Lek Corectin

Lekarstwo CORECTIN: Corectin
Producent leku:
Biofarm
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
fumaran bisoprololu (Bisoprolol fumarate)
tabl. powl. 5 mg 30 szt.,
--,-- zł
tabl. powl. 10 mg 30 szt.,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Bisocard
BisoHEXAL
Bisoratio
Concor
Bisopromerck
Concor COR
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Nadciśnienie tętnicze. Dolegliwość niedokrwienna serca.
Działanie
Kardioselektywny lek b1-adrenolityczny. W dawkach leczniczych nie wykazuje znaczącego działania na stabilizację błony komórkowej i wewnętrznej aktywności sympatykomimetycznej. System działania hipotensyjnego nie jest tłumaczony, wiadomo iż bisoprolol znacznie minimalizuje stężenie reniny w osoczu. U pacjentów z dławicą piersiową zablokowanie receptorów b1-adrenergicznych skutkuje zwolnienie czynność serca, wskutek czego minimalizuje się zużycie tlenu, powodując pomniejszenie nasilenia objawów chorobowych. Po podaniu doustnym bisoprolol prawie kompletnie wchłania się z przewodu pokarmowego. W niewielkim stopniu ulega efektowi pierwszego przejścia, przez wzgląd na czym biodostępność wynosi ok. 90%. Eliminacja zachodzi w nerkach i wątrobie w takim samym stopniu. T0,5 wynosi 10-12 h, a działanie utrzymuje się poprzez 24 h po jednorazowym podaniu.
Działania niepożądane
Regularnie (³ 1% i <10%): uczucie zimna albo drętwienia w kończynach, uczucie zmęczenia, ból i zawroty głowy, nudności, wymioty, biegunka, zaparcie. Nieczęsto (³ 0,1% i <1%): osłabienie mięśniowe i kurcze mięśni, bradykardia, zaburzenia przewodnictwa przedsionkowo-komorowego, nasilenie objawów niewydolności serca, hipotonia ortostatyczna, zaburzenia snu, depresja, skurcz oskrzeli u pacjentów z astmą oskrzelową albo obturacyjną chorobą dróg oddechowych w wywiadzie. Rzadko (³ 0,01% i <0,1%): koszmary senne, omamy, skórne reakcje nadwrażliwości (świąd, wysypka), powiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zapalenie wątroby, powiększenie stężenia triglicerydów we krwi, zaburzenia potencji, zaburzenia słuchu, katar alergiczny, pomniejszone wydzielanie łez. Bardzo rzadko (<0,01%): zapalenie spojówek, zaostrzenie objawów łuszczycy, wysypka łuszczycopodobna, łysienie, ból w klatce piersiowej.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na bisoprolol albo którąkolwiek substancję pomocniczą. Ostra niewydolność serca albo w trakcie epizodów dekompensacji wymagających dożylnego podawania leków inotropowych. Wstrząs kardiogenny. Blok przedsionkowo-komorowy II° albo III°. Zespół chorego węzła zatokowego. Blok zatokowo-przedsionkowy. Bradykardia poniżej 60 uderzeń/min. Niedociśnienie tętnicze (ciśnienie skurczowe poniżej 100 mm Hg). Ciężka astma oskrzelowa albo ciężka przewlekła obturacyjna dolegliwość płuc. Późne stadium zarostowych chorób tętnic obwodowych albo zespół Raynauda. Nie leczony guz chromochłonny nadnerczy. Kwasica metaboliczna.
Interakcje
Nie jest rekomendowane jednoczesne wykorzystywanie bisoprololu z następującymi lekami: antagoniści kanału wapniowego (werapamil i w mniejszym stopniu diltiazem) - niekorzystny wpływ na kurczliwość, przewodzenie przedsionkowo-komorowe i ciśnienie krwi (dożylne podanie werapamilu pacjentom leczonym b-adrenolitykami może wywołać pogłębienie niedociśnienia tętniczego i blok przedsionkowo-komorowy); klonidyna - powiększone ryzyko wystąpienia "nadciśnienia z odbicia" i nadmierne zwolnienie czynności serca i opóźnienie przewodzenia; inhibitory MAO (z wyjątkiem inhibitorów MAO-B) - nasilone działanie hipotensyjne b-adrenolityków i ryzyko przełomu nadciśnieniowego. Bisoprolol należy stosować ostrożnie z następującymi lekami: leki przeciwarytmiczne klasy I (na przykład dizopiramid, chinidyna) - powiększony wpływ na przewodzenie przedsionkowe i nasilone działanie inotropow-ujemne; leki przeciwarytmiczne klasy III (na przykład amiodaron) - powiększony wpływ na czas przewodzenia przedsionkowego; leki cholinomimetyczne (w tym takryna) - wydłużony czas przewodzenia przedsionkowo-komorowego; inne leki b-adrenolityczne (w tym krople do oczu) - nasilenie działania; insulina i doustne leki przeciwcukrzycowe - nasilenie działania hipoglikemizującego; środki znieczulenia ogólnego - osłabienie odruchowej tachykardii i powiększone ryzyko niedociśnienia tętniczego; glikozydy naparstnicy - zwolnienie czynności serca, wydłużenie czasu przewodzenia przedsionkowo-komorowego; leki hamujące syntetazę prostaglandyn - osłabienie działania hipotensyjnego; pochodne ergotaminy - nasilenie zaburzeń krążenia obwodowego; leki sympatykomimetyczne - wzajemne hamowanie działania; trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, barbiturany, fenotiazyna - nasilone działanie hipotensyjne; ryfampicyna - możliwe niewielkie skrócenie okresu półtrwania bisoprololu. Meflochina powiększa ryzyko bradykardii.
Dawkowanie
Doustnie, w pojedynkę. Dorośli: zwykle 5 mg na dobę. W przypadku konieczności dawka może zostać powiększona do 10 mg na dobę. Max. dawka dobowa wynosi 20 mg. U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny <20 ml/min) albo wątroby nie należy przekraczać dawki 10 mg na dobę.Tabletki należy przyjmować raz na dobę, rano, na czczo albo w trakcie śniadania, bez rozgryzania, z niewielką ilością płynu.
Ciąża i karmienie piersią
Leki b-adrenolityczne, zmniejszając przepływ łożyskowy, mogą powodować opóźnienie wzrostu płodu, obumarcie płodu, poronienie albo przedwczesny poród. U płodu albo noworodka bisoprolol może powodować hipoglikemię, bradykardię. Leku nie należy stosować w ciąży o ile nie to jest bez względu niezbędne. Noworodek powinien być pod ścisłą kontrolą. Nie jest rekomendowane karmienie piersią w trakcie podawania bisoprololu.
Uwagi
Lek należy stosować ostrożnie w razie: niewydolności serca; skurczu oskrzeli (w astmie oskrzelowej, obturacyjnych chorobach układu oddechowego); stosowania wziewnych środków anestetycznych; cukrzycy z sporymi wahaniami stężenia glukozy we krwi (symptomy hipoglikemii mogą być maskowane); głodówki; w trakcie leczenia odczulającego; w bloku przedsionkowo-komorowym I°; dławicy Prinzmetala; w zarostowych chorobach tętnic obwodowych. U pacjentów z łuszczycą albo z łuszczycą w wywiadzie leki b-adrenolityczne można stosować wyłącznie po dokładnym rozważeniu korzyści w relacji do ryzyka. U pacjentów z guzem chromochłonnym nadnerczy, lek można stosować dopiero po podaniu leków blokujących receptory alfa. Ostrożnie stosować w nadczynności tarczycy i ciężkich zaburzeniach czynności nerek albo wątroby. U pacjentów z chorobą niedokrwienną serca, leczenia nie należy przerywać nagle. Jednoczesne wykorzystywanie z antagonistami kanału wapniowego, klonidyną albo inhibitorami MAO (z wyjątkiem inhibitorów MAO-B) nie jest rekomendowane. Brak doświadczenia w stosowaniu preparatu u dzieci - wykorzystywanie w tej ekipie wiekowej nie jest rekomendowane.
Podobne leki
Bisocard
BisoHEXAL
Bisoratio
Concor
Bisopromerck
Concor COR