Lek Clopixol

Lekarstwo CLOPIXOL: Clopixol
Producent leku:
Lundbeck
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
zuklopentiksol (Zuclopenthixol)
tabl. powl. 25 mg 100 szt.,
--,-- zł
tabl. powl. 25 mg 50 szt.,
--,-- zł
tabl. powl. 10 mg 100 szt.,
--,-- zł
tabl. powl. 10 mg 50 szt.,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Brak podobnych leków.
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Ostra i przewlekła schizofrenia i inne psychozy, szczególnie z symptomami takimi jak: omamy, urojenia, zaburzenia myślenia, pobudzenie ruchowe, niepokój, wrogość i agresywność. Etap maniakalna dolegliwości maniakalno-depresyjnej. Upośledzenie umysłowe z symptomami pobudzenia psychoruchowego, niepokoju, wybuchowości i innymi zaburzeniami zachowania. Urojenia prześladowcze, stany splątania i dezorientacji albo zaburzenia zachowania w przebiegu otępienia starczego.
Działanie
Pochodna tioksantenu o mocnym przeciwpsychotycznym i przejściowym uspokajającym działaniu zależnym od dawki. Działanie uspokajające występujące najpierw leczenia jest korzystne w ostrej/podostrej fazie psychozy. Tolerancja na niespecyficzne działanie uspokajające rozwija się błyskawicznie. Po podaniu doustnym lek dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego (biodostępność wynosi ok. 44%). Max. stężenie we krwi osiąga po ok. 4 h. Jest metabolizowany w wątrobie; metabolity są pozbawione aktywności neuroleptycznej. Jest wydalany raczej z kałem, w niewielkiej ilości z moczem. T0,5 wynosi ok. 20 h.
Działania niepożądane
Neurologiczne: symptomy pozapiramidowe, szczególnie we wczesnej fazie leczenia, ustępujące zwykle po zmniejszeniu dawki i/albo podaniu leków przeciwparkinsonowskich. Oberwowano następujące symptomy pozapiramidowe: parkinsonizm, drżenie mięśniowe, akatyzję, dystonię. Sporadycznie u pacjentów długotrwale leczonych mogą wystąpić późne dyskinezy (zaleca się zmniejszyć dawkę albo odstawić lek). Ponadto mogą wystąpić: ból i zawroty głowy, rzadko drgawki, zaburzenia mowy, ataksja. Sporadycznie obserwowano złośliwy zespół neuroleptyczny (lek należy natychmiast odstawić). Psychiczne: senność (w szczególności w startowym okresie leczenia), przejściowa bezsenność, zaburzenia koncentracji, pomniejszenie nastroju, lęk, drażliwość, niepokój psychoruchowy, nadmierne uspokojenie, apatia; rzadko zaburzenia pamięci, pomniejszenie libido, brak łaknienia, stany splątania, halucynacje, bardzo rzadko powiększenie łaknienia, powiększenie libido, uczucie przygnębienia, koszmary senne. Ponadto obserwowano: tachykardię i kołatanie serca, suchość błon śluzowych j. ustnej, ślinotok, zaparcia, powiększenie masy ciała, zaburzenia oddawania moczu, zaburzenia akomodacji, zaburzenia miesiączkowania, uczucie osłabienia; rzadko hipotonię ortostatyczną albo hipotensję, wymioty, biegunkę, nudności, zaburzenia ostrości widzenia, mlekotok, anorgazmia, zaburzenia erekcji, nadwrażliwość na światło, łojotok, świąd, zapalenie skóry, uczucie rozbicia; bardzo rzadko bóle brzucha, rozszerzenie źrenic, ginekomastia u mężczyzn, wysypka skórna, omdlenia, uderzenia gorąca; przejściowe powiększenie aktywności enzymów wątrobowych we krwi.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na pochodne tioksantenu albo pozostałe składniki preparatu. Ostre zatrucie alkoholem, barbituranami i związkami opioidowymi, stany śpiączkowe, zapaść krążeniowa, dzieci poniżej 12 r.ż., moment bezpośrednio po zawale, uszkodzenia układu pozapiramidowego, przebyty złośliwy zespół neuroleptyczny, guz chromochłonny nadnerczy, leukopenia, granulocytopenia.
Interakcje
Zuklopentiksol nasila działanie alkoholu, barbituranów i innych leków hamujących czynność o.u.n. Nie należy podawać preparatu równocześnie z guanetydyną albo innymi podobnie działającymi lekami (leki neuroleptyczne mogą hamować działanie przeciwnadciśnieniowe tych leków). Jednoczesne podawanie neuroleptyków i preparatów litu powiększa ryzyko neurotoksyczności. Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne i neuroleptyki mogą wzajemnie hamować swój metabolizm. Zuklopentiksol może redukować działanie lewodopy i leków adrenergicznych. Jednoczesne wykorzystywanie z metoklopramidem i piperazyną powiększa ryzyko wystąpienia objawów pozapiramidowych.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli. Ostra schizofrenia i inne ostre psychozy, stany silnego pobudzenia psychoruchowego, mania: zwykle 10-50 mg na dobę; w łagodnych i umiarkowanie ciężkich sytuacjach podaje się początkowo 20 mg na dobę i powiększa dawkę w przypadku potrzeby o 10-20 mg co 2-3 dni do dawki 75 mg albo większej na dobę. Przewlekła schizofrenia i inne przewlekłe psychozy: dawka podtrzymująca wynosi zwykle 20-40 mg na dobę. Stany pobudzenia u pacjentów z niedorozwojem umysłowym: 10-20 mg na dobę, w przypadku potrzeby dawkę należy zwiększyć do 25-40 mg na dobę. Stany pobudzenia i splątania u pacjentów w podeszłym wieku: 10-20 mg na dobę w ciężkich sytuacjach (zaleca się podawanie leku wieczorem).
Ciąża i karmienie piersią
W ciąży i okresie karmienia piersią stosować jedynie w razie, gdy przewidywane korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu albo karmionego dziecka.
Uwagi
Ostrożnie stosować u pacjentów z zespołem psychoorganicznym, ze skłonnością do drgawek, z ciężką niewydolnością wątroby i układu sercowo-naczyniowego, w arytmii, zaburzeniach krążenia mózgowego, porfirii, ciężkiej niewydolności nerek i ostrych zaburzeniach oddychania. Brak badań klinicznych dotyczących stosowania preparatu u dzieci.
Podobne leki