Lek Copaxone

Lekarstwo COPAXONE: Copaxone
Producent leku:
Aventis Pharma
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
octan glatirameru (Glatiramer acetate)
zbiór do podawania preparatu,
--,-- zł
proszek i rozp. do przyg. roztw. do wstrz. podsk. 20 mg 28 fiolek + 28 amp. rozp.,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Brak podobnych leków.
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Zmniejszanie częstości występowania rzutów dolegliwości u pacjentów ambulatoryjnych (na przykład którzy są w stanie poruszać się samodzielnie) z nawracającą postacią stwardnienia rozsianego, charakteryzującą się wystąpieniem przynajmniej dwóch napadów zaburzeń neurologicznych w ostatnich dwóch latach. Preparat nie jest wskazany u pacjentów z chorobą pierwotnie albo wtórnie postępującą.
Działanie
Octan glatirameru jest solą octanową syntetycznych polipeptydów zbudowanych z naturalnych aminokwasów: kwasu L-glutaminowego, L-alaniny, L-tyrozyny i L-lizyny. Należy do ekipy leków immunomodulujących. Precyzyjny system działania nie jest jeszcze znany. Uważane jest, iż po podaniu octanu glatirameru następuje indukcja swoistych limfocytów T supresorowych.
Działania niepożądane
Bardzo regularnie mogą wystąpić: reakcje w miejscu wstrzyknięcia (rumień, ból, stwardnienie tkanek, świąd, obrzęk, zapalenie), ból w klatce piersiowej, symptomy grypopodobne, astenia, ból pleców, ból albo zawroty głowy, kołatanie serca, rozszerzenie naczyń, zaparcie, biegunka, nudności, bóle stawowe, niepokój, depresja, nadciśnienie, duszność, wysypka, powiększona potliwość. Regularnie: reakcje nadwrażliwości, dreszcze, obrzęki (między innymi twarzy, obwodowy), gorączka, torbiel, złe samopoczucie, ból szyi, nowotwory (między innymi łagodny nowotwór skóry), omdlenie, nadciśnienie, migrena, częstoskurcz, zaburzenia naczyń, anoreksja, dysfagia, nietrzymanie kału, zapalenie żołądka i jelit, schorzenia odbytu, zapalenie j. ustnej, próchnica zębów, wymioty, wylewy podskórne, uogólnione zwiększenie węzłów chłonnych, powiększenie masy ciała, zapalenie stawów, pobudzenie, amnezja, ataksja, stan splątania, opadanie stopy, nerwowość, oczopląs, senność, zaburzenia mowy, stupor, drżenia mięśniowe, nieżyt nosa, zapalenie oskrzeli, opryszczka, dolegliwości skóry, ból ucha, zapalenie ucha środkowego, zaburzenia pola widzenia, podwójne widzenie, zaburzenia smaku, kandydoza pochwy, zaburzenia miesiączkowania (między innymi bolesne miesiączkowanie), impotencja, zapalenie pęcherza moczowego, zatrzymanie moczu, nagłe parcie na mocz. Niezbyt regularnie: próby samobójcze, ropień, zapalenie tkanki łącznej, przepuklina, hipotermia, syndrom poszczepienny, przedwczesne skurcze serca, bladość, żylaki, wrzód przełyku, krwotok z odbytu, zapalenie jelita cienkiego i okrężnicy, zwiększenie wątroby albo śledziony, obrzęk ślinianek, zwiększenie i nadczynność tarczycy, eozynofilia, dna, zapalenie ścięgien i pochewek, euforia, omamy, agresja, reakcje maniakalne, drgawki kloniczne, zapalenie nerwów, zaburzenia osobowości, kręcz szyi, bezdech, krwawienie z nosa, skurcz krtani, dolegliwości płuc, zmiana barwy głosu, obrzęk naczynioruchowy, kontaktowe zapalenie skóry, rumień guzowaty, czyraczność, atrofia skóry, rak skóry, guzek skóry, zaćma, uszkodzenie rogówki, krwawienie z gałki ocznej, rozszerzenie źrenicy, zapalenie ucha zewnętrznego, opadanie powiek, poronienie, zwiększenie piersi, krwiomocz, ból nerek, zaburzenia ze strony układu rozrodczego, przerost albo zapalenie gruczołu krokowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, krwotok z pochwy. Rzadko obserwowano reakcje anafilaktoidalne, uogólnione reakcje nadwrażliwości (reakcje anaflilaktyczne, skurcz oskrzeli, pokrzywka), drgawki, zmianę liczy białych krwinek i powiększenie aktywności enzymów wątrobowych. W trakcie stosowania preparatu obserwowano niepoprawne wyniki rozmazu cytologicznego z pochwy i badania moczu.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na octan glatirameru albo mannitol. Ciąża. Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności podawania preparatu u pacjentów poniżej 18 r.ż., ponad 68 r.ż. i u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Preparatu nie należy podawać dożylnie i domięśniowo.
Interakcje
Jednoczesne wykorzystywanie kortykosteroidów powiększa częstość reakcji w miejscu wstrzyknięcia. W badaniach in vitro nie obserwowano interakcji octanu glatirameru z fenytoiną albo karbamazepiną. Jednak z racji na sposobność interakcji octanu glatirameru z preparatami wiążącymi się z białkami osocza, u pacjentów przyjmujących równocześnie fenytoinę albo karbamazepinę należy zachować szczególną ostrożność. Obserwowano nietolerancję alkoholu w trakcie jednoczesnego stosowania.
Dawkowanie
Leczenie preparatem powinno być nadzorowane poprzez neurologa albo lekarza posiadającego doświadczenie w leczeniu stwardnienia rozsianego. Dorośli 18-68 r.ż.: 20 mg w podskórnym wstrzyknięciu raz na dobę. Wstrzyknięcia powinny być realizowane w tkankę podskórną ramienia, brzucha, uda albo biodra.
Ciąża i karmienie piersią
Preparat jest przeciwwskazany w ciąży. Z racji na brak danych dotyczących przenikania octanu glatirameru do mleka matki, zaleca się szczególną ostrożność w razie stosowania preparatu u kobiet karmiących piersią - wyłącznie w razie, gdy przewidywane korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla dziecka.
Uwagi
Ostrożnie stosować u pacjentów z chorobami serca. U kobiet w wieku rozrodczym zaleca się stosować efektywną antykoncepcję.
Podobne leki