Lekarstwo DIABEZIDUM:
Diabezidum
Producent leku:
Jelfa
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
gliklazyd (Gliclazide)
tabl. 80 mg 60 szt.,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Diazidan
Norsulin
Diaprel
Glazide
Diaprel MR
Diabrezide
Glinormax
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Cukrzyca typu 2, nie wyrównana stosowaniem odpowiedniej diety.
Działanie
Doustny lek hipoglikemizujący II generacji z gatunku pochodnych sulfonylomocznika. System działania bazuje na zwiększaniu wydzielania insuliny poprzez komórki b wysp trzustkowych, najprawdopodobniej poprzez wpływ na transport jonów wapnia. Przywraca inicjalny wyrzut insuliny, uwrażliwiając raczej narządy docelowe dla insuliny (w szczególności wątrobę). Minimalizuje glikoneogenezę wątrobową, hamuje uwalnianie glukozy z wątroby. Powiększa wrażliwość tkanek obwodowych na insulinę. Posiada właściwości antyagregacyjne, hamuje aktywność fibrynolityczną śródbłonka naczyń. Jest dobrze wchłaniany z przewodu pokarmowego. Biodostępność po podaniu doustnym wynosi ok. 80%. Z białkami wiąże się w ok. 85-99%. Max. działanie hipoglikemizujące występuje w 2-6 h od podania doustnego. T0,5 wynosi ok. 12 h. Ok. 60-80% podanej dawki jest wydalane z moczem, raczej w formie metabolitów, pozostała część - z kałem.
Działania niepożądane
Łagodna hipoglikemia, nieznacznie nasilone reakcje skórne (świąd, pokrzywka); przejściowe zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego, raczej nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunka; znacząco rzadziej występują: wzrost masy ciała, hiponatremia i zatrzymanie wody w organizmie; sporadyczne i odwracalne zaburzenia ze strony układu krwiotwórczego: trombocytopenia, agranulocytoza, leukopenia.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na lek i inne pochodne sulfonylomocznika. Ciąża i moment karmienia piersią. Ciężka niewydolność nerek i wątroby. Cukrzyca powikłana (z ketonurią, kwasicą), stany przedśpiączkowe, śpiączka cukrzycowa. Należy zachować ostrożność u osób, u których występują długo utrzymujące się nudności i wymioty i w stanach gorączkowych.
Interakcje
Wydłuża czas działania leków nasennych i uspokajających, podawany łącznie z neuroleptykami powiększa sposobność upośledzenia czynności wątroby. Działanie hipoglikemizujące nasilają: alkohol, sulfonamidy, fenylbutazon, pochodne pirazolonu, salicylany, inne doustne leki przeciwcukrzycowe, probenecid, cimetydyna, allopurinol, tetracykliny, diazepam, chloramfenikol, klofibrat, inhibitory MAO, b-adrenolityki, leki przeciwzakrzepowe pochodne kumaryny, leki przeciwgrzybicze pochodne imidazolu. Działanie hipoglikemizujące osłabiają: tiazydowe leki moczopędne i diuretyki pętlowe, kortykosteroidy, estrogeny, doustne środki antykoncepcyjne, fenytoina, hormony tarczycy, sympatykomimetyki, kwas nikotynowy, barbiturany.
Dawkowanie
Dawkowanie określa się w pojedynkę w zależności od przebiegu dolegliwości. Zazwyczaj leczenie zaczyna się od dawki 40-80 mg raz na dzień. Przy braku wyrównanego stężenia glukozy we krwi dawkę można zwiększyć o 40-80 mg do ogólnej dawki 160-200 mg na dzień w 1-2 dawkach. Max. dawka dobowa wynosi 320 mg. Lek należy przyjmować w okresie posiłków.
Ciąża i karmienie piersią
Uwagi
Podobne leki
Diazidan
Norsulin
Diaprel
Glazide
Diaprel MR
Diabrezide
Producent leku:
Jelfa
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
gliklazyd (Gliclazide)
tabl. 80 mg 60 szt.,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Diazidan
Norsulin
Diaprel
Glazide
Diaprel MR
Diabrezide
Glinormax
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Cukrzyca typu 2, nie wyrównana stosowaniem odpowiedniej diety.
Działanie
Doustny lek hipoglikemizujący II generacji z gatunku pochodnych sulfonylomocznika. System działania bazuje na zwiększaniu wydzielania insuliny poprzez komórki b wysp trzustkowych, najprawdopodobniej poprzez wpływ na transport jonów wapnia. Przywraca inicjalny wyrzut insuliny, uwrażliwiając raczej narządy docelowe dla insuliny (w szczególności wątrobę). Minimalizuje glikoneogenezę wątrobową, hamuje uwalnianie glukozy z wątroby. Powiększa wrażliwość tkanek obwodowych na insulinę. Posiada właściwości antyagregacyjne, hamuje aktywność fibrynolityczną śródbłonka naczyń. Jest dobrze wchłaniany z przewodu pokarmowego. Biodostępność po podaniu doustnym wynosi ok. 80%. Z białkami wiąże się w ok. 85-99%. Max. działanie hipoglikemizujące występuje w 2-6 h od podania doustnego. T0,5 wynosi ok. 12 h. Ok. 60-80% podanej dawki jest wydalane z moczem, raczej w formie metabolitów, pozostała część - z kałem.
Działania niepożądane
Łagodna hipoglikemia, nieznacznie nasilone reakcje skórne (świąd, pokrzywka); przejściowe zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego, raczej nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunka; znacząco rzadziej występują: wzrost masy ciała, hiponatremia i zatrzymanie wody w organizmie; sporadyczne i odwracalne zaburzenia ze strony układu krwiotwórczego: trombocytopenia, agranulocytoza, leukopenia.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na lek i inne pochodne sulfonylomocznika. Ciąża i moment karmienia piersią. Ciężka niewydolność nerek i wątroby. Cukrzyca powikłana (z ketonurią, kwasicą), stany przedśpiączkowe, śpiączka cukrzycowa. Należy zachować ostrożność u osób, u których występują długo utrzymujące się nudności i wymioty i w stanach gorączkowych.
Interakcje
Wydłuża czas działania leków nasennych i uspokajających, podawany łącznie z neuroleptykami powiększa sposobność upośledzenia czynności wątroby. Działanie hipoglikemizujące nasilają: alkohol, sulfonamidy, fenylbutazon, pochodne pirazolonu, salicylany, inne doustne leki przeciwcukrzycowe, probenecid, cimetydyna, allopurinol, tetracykliny, diazepam, chloramfenikol, klofibrat, inhibitory MAO, b-adrenolityki, leki przeciwzakrzepowe pochodne kumaryny, leki przeciwgrzybicze pochodne imidazolu. Działanie hipoglikemizujące osłabiają: tiazydowe leki moczopędne i diuretyki pętlowe, kortykosteroidy, estrogeny, doustne środki antykoncepcyjne, fenytoina, hormony tarczycy, sympatykomimetyki, kwas nikotynowy, barbiturany.
Dawkowanie
Dawkowanie określa się w pojedynkę w zależności od przebiegu dolegliwości. Zazwyczaj leczenie zaczyna się od dawki 40-80 mg raz na dzień. Przy braku wyrównanego stężenia glukozy we krwi dawkę można zwiększyć o 40-80 mg do ogólnej dawki 160-200 mg na dzień w 1-2 dawkach. Max. dawka dobowa wynosi 320 mg. Lek należy przyjmować w okresie posiłków.
Ciąża i karmienie piersią
Uwagi
Podobne leki
Diazidan
Norsulin
Diaprel
Glazide
Diaprel MR
Diabrezide
Działanie: Diabezidum
- Definicja Debelizyna:
- Co to jest Producent leku: Herbapol-Pruszków Wiadomości o leku: Substancje czynne: wyciąg z fasoli indyjskiej (Dolichos biflori) pasta do przyg. zaw. doustnej 654,5 mg/g tuba 100 g, --,-- zł Nie ma powiązanych diabezidum co znaczy.
- Definicja Dicloreum:
- Co to jest leku: Alfa Wassermann Wiadomości o leku: Substancje czynne: diklofenak (Diclofenac) tabl. powl. dojelitowe 50 mg 30 szt., --,-- zł tabl. o przedł. uwalnianiu 100 mg 20 szt., --,-- zł tabl. o przedł diabezidum krzyżówka.
- Definicja Diviseq:
- Co to jest leku: Orion Corporation Wiadomości o leku: Substancje czynne: walerianian estradiolu (Estradiol valerate)octan medroksyprogesteronu (Medroxyprogesterone acetate) tabl. 28 szt., --,-- zł Nie ma diabezidum co to jest.
- Definicja DTP-Szczepionka Błoniczo-Tężcowo-Krztuścowa Adsorbowana:
- Co to jest błoniczo-tężcowo-krztuścowa adsorbowana Producent leku: Biomed-Kraków Wiadomości o leku: Substancje czynne: błonica toksyczna (Diphtheria toxoid)szczepionka przeciw krztuścowi (Pertussis vaccine diabezidum słownik.
- Definicja Dekstran:
- Co to jest leku: Baxter Terpol Wiadomości o leku: Substancje czynne: dekstran (Dextran) roztwór do inf. 100 mg/ml pojemnik 250 ml, --,-- zł roztwór do inf. 100 mg/ml pojemnik 500 ml, --,-- zł Nie ma powiązanych diabezidum czym jest.