Lek Eligard

Lekarstwo ELIGARD: Eligard
Producent leku:
Yamanouchi
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
octan leuproreliny (Leuprorelin acetate)
proszek i rozp. do sporz. roztw. do wstrz. 7,5 mg 1 zbiór,
--,-- zł
proszek i rozp. do sporz. roztw. do wstrz. 22,5 mg 1 zbiór,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Lucrin Depot
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Leczenie hormonozależnego, zaawansowanego raka gruczołu krokowego.
Działanie
Leuprorelina jest syntetycznym nonapeptydem, agonistą naturalnie występującej gonadoliberyny (GnRH). Hamuje wydzielanie gonadotropiny poprzez przysadkę i hamuje steroidogenezę w jądrach u mężczyzn. Podanie leku skutkuje początkowe powiększenie stężenia krążącej luteotropiny (LH) i folikulotropiny (FSH), prowadząc do przemijającego powiększenia stężenia steroidów pochodzących z gruczołów płciowych męskich, testosteronu i dihydrotestosteronu, u mężczyzn. Dalsze podawanie octanu leuproreliny skutkuje pomniejszenie stężenia LH i FSH. U mężczyzn stężenie testosteronu minimalizuje się poniżej progu kastracyjnego (< 50 ng/dl) pośrodku 3-5 tyg. od rozpoczęcia leczenia, a po 6 miesiącach wynosi średnio 6,1 ng/dl dla leku w dawce 7,5 mg i 10,1 ng/dl dla leku w dawce 22,5 mg, co jest porównywalne do stanu po obustronnej orchidektomii. Po startowym zwiększeniu stężenia leuproreliny po podaniu leku, stały poziom terapeutyczny obserwowany jest po upływie 2-28 dni od wstrzyknięcia dla leku w dawce 7,5 mg i po upływie 3-84 dni dla leku w dawce 22,5 mg. Wiązanie z białkami osocza wynosi 43-49%. Końcowy moment połowicznej eliminacji leku wynosi ok. 3 h.
Działania niepożądane
Bardzo częste (>1/10): uderzenia gorąca; wybroczyny, rumień; pieczenie w miejscu podania, zaburzenia czucia w miejscu podania. Częste (>1/100, <1/10): osłabienie czucia; nudności, niestrawność, biegunka; świąd; bóle stawów; rzadkie oddawanie moczu, trudności w oddawaniu moczu, zaburzenia oddawania moczu, oddawanie moczu w nocy, skąpomocz; tkliwość piersi, zanik jąder, bolesność jąder, bezpłodność, przerost gruczołów piersiowych; zmęczenie, bolesność w miejscu podania, rumień i zasinienie w miejscu podania, sztywność mięśni, osłabienie; zaburzenia hematologiczne; powiększenie aktywności kinazy kreatynowej we krwi, wydłużenie czasu krzepnięcia. Niezbyt częste (>1/1000, <1/100): krwiomocz, nasilony częstomocz, zatrzymanie moczu; ginekomastia, impotencja, schorzenia jąder; świąd w miejscu podania, senność, ból, gorączka; ból i zawroty głowy, bezsenność, zaburzenia smaku, zaburzenia powonienia, ruchy mimowolne; nadciśnienie, niedociśnienie; zaparcie, suchość w ustach; potliwość, pocenie nocne; bóle pleców, kurcze mięśniowe; skurcz pęcherza moczowego, zakażenia układu moczowego; nasilenie cukrzycy; niezwykłe sny, depresja, wyciek wodnisty z nosa; pomniejszenie popędu płciowego; powiększenie aktywności AlAT, powiększenie stężenia triglicerydów we krwi, wydłużenie czasu protrombinowego, powiększenie masy ciała. Rzadkie (>1/10 000, <1/1000): ból piersi; omdlenie, zapaść; wzdęcia, odbijanie, bolesne oddawanie gazów; łysienie; wykwity skórne, miejscowe zakażenia skóry. Po podaniu zarówno krótko- jak i długo działających agonistów GnRH rzadko donoszono o wystąpieniu zawału w obrębie przedtem istniejącego gruczolaka przysadki mózgowej. Istnieją doniesienia o zmniejszeniu gęstości kości u mężczyzn poddanych orchidektomii albo leczonych agonistą GnRH; można przypuszczać, iż długoterminowa leczenie octanem leuproreliny może wywołać rosnące symptomy osteoporozy. W trakcie pierwszych tygodni leczenia preparatem może dojść do zaostrzenia podmiotowych i przedmiotowych objawów dolegliwości. Obserwowano przypadki zwężenia cewki moczowej i przypadki ucisku na rdzeń kręgowy prowadzące do porażenia, które w niektórych sytuacjach prowadziły do zgonu pacjenta.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na octan leuproreliny i innych agonistów GnRH albo pozostałe składniki preparatu. U chorych poddanych uprzedniej orchidektomii nie należy stosować leku z racji na brak efektu terapeutycznego. Lek jest przeciwwskazany w monoterapii chorych z rakiem gruczołu krokowego, u których stwierdza się ucisk na rdzeń kręgowy albo przerzuty do kręgosłupa. Lek jest przeciwwskazany u kobiet i dzieci.
Interakcje
Nie prowadzono badań interakcji octanu leuproreliny z innymi lekami.
Dawkowanie
Podskórnie: 7,5 mg co miesiąc albo 22,5 mg co 3 miesiące. Należy okresowo zamieniać miejsca wstrzyknięć.Zawartość dwóch uprzednio napełnionych strzykawek należy zmieszać bezpośrednio przed podskórnym wstrzyknięciem.
Ciąża i karmienie piersią
Nie dotyczy, gdyż lek jest przeciwwskazany do stosowania u kobiet.
Uwagi
Należy rozważyć dodatkowe wykorzystanie leczenia odpowiednim antyandrogenem, począwszy od 3. dnia przed włączeniem leczenia i dalej poprzez 2-3 tyg. podawania leku w celu złagodzenia następstwa początkowego powiększenia stężenia testosteronu we krwi. U mężczyzn poddanych uprzednio kastracji chirurgicznej preparat nie skutkuje dalszego pomniejszenia stężenia testosteronu we krwi. W razie pojawienia się w czasie terapii objawów ucisku na rdzeń kręgowy albo niewydolności nerek należy wdrożyć standardowe leczenie tych powikłań. W trakcie pierwszych tygodni terapii należy uważnie obserwować pacjentów z przerzutami do kręgosłupa i (albo) mózgu i pacjentów ze zwężeniem dróg moczowych.
Podobne leki
Lucrin Depot