Lek Concor

Lekarstwo CONCOR: Concor
Producent leku:
Merck Sante
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
fumaran bisoprololu (Bisoprolol fumarate)
tabl. powl. 10 mg 30 szt.,
--,-- zł
tabl. powl. 5 mg 30 szt.,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Bisocard
BisoHEXAL
Bisoratio
Corectin
Bisopromerck
Concor COR
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Nadciśnienie tętnicze. Dolegliwość niedokrwienna serca.
Działanie
Kardioselektywny bloker receptorów b1-adrenergicznych, nie posiadający wewnętrznej aktywności sympatykomimetycznej i działania błonowego. Minimalizuje pobudliwość serca, zwalnia przewodzenie w węźle przedsionkowo-komorowym i wydłuża jego refrakcję, zwalnia czynność serca i minimalizuje objętość minutową. Obniża ciśnienie tętnicze krwi. Oddziaływuje na aparat przykłębkowy, hamuje aktywność reninową osocza. Posiada niewielki wpływ na oskrzela. Wywiera niewielki wpływ na metabolizm glukozy i lipidów. Po podaniu doustnym prawie w całości jest wchłaniany z przewodu pokarmowego i jego biodostępność wynosi ok. 90%. Ok. 50% dawki jest metabolizowane w wątrobie i wydalane z moczem w formie metabolitów, 50% jest wydalane z moczem w formie nie zmienionej. T0,5 wynosi 10-12 h.
Działania niepożądane
Sporadycznie, szczególnie najpierw leczenia, uczucie zmęczenia, zawroty i bóle głowy, zaburzenia snu, zaburzenia psychiczne (na przykład depresje, rzadko - halucynacje). Symptomy te mają niewielkie nasilenie i z reguły ustępują w momencie 1-2 tygodni od rozpoczęcia leczenia. Rzadko występuje łzawienie i zapalenie spojówek - należy wziąć pod uwagę przy stosowaniu szkieł kontaktowych. Ze strony układu krążenia sporadycznie hipotonia ortostatyczna, bradykardia, zaburzenia przewodzenia przedsionkowo-komorowego, nasilenie objawów niewydolności krążenia. Najpierw leczenia może dojść do nasilenia choroby u pacjentów z chromaniem przestankowym albo zespołem Raynauda. Ze strony układu oddechowego, rzadko, duszność u pacjentów ze skłonnością do stanów spastycznych oskrzeli. Ze strony przewodu pokarmowego sporadycznie: biegunka, zaparcie, nudności, bóle brzucha. Przy współistniejącej cukrzycy może wystąpić pogorszenie tolerancji glukozy, mogą ulec zamaskowaniu symptomy hipoglikemii na przykład tachykardia. Sporadycznie występuje świąd, rumień, obfite pocenie się. Rzadko zaburzenia potencji. W pojedynczych sytuacjach b-blokery mogą powodować wystąpienie łuszczycy albo łuszczycopodobnych wysypek skórnych i nasilenie objawów istniejącej łuszczycy. W trakcie stosowania leku reakcje uczuleniowe mogą mieć ciężki przebieg w konsekwencji osłabienia regulacji adrenergicznej. Reakcje zróżnicowane osobniczo mogą ograniczać umiejętność pacjenta do zarządzania pojazdami mechanicznymi albo obsługi maszyn.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na bisoprolol albo związki z tej ekipy chemicznej. Ciąża i moment karmienia piersią. Niewyrównana niewydolność krążenia, świeży zawał serca, wstrząs kardiogenny, stan po dopiero co przebytym zawale i wstrząsie, blok przedsionkowo-komorowy II° i III°, zespół chorego węzła zatokowego, blok przedsionkowo-zatokowy, bradykardia poniżej 50 uderzeń/min przed rozpoczęciem leczenia, hipotonia, astma oskrzelowa, obturacyjne schorzenia oskrzeli, zaawansowane zmiany naczyń obwodowych. U pacjentów z przebytą łuszczycą albo z dodatnim wywiadem rodzinnym w kierunku łuszczycy lek należy podawać po rozważeniu korzyści i ryzyka. W feochromocytoma lek może być podany jedynie po wykonaniu blokady receptorów a. Nie podawać dzieciom. Wskazana jest ostrożność przy podawaniu preparatu chorym z niewyrównaną cukrzycą i u pacjentów z ciężkimi reakcjami alergicznymi w wywiadzie albo w czasie leczenia odczulającego.
Interakcje
Może nasilać działanie innych leków o działaniu hipotensyjnym. Przy jednoczesnym stosowaniu z rezerpiną, metyldopą, klonidyną, glikozydami naparstnicy, guanfacyną może wystąpić bradykardia. Przy równoczesnym stosowaniu z klonidyną, można odstawić klonidynę dopiero po kilku dniach od zaprzestania podawania bisoprololu. Przy jednoczesnym stosowaniu z antagonistami wapnia (werapamil, diltiazem) albo z innymi preparatami przeciwarytmicznymi wskazana jest ścisła obserwacja pacjenta z racji na sposobność wystąpienia hipotonii, bradykardii albo zaburzeń rytmu. Z tego względu należy przerwać podawanie tych leków dożylnie równolegle z bisoprololem. Jednoczesne przyjmowanie pochodnych ergotaminy może prowadzić do nasilenia zaburzeń krążenia obwodowego. Przy jednoczesnym przyjmowaniu rifampicyny moment półtrwania może ulec niewielkiemu skróceniu, z reguły nie prowadzi to do konieczności modyfikacji dawki. Bisoprolol może nasilać działanie insuliny i leków hipoglikemizujących. Należy poinformować anestezjologa przed zabiegiem o przyjmowaniu preparatu gdyż w trakcie znieczulenia ogólnego wydolność serca może być pomniejszona.
Dawkowanie
Dawkowanie powinno być ustalane w pojedynkę opierając się na częstości tętna i efektu terapeutycznego. W zależności od wskazań 5-10 mg bisoprololu na dzień. W łagodnym nadciśnieniu tętniczym (ciśnienie rozkurczowe do 105 mmHg) leczenie można rozpocząć od dawki 2,5 mg bisoprololu. Zwiększanie dawki ponad 10 mg na dzień jest uzasadnione tylko w wyjątkowych sytuacjach. Nie należy przekraczać dawki 10 mg na dzień u pacjentów ze znacząco upośledzoną czynnością nerek (klirens kreatyniny poniżej 20 ml/min) i u chorych z ciężkimi zaburzeniami czyności wątroby. Tabletki należy przyjmować bez rozgryzania z niewielką ilością płynu, na czczo albo w trakcie śniadania.
Ciąża i karmienie piersią
Uwagi
Podobne leki
Bisocard
BisoHEXAL
Bisoratio
Corectin
Bisopromerck
Concor COR