększenie częstości akcji serca - powinno się o tym efekcie pamiętać w razie równoczesnego stosowania obu leków. Nie przeprowadzono szczegółowych badań interakcji tadalafilu z lekami przeciwcukrzycowymi.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli mężczyźni: rekomendowana dawka wynosi 10 mg, przyjmowane przed planowaną aktywnością seksualną. U pacjentów, u których dawka 10 mg nie skutkuje odpowiedniego efektu, można wykorzystać dawkę 20 mg. Lek można zażyć co najmniej 30 min. przed planowaną aktywnością seksualną. Max. częstość przyjmowania leku wynosi raz na dobę. Zdecydowanie odradza się stałe, codzienne przyjmowanie leku, gdyż nie ustalono bezpieczeństwa jego długotrwałego, codziennego stosowania, a działanie tadalafilu może utrzymywać się dłużej niż 1 dzień. Nie jest niezbędne dostosowanie dawkowania u mężczyzn w podeszłym wieku, u pacjentów chorych na cukrzycę i u pacjentów z łagodną do umiarkowanej niewydolnością nerek. U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek max. rekomendowana dawka wynosi 10 mg. U mężczyzn z zaburzeniami czynności wątroby rekomendowana dawka preparatu wynosi 10 mg.Tabletki można przyjmować niezależnie od posiłków.
Ciąża i karmienie piersią
Preparat nie jest przydzielony do stosowania poprzez kobiety. Nie ma badań dotyczących stosowania tadalafilu u kobiet w ciąży.
Uwagi
W badaniach klinicznych preparatu odnotowano ciężkie zaburzenia czynności układu krążenia, w tym zawał mięśnia sercowego, niestabilną dławicę piersiową, komorowe zaburzenia rytmu, udary i przemijające ataki niedokrwienne; obserwowano przypadki nadciśnienia i niedociśnienia tętniczego. U większości pacjentów, u których obserwowano wspomniane zaburzenia, występowały przedtem impulsy ryzyka powiązane z układem sercowo-naczyniowym. Nie można jednak jednoznacznie określić, czy opisane zaburzenia były bezpośrednio powiązane ze wspomnianymi czynnikami ryzyka. Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z anatomicznymi zniekształceniami członka (na przykład wygięcie, zwłóknienie ciał jamistych albo dolegliwość Peyroniego), albo u pacjentów ze schorzeniami mogącymi predysponować do wystąpienia priapizmu (na przykład niedokrwistość sierpowatokrwinkowa, szpiczak mnogi, białaczka). Nie wiadomo, czy tadalafil jest efektywny u pacjentów z uszkodzeniami rdzenia kręgowego, u pacjentów po przebytych zabiegach chirurgicznych w obrębie miednicy albo po radykalnej prostatektomii bez oszczędzania nerwów. Istnieją ograniczone dane kliniczne dotyczące bezpieczeństwa stosowania preparatu u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby (klasa C w skali Child-Pugh) - należy precyzyjnie ocenić relacja korzyści do ryzyka. Preparatu nie należy stosować u pacjentów z dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy Lappa albo zaburzeniami wchłaniania glukozy-galaktozy. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania tadalafilu i leków blokujących receptory a1-adrenergiczne (na przykład doksazosynę). Należy zachować ostrożność przepisując preparat pacjentom stosującym mocne inhibitory CYP3A4 (ritonawir, sakwinawir, ketokonazol, itrakonazol i erytromycynę). Nie badano bezpieczeństwa i skuteczności jednoczesnego stosowania preparatu i innych metod leczenia zaburzeń erekcji - nie zaleca się stosowania takich połączeń. Nie ustalono skutków długotrwałego, codziennego stosowania leku - zdecydowanie odradza się codzienne wykorzystywanie leku. Preparatu nie należy stosować u osób poniżej 18 r.ż.
Podobne leki