Lek Cuprenil

Lekarstwo CUPRENIL: Cuprenil
Producent leku:
Polfa-Kutno
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
penicylamina (Penicillamine)
tabl. powl. 250 mg 30 szt.,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Brak podobnych leków.
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Zatrucia miedzią, nieorganicznymi związkami rtęci, ołowiem, złotem, cynkiem i dolegliwość Wilsona, cystynuria. Ponadto służący jest w chorobach skóry i tkanki łącznej o podłożu autoimmunologicznym, szczególnie w niektórych postaciach reumatoidalnego zapalenia stawów opornego na inne sposoby leczenia. Jest alternatywnym preparatem do soli złota.
Działanie
Jest związkiem wychwytującym cząsteczki metali, w szczególności miedzi i nieorganicznych związków rtęci, arsenu, ołowiu, złota, wapnia i cynku; powstające kompleksy są rozpuszczalne w wodzie i wydalane z moczem poprzez nerki. Cuprenil skutkuje rozkładanie mostków dwusiarczkowych w kompleksach immunologicznych przez wzgląd na tym skutkuje pomniejszenie stężenia immunoglobulin i kompleksów immunologicznych u chorych na wybrane dolegliwości o podłożu autoimmunologicznym. Hamuje postęp tkanki łącznej. Łatwo wchłania się z przewodu pokarmowego, max. działanie osiąga po 2 h. T0,5 jest dwufazowy: I etap wynosi 1 h, II etap wynosi 5 h. Przenika prawie do wszystkich tkanek, w ok. 80% wydala się z kałem i moczem pośrodku 48 h.
Działania niepożądane
Niekiedy mogą wystąpić zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego: osłabienie łaknienia, zaburzenia smaku, nudności, wymioty, uaktywnienie dolegliwości wrzodowej żołądka i dwunastnicy. Najpierw leczenia powiększa się wrażliwość skóry i może wystąpić utrudnienie gojenia się ran, pokrzywka, świąd skóry, gorączka bóle mięśniowe i stawowe, limfadenopatia. Niekiedy leukopenia, agranulocytoza, trombocytopenia, niedokrwistość aplastyczna, hemolityczna, krwinkomocz, białkomocz, zespół nerczycowy. Bardzo rzadko występuje łysienie, żółtaczka zastoinowa, miastenia, zapalenie trzustki, uszkodzenie nerwu wzrokowego, zmiany skórne o typie liszaju rumieniowatego albo pęcherzycy. U pacjentów uczulonych na penicylinę po wykorzystaniu preparatu mogą wystąpić takie same symptomy alergiczne jak po penicylinie. Wykorzystywanie leku skutkuje powiększenie dziennego zapotrzebowania na pirydoksynę do 25 mg.
Przeciwwskazania
Ciąża, moment karmienia piersią, nadwrażliwość na lek i na penicylinę, niewydolność nerek, miastenia, liszaj rumieniowaty, uszkodzenia układu krwiotwórczego.
Interakcje
Jest antagonistą witaminy B6, nie należy stosować wraz z lekami, które mogą wykazywać działanie uszkadzające szpik kostny.
Dawkowanie
W pojedynkę. Dorośli: zwykle 1,0-1,5 g, w przypadku konieczności do 4,0 g na dobę, podzielone na 3-4 dawki jednorazowe. W chorobie Wilsona do 4,0 g na dobę. Zapobiegawczo przeciw zatruciu ołowiem 3 razy w tygodniu 250 mg. Dzieci ponad 6 m.c. zazwyczaj 25 mg/kg m.c. na dobę, podzielone na 3-4 dawki jednorazowe. Lek podaje się przed posiłkiem.
Ciąża i karmienie piersią
Uwagi
Podobne leki