Lek Cital

Lekarstwo CITAL: Cital
Producent leku:
Biovena Pharma
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
citalopram (Citalopram)
tabl. powl. 20 mg 30 szt.,
--,-- zł
Depresja (Epizod depresyjny)
Przejdź do dolegliwości 'Depresja (Epizod depresyjny)'.
Szukaj leków na tę chorobę 'Depresja (Epizod depresyjny)'.
nastrój,
Szukaj leków z wyrazem ' nastrój'.
Szukaj schorzeń z wyrazem ' nastrój'.
Szukaj artykułów z wyrazem ' nastrój'.
antydepresant,
Szukaj leków z wyrazem 'antydepresant'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'antydepresant'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'antydepresant'.
antydepresyjny,
Szukaj leków z wyrazem 'antydepresyjny'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'antydepresyjny'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'antydepresyjny'.
depresja,
Szukaj leków z wyrazem 'depresja'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'depresja'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'depresja'.
Epizod depresyjny,
Szukaj leków z wyrazem 'Epizod depresyjny'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'Epizod depresyjny'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'Epizod depresyjny'.
obniżony nastrój,
Szukaj leków z wyrazem 'obniżony nastrój'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'obniżony nastrój'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'obniżony nastrój'.
podtrzymujący,
Szukaj leków z wyrazem 'podtrzymujący'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'podtrzymujący'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'podtrzymujący'.
przeciwdepresyjny,
Szukaj leków z wyrazem 'przeciwdepresyjny'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'przeciwdepresyjny'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'przeciwdepresyjny'.
stan depresyjny,
Szukaj leków z wyrazem 'stan depresyjny'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'stan depresyjny'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'stan depresyjny'.
wspierający
Szukaj leków z wyrazem 'wspierający'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'wspierający'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'wspierający'.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Aurex
Citaratio
Cipramil
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Leczenie depresji, w szczególności w fazie początkowej i w leczeniu podtrzymującym.
Działanie
Selektywny neuronalny inhibitor zwrotnego wychwytu serotoniny. System działania bazuje na nasileniu przekaźnictwa serotoninowego przez powiększenie pozakomórkowej zawartości serotoniny w ośrodkowym i obwodowym układzie nerwowym. Lek jest mieszaniną racemiczną izomerów optycznie czynnych (50/50). Zahamowanie wychwytu zwrotnego serotoniny zależy raczej od (S)-enancjomeru. Citalopram wykazuje największą selektywność działania spośród klinicznie służących inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny. Nie ma z kolei istotnego wpływu na wychwyt zwrotny noradrenaliny, dopaminy i nie hamuje działania monoaminooksydazy. Ma małe powinowactwo do muskarynowych receptorów cholinergicznych i nie wykazuje istotnego powinowactwa wobec a1, a2 albo b-adrenergicznych receptorów, a również receptorów dopaminowych D1 i D2, histaminowych H1, receptorów 5-HT1A, 5-HT1B, receptorów GABAA, opioidowych, receptorów benzodiazepinowych. Po podaniu doustnym citalopram wchłania się błyskawicznie z przewodu pokarmowego, osiągając max. stężenie we krwi pośrodku 2-4 h od podania (biodostępność leku wynosi ok. 80%). Przyjmowane pokarmy nie wywierają istotnego wpływu na wchłanianie leku. Citalopram wiąże się z białkami osocza w ok. 50%. Farmakokinetyka citalopramu jest liniowa. Lek jest metabolizowany raczej w wątrobie; metabolitami farmakologicznie czynnymi są: demetylocitalopram, didemetylocitalopram, tlenek N-citalopramu. Wszystkie trzy aktywne metabolity także hamują wychwyt doneuronalny serotoniny, ich działanie jest jednak znacząco słabsze niż citalopramu. T0,5 citalopramu wynosi 33-37 h. U pacjentów w podeszłym wieku biologiczny moment półtrwania ulega wydłużeniu o 50% po pojedynczej dawce a po wielokrotnej do 30%; u pacjentów z zaburzoną czynnością wątroby biologiczny moment półtrwania może ulec nawet 2-krotnemu wydłużeniu. Ok. 12-13% citalopramu jest wydalane z moczem w formie nie zmienionej, a 20% jako metabolity.
Działania niepożądane
Są rzadkie i mają charakter przejściowy. Zwykle pojawiają się w trakcie pierwszych 2 tyg. leczenia i mijają stosunkowo ustępowania depresji. Przeważnie (>5-20%) obserwowanymi działaniami niepożądanymi są: powiększona potliwość, ból głowy, drżenia, zawroty głowy, zaburzenia akomodacji, senność, bezsenność, pobudzenie, nerwowość, nudności, suchość błon śluzowych j. ustnej, zaparcia, biegunka, kołatanie serca, osłabienie; z mniejszą częstotliwością (1-5% są obserwowane: wysypka skórna, świąd, parestezje, migrena, zaburzenia widzenia, zaburzenia smaku, zaburzenia snu, pomniejszenie libido, osłabienie koncentracji, amnezja, niepokój, powiększenie albo brak łaknienia, apatia, impotencja, próby samobójcze, dezorientacja, ziewanie, niestrawność, wymioty, bóle brzucha, wzdęcia, powiększone ślinienie, pomniejszenie albo powiększenie masy ciała, hipotensja ortostatyczna, tachykardia, zapalenie błony śluzowej nosa, moczenie, wielomocz, zaburzenia czynności seksualnych, zmęczenie; rzadko (<1%) obserwowane są: bóle mięśniowe, drgawki, szumy uszne, euforia, powiększenie libido, kaszel, złe samopoczucie. W czasie leczenia może wystąpić hiponatremia i zespół zaburzonego wydzielania ADH (hormonu antydiuretycznego); symptomy te ustępują zazwyczaj po zmniejszeniu dawki albo odstawieniu leku. U ok. 0,2% pacjentów może dojść do wystąpienia manii albo hipomanii. Po długotrwałym stosowaniu, nagłe przerwanie podawania leku może spowodować u niektórych pacjentów symptomy odstawienne: zawroty głowy, parestezje, ból głowy, niepokój, nudności, drżenia mięśniowe. W rzadkich sytuacjach informowano o wystąpieniu zespołu serotoninowego.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na citalopram albo inne składniki preparatu. Jednoczesne podawanie citalopramu i inhibitorów MAO albo podawanie przed upływem 2 tygodni od zakończenia leczenia inhibitorami MAO, i podawanie inhibitorów MAO przed upływem 2 tyg. od zakończenia leczenia citalopramem. Nie stosować równocześnie z agonistami receptorów serotoninergicznych (na przykład sumatriptan). Nie stosować u dzieci.
Interakcje
Citalopram jest słabym inhibitorem izoenzymów cytochromu: CYP1A2, CYP2D6 i CYP2C19, z kolei nie wpływa hamująco na CYP3A4. Citalopram, natomiast, jest metabolizowany raczej za pośrednictwem CYP3A4 i CYP2C19 i w mniejszym stopniu CYP2D6. Inhibitory CYP2D6 w niewielkim stopniu spowalniają metabolizm citalopramu, co jednak w pewnych przypadkach może mieć znaczenie kliniczne. Mocne inhibitory CYP3A4 (ketokonazol, itrakonazol i antybiotyki makrolidowe) i CYP2C19 (omeprazol) mogą zmniejszyć klirens citalopramu. Podobną drogą cymetydyna może zwiększać stężenie citalopramu we krwi, a citalopram stężenie metoprololu, imipraminy i dezipraminy. Jednoczesne przyjmowanie albo zachodzące na siebie leczenie citalopramem i inhibitorem MAO (klorgilina, iproniazyd, izokarboksazyd, moklobemid, nialamid, fenelzyna, prokarbazyna, selegilina, toloksaton, tranylcypromina) wpływa toksycznie na o.u.n. i może powodować wystąpienie zespołu serotoninowego - nie wolno stosować łącznie i odczekać przynajmniej 2 tyg. od przerwania podawania inhibitorów MAO do rozpoczęcia leczenia citalopramem jak także odczekać 2 tyg. po przerwaniu leczenia citalopramem przed rozpoczęciem leczenia inhibitorami MAO. Jednoczesne wykorzystywanie z agonistami receptorów serotoninowych (na przykład sumatriptan, naratriptan, rizatriptan, zolmitriptan), buspironem, sibutraminą, aminami sympatomimetycznymi o pośrednim mechanizmie działania (fenfluramina, deksfenfluramina) może potencjalnie wywołać wystąpienie zespołu serotoninowego - nie należy stosować równocześnie. Jednoczesne przyjmowanie cymetydyny i citalopramu skutkuje pomniejszenie klirensu citalopramu o ok. 40% - nie jest wskazane jednoczesne wykorzystywanie obu leków. Citalopram skutkuje wydłużenie okresu półtrwania dezipraminy, głównego metabolitu imipraminy - należy zachować szczególną ostrożność w razie podawania obu leków. Pochodne fenotiazyny mogą zwiększać stężenie citalopramu we krwi. Nie stwierdzono ważnych klinicznie interakcji farmakokinetycznych w trakcie równoczesnego podawania citalopramu z takimi lekami jak: karbamazepina, digoksyna, haloperidol, lewomepromazyna, perfenazyna, tiorydazyna, warfaryna, zuklopentiksol.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli: rekomendowana dawka wynosi 20 mg raz na dobę. W indywidualnych sytuacjach dawkę można zwiększyć maksymalnie do 60 mg na dobę. Lek może być przyjmowany o różnej porze dnia; pokarm nie wpływa na wchłanianie i działanie leku. U osób w podeszłym wieku rekomendowana dawka dobowa wynosi 20 mg, w indywidualnych sytuacjach dawkę można zwiększyć maksymalnie do 40 mg na dobę. U pacjentów z niewydolnością wątroby dawkę należy zmniejszyć do minimalnej zalecanej. U pacjentów z łagodnym i umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek zazwyczaj nie ma potrzeby zmiany dawkowania.Pierwsze symptomy poprawy stanu klinicznego depresji pojawiają się zwykle w 1-2 tyg. przyjmowania leku; max. działanie obserwuje się zwykle w 5-6 tyg. terapii. Po uzyskaniu poprawy wskazane jest kontynuowanie leczenia poprzez moment 4-6 miesięcy w celu zapobieżenia nawrotowi objawów epizodu depresyjnego.
Ciąża i karmienie piersią
Bezpieczeństwo stosowania leku w ciąży - kat. C. Lek może być służący w ciąży i okresie karmienia piersią jedynie w razie, gdy spodziewane korzyści dla matki przewyższają potencjalne zagrożenie dla płodu albo karmionego dziecka.
Uwagi
Ostrożnie stosować u pacjentów z napadami padaczkowymi w wywiadzie, niewydolnością wątroby i ciężką niewydolnością nerek i u osób w podeszłym wieku. Pacjentom z sporym ryzykiem prób samobójczych w początkowej fazie terapii, citalopram należy podawać pod ścisłym nadzorem lekarskim, lek powinien być przepisywany w małych dawkach by zmniejszyć ryzyko świadomego przedawkowania.
Podobne leki
Aurex
Citaratio
Cipramil