Do czego jest Corhydron lekarstwo? Jak działa: Substancje czynne: hydrokortyzon (Hydrocortisone.

Czy pomocne?

Lek Corhydron

Lekarstwo CORHYDRON: Corhydron
Producent leku:
Jelfa
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
hydrokortyzon (Hydrocortisone)
proszek i rozp. do przyg. roztw. do wstrz. albo inf. doż. 25 mg 5 fiolek + 5 amp. rozp.,
--,-- zł
proszek i rozp. do przyg. roztw. do wstrz. i wlewu doż. 250 mg 5 fiolek + 5 amp. rozp.,
--,-- zł
proszek i rozp. do przyg. roztw. do wstrz. albo inf. doż. 100 mg 5 fiolek + 5 amp. rozp.,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Pimafucort
Iwostin HC
Daktacort
Oxycort
Posterisan® H
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Leczenie pacjentów w ciężkim stanie, wymagających szybkiego podania glikokortykosteroidu, na przykład: pierwotna albo wtórna niedomoga kory nadnerczy; stany wstrząsowe (wstrząs pourazowy, pooperacyjny, kardiogenny, anafilaktyczny, poprzetoczeniowy, pooparzeniowy); ciężkie stany spastyczne oskrzeli (stan astmatyczny); ostre stany alergiczne (obrzęk naczynioruchowy Quinckego); ciężka postać rumienia wielopostaciowego (zespół Stevens-Johnsona); ostre postacie schorzeń z autoagresji; ostra reakcja nadwrażliwości na leki.
Działanie
Syntetyczny glikokortykosteroid, pochodna hydrokortyzonu rozpuszczalna w wodzie. Wywiera działanie przeciwzapalne, przeciwalergiczne, przeciwreumatyczne, przeciwwstrząsowe, immunosupresyjne, hamując działanie hialuronidazy, hamuje przepuszczalność naczyń włosowatych i minimalizuje obrzęk. Po podaniu dożylnym max. stężenie we krwi osiąga bezpośrednio po podaniu; po podaniu domięśniowym - pośrodku 60-90 min. Wiąże się ze swoistymi białkami warunkującymi transport hormonów kory nadnerczy. Hydrokortyzon jest metabolizowany raczej w wątrobie do nieaktywnych metabolitów, które są wydalane z moczem. T0,5 wynosi 2-2,5 h. Hydrokortyzon przenika poprzez barierę łożyska i do mleka matki.
Działania niepożądane
Preparat zastosowany krótkotrwale jest dobrze tolerowany i jest niewiele prawdopodobne wystąpienie działań niepożądanych, pomimo tego należy zawsze brać pod uwagę działania niepożądane powodowane stosowaniem glikokortykosteroidów. W razie długotrwałego leczenia preparatu nie należy odstawiać nagle z racji na sposobność wystąpienia ostrej niewydolności kory nadnerczy. W trakcie stosowania mogą wystąpić: zaburzenia wodno-elektrolitowe (retencja sodu i płynów, zastoinowa niewydolność krążenia, hipokaliemia, alkaloza hipokaliemiczna, nadciśnienie tętnicze, hipokalcemia); zaburzenia układu mięśniowo-szkieletowego (jałowa martwica głowy kości udowej i ramiennej, osłabienie mięśni, miopatia posteroidowa, strata masy mięśniowej, osteoporoza, samoistne złamania łącznie z kompresyjnymi złamaniami kręgosłupa i patologicznymi złamaniami kości długich); zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, zmiana łaknienia, zmiany masy ciała, biegunka albo zaparcie, wzdęcia, podrażnienie żołądka i zapalenie przełyku z owrzodzeniami, wrzód żołądka z możliwością perforacji i krwawienia, perforacja jelita cienkiego i grubego - raczej w zapalnych chorobach jelit); zmiany skórne (zaburzone gojenie się ran, ścieńczenie skóry, wybroczyny i wylewy krwawe, rumień na twarzy, rozstępy skórne, hirsutyzm, wykwity trądzikopodobne, pomniejszenie reaktywności w testach skórnych, reakcje nadwrażliwości - alergiczne zapalenie skóry, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy); zaburzenia neurologiczne (napady drgawek, przez wzgląd na odstawieniem glikokortykosteroidu może dojść do powiększenia ciśnienia wewnątrzczaszkowego z tarczą zastoinową - rzekomy guz mózgu, zapalenie nerwów, parestezje); zaburzenia endokrynologiczne (zaburzenia miesiączkowania, symptomy zespołu Cushinga, zahamowanie wzrostu u dzieci, wtórne zahamowanie czynności osi przysadkowo-nadnerczowej, pomniejszenie tolerancji węglowodanów, ujawnienie się utajonej cukrzycy, powiększenie zapotrzebowania na insulinę albo doustne leki przeciwcukrzycowe u chorych na cukrzycę); zaburzenia dotyczące narządu wzroku (powiększenie ciśnienia śródgałkowego, jaskra wtórna, wytrzeszcz, uszkodzenie nerwu wzrokowego, zaćma); zaburzenia metaboliczne (niekorzystny bilans azotowy wywołany nasilonym katabolizmem białek); zaburzenia psychiczne (ból i zawroty głowy, omamy, psychozy, euforia, zmiany nastroju); zaburzenia układu sercowo-naczyniowego (zakrzepy z zatorami, zatory tłuszczowe, hipercholesterolemia, przyspieszona miażdżyca naczyń, arytmie albo zmiany EKG powiązane z hipokaliemią, omdlenia, nasilenie nadciśnienia tętniczego); zaburzenia hematologiczne (leukocytoza, trombocytopenia, limfopenia). Ponadto: martwicze zapalenie naczyń, zakrzepowe zapalenie żył, nasilenie albo maskowanie objawów zakażenia, bezsenność, reakcje anafilaktyczne, pieczenie i mrowienie po dożylnym podaniu leku. Leczenie skutkuje hipo- albo hiperpigmentację, bliznowacenie, stwardnienia w obrębie skóry, pomniejszenie odczuwania bólu, zanik skóry albo tkanki podskórnej i ropnie jałowe w miejscu podania. Zespół z odstawienia występuje po szybkim odstawieniu hydrokortyzonu po długotrwałym stosowaniu - może powodować zagrożenie życia.
Przeciwwskazania
W ostrych, zagrażających życiu stanach nie ma jakichkolwiek przeciwwskazań, w szczególności jeśli przewiduje się wykorzystywanie leku poprzez krótki czas (24-36 h). W innych sytuacjach przeciwwskazaniami są: nadwrażliwość na hydrokortyzon albo inne kortykosteroidy i grzybice układowe.
Interakcje
W trakcie jednoczesnego stosowania z cyklosporyną może dojść do pomniejszenia klirensu glikokortykosteroidów i powiększenia stężenia cyklosporyny we krwi przez wzajemne hamowanie metabolizmu leków; obserwowano napady drgawek u pacjentów otrzymujących równocześnie spore dawki glikokortykosteroidów i cyklosporynę - należy monitorować stężenie cyklosporyny i w przypadku konieczności skorygować dawki obu leków. Glikokortykosteroidy antagonizują działanie leków hamujących esterazę acetylocholinową (na przykład neostygmina) i cholinomimetyków bezpośrednich (na przykład pirydostygmina), co objawia się ciężką niedomogą u chorych z miastenią - należy odstawić leki cholinomimetyczne, jeśli to możliwe, przynajmniej 24 h przed rozpoczęciem leczenia glikokortykosteroidami. Glikokortykosteroidy, nasilając utratę potasu, mogą zwiększać toksyczność digoksyny - w trakcie jednoczesnego stosowania należy monitorować stężenie potasu. Z estrogenami może dojść do pomniejszenia klirensu glikokortykosteroidów - w przypadku konieczności należy zmniejszyć dawkę glikokortykosteroidów. Leki indukujące enzymy mikrosomalne wątroby (barbiturany, fenytoina, rifabutyna, rifampicyna, aminoglutetimid, piramidon, karbamazepina) przez powiększenie klirensu glikokortykosteroidów zmniejszają sukces ich działania. Inhibitory enzymów mikrosomalnych wątroby (erytromycyna, ketokonazol) przez pomniejszenie klirensu glikokortykosteroidów zwiększają sukces ich działania. Glikokortykosteroidy mogą przyspieszać metabolizm wątrobowy albo wydalanie izoniazydu. Glikokortykosteroidy zmieniają działanie leków przeciwzakrzepowych - należy monitorować parametr INR i modyfikować dawkę leku przeciwzakrzepowego. Jednocześnie służące leki moczopędne powodujące utratę potasu (na przykład tiazydy, furosemid, kwas etakrynowy) zwiększają ryzyko hipokaliemii. Glikokortykosteroidy zmniejszają działanie hipoglikemizujące leków przeciwcukrzycowych i działanie hipotensyjne leków przeciwnadciśnieniowych. Z lekami z gatunku NLPZ - przyspieszenie klirensu. Glikokortykosteroidy hamują odpowiedź immunologiczną, co skutkuje powiększenie toksyczności i pomniejszenie odpowiedzi po wykorzystaniu szczepionek i anatoksyn.
Dawkowanie
Lek może być podany we wstrzyknięciu lub wlewie dożylnym albo domięśniowo. W przypadku konieczności powtórnego podania domięśniowego wskazana jest zmiana miejsca podania. W stanach ciężkich z wyboru stosuje się powolne podanie leku w iniekcji dożylnej. Dawkę leku określa się w pojedynkę w zależności od wskazań, stanu pacjenta i jego reakcji na lek. Zazwyczaj dawki początkowe są większe, a po uzyskaniu pożądanego działania leczniczego określa się dawki najmniejsze umożliwiające podtrzymanie działania terapeutycznego.Dorośli i dzieci ponad 14 r.ż.: zazwyczaj dawka jednorazowa wynosi 100-250 mg; pośrodku doby do 1,5 g. W stanach ciężkich podaje się 100-500 mg, dożylnie, bez pośpiechu pośrodku 1-10 min. w jednorazowej dawce. W razie wskazań, dawka może być powtórzona po 2, 4 albo 6 h. Zwykle leczenie sporymi dawkami glikokortykosteroidów stosuje się nie dłużej niż 48-72 h. Jeżeli leczenie sporymi dawkami musi być kontynuowane, zaleca się zastąpienie soli sodowej bursztynianu hydrokortyzonu solą sodową bursztynianu metylprednizolonu, która w małym stopniu albo w ogóle nie skutkuje retencji sodu w organizmie. Jeśli to jest możliwe, zaleca się pomniejszenie dawki i ograniczenie czasu stosowania glikokortykosteroidów z racji na sposobność wystąpienia powikłań. Wykorzystywanie leku u osób w podeszłym wieku nie wymaga specjalnego dawkowania. Dzieci - zwykle jednokrotnie: niemowlęta - 8-10 mg/kg m.c., 2-14 r.ż. - 4-8 mg/kg m.c. na dobę. W uzasadnionych sytuacjach dawki mogą być większe, nie stosuje się u dzieci dawek mniejszych niż 25 mg na dobę. Jeśli możliwe, nie należy przedłużać stosowania glikokortykosteroidów u niemowląt i dzieci. Jeśli kontynuowanie leczenia glikokortysteroidami jest konieczne, należy rozważyć podawanie leku co drugi dzień. W trakcie leczenia należy monitorować przyrost i postęp dziecka. W razie kontynuowania leczenia u dzieci powyżej 72 h, należy rozważyć zastąpienie soli sodowej bursztynianu hydrokortyzonu solą sodową bursztynianu metylprednizolonu, która nie skutkuje retencji sodu w organizmie.Zaleca się, by podział dawki dobowej uwzględniał biologiczny rytm wydzielania hormonu: dawka poranna, podawana pomiędzy godziną 6 a 8 powinna stanowić 50%, południowa - 20% i wieczorna - 30% dawki dobowej.
Ciąża i karmienie piersią
Lek może być służący w ciąży jedynie w razie, gdy przewidywane korzyści dla matki przewyższają potencjalne zagrożenie dla płodu albo karmionego dziecka. Noworodki urodzone poprzez matki, które w trakcie ciąży otrzymywały znaczące dawki hydrokortyzonu powinny być obserwowane z racji na ryzyko wystąpienia niedoczynności kory nadnerczy. Hydrokortyzon jest wydzielany z mlekiem u kobiet i może u dziecka karmionego piersią hamować wytwarzanie endogennych glikokortykosteroidów, hamować przyrost i powodować inne działania niepożądane. U matek karmiących piersią w trakcie stosowania sporych dawek hydrokortyzonu zaleca się zaprzestanie karmienia piersią w momencie przyjmowania leku.
Uwagi
Szczególna ostrożność jest wymagana u pacjentów z: aktywnym albo utajonym wrzodem trawiennym, osteoporozą (szczególnie u kobiet w momencie pomenopauzalnym), nadciśnieniem, zastoinową niewydolnością krążenia, cukrzycą, trwającą albo przebytą ciężką psychozą maniakalno-depresyjną (w szczególności z przebytą psychozą steroidową), przebytą gruźlicą, jaskrą (także jeśli dolegliwość występuje w rodzinie), uszkodzeniem albo marskością wątroby, niewydolnością nerek, padaczką, owrzodzeniem błony śluzowej przewodu pokarmowego, świeżą anastomozą jelitową, predyspozycją do zakrzepowego zapalenia żył, u osób z zakażeniem ropnym, wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, uchyłkowatością jelit, miastenią, opryszczką oka zagrażającą perforacją rogówki, niedoczynnością tarczycy. W momencie podawania glikokortykosteroidów nie należy przeprowadzać szczepień. Ostrożnie stosować w razie zakażeń grzybiczych, bakteryjnych i wirusowych i u osób w podeszłym wieku. Wykorzystywanie glikokortykosteroidów z leczeniem przeciwprątkowym należy ograniczyć do przypadków piorunującej gruźlicy prosówkowej. Jeśli glikokortykosteroidy muszą być służące u pacjentów z utajoną gruźlicą albo nadwrażliwością na tuberkulinę, należy ich wnikliwe obserwować pod kątem uaktywnienia dolegliwości. Należy zachować ostrożność u pacjentów otrzymujących leki działające na serca, takie jak digoksyna.
Podobne leki
Pimafucort
Iwostin HC
Daktacort
Oxycort
Posterisan® H

Działanie: Corhydron

Definicja Cetebe:
Co to jest leku: GlaxoSmithKline Consumer Healthcare Wiadomości o leku: Substancje czynne: kwas askorbinowy (Ascorbic acid) kaps. o przedł. uwalnianiu, twarde 500 mg 30 szt., --,-- zł Nie ma powiązanych chorób corhydron co znaczy.
Definicja Cepasmel:
Co to jest leku: Gemi Wiadomości o leku: Substancje czynne: cebula zwykła (Allium cepa)czosnek pospolity (Allium sativum) syrop but. 125 g, --,-- zł Grypa, Przejdź do dolegliwości 'Grypa'. Szukaj leków corhydron krzyżówka.
Definicja Captopril:
Co to jest leku: Jelfa Wiadomości o leku: Substancje czynne: kaptopryl (Captopril) tabl. 12,5 mg 30 szt., --,-- zł tabl. 25 mg 30 szt., --,-- zł tabl. 50 mg 30 szt., --,-- zł Nie ma powiązanych chorób w bazie corhydron co to jest.
Definicja Cetrizen:
Co to jest leku: Norton Healthcare Wiadomości o leku: Substancje czynne: cetyryzyna (Cetirizine) tabl. powl. 10 mg 20 szt., --,-- zł Nie ma powiązanych chorób w bazie. Brak słów najważniejszych. Podobne leki corhydron słownik.
Definicja Celebrex:
Co to jest leku: Pfizer Wiadomości o leku: Substancje czynne: celekoksyb (Celecoxib) kaps. 200 mg 30 szt., --,-- zł kaps. 200 mg 10 szt., --,-- zł kaps. 100 mg 30 szt., --,-- zł kaps. 100 mg 10 szt., --,-- zł corhydron czym jest.

Informacje Corhydron znaczenie w Słownik leków C .

Dodaj opinię o Corhydron, zadaj pytanie lekarzowi:
Pytania o Corhydron, opinie i komentarze 0
  • Zostań pierwszą osobą, która skomentuje ten wpis.
  • Dodano:
  • Autor: